MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
DEPARTAMENT WYCHOWANIA I PROMOCJI OBRONNOĝCI
S T R E S
W ĩYCIU CODZIENNYM
I SàUĩBIE WOJSKOWEJ
WYBRANE ZAGADNIENIA
Materia
á profilaktyczno-edukacyjny
do prowadzenia zaj
Ċü z Īoánierzami
WARSZAWA 2006
WARSZAWA 2007
PLAN – KONSPEKT
do przeprowadzenia zaj profilaktyczno-edukacyjnych
z problematyki stresu
TEMAT:
STRES W YCIU CODZIENNYM I SUBIE WOJSKOWEJ.
WYBRANE ZAGADNIENIA.
CELE :
1. Przedstawienie stresu jako zjawiska normalnego w codziennym
Īyciu czáowieka.
2. Zapoznanie z czynnikami wywo
áującymi stres i objawami pozwalającymi go
rozpoznawa
ü.
3. Zapoznanie z mo
Īliwymi skutkami stresu w Īyciu codziennym
i s
áuĪbie wojskowej.
4. Przedstawienie wybranych sposobów zapobiegania stresowi
i przeciwdzia
áania jego skutkom.
CZAS:
2 x 45’
METODY:
Wyk
áad, prezentacja graficzna, dyskusja.
MATERIAY I RODKI DYDAKTYCZNE:
Foliogramy, rzutnik
Ğwiatáa dziennego lub projektor multimedialny.
MIEJSCE:
ĝwietlica, sala wykáadowa.
ZAGADNIENIA:
1. Stres a frustracja. Poj
Ċcia definicyjne.
2. Czynniki wywo
áujące stres.
3. Rozpoznawanie objawów stresu - fizycznych, fizjologicznych, psychicznych.
4. Przeciwdzia
áanie stresowi.
5. Stres a s
áuĪba wojskowa.
6. Stres, kryzys psychiczny, trauma psychiczna.
7. Zako
Ĕczenie.
3
WYKORZYSTANA LITERATURA:
1. M. Cenin, S. Chepa – Psychologia wojskowa, Wyd. MON, Warszawa, 1998 r.
2. B. Rychlik – Zarz
ądzanie stresem w wojsku. Program profilaktyki antystresowej.
Warszawa, 2006 r.
3. D. Merecz – Jak zwi
Ċkszyü swój potencjaá, by lepiej radziü sobie ze stresem.
Instytut Medycyny Pracy, ód, 2005 r.
4. M. Lis-Turlejska – Stres traumatyczny, Wydawnictwo Akademickie „ak”,
Warszawa, 2002 r.
5. I.Heszen-Niejodek, Z. Ratajczak (red.) – Cz
áowiek w sytuacji stresu,
Wyd. U.., Katowice, 1996 r.
6. A. Florkowski, W. Gruszczyski (red.) – Zdrowie psychiczne
Īoánierzy,
àódĨ, 2000 r.
7. W. Szlagura, M. Madejski – Interwencja kryzysowa, podej
Ğcie profesjonalne.
Niepublikowane materiay szkoleniowe, „ARCAN”, Bielsko-Biaa 2000-2002 r.
4
PRZEBIEG ZAJĉû:
TREĝû ZAGADNIENIA
CZAS
UWAGI
WSKAZÓWKI
CZĉĝû WSTĉPNA
Przedstawienie tematu i celu zaj
Ċü oraz spraw
organizacyjnych.
5 min
CZĉĝû ZASADNICZA
1.
ZAGADNIENIE 1 (patrz szerzej str. 11)
S
TRES A
F
RUSTRACJA
. P
OJĉCIA DEFINICYJNE
.
Frustracja – reakcja organizmu na przeszkod
Ċ,
–
przykre emocje jako wynik niemo
ĪnoĞci
osi
ągniĊcia celu.
Reakcje cz
áowieka na sytuacje frustracyjne:
–
dzia
áania w celu pokonania przeszkody (1),
–
obej
Ğcie przeszkody (2),
–
wyznaczenie i osi
ągniĊcie celu zastĊpczego (3),
–
uporczywe, bezskuteczne atakowanie
przeszkody, agresja (4),
–
rezygnacja, ucieczka (5, 5a).
STRES – sytuacja trudna, która prowadzi do zaburzeĔ
zachowania i dzia
áania wskutek przeciąĪenia
systemu nerwowego.
Fazy stresu biologicznego:
¾
alarmowa – na sygnaá o zadziaáaniu czynnika
szkodliwego (stresora) organizm mobilizuje si
Ċ,
pocz
ątkowo odpornoĞü organizmu maleje ale
potem wzrasta.
¾
odpornoĞci – mechanizmy adaptacyjne
przeciwdzia
áają stresowi, odpornoĞü organizmu
wzrasta ponad sta
áy poziom i pozwala zwalczyü
zagro
Īenie.
¾
wyczerpania – jeĞli stresor, szkodliwy bodziec
dzia
áa zbyt dáugo, organizm wyczerpuje zasoby
i traci odporno
Ğü.
Fazy stresu psychologicznego:
¾
mobilizacja – po zadziaáaniu szkodliwego
bod
Ĩca wzrasta ogólna zdolnoĞü organizmu do
dzia
áania, mobilizowane są procesy psychiczne
i energetyczne,
¾
rozstrojenie – jeĞli stresory dziaáają zbyt dáugo
lub zbyt silnie pogarszaj
ą siĊ procesy orientacji
i kontroli, spada sprawno
Ğü dziaáania,
¾
destrukcja – wciąĪ silne i dziaáające dáugo
stresory uniemo
Īliwiają sprawne dziaáanie, brak
realnej oceny sytuacji, spada motywacja do
dzia
áania, rezygnacja z walki.
