8473659791

70 Michał Pręgowski

ża, że kulturze hakerskiej można przypisać cechy kultury daru, typowe dla niektórych społeczeństw pierwotnych (można w tym kontekście wspomnieć choćby wymianę ku-Podkreślane są oczywiście dobra niematerialne, jak hakerska kreatywność, umiejętności czy wolny czas. Zdobycie wysokiego statusu w kulturze hakerów wiąże się między innymi z pisaniem oprogramowania, testowaniem go i usuwaniem z niego błędów, a także z gromadzeniem i upowszechnianiem w Sieci użytecznych społecznie informacji. Raymond argumentuje przy tym, że twórcze umysły są kapitałem, którego nie należy marnotrawić, a szacunek dla czasu innych hakerów (i wynikające z niego dzielenie się informacjami i rozwiązaniami) podnosi niemal do rangi moralnego obowiązku. Tam, gdzie się tylko da, uważa Raymond, ludzie powinni eliminować od-twórczość i powtarzalność. Na kanwie tych idei, wypracowywanych przez hakerów od lat sześćdziesiątych, powstał lifehacking, który na język polski można przetłumaczyć jako haking codzienności.

Krótka historia lifehackingu i jego związki z hakingiem

Historia lifehackingu sięga 2004 roku, a za ojca pierwotnego terminu life hack uznaje się Dana 0’Briena, brytyjskiego dziennikarza specjalizującego się w nowych technologiach. W 2003 roku przebadał on środowisko wyspecjalizowanych informatyków, analizując szczegółowo proces wykonywanej przez nich pracy (nie tylko programistycznej) oraz sposób zarządzania informacją. 0’Brien zauważył u badanych powtarzający się wzór zachowania polegający na wymyślaniu licznych skryptów i skrótów pozwalających albo na szybsze pokonywanie mniej interesujących procedur, albo po prostu na szybsze zakończenie pracy. Autor przedstawił wyniki tych badań na konferencji ,,0’Reilly Emerging Technology” w San Diego w lutym 2004 roku, a nowy termin life hack pojawił się już w tytule jego prezentacji-¹. Zaraz potem termin ów został podchwycony przez uczestników konferencji, skąd trafił do blogo-sfery, zyskując wkrótce dodatkową, wymienną pisownię lifchack. Po zakończeniu konferencji 0’Brien popularyzował wyniki badań podczas innych wystąpień, a także przygotowywał internetowy serwis poświęcony lifehackingowi, który nie ujrzał jednak światła dziennego.

Do popularyzacji zjawiska mimo to doszło bardzo szybko. Za pierwszą witrynę poświęconą hakingowi codzienności uznaje się 43 Folders (http://www.43fo!-ders.com) Merlina Manna, z którym zresztą Dan 0’Brien wspólnie publikuje o ha-kingu codzienności w magazynie „Make”--. W styczniu 2005 roku wydawca mediów elektronicznych Gawker Media otworzył największy obecnie serwis internetowy po-

Por. B. Malinowski, Argonauci Zachodniego Pacyfiku, PWN, Warszawa 1987, s. 126-132.

²¹    Pełny tytuł prezentacji 0’Briena: Life Hacks: Tech Secrets of Oeeiprolijic Alpha Geeks. Prezentacja konferencyjna z 11.02.2004, 0’Reilly Emerging Technology Conference, San Diego, Stany Zjednoczone.

²²    Na przykład M. Mann, D. 0’Brien, Whv These Kids From Podunk Are Keeping You Down, „Make” 2006, nr 6, s. 14.