Modelowanie układów wielomasowych
Układy wielomasowe:
1. Skończona liczba brył sztywnych i
r
2. Bryły sztywne połączone są:
– biernymi elementami mechanicznymi lub elektromechanicznymi
(sprężyny, tłumiki)
– aktywnymi elementami mechanicznymi lub elektromechanicznymi
(napędy nastawcze, wzbudniki)
3. Na bryły sztywne mogą być nałożone więzy:
– geometryczne
– kinematyczne
4. Na bryłę sztywną nr r mogą działać siły zewnętrzne lub momenty sił
Założenia:
1. Ruch każdej bryły sztywnej opisywany jest w przestrzeni 3-wymiarowej za
pomocą 6 współrzędnych
2. Współrzędne opisujące ruch bryły sztywnej są mierzone w układzie
głównych centralnych osi bezwładności. Są one liniowo niezależne, mogą
być zatem uznane jako współrzędne uogólnione
Bryły sztywne zdefiniowane w ten sposób noszą nazwę: sztywne elementy
skończone (SES)
x
r1
SES nr r
x
r2
x
r3
O
r
z
r
κ
2
2
z
r
κ
2
3
z
r
κ
2
1
O
r
κ
F
r
κ
u
r
χ
z
p
κ
2
2
z
p
κ
2
3
z
p
κ
2
1
O
p
κ
F
p
κ
x
p2
x
p1
x
p3
u
p
χ
SES nr p
O
p
y
k1
y
k2
y
k3
EST nr k
O
k
Podobnie, wektor sił zewnętrznych
( )
6
,
...
,
1
,
=
==
i
f
col
ri
r
κ
F
x
r1
, x
r2
, x
r3
- układ głównych centralnych
osi bezwładności
q
r1
, q
r2
, q
r3
– przemieszczenia wzdłużne
q
r4
, q
r5
, q
r6
- kąty obrotu odpowiednio
wokół osi x
r1
, x
r2
, x
r3
Współrzędne uogólnione tej bryły
możemy zapisać w postaci wektora o
sześciu składowych:
( )
6
,
...
,
1
,
6
5
4
3
2
1
=
=
=
i
q
col
q
q
q
q
q
q
ri
r
r
r
r
r
r
r
q
Macierz kolumnowa (wektor)
Dla SES nr r definiujemy diagonalną macierz współczynników bezwładności
W przypadku bryły sztywnej o własnościach izotropowych otrzymamy:
m
r1
=m
r2
=m
r3
=m
r
masa SES nr r
m
r4
=I
r1
masowe momenty bezwładności względem
m
r5
=I
r2
poszczególnych głównych centralnych osi
m
r6
=I
r3
bezwładności SES nr r
[ ]
6
...,
,
1
,
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
6
6
6
5
4
3
2
1
=
=
=
×
i
m
diag
m
m
m
m
m
m
ri
r
r
r
r
r
r
r
M
3. W układzie drgającym występuje i
k
elementów sprężysto–tłumiących
(EST) o następujących własnościach:
- dla EST nr k określamy diagonalną macierz współczynników sztywności
- dla EST nr k określamy diagonalną macierz współczynników tłumienia
[ ]
6
...,
,
1
,
=
=
i
L
diag
ki
k
L
- EST nr k łączy SES nr r z SES nr p
-
EST doznaje odkształceń w
sześciu kierunkach uogólnionych
mierzonych zgodnie z przyjętym
układem współrzędnych y
k1
y
k2
y
k3
[ ]
6
...,
,
1
,
=
=
i
K
diag
ki
k
K
EST nr k
Punkt zamocowania
do SES nr r
Punkt zamocowania
do SES nr p
y
k3
y
k2
y
k1
- punkt EST nr k dołączony do SES nr r doznaje przemieszczeń (mierzonych
w układzie y
k1
y
k2
y
k3
), których stan możemy określić za pomocą wektora
w
rk
= col (w
rki
) i= 1, …, 6
Podobnie definiujemy wektor przemieszczeń punktu zamocowania do SES
nr p:
w
pk
= col (w
pki
) i=1, …, 6
- dla EST nr k określamy macierz współrzędnych zamocowania do SES nr r,
mierzonych w układzie współrzędnych x
r1
x
r2
x
r3
tego SES:
−
−
−
=
1
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
1
0
0
0
0
1
0
0
0
0
1
1
2
1
3
2
3
rk
rk
rk
rk
rk
rk
rk
s
s
s
s
s
s
S
oraz, w sposób analogiczny, macierz współrzędnych zamocowania do SES
nr p.