15 min
Folia 1
Pytania do s
áuchaczy
o ewentualne przyk
áady z Īycia
Folia 2
Pytania, podawanie przyk
áadów,
np. brak pokarmu, brak wody...
Np. trema - rodzaj stresu,
mobilizuje
5
Stres u onierzy
– zespó
á reakcji fizjologicznych i psycholo-
gicznych, zachowa
Ĕ alarmowych i
obronnych organizmu wobec powsta
áej
sytuacji zagro
Īenia lub skierowanej
przeciwko
Īoánierzowi agresji, ataku.
STRES – kumuluj
ący - np. róĪne problemy i káopoty
Īycia codziennego,
–
dysfunkcjonalny - np. z
áy szef,
nieprzyjemni wspó
ápracownicy,
wymagania ponad mo
ĪliwoĞci...
Silna trema mo
Īe sparaliĪowaü,
odebra
ü gáos, spowodowaü
zapomnienie tekstu...
2.
ZAGADNIENIE 2 (patrz szerzej str. 13)
C
ZYNNIKI WYWOUJCE STRES
.
Stres jest nierozerwalnie zwi
ązany z naszym Īyciem
i mo
Īe mieü zarówno negatywny jak i pozytywny wpáyw
na nasz organizm, dzia
áanie, funkcjonowanie.
Dy-stres – stres záy, powodujący negatywną reakcjĊ
organizmu.
Eu-stres – stres pozytywny, pobudzający
do dzia
áania.
Ró
Īnica bardzo czĊsto zaleĪy od nas – od naszego
nastawienia i cech osobowo
Ğci – wyksztaácenia,
wychowania, do
Ğwiadczenia podobne stresory,
podobne sytuacje, jednych stresuj
ą, deprymują, innych
pobudzaj
ą do aktywnoĞci, efektywnego dziaáania.
Szkodliwe mo
Īe byü nasilenie stresu lub
nieumiej
ĊtnoĞü radzenia sobie z nim tzn. nierozpo-
znawanie objawów p
áynących z organizmu,
niezrozumienie sytuacji i w
áasnego zachowania.
Stres mog wywoa:
czynniki zewn
Ċtrzne – klimat, haáas, konflikty,
utraty, zagro
Īenia, záe wiadomoĞci, poĞpiech itp.
czynniki wewn
Ċtrzne – aspiracje, sumienie,
utrata dotychczasowych warto
Ğci ideowych,
religijnych, potrzeby emocjonalne itp.
Sytuacje stresowe – są najczĊĞciej niezaleĪne od
cz
áowieka i mogą dotknąü kaĪdego:
–
realne zagro
Īenia Īycia - wypadki, katastrofy,
napady, straty, dzia
áania wojenne...
–
rozpady zwi
ązków spoáecznych, rodzinnych -
rozwód, rozstanie...
–
spadek poczucia w
áasnej wartoĞci - utrata pracy,
porzucenie przez kogo
Ğ bliskiego,
niepowodzenia...
Wane nie jest to, co ci si zdarza, lecz to jak to
odbierasz
10 min
Folia 3
Folia 4
Pytanie o rozumienie tego
stwierdzenia
6
3.
ZAGADNIENIE 3 (patrz szerzej str. 13)
R
OZPOZNAWANIE OBJAWÓW STRESU
-
FIZYCZNYCH
,
FIZJOLOGICZNYCH
,
PSYCHICZNYCH
.
Stres przejawia si
Ċ:
–
wzmo
Īonym napiĊciem emocjonalnym,
psychicznym,
–
wzrostem impulsywno
Ğci w myĞleniu i dziaáaniu,
–
ograniczeniem kontroli nad w
áasnym
zachowaniem
a wi
Ċc w obniĪonej, w róĪnym stopniu, sprawnoĞci
my
Ğlenia i dziaáania.
CHARAKTERYSTYCZNE OBJAWY STRESU
Fizjologiczne:
– blado
Ğü, suchoĞü w ustach, bóle pleców
i g
áowy, przyĞpieszone bicie serca, zwiĊkszona
potliwo
Ğü, napiĊcia miĊĞni, bezsennoĞü,
nieregularny, p
áytki oddech, uczucie gorąca,
biegunka....
Fizyczne:
– postawa zgarbiona, zamkni
Ċta lub agresywna,
mowa szybka, g
áos wysoki, drĪenia rąk, napiĊta
twarz...
Psychiczne:
– zak
áopotanie, nerwowoĞü, agresja, zamykanie
si
Ċ w sobie, depresja, rozdraĪnienie, chaos
my
Ğlowy, nadpobudliwoĞü, lĊki, záoĞü.....
W zachowaniu:
– brak apetytu lub nadmierne objadanie si
Ċ,
szukanie leków, alkoholu, u
Īywek, wzrost iloĞci
wypalanych papierosów, brak poczucia humoru,
sk
áonnoĞü do páaczu lub wybuchów gniewu,
uczucie sta
áego zmĊczenia, niekonsekwencja,
wyczerpanie...
W myleniu:
– trudno
Ğci w koncentracji, skupieniu uwagi, brak
zainteresowa
Ĕ, luki w pamiĊci, zapominanie....
