Kreacje bohaterów chłopskich w literaturze różnych epok











Piątek, 21 Kwietnia Imieniny obchodzą: Anzelm, Feliks, Bartosz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Renesans >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















Kreacje bohaterów
chłopskich w literaturze różnych epok










kategoria:   J.polski
zakres:   Renesans
dodano:   2000-02-19




"Chłop
potęgą jest i basta". Kreacje bohaterów chłopskich w literaturze
różnych epok. Chłopi to w Polsce wyjątkowy stan.
Współczesnym rodakom utrwalił się obraz chłopów, którzy popierając
Leppera blokują drogi, domagając się zaprzestania eksportu żywności
i surowców z Europy. Czy dziś "chłop potęgą jest"? Otóż nie,
sprawy polskich chłopów ciągle wydają się być odsuwane na drugi plan
a wieś coraz bardziej uboższa. W historii utrwalił się obraz
chłopa, którego ciągle poniżano, obrażano i wykorzystywano. Od
zarania polskich dziejów to właśnie chłop walczył o wolność narodu a
możni czerpali z tego korzyści. To właśnie im przypadała cała
godność i chwała za zwycięstwa polityczne i historyczne.
"Chytrze bydlą z pany kmiecie" - tak zaczyna się anonimowa
średniowieczna "Satyra na leniwych chłopów" Jest to jeden z
pierwszych literackich portretów tego stanu. Jego przedstawiciele
nie byli jeszcze wówczas w najgorszej sytuacji, gdyż mieli do użytku
około 16 hektarów ziemi szlacheckiej lub klasztornej, w zamian
musieli świadczyć pańszczyznę- co czynili niechętnie. Konflikty te
kończyły się często skargami sądowymi. Przytoczona satyra została
napisana przez anonimowego szlachcica, który skarżył się, że chłopi
niechętnie pracują na pańskim polu. Od średniowiecza konflikty
systematycznie narastały, o czym świadczy napisana przez M. Reja
"Krótka rozprawa między trzema osobami...". M. Rej stanął w obronie
chłopów, wypowiadając ustami wójta słowa: /" Ksiądz pana wini,
pan księdza, A nam prostym zewsząd nędza"/ Kwestia krzywdy
chłopskiej przywołana została przez romantyków. A. Mickiewicz
zarówno w "Balladach i romansach" jak i w II części " Dziadów "
stanął w obronie krzywdzonych i wyzyskiwanych. Pisał w dramacie o
okrutnym szlachcicu, który zjawił się w czasie obrzędu wywoływania
duchów, skarżąc się, że nie może zaznać spokoju po śmierci. Cóż było
przyczyną ? Był nią brak zrozumienia dla krzywdy chłopskiej, głodu,
zimna które ich gnębiły, oraz egoizm dziedzica. Pławiąc się w
dobrobycie i rozkoszach, szlachcic kazał przegnać proszących o pomoc
biednych. Romantyczny poeta sięgnął do obrazu wsi, opisując
życie szlachty zaściankowej w "Panu Tadeuszu" W księdze VI opisał
"słynny na Litwie Dobrzynieskich zaścianek". Mieszkała tam ludność,
która przybyła z Mazowsza. Osiedlili się, uprawiali rolę, niewiele
różnili się od chłopów. W "Nad Niemnem" Eliza Orzeszkowa
nawiązała do tej tradycji. Opisani tu chłopi to ród Bohatyrowiczów.
Mieszkali nad Niemnem od kilku stuleci a ich osadę założyli
legendarni Jan i Cecylia. W zaścianku żyli Anzelm i syn jego brata
Jan, którzy nazwisko mieli od "bohatyrstwa protoplastów
wywiedzione". Byli pracowici i rzetelni, wykonywali codzienną
pracę, związani byli z ziemią i kochali naturę. Ich największą