- dla EST nr k określamy macierz kosinusów kierunkowych kątów między
osiami układu współrzędnych y
k1
y
k2
y
k3
a osiami x
r1
x
r2
x
r3
:
=
*
*
rk
rk
rk
Θ
0
0
Θ
Θ
gdzie:
[
]
.
3
,
2
,
1
,
,
cos
3
3
*
=
=
×
j
i
rkij
rk
α
Θ
jest macierzą kosinusów kątów między osiami: y
ki
i x
rj
.
Dla EST nr k określony wektor różnic przemieszczeń końców:
[
]
−
=
−
=
p
r
pk
pk
rk
rk
pk
rk
k
q
q
S
Θ
S
Θ
w
w
∆w
M
oraz wektor różnic prędkości jego końców:
[
]
−
=
−
=
p
r
pk
pk
rk
rk
pk
rk
k
q
q
S
Θ
S
Θ
w
w
w
∆
&
&
M
&
&
&
Wektor sił zewnętrznych SES nr r zredukowanych do środka masy
,
1
)
(
∑
=
=
κ
κ
κ
κ
κ
r
i
r
T
r
T
r
Z
r
F
Θ
S
F
W SES nr r magazynowana jest energia kinetyczna, którą możemy opisać
zależnością:
Forma kwadratowa
r
r
T
r
r
T
q
M
q
&
&
2
1
=
Energia potencjalna sił sprężystości magazynowana jest w EST nr k. Energię tę
Funkcję rozproszenia energii (dyssypacji) w EST wyrażamy zależnością:
Można wykazać (patrz literatura), że dla układu o skończonej liczbie stopni
swobody = n, poszczególne funkcje energetyczne są opisane zależnościami:
k
k
T
k
k
U
∆w
K
∆w
2
1
=
q
L
q
Kq
q
q
M
q
&
&
&
&
T
T
T
D
U
T
2
1
2
1
2
1
=
=
=
k
k
T
k
k
D
w
∆
L
w
∆
&
&
2
1
=
M – macierz bezwładności układu wielomasowego
L – macierz tłumienia układu wielomasowego
K – macierz sztywności układu wielomasowego
q – wektor współrzędnych uogólnionych układu wielomasowego
przy czym:
∑
=
×
=
r
i
r
n
n
r
1
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
M
M
,
n
n
i
k
pk
pk
k
T
pk
T
pk
rk
rk
k
T
pk
T
pk
pk
pk
k
T
rk
T
rk
rk
rk
k
T
rk
T
rk
k
×
=
∑
−
−
=
1
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
S
Θ
L
Θ
S
S
Θ
L
Θ
S
S
Θ
L
Θ
S
S
Θ
L
Θ
S
L
,
n
n
i
k
pk
pk
k
T
pk
T
pk
rk
rk
k
T
pk
T
pk
pk
pk
k
T
rk
T
rk
rk
rk
k
T
rk
T
rk
k
×
=
∑
−
−
=
1
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
L
S
Θ
K
Θ
S
S
Θ
K
Θ
S
S
Θ
K
Θ
S
S
Θ
K
Θ
S
K
1
×
=
n
p
r
L
L
L
q
q
q
,
,
1
)
(
∑
=
=
r
i
r
Z
r
K
K
K
K
F
f
Stosując równania Lagrange’a II rodzaju
,
f
q
q
q
q
=
∂
∂
+
∂
∂
+
∂
∂
−
∂
∂
U
D
T
T
dt
d
&
&
otrzymamy
f
Kq
q
L
q
M
=
+
+
&
&
&
Uwagi dotyczące wyznaczania macierzy M, L oraz K:
– w prostych przypadkach możemy korzystać z zależności matematycznych
podawanych w literaturze
– w przypadkach znacznej liczby stopni swobody korzystamy ze
specjalistycznego oprogramowania (np. AMESim). Wówczas rola
użytkownika sprowadza się jedynie do podania parametrów poszczególnych
SES oraz EST, oraz sposobu ich połączenia.