Dzia
áanie ludzi w stresie zaleĪy od indywidualnego
przygotowania do radzenia sobie w sytuacjach trudnych
i mo
Īe byü bardzo róĪne:
szukanie sposobu rozwi
ązania problemu,
samodzielnie lub przy pomocy innych,
rezygnacja z d
ąĪeĔ, poddanie siĊ sytuacji lub
wp
áywom innych ludzi,
szukanie wsparcia u autorytetów – dowódcy,
kolegów, przyjació
á....
podejmowanie walki na zniszczenie przeciwnika,
wroga ale nie rozwi
ązanie problemu,
unikanie trudno
Ğci, przeczekiwanie, udawanie,
Īe nie ma problemu trudnoĞci,
szukanie czynno
Ğci zastĊpczych – zakupy,
sprz
ątanie, czytanie...
ucieczka w alkohol, narkotyki,
15 min
Folia 5
Pytanie - czy kto z was, kto
uwaa, e dowiadczy stresu
pamita, który z objawów?
Czy moe o tym co
powiedzie?
7
4.
ZAGANIENIE 4
(patrz szerzej str. 14)
dpornoci na stresory,
moe by oboj tne.
a sytuacja stresowa i wtedy
nie wasnego,
relaksujcych,
i
Podstawowe elementy dziaa redukujcych stres:
mach –
si nowych
j si i nie wstyd prosi o pomoc innych,
alkoholu
sz takie lub
si
....
15 min
Folia 6
Pytanie - któ
menty s
ą
n
P
RZECIWDZIAANIE STRESOWI
ady czowiek ma wasny próg o
K
na bodce wywoujce stres.
o co jednych stresuje dla innych
T
o co jednym uniemoliwia sprawne dziaanie, innych
T
pobudza do aktywnoci, sprawnoci, do mylenia,
zwi
kszonej koncentracji.
adego jednak moe dop
K
musi sobie z ni poradzi .
Pierwszym krokiem jest umiej
tno rozumienia
i rozpoznawania objawów stresu.
olejnym krokiem jest wypracowa
K
skutecznego stylu radzenia sobie ze stresem:
–
poznanie mechanizmów dziaania stresu,
uczenie si
o stresie,
–
pokonanie trudnoci,
–
wykonanie czynnoci
–
szukanie pomocy,
pczego (blisko
–
znalezienie celu zast
rzeczywistego problemu - dziaaj maym
krokami)
akceptuj siebie i to co robisz, sprawd czy
dobrze wykonujesz to co powiniene,
rozmawiaj o swoich kopotach i proble
nie jeste sam, masz przecie przyjació,
kolegów, przeoonych, na których moesz
polega , którzy ci
wysuchaj,
b d
aktywny umysowo - ucz
umiej
tnoci, szukaj wiadomoci, poznawaj
ludzi,
nie bó
b d
aktywny fizycznie – poszukuj najlepszych
dla ciebie wicze sportowych,
bardzo rozwanie podchod do
i narkotyków – odsun problemy na czas
upojenia, ale ich nie zlikwiduj,
zajmij si swoim hobby, jeli ma
poszukaj zaj
cie, które ci
uspokaja,
zrelaksuj si – daj sobie czas, wycisz
i odpr
poprzez muzyk
, ksik
, modlitw
r ele
e
ajwa
Īniejsze, czy wogóle są
takie?
Kto ma to oceni
ü?
8
5.
ZAGADNIENIE 5 (patrz szerzej str. 14)
S
TRES A SàUĩBA WOJSKOWA
Istota problematyki stresu w s
áuĪbie wojskowej nie
zmienia si
Ċ. Dziaáają te same mechanizmy.
Zwi
Ċksza siĊ jednak iloĞü moĪliwych stresorów,
sytuacji, które mog
ą wywoáaü stres. Związane jest to
ze specyfik
ą jaką niesie dla máodego czáowieka sáuĪba
wojskowa:
¾
d
áuga rozáąka z najbliĪszymi,
¾
nowe, nieznane
Ğrodowisko,
¾
nowe, nieznane, trudne zadania i obowi
ązki,
¾
du
Īy wysiáek fizyczny,
¾
zmiana rytmu dnia i wy
Īywienia,
¾
obowi
ązek poddania siĊ rygorom regulaminów,
karno
Ğü,
¾
cz
Ċsty, czasami codzienny kontakt z bronią,
¾
brak czasu dla siebie, prywatno
Ğci,
¾
ĞwiadomoĞü zagroĪenie zdrowia i Īycia w czasie
dzia
áaĔ poligonowych, w misjach
zagranicznych....
Przeciwdzia
áanie stresowi sáuĪby wojskowej to:
sumienne wykonywanie obowi
ązków,
pe
áne zdyscyplinowanie,
zaufanie do prze
áoĪonych i kolegów,
wiara we w
áasne siáy, wiedzĊ i umiejĊtnoĞci,
umiej
ĊtnoĞü rozpoznawania objawów stresu tak
u siebie jak i u kolegów,
umiej
ĊtnoĞü redukcji stresu po jego rozpoznaniu.
Skuteczne udzielanie pomocy innym wzmocni twoj
ą
pewno
Ğü dziaáaĔ.
15 min
Folia 7
Pytanie-
Czy pami
Ċtacie, któryĞ z tych
elementów, a mo
Īe one jeszcze
dzia
áają?
6.
ZAGADNIENIE 6 (patrz szerzej str. 15)
S
TRES
,
KRYZYS PSYCHICZNY
,
TRAUMA PSYCHICZNA
.
Silny i d
áugo dziaáający stres moĪe wywoáaü
powa
Īne zaburzenia emocjonalne i zachowania, moĪe
wr
Ċcz sparaliĪowaü nasze dziaáania.
Zdarzenie krytyczne to sytuacja, która wywo
áuje
bardzo silne reakcje emocjonalne, zak
áócające
zdolno
Ğü funkcjonowania. MoĪe ona wywoáaü nawet
uraz psychiczny.
