SCENARIUSZ ZAJĘCIA

TEMAT: Pamiętamy o bezpiecznym poruszaniu się poza terenem przedszkola.

DATA: 22 stycznia 2013r.

ODPOWIEDZIALNA: Monika Koszutkowska

CEL OGÓLNY:

Kształtowanie nawyku racjonalnego zachowania się w grupie zorganizowanej, pojazdach przeznaczonych do przewozu osób oraz miejscach użyteczności publicznej.

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Dziecko:

- wymienia elementy pogody

- wie jak należy ubrać się podczas zimy

- dzieli odzież na zimową i letnią

- słucha uważnie czytany tekst

- odpowiada na pytania dotyczące utworu literackiego

- stosuje się do zasad zabawy (nie potrąca kolegów)

- układa historyjkę

- samodzielnie ubiera się w szatni (minimalizuje pomoc nauczyciela)

METODY:

- oglądowa

- słowna

FORMY PRACY:

-indywidualna

-grupowa

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

Krążki, szarfy, szablony ubrań zimowych i letnich, ilustracje do wiersza, historyjka obrazkowa czteroelementowa.

PRZEBIEG:

1. Obserwacja pogody.

Dzieci podchodzą do okna w sali przedszkolnej i obserwują stan pogody.

Dzieci odpowiadają na pytania:

- co dzieje się za oknem?

- po czym poznamy, że na dworze jest zimno?

- jak ubraliśmy się wychodząc do przedszkola?

1. Klasyfikowanie elementów odzieży na zimowe i letnie.

Spośród obrazków rozsypanych na podłodze, dzieci wybierają te, które należy założyć zimą przed wyjściem na dwór.

Wiemy już jak mamy się ubrać przed pójściem na dwór w taką pogodę jak dziś.

Mamy zimę więc, każdy przedszkolak pamięta o założeniu ciepłego ubioru.

A jak przygotowywał się do wyjścia bohater wiersza Wandy Chotomskiej? Posłuchajcie.

1. Wiersz Wandy Chotomskiej pt. „Pies z ulicy Bałamutów”
   Pies z ulicy Bałamutów
   W pięknym mieście Pieskowicach
   przy ulicy Bałamutów
   mieszkał sobie czarny jamnik,
   który miał dwie pary butów.

Do południa czyścił buty
luksusową białą pastą
a gdy tylko skończył pracę
chyłkiem wymknął się na miasto.

Zamiast chodzić po chodniku
on po jezdni szedł piechotą.
Więc powiedział mu policjant,
że zły przykład daje kotom!

- Źle, jamniku, ucz się tego
co już małe wiedzą smyki.
JEZDNIA SŁUŻY DO JEŻDŻENIA
DO CHODZENIA SĄ CHODNIKI!

Pies na chodnik wskoczył godnie
z miną wiece obrażoną,
przewracają się przechodnie:
Któż to chodzi lewą stroną?

Patrz jamniku rzekł policjant -
jakie z tobą są kłopoty
CHODŹ CHODNIKIEM PRAWĄ STRONĄ
I PAMIĘTAJ ZAWSZE O TYM!

Na ulicy polędwicy
jamnik jezdnią się przemyka,
przebiec chciał na drugą stronę,
by kość kupić u rzeźnika

- Piesku! Krzyknął pan policjant -
nie myśl tylko o obiedzie!
ZANIM ZROBISZ KROK NA JEZDNIĘ
POPATRZ, CZY NIĄ COŚ NIE JEDZIE!

Jamnik warknął urażony:
- Przechodzenie nie jest sztuką!
Łypnął okiem, zszedł z chodnika
i chciał jezdnię przejść na ukos.

Pan kierowca zahamował
i zawołał wielkim głosem:
JEŚLI ŻYCIE JEST CI MIŁE
NIE PRZEBIEGAJ JEZDNI SKOSEM!

Pies chciał uciec, lecz niestety,
choć podskoczył dość wysoko
znów się spotkał na ulicy
z policjantem oko w oko.

Pan policjant mu wyjaśnił:
- Tutaj przejścia się zabrania
KTO CHCE PRZEJŚCIE PRZEJŚĆ BEZPIECZNIE
MUSI DOJŚĆ DO SKRZYŻOWANIA!

Pies na jezdnie wkroczył żwawo –
ledwie z życiem uszedł cało.
A dlaczego? A dlaczego,
że nie przyjrzał się sygnałom.

- Spójrz na sygnał – rzekł policjant -
nim na drugą przejdziesz stronę.
STÓJ GDY, JEST CZERWONE ŚWIATŁO
PRZECHODŹ, KIEDY JEST ZIELONE!

Zmęczył się nasz pies spacerem
aż go rozbolały nogi,
więc pożegnał policjanta,
podziękował za przestrogi.

1. Rozmowa na temat wcześniej czytanego utworu.

-kto jest głównym bohaterem wiersza?

- jakie postacie spotykał pies?

- jak zachowywał się jamnik?

- co powinien poprawić w swoim zachowaniu?

1. Zabawa ruchowa pt. „Kierowcy i przechodnie”

Dzieci podzieleni na dwie grupy: KIEROWCÓW i PRZECHODNIÓW.

KIEROWCY – mają krążek

PRZECHODNIE – oznaczeni są szarfą.

Podczas muzyki poruszają się po drodze tak aby KIEROWCA nie potrącił przechodnia, a PRZECHODNIE nie wpadli pod pojazd spacerując na drodze.

Wiemy jak należy zachować się na drodze. Jednak, że za chwilkę będziemy wsiadać do autobusu, więc przypomnimy sobie zasady zachowania się w komunikacji miejskiej. Każdy z nas najczęściej jest pasażerem. Sprawdzimy czy dzieci wiedzą jak zachować się podczas drogi na ustalone miejsce wycieczki.

1. Układanie historyjki (czteroelementowej) obrazkowej w ustalonych grupach.

Dzieci układają historyjkę przygotowaną przez nauczyciela dotyczącą kulturalnego zachowania się w autobusie. Poprawność ułożonej historyjki ocenia nauczyciel.

Dzieci omawiają kolejną ilustrację.

Za chwilę każdy z was będzie mógł zastosować wiadomości, o których sobie przypomnieliśmy.

Schodząc do szatni pamiętamy o bezpieczeństwie na schodach i między regałami.

1. Przypomnienie zasad przed wyjściem z placówki.

Wychowawca przekazuje informacje dzieciom przy pomocy krótkich informacji.

Ubieramy się w ubrania zimowe o niczym nie zapominając.

Ustawiamy się parami do wyjścia.

Wychodzimy za nauczycielem pilnując swojej grupy.

Nikogo nie popychamy i nie wyprzedzamy.

Para za parą idziemy w stronę autobusu.

W autobusie siadamy na wyznaczone miejsce.

Nie wstajemy podczas jazdy i nie hałasujemy.

ZAPINAMY PASY BEZPIECZEŃSTWA.

Wysiadając na miejscu ustawiamy się parami w miejscu wyznaczonym przez nauczyciela, nie wychodząc za autobus.

Po przeliczeniu wszystkich dzieci udajemy się do „Domu Zdrojowego”.