9679384894

98 Anna Przybylska

w większym lub mniejszym stopniu na zasadach wzajemnego zrozumienia, współdziałania, zdecentralizowanego sposobu podejmowania decyzji. W każdym z nich mogą być eksponowane inne funkcje samorządowej strony internetowej.

Przybliżeniu wyżej wymienionych zagadnień posłuży charakterystyka projektów zlokalizowanych w trzech regionach Finlandii, w których koordynację zaangażowane są: samorząd lokalny i/lub organizacje społeczne i/lub ośrodki akademickie. Pierwszy z nich objął tereny w większości wiejskie, należące do trzech gmin położonych w Górnej Karelii. Kolejne dotyczą relatywnie dużych miast: Oulu i Tampere. Odniesienia do Tampere będą najbardziej obszerne ze względu na skalę umiejscowionych lam projektów.

W Finlandii wspierana jest współpraca pomiędzy samorządami w ramach programów wykorzystania nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych w celu przeciwdziałania różnym formom wykluczenia oraz aktywizacji gospodarczej, społecznej i politycznej obywateli. Na przykład w Tampere i Oulu zostały przeprowadzone projekty „Lokalność w Globalnej Sieci” (1998-2000) oraz „Ewolucja eSpołeczności” (2001-2004), a w Oulu i Pólnocenej Karelii „DESE-RVE - Dostarczanie Usług do Oddalonych Okolic Wiejskich” (2004-2007). Współpraca obejmuje opracowanie wspólnych założeń programowych, narzędzi służących ich realizacji, wymianę doświadczeń, a ostatecznie ewaluację działań

Górna Karelia

Górna Karelia to obszar we wschodniej części kraju. Dla celów projektu badacze wydzielili z regionu jego fragment. Znaczenie miał nie tyle podział administracyjny, co codzienne doświadczenie i związki łączące trzy gminy i jej mieszkańców. Wyodrębniony subregion jest zamieszkany przez 20 tys. osób rozproszonych na terytorium relatywnie dużym w stosunku do populacji. Obszar ten, zasadniczo rolniczy, od lat 90-tych dotknięty jest wysoką, w porównaniu ze średnią krajową, stopą bezrobocia.

Eksperymenty dotyczące wykorzystania technologii telekomunikacyjnych do celów lokalnej społeczności zapoczątkowane zostały w regionie już w roku 1986. Projekt, nazwany siecią informacyjną wspólnoty lokalnej, został rozpoczęty z inicjatywy lokalnej społeczności w 1998 roku. Po dwóch latach jego zarejestrowanymi użytkownikami było 25% mieszkańców. Sieć miała być, zdaniem fińskich badaczy problemu, narzędziem zapobiegającym wykluczeniu społecznemu, wspierającym inowacyjność, oraz poprawiającym usługi i warunki życia¹² Są to oczywiście jedynie ogólnikowe hasła, pozwalają jednak rozpoznać kierunek podjętych działań.

J. Oksa, J. Turuncn, Local Community Nel. Evaluation Siudy of ihe Leaming Upper Karelia Project, Karelian Institute, Universily of Joensuu, 2000, http://www.sitra.fi, dostęp: 4.09.2003. J. Oksa, Difficull job of iransferring a success-slory, 4S and EASST Conference .Public proofs: science, technology and democracy, Paris 25-28, August 2004.