Sytuacje takie to np:
–
udzia
á w wypadku czy katastrofie naturanej lub
spowodowanej przez cz
áowieka,
–
widok zabitych lub rannych,
–
zagro
Īenie Īycia lub zdrowia,
10 min
Folia 8
Kto wed
áug was ulega tym
urazom: ofiary, ratownicy,
rodziny,
Ğwiadkowie...?
Wszyscy!!!
9
–
informacja o
Ğmierci lub zagroĪeniu Īycia kogoĞ
bliskiego,
–
bycie ofiar
ą napadu, gwaátu, tortur,
–
du
Īa strata materialna.
JeĞli uraz psychiczny jest silniejszy niĪ mechanizmy
obronne, nawet u ludzi zdrowych moĪe rozwinąü
siĊ zespóá zaburzeĔ po stresie urazowym (PTSD )
Reakcje na zdarzenia traumatyczne:
¾
emocjonalne – l
Ċk, szok, gniew, wĞciekáoĞü,
poczucie winy,
Īaáoba, przygnĊbienie, wrogoĞü,
agresja, wybuchowo
Ğü, strach przed
pozostawaniem samemu, izolacja od innych,
¾
poznawcze – dezorientacja, niska ocena
w
áasnej wartoĞci, brak koncentracji, strach przed
powtórzeniem sytuacji,
¾
biologiczne – bezsenno
Ğü, koszmary nocne,
zwi
Ċkszone tĊtno, oddech,
¾
zachowania – unikanie ludzi, nawet bliskich,
trudno
Ğci w Īyciu intymnym, nieufnoĞü,
popadanie w uzale
Īnienie od substancji
psychoaktywnych, k
áopoty szkolne, zawodowe.
Folia 9
7.
ZAGADNIENIE 7 (patrz szerzej str. 15)
Z
AKOēCZENIE
1. Wymienione objawy stresu nigdy nie wyst
Ċpują
wszystkie razem. Ka
Īdy czáowiek reaguje inaczej
i mo
Īe mieü inne sygnaáy mówiące o tym, Īe jest
w stresie.
2. Cz
áowiek, który ulega stresorom, silnym bodĨcom
wywo
áującym stres, jest normalny, to sytuacje
bywaj
ą nienormalne, niecodzienne, bardzo
trudne, prze
áamujące naturalne psychiczne
mechanizmy obronne.
3. Wi
ĊkszoĞü ludzi radzi sobie sama nawet
w najtrudniejszych sytuacjach i z czasem wraca
do równowagi psychicznej, emocjonalnej.
4. Szukanie i proszenie o pomoc jest jednym
z naturalnych sposobów radzenia sobie w
sytuacji trudnej.
5. S
ą ludzie i instytucje, którzy mogą pomóc
ka
Īdemu, kto w sytuacji skrajnie trudnej,
traumatycznej pomocy potrzebuje - prze
áoĪeni,
koledzy, psycholodzy, kapelani, lekarze....
5 min
Pytanie – czym jest stres dla
mnie?
Mobilizacj
ą do sprawnego
i lepszego dzia
áania?
Utrudnia mi adaptacj
Ċ, sprawne
dzia
áanie, pozbawia dobrego
nastroju, zadowolenia?
10
SKRYPT DO KONSPEKTU
STRES W ĩYCIU CODZIENNYM I SàUĩBIE WOJSKOWEJ
do przeprowadzenia zaj
Ċü profilaktyczno-edukacyjnych
z
Īoánierzami
Wybrane zagadnienia
Przed
rozpocz
Ċciem zajĊü prowadzący powinien poinformowaü sáuchaczy, Īe tematyka stresu,
z jednej strony jest powszechnie znana, z drugiej cz
Ċsto opiera siĊ na stereotypach, uogólnieniach,
wiedzy potocznej. Operuje si
Ċ pojĊciami, które ludzie dotkniĊci stresem utoĪsamiają ze sáaboĞcią czy
wr
Ċcz chorobą psychiczną.
W
trakcie
zaj
Ċü bĊdzie moĪna operowaü przykáadami, opisami przypadków i zdarzeĔ, zachowĔ
ludzi b
Ċdących w sytuacjach trudnych, odnosząc siĊ do prezentowanego materiaáu.
Dyskusja jest nie tylko dopuszczalna, jest wr
Ċcz poĪądana, aby wymieniü poglądy, wiedzĊ
i do
Ğwiadczenie.
ZAGADNIENIE 1
S
TRES A FRUSTRACJA
. P
OJĉCIA DEFINICYJNE
.
Poj
Ċcia stres i frustracja uĪywane są czĊsto w jĊzyku potocznym zamiennie albo uzupeániająco.
Tymczasem maj
ą one nieco inne znaczenie mimo, Īe odnoszą sie do czáowieka, który ma okreĞlone
k
áopoty.
Frustracja to reakcja emocjonalna na powstaáą czy zauwaĪoną przeszkodĊ, to zespóá róĪnych
przykrych nieprzyjemnych emocji w sytuacji, gdy cz
áowiek nie moĪe osiągnąü zamierzonego, wyty-
czonego czy oczekiwanego celu.
Cz
Ċsto znajdujemy siĊ w sytuacjach, gdy nie osiągamy poĪądanych rezultatów, wyników mimo
poniesionego wysi
áku czy kosztów. Przeszkoda jest zbyt duĪa, opór czegoĞ lub kogoĞ zbyt duĪy, a my
nie potrafimy, nie mamy si
á bądĨ teĪ wiedzy czy umiejĊtnoĞci aby dotrzeü do celu.