wartością była służba ziemi. W Młodej Polsce chłop stawał się
bardzo często bohaterem literackim, a jego kreacje były różne. W
sonetach "Z chałupy" J. Kasprowicza pojawiają się portrety ludzi
biednych, bezdomnych, zdanych tylko na siebie. Widzimy chłopów,
którzy tracą ziemię, oddają dzieci na służbę do obcych, którzy
umierają gdzieś w polu. Najistotniejszym świadectwem życia tej
warstwy społecznej jest wielka czterotomowa powieść "Chłopi".
Reymont ukazał realistyczny obraz wiejskiej społeczności Lipiec.
Autor skrupulatnie odtworzył strukturę wsi. Pokazał hierarchię
chłopskiej społeczności. Na szczycie stoją tu bogaci gospodarze,
tacy jak Boryna, oraz "arystokracja" chłopska i przedstawiciel
kleru. Niższy poziom to warstwa średnio zamożnych i ubogich chłopów.
Chłopem, który urasta do rangi mitu jest M. Boryna. Poznajemy go
jako oschłego, despotycznego i niezbyt sympatycznego wiejskiego
bogacza. Pod koniec życia Boryna diametralnie się zmienia. Określony
mianem Chłopa-Piasta, uświęconego rolniczym obrzędem i biorącego
symboliczny ślub z Ziemią - Naturą, uwznioślony został przez opis
śmierci: /"Padł i pomarł w owej łaski Pańskiej godzinie"/
Słowa "chłop potęgą jest i basta" wypowiada bohater "Wesela" -
Czepiec. Reprezentuje on warstwę, która zgromadzona w Bronowicach
jest nie rozumiana przez inteligencję. Inteligenci nie rozumieją
chłopów, ponieważ budują obraz tej warstwy z własnych wyobrażeń, nie
z własnych obserwacji. Natomiast chłopi traktują inteligentów z
uczuciem pewnej wyższości, wobec kogoś, kto nie wie, kiedy zbiera
się ziemniaki. Między inteligencją a chłopami można zauważyć pewien
kontrast, brak zrozumienia. Różnice społeczne nasiliły się pod
koniec wieku XIX. Potwierdzeniem są wizerunki przedstawicieli
wiejskiej biedoty w opowiadaniach Stefana Żeromskiego. W
modernistycznej powieści Żeromski konfrontuje dostatnie i wygodne
życie kuracjuszy w Cisach z nędzą mieszkańców w czworakach. Żyjący w
nich, zapadający na malarię chłopi są lawiną: /"dziadów,
obieżyświatów, biedaków, suchotników, rakowatych - wszystka słowem,
płacząca krwawymi łzami bieda polskiego cuchnącego miasteczka i
inaczej cuchnących wiosek"./ Pisarz łączy realizm z
naturalizmem, przedstawiając dramat życia Gibałów w "Zmierzchu" i
chłopa w opowiadaniu "Rozdziobią nas kruki, wrony..." Słowa
"chłop potęgą jest i basta" dowodzą mityzacji tego stanu. W
rzeczywistości i w średniowieczu, w XIX wieku, i dziś chłop jest
postacią, która dźwiga wszelkiego rodzaju obelgi, upokorzenia, jest
wykorzystywany do ciężkiej pracy. Najgorsze jest to to, że chłop
musiał pracować "za darmo" - otrzymywał niewielką część tego, co
wyhodował, na co zapracował. W dzisiejszych czasach chłopi również
nie mają łatwego życia. Aby uzyskać swoje prawa, posuwają się do
najgorszych czynów - do blokad na drogach, za które muszą później
ponieść konsekwencje. Czyli od zawsze chłopi mieli ciężkie życie.
Nie możemy również zapomnieć, że to dzięki nim trwa wieś w swoim
naturalnym, dalekim od wielkomiejskiego zgiełku wizerunek wsi , to
dzięki nim mamy codziennie świeży chleb na stole.








Autor: Psik

Ocena : 5 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000