Scenariusz zajęcia
z elementami metody Carla Orffa
Wstęp
Koncepcja Carla Orffa jest oparta na wychowaniu do muzyki przez zabawę. Orff przekonany o wzajemnym przenikaniu się muzyki i ruchu, dążył do uaktywnienia dzieci inspirując je do samodzielnego tworzenia muzyki poprzez kreowanie własnych pomysłów muzycznych.
Metoda zbudowana na trzech przenikających się elementach obejmuje:
-słowo
-muzykę
-ruch
Metoda C. Orffa pozwala na twórczą samodzielność dzieci, poszukiwanie różnych rozwiązań, odkrywanie coraz to innych, bogatszych środków wyrazu. Taka aktywność prowadzi do intensywnego rozbudzania wyobraźni i wrażliwości w ogólnym i muzycznym znaczeniu, do wejścia w bogaty świat muzyki, nawet przy niewielkiej wiedzy muzycznej dziecka.
W mojej pracy pedagogicznej niejednokrotnie korzystałam z elementów tej metody, ale dopiero po głębszej analizie dostrzegłam, że można ją stosować znacznie częściej.
Ugruntowałam swoja wiedzę oraz dobrałam odpowiednie materiały mianowicie:
-muzykę
-teksty
-instrumenty
Te ostatnie wykonałam samodzielnie i jest ich cala gama.
Muszę przyznać, że systematyczne prowadzenie zajęć metodą Orffa lub z jej elementami doskonale wpływa na rozwój dzieci oraz spełnia zamierzenia autora metody.
Oto przykład jednego z zajęć, które przeprowadziłam w grupie 6-latków
Temat: Nauka piosenki pt. „ Piłka Oli” - improwizacja muzyczno- ruchowa, rytmizowanie tekstu.
Cele ogólne:
- tworzenie sytuacji doświadczenia i przeżycia
- kształcenie wyobraźni dźwiękowej
- kształcenie swobody w zmianie ról, jakie mają pełnić dzieci w utworze
- rytmizowanie refrenu piosenki na instrumentach
Cele szczegółowe:
- dz. zna słowa i melodię piosenki pt. „Piłka Oli”
- dz. potrafi rozpoznać instrumenty słuchając ich brzmienia
- dz. potrafi rzucać i chwytać piłkę
- dz. potrafi zagrać rytm piosenki na wybranym instrumencie
- dz. odpręży się i uspokoi podczas zabawy relaksacyjnej
Środki dydaktyczne:
Płyta z nagraniem piosenki pt. „Piłka Oli” (sł. D. Gellner, muz. B. Kolago) piłki, instrumenty (różnego rodzaju grzechotki wykonane z opakowań plastikowych i metalowych wypełnione grochem, ryżem, koralikami, kaszą, dzwonki wykonane z kapsli i drewienek, perkusja z puszek metalowych, bębenki z pudelek, kastaniety z łupinek orzecha włoskiego i gumki recepturki).
Przebieg i organizacja:
1. Wysłuchanie piosenki pt. „Piłka Oli” śpiewanej przez nauczycielkę z podkładem muzycznym.
I . Duża piłka w kropki złote
Ciągle skakać ma ochotę
Raz jest w górze, raz na dole
Do zabawy prosi Olę.
Ref: Ola, Ola, Ola, la
Ola, Ola piłkę ma
Ola, Ola, Ola, la
Klaszcze w ręce raz i dwa raz i dwa.
II. Duża piłka z grubym brzuszkiem
Czasem chowa się pod łóżkiem
Czasem toczy się po stole
Do zabawy prosi Olę.
Ref: Ola, Ola, Ola, la…
III. Duża piłka figle płata
Goni mamę, goni brata,
Ale z Olą skakać woli,
Bo to przecież piłka Oli.
Ref: Ola, Ola, Ola, la…
2. Omówienie treści piosenki.
3. Wyklaskanie rytmu refrenu piosenki „ Piłka Oli”.
- Czy rytm jest taki sam, czy też zmienia się. (jest powtarzający się).
4. Wybór dziewczynki - Oli - podanie piłki zgodnie z opisem w piosence (duża w kropki złote)
Zabawa inscenizacyjna - odzwierciedlenie ruchem słów piosenki
- podrzucanie piłki do góry i opuszczanie jej w dół
- toczenie piłki
- odbijanie piłką o podłogę
5. Zmiana dziecka do odtwarzania roli Oli.
Reszta dzieci także otrzymują piłki i wykonują to, co Ola.
6. Stworzenie czterech zespołów i wręczenie różnych instrumentów.
7. Zabawa pt.” Zgadnij, na czym gram?”
Wybrane dzieci siedzą za parawanem i pojedynczo graja na instrumentach. Inne dzieci odgadują, co to za instrument i z czego jest zrobiony.
8. Zabawa w orkiestrę - utworzenie grup muzycznych:
dzwonki, grzechotki, bębenki, perkusja. Jedno dziecko pełni rolę Oli. Podczas śpiewania zwrotek wszystkie dzieci ruchem rąk odzwierciedlają treść piosenki.
Kiedy zaczyna się refren dzieci zaczynają grać na instrumentach wystukując rytm piosenki.
Grupy instrumentów wchodzą kolejno:
grzechotki - pierwszy wers, bębenki i kastaniety - drugi wers, dzwonki - trzeci wers, wszystkie razem czwarty wers, perkusja gra cały refren.
Można zaśpiewać i zagrać piosenkę kilka razy, aby dzieci miały możliwość zmiany instrumentów.
9. Ułożenie wszystkich instrumentów w kąciku muzycznym. Zaproszenie dzieci na dywan.
10. Zabawa relaksacyjna wg E Jacobson pt. „Spacer”
Spróbujmy pospacerować na siedząco. Pokażę wam jak się to robi, a wy mnie naśladujcie. Wyruszamy na drogę (uderzamy dłońmi płasko o uda, naśladując odgłosy chodzenia - 10s.)
Teraz trochę pobiegniemy (szybciej uderzamy). Wyprzedza nas jeździec na koniu (wyklepujemy rytm galopującego konia).
Przechodzimy przez most (bijemy pięściami w pierś). Na brzegu lasu widzimy sarenkę, skradamy się po cichutku, żeby jej nie spłoszyć (czubkami palców dotykamy ud).
Zaczyna wiać wiatr, silniejszy huragan (wydmuchujemy powietrze, naśladując gwizd wiatru).
Sarenka ucieka wielkimi skokami (uderzamy mocno dłońmi w uda).
Wracamy powoli do domu, niektórzy są zmęczeni i wloką się na końcu, szurając nogami (dłonie udają wolne kroki).
Opracowała i przeprowadziła zajęcie
mgr Iwona Werner
Publiczne Przedszkole w Strojcu