Podstawow
ą reakcją na zaistniaáą sytuacjĊ, w której pojawia siĊ przed nami przeszkoda jest
dzia
áanie skierowane na pokonanie tej przeszkody. MoĪna to osiągnąü w wieloraki sposób. Zawsze
jednak potrzebna jest aktywno
Ğü i chĊü pokonania przeszkody. Skoro pierwsza próba siĊ nie powiodáa,
to z analizy pora
Īki powinniĞmy wiedzieü czego nam brakuje – siáy, wiedzy, umiejĊtnoĞci, wsparcia
kolegów.... Po logicznej analizie mo
ĪliwoĞci i uzupeánieniu niedoborów, braków moĪna pokonaü
przeszkod
Ċ i osiągnąü cel.
Drugim sposobem pokonania przeszkody jest jej omini
Ċcie, obejĞcie. Skoro jest taka moĪliwoĞü,
skoro wysi
áek poniesiony na obejĞcie bĊdzie maáy a zaoszczĊdzimy czas, to z tej szansy trzeba
skorzysta
ü. Mamy np. trudne sáowo do napisania, nie wiemy jednak jak siĊ je pisze – moĪemy, nie
szukaj
ąc po sáownikach uĪyü innego sáowa, które ma to samo znaczenie.
Trzeci
sposób
to
wyznaczenie sobie celu zast
Ċpczego. JeĞli cel zastĊpczy bĊdzie leĪeü blisko celu
zasdniczego a daje nam przy okazji znacz
ące korzyĞci czasowe i materialne, to moĪna to rozwaĪyü
i zastosowa
ü, cel zasadniczy osiągając np. w drugim etapie. JeĞli jednak jest to unikniĊcie wysiáku,
udawanie niezrozumienia sytuacji czy zadania, to mo
Īemy byü posądzeni o zwykáe cwaniactwo czy
lenistwo.
11
Czwarty sposób nie jest zbyt podany do stosowania, wiadczy bowiem o upartoci, niech ci do
wycigania wniosków, uczenia si
, ponoszenia wysiku. Jest to uporczywe ponawianie prób pokonania
przeszkody zawsze tym samym sposobem mimo ponoszonych poraek. wiadczy to o tzw. fiksacji
funkcjonalnej i stwierdzeniu – widzicie sami, nie potrafi
, nie mog
, to musi zrobi kto inny. Postawa
bardzo niepodana.
Pity sposób równie jest mao korzystny i nieefektywny, polega bowiem na rezygnacji. Skoro jest
przeszkoda, nie mog
jej pokona , to po co si
wysila . W domyle cz
sto jest wniosek – niech to zrobi
inni, ja si
dostosuj
i wcz
. Nie wiadomo co jest wi
ksze - niewiara we wasne siy, niech
do wysiku
i aktywnoci czy wyrachowanie. Taka bierno zachowania nie jest mile widziana ani w grupie
koleeskiej, ani w szkole, ani w zakadzie pracy, ani w wojsku.
Stres to reakcja organizmu na sytuacj
Ċ trudną, która prowadzi do zaburzenia emocjonalnych
procesów regulacji poprzez przecienie systemu nerwowego. Poj
cie stresu wywodzi si
z nauk
biologicznych. Na kady oganizm ywy dziaaj róne czynniki. Jeli s to czynniki szkodliwe to
wywouj one negatywne zmiany w organizmie.
Wybitny polski psycholog, profesor Jan Strelau twierdzi, e stres to stan, na który skadaj si silne
negatywne emocje oraz towarzyszce im zmiany fizjologiczne i biochemiczne, przekraczajce normalny,
podstawowy poziom pobudzenia.
Poj cie stresu psychologia przej a z nauk biologicznych. Stres biologiczny organizmu przejawia si
w trzech fazach.
Faza alarmowa – organizm odbiera sygna, informacj o zadziaaniu czynnika szkodliwego. Kiedy
czynnik zadziaa, na krótko spada odporno , wydolno organizmu. Po pewnym czasie jednak
pojawia si
drugi etap.
Faza odporno
Ğci – organizm aktywizuje si , uruchamia mechanizmy przystosowawcze. Wyranie
wzrasta odporno organizmu na szkodliwe czynniki po to, aby zwalczy zagroenie.
Wykorzystywane s naturalne zasoby organizmu, które jednak s ograniczone. Jeli czynnik
szkodliwy nie przestanie dziaa , to moe pojawi si
kolejna faza.
Faza wyczerpania – kiedy czynniki szkodliwe dziaaj zbyt dugo lub s zbyt silne, zasoby organizmu
walczcego z nimi wyczerpuj si
. Moe doj do osabienia organizmu, wyczerpania a nawet
mierci.
Np. organizm, który odbiera sygna
á, Īe nie ma wody czy poĪywienia moĪe przejĞü przez wszystkie
fazy – ka
Īdy w róĪnym czasie i z innym skutkiem.
W stresie psychologicznym psycholodzy równiez wyodr bnili trzy fazy, z których najcz ciej
wyst puje pierwsza lub dwie pierwsze.
Faza mobilizacji – po zadziaaniu czynników szkodliwych, pojawieniu si sytuacji trudnej, nast puje
mobilizacja procesów psychicznych. Wzrasta ogólna zdolno do dziaa min. intelektualnych -
mylenie, analizowanie, kojarzenie, wnioskowanie, lepsza, ostrzejsza orientacja itp. Mobilizowane
s zasoby energetyczne, wzrasta aktywno , dynamika ruchów, pobudzane s do zwi
kszonej pracy
gruczoy wydzielania wewn
trznego np. adrenaliny. Jeli trudno nie zostanie pokonana, a stresory
dziaaj dalej lub nawet zwi
kszaj si
, nast
puja druga faza.
