18 Elżbieta Czarny, Jerzy Menkes
Tabela 5
Handel jako odsetek PKB głównych azjatyckich ugrupowań regionalnych w latach 1995-2009 w cenach bieżących, w %
Ugrupowania |
1995 |
2000 |
2005 |
2007 |
2008 |
2009 |
APTA |
36,5 |
41,1 |
55,6 |
57,9 |
60,2 |
48,7 |
ASEAN |
100.1 |
134,8 |
138,0 |
127,0 |
128.9 |
103,0 |
ECO |
28,2 |
35,6 |
46,1 |
48,1 |
51,0 |
41,2 |
SAARC |
20,9 |
23,5 |
31,7 |
33,9 |
41,1 |
33,1 |
Źródło: Ibid.
O otwartości świadczy również udział eksportu wewnątrz ugrupowania w całym eksporcie. Tym razem chodzi o otwartość wobec państw trzecich, z którymi ugrupowanie nie zawarło porozumień o dyskryminacyjnej liberalizacji handlu. Badanie dotyczy wyłącznie eksportu, gdyż po pierwsze, eksport wewnętrzny jednych państw członkowskich jest importem innych, a zatem zbędna jest analiza obu strumieni. Po drugie, badanie eksportu pozwala dodatkowo wnioskować o międzynarodowej pozycji konkurencyjnej państw członkowskich wobec reszty świata.
Z danych zawartych w tabeli 6 wynika, że największy udział eksportu wewnętrznego w całym eksporcie notuje ASEAN (w całym okresie badania te udziały oscylują wokół 25%). W 2009 roku drugie miejsce zajmuje APTA z udziałem eksportu wewnętrznego równym 11,6% (w 1995 roku na drugiej pozycji była ECO z udziałem 8,4%). Najmniej zamknięty na handel z państwami trzecimi jest SAARC, którego udziały eksportu wewnętrznego nie przekraczają 7%. Zatem badane ugrupowania azjatyckie są raczej nastawione na handel z całym światem niż na pogłębianie wzajemnych związków handlowych. Trudno się temu dziwić, gdyż skupiają one kraje względnie słabo rozwinięte, które nie mają wystarczającego potencjału popytowego, by być atrakcyjnymi rynkami wewnętrznymi i dlatego szukają możliwości eksportu wyrobów gotowych i półproduktów do państw uprzemysłowionych. W czasie kryzysu żadne z ugrupowań nie zwiększyło znacznie eksportu wewnętrznego, co może świadczyć o braku dodatkowych barier hamujących handel z krajami trzecimi.