Faza rozstrojenia – stopniowo pogarszaj si procesy orientacji i kontroli sytuacji. Nast puje coraz
wi
ksze rozstrojenie emocjonalne, obnia si
znaczco sprawno dziaania, kontrolowanie
wasnego post
powania. Zaburzone zostaj procesy motywacyjne. Jeli trwa to zbyt dugo i nie
otrzymamy pomocy to w skrajnych przypadkach moe pojawi si
trzecia faza.
Faza destrukcyjna – nie ma motywacji do dziaania, wykonywane czynnoci s chaotyczne i nieskute-
czne, nie ma kontroli sytuacji ani wasnego post
powania. Procesy intelektualne s powanie
zaburzone.
12
ZAGADNIENIE 2
C
ZYNNIKI WYWOàUJĄCE STRES
.
Kada sytuacja, zdarzenie czy dziaanie, które s nowe, nieznane, niespodziewane moe wywoa
stres. Wane jest jak to przyjmiemy, jak sobie z tym poradzimy. Wielu czynników moemy si
spodziewa czy wr
cz oczekiwa , inne s dla nas penym zaskoczeniem. Jedne pobudz nas do
dziaania i aktywnoci, inne wywoaj zamieszanie emocjonalne, dezorganizuj dziaanie.
Bardzo duo zaley od naszego przygotowania na moliwe sytuacje trudne – wyksztacenia, wiedzy,
wychowania, dowiadczenia. Jeli potrafimy prawidowo oceni sytuacj
, rozpozna czynniki stresujce,
prawidowo zinterpretowa sygnay pynce z organizmu, to nasze przeciwdziaanie te b
dzie
efektywne i skuteczne.
Na wiele czynników nie mamy wpywu – pojawiaj si wbrew naszej woli i oczekiwaniom ale sama ich
znajomo i wczeniejsze dowiadczenia pozwalaj nam radzi sobie z nimi cakiem skutecznie.
Dotyczy to np. warunków pogodowych – wiemy jak zabezpieczy si
przed chodem, deszczem,
nieyc, mrozem...Nie powinny nas zaskoczy . Inne natomiast, mimo, e s znane, mog mie dla nas
przykre konsekwencje. Trudno bowiem przyj za normalne i znane pozbawienie pracy, rozwód
rodziców czy wasny, odrzucenie przez bliskich przyjació...
Dlatego tak wana jest informacja, któr trzeba sobie przyswoi , e dla zrozumienia istoty stresu,
który mnie dotyka i moe mn zawadn nie jest waĪne to co siĊ staáo, co siĊ dzieje, ale to, jak to
odbieram.
Te same czynniki, sytuacje na jednych w ogóle nie b d dziaay, innych za mog silnie
zestresowa . Dla jednego strata (np. kradzie) kilkuset zotych b
dzie tragedi, dla drugiego niewiele
znaczcym epizodem. Dla jednego utrata pracy b
dzie katastrof yciow i rodzinn, dla innego
motorem do intensywnego poszukiwania innej i chwilow niedogodnoci.
ZAGADNIENIE 3
R
OZPOZNAWANIE OBJAWÓW STRESU
-
FIZYCZNYCH
,
FIZJOLOGICZNYCH
,
PSYCHICZNYCH
.
Kady czowiek inaczej reaguje na stres. Jeli jednak szkodliwe bodce zadziaaj to jest moliwo
aby to zauway . Sam organizm nas o tym informuje. Ponadto zmieniamy dotychczasowe specyficzne,
stae formy zachowania. Umiej
tno rozpoznawania tych sygnaów jest pierwszym krokiem do
poradzenia sobie ze stresem, który si
pojawi. Niezwykle wana jest równie umiej
tno zauwaenia
objawów stresu u bliskich czy kolegów, bo wtedy moemy zaproponowa im pomoc i wsparcie.
Najwaniejsze objawy wyszczególnione s w konspekcie. Warto jednak doda , e rozpoznanie
objawów stresu jest niezwykle wane, daje nam bowiem moliwo kontrolowania ich i rozumienia
wasnego nieskutecznego, chaotycznego dziaania, oraz wiadomo , e pewne symptomy fizjologiczne
nie maj podoa chorobowego.
Potrafimy te zrozumie pewne, z pozoru nieracjonale dziaania, wasne czy bliskich, które w istocie
s dzaiaaniami pozornymi, zast
pczymi. Np. niespodziewane zakupy, nage generalne sprztanie,
dugie czytanie ksiki...ale równie cz
stsze si
ganie po alkohol, szukanie towarzystwa kolegów.
13
ZAGADNIENIE 4
P
RZECIWDZIAàANIE STRESOWI
.
Nie ma ludzi niepodatnych na stres. Ka
Īdy ma jednak inny próg odpornoĞci psychicznej. KaĪdy ma
inne mechanizmy obronne. Jest to zale
Īne od wielu czynników:
–
wrodzonej podatno
Ğci na stres,
–
do
Ğwiadczenia, obycia z sytuacjami stresowymi,
–
realnej wiedzy o mo
Īliwym zagroĪeniu, o sytuacjach trudnych,
–
umiej
ĊtnoĞci aktywnego kontrolowania sytuacji,
–
ĞwiadomoĞci, Īe w sytuacji trudnej, krytycznej moĪna liczyü na pomoc innych,
–
stopnia znajomo
Ğci wáasnych zasobów na daną sytuacjĊ – wiedzy, wyposaĪenia, umiejĊtnoĞci...
–
umiej
ĊtnoĞci zastosowania technik relaksacyjnych takich jak: wyciszenie siĊ, wyizolowanie
z aktualnej sytuacji, wizualizacji np. na bazie ulubionej muzyki, zaj
Ċcia sportowe, dáugi
spacer...
Je
Ğli mamy pomóc koledze czy komuĞ bliskiemu bĊdących w stresie to do podstawowych elementów
naszego dzia
áania powinniĞmy zaliczyü: wiedzĊ, chĊci i moĪliwoĞci.
Kto
Ğ, kto ujawnia swoją sytuacjĊ stresową zachowaniem czy wyraĨnymi sygnaáami páynącymi
z organizmu to by
ü moĪe woáa o pomoc. Wtedy wáaĞnie trzeba chcieü okazaü mu pomoc i daü ją.
Nie wystarczy patrze
ü – trzeba widzieü.
Nie wystarczy s
áuchaü – trzeba sáyszeü.
Nie wystarczy potwierdza
ü – trzeba rozumieü i czuü (empatia).
Czasami ca
áa pomoc to bycie obok, towarzyszenie dające poczucie bezpieczeĔstwa.
Nie nale
Īy okazywaü litoĞci – naleĪy pomóc lub zorganizowaü pomoc – skierowaü do specjalisty
lub autorytetu.
ZAGADNIENIE 5
S
TRES A SàUĩBA WOJSKOWA
.
S
áuĪba wojskowa niesie ze sobą róĪne dodatkowe sytuacje trudne, które mogą spotkaü máodego
cz
áowieka. Nie miaá on z nimi do czynienia ani w domu, ani w szkole, ani w grupie rówieĞniczej. Nagáe
przeniesienie do nowych warunków, nowego, nieznanego
Ğrodowiska, uniformizacja tak zewnĊtrzna jak
i funkcjonalna wielu sprawia k
áopoty. Proces przystosowania trwa czasami od kilku do kilkunastu tygodni.
Roz
áąka z najbliĪszymi, ograniczenie prywatnoĞci i organizacja prawie kaĪdej godziny jest dla niektórych
powa
Īnym progiem sprawdzającym ich odpornoĞü psychiczną.
Ponadto w
áaĞnie w sáuĪbie wojskowej, gdzie jest duĪa dynamika szkolenia, üwiczeĔ, dziaáaĔ
poligonowych, pojawiaj
ą siĊ sytuacje, które mogą byü zagroĪeniem Īycia. Informacje o tego typu
wypadkach s
ą powszechnie znane, dlatego i rodzina i sam Īoánierz przeĪywają pewne obawy. Ostatnie
lata i udzia
á polskich Īoánierzy w misjach poza granicami kraju rozszerzyáy ten katalog sytuacji trudnych
i niebezpiecznych a wi
Ċc wywoáujących stres.
Dlatego niezwyle wa
Īne jest aby znaü mechanizmy dziaáania stresu, sposoby przeciwdziaáania
i udzielania pomocy, sobie samemu czy koledze.
Jednymi z najwa
Īniejszych elementów obniĪających czy redukujących stres w sáuĪbie wojskowej są:
–
wiara we w
áasne siáy, wyszkolenie, wyposaĪenie i doĞwiadczenie,
–
zaufanie do profesjonalizmu prze
áoĪonych,
14
–
zaufanie do kolegów wspólnie wykonuj
ących zadania,
–
znajomo
Ğü realnych zagroĪeĔ.
Aby te elementy mog
áy funkcjonowaü w ĞwiadomoĞci kaĪdego Īoánierza potrzeba nie tylko dobrego
i pe
ánego szkolenia specjalistycznego, potrzebna jest równieĪ dobra organizacja pododdziaáu,
kompetentne dowodzenie i sprawiedliwy podzia
á obowiązków. Niezwykle waĪny jest czas na odpoczynek
i relaks, bo to w
áaĞnie pozwala redukowaü napiĊcie psychiczne i podnosiü sprawnoĞü Īoánierzy.
ZAGADNIENIE 6
S
TRES
,
KRYZYS PSYCHICZNY
,
TRAUMA PSYCHICZNA
.
Kiedy sytuacje stresowe s
ą bardzo ostre, nagáe, dziaáają dáugo lub nastĊpują jedna po drugiej
mo
Īemy sobie sami z tym nie poradziü. Pozostaje wycofaü siĊ lub szukaü pomocy, bo nasze dziaáania
b
Ċdą nieskuteczne, a nawet sparaliĪowane. JeĞli dojdzie do sytuacji krytycznej to grozi nam nawet uraz
psychiczny. Nasze do
Ğwiadczenie i wiedza oraz mechanizmy obronne mogą okazaü siĊ niewystarcza-
j
ące na to, co nas spotyka lub czego jesteĞmy Ğwiadkami.
Na taki kryzys psychiczny nara
Īony moĪe byü kaĪdy z nas. KaĪdy bowiem moĪe ulec wypadkowi, byü
napadni
Ċtym, ponieĞü duĪą stratĊ materialną, dowiedzieü siĊ, Īe ktoĞ bliski jest nieuleczalnie chory. Do
tego nie potrzeba ani by
ü na wojnie, ani podejmowaü ryzykanckich prób sprawnoĞciowych. Sam widok
ofiar katastrofy, zabitych lub rannych, pozostawia w nas powa
Īny Ğlad psychiczny. Nawet, jeĞli w
pierwszym momencie, jako ratownicy dzia
áamy sprawnie i skutecznie to po pewnym czasie obrazy
tragedii i ofiar mog
ą do nas wracaü.
Zdarzenie, które tak silnie traumatyzuje ma swoje konsekwencje emocjonalne, poznawcze,
biologiczne i w zachowaniu.
Nie zawsze b
Ċdziemy potrafili sobie sami z tym poradziü. NajczĊĞciej wystarczy porozmawiaü o tym
z kim
Ğ, komu ufamy. Otworzyü siĊ przed nim, wyrzuciü nagromadzone emocje, to co boli, co zalega,
opisa
ü swoje uczucia i wraĪenia – mówiąc potocznie – wygadaü siĊ. To jest czĊsty sposób stosowany
w rodzinach po stracie kogo
Ğ bliskiego – rozmawiaü, rozmawiaü, rozmawiaü...
Do
Ğwiadczenia z wypadków, katastrof, napadów, gwaátów, rozbojów Ğwiadczą jednak o tym, Īe nie
wszyscy radz
ą sobie sami czy w gronie bliskich osób. Niektórzy potrzebują wsparcia specjalistow.
I powinni je otrzyma
ü jak najszybciej. Trzeba bowiem pamiĊtaü o tym, Īe to nie czáowiek w kryzysie czy
traumie psychicznej jest nienormalny to sytuacja by
áa nienormalna, niecodzienna, tragiczna.
Je
Ğli nie moĪemy pomóc to nie naleĪy dawaü dobrych rad czy okazywaü litoĞü, tylko udzieliü wsparcia
i skierowa
ü do specjalisty (psychologa, psychiatry...).
ZAKOēCZENIE
Stres jest naturalnym zjawiskiem towarzysz
ącym czáowiekowi. Nie naleĪy go ani lekcewaĪyü ani
demonizowa
ü. Trzeba go poznawaü, przeciwdziaáaü, redukowaü. JeĞli trzeba naleĪy pomóc w tym
innym. Stres s
áuĪby wojskowej niczym nie róĪni siĊ od stresu wystĊpującego w Īyciu cywilnym.
W s
áuĪbie wojskowej jest jedynie wiĊcej stresorów specyficznych związanych z bronią, zadaniami,
Ğrodowiskiem prawie w caáoĞci mĊskim. Mechanizmy stresu i objawy są takie same. Tak samo trzeba im
przeciwdzia
áaü, tak samo powaĪnie traktowaü. Na kaĪdym szczeblu dowodzenia. Tak w trosce
o wykonanie zada
Ĕ jak i w trosce o czáowieka.
15
16
DEPARTAMENT WYCHOWANIA I PROMOCJI OBRONNOŚCI MON
00-911 Warszawa, al. Niepodległości 218
www.wp.mil.pl
www.wojsko-polskie.pl
Departament Wychowania i Promocji Obronności jest komórką organizacyjną Ministerstwa Obrony Narodowej wykonującą w resorcie zadania
wychowawcze, kształtowania dyscypliny wojskowej, kształcenia obywatelskiego, kulturalno-oświatowe, w zakresie kształtowania dyscypliny
wojskowej, promocji obronności, współdziałania z państwowymi i samorządowymi instytucjami oraz organizacjami pozarządowymi w dziedzinie
tworzenia obywatelskiego zaplecza systemu obronności, a także w zakresie wspierania i promowania ogniw społecznych kadry zawodowej.
Kierownictwo DWiPO:
dyrektor Krzysztof Sikora
tel. 022 (6)840-117
fax 022 (6)840-137
zastępca dyrektora płk Jerzy Gutowski
tel. 022 (6)840-131, 022 (6)840-220
główny specjalista Radomir Korsak
tel. 022 (6)840-130
radca prawny Dariusz Stachowicz
radca prawny Anna Wolnicka
tel. (022 6)840-148
tel. (022 6)840-148
Oddział Społecznych Problemów Służby
szef oddziału płk Jerzy Nędzi, tel. 022 (6)840-121
Monitorowanie zjawisk i tendencji w życiu społecznym wojska z punktu widzenia prognozowania zagrożeń; przygotowywanie okresowych analiz,
ocen, prognoz, a także wypracowywanie celów, kierunków i propozycji działań w sferze kształtowania stosunków społecznych i przeciwdziałania
patologiom w Siłach Zbrojnych RP. Określanie kierunków i głównych zadań w dziedzinie profilaktyki wychowawczej i psychologicznej, a także
funkcjonowania korpusu oficerów wychowawczych. Identyfikacja i monitorowanie społecznych problemów służby wojskowej kobiet oraz problematyki
dyskryminacji płci w resorcie, współdziałanie w tym zakresie z Radą do Spraw Kobiet w Siłach Zbrojnych RP.
Oddział Edukacji Obywatelskiej i Ceremoniału Wojskowego
szef oddziału płk Marek Paterek tel. 022 (6)840-158
Programowanie, koordynowanie i realizacja zadań w sferze: edukacji obywatelskiej w wojsku, kształcenia proobronnego młodzieży,
upowszechniania międzynarodowego prawa konfliktów zbrojnych, ochrony dóbr kultury na wypadek konfliktu zbrojnego, upowszechniania i
kultywowania tradycji orężnych w Siłach Zbrojnych RP, nadawania nazw wyróżniających i patronów, opracowywania rodowodów związków i
jednostek wojskowych, przygotowywania projektów wniosków nadania sztandarów, proporców i innych symboli wojskowych, organizowania
ceremonii wojskowych i patriotycznych z udziałem wojska w kraju i poza jego granicami.
Oddział Promocji Obronności
szef oddziału płk Witold Kalinowski, tel. 022 (6)840-136
Programowanie, koordynowanie i wykonywanie zadań wynikających z szeroko rozumianej promocji obronności w kraju i zagranicą, w tym
także prowadzenia zadań patronackich, realizowanych w oparciu o obowiązujące uregulowania ustawowe oraz odrębne ustalenia resortu
obrony narodowej w tej dziedzinie. Współdziałanie z instytucjami państwowymi, zajmującymi się problematyką promocji Polski w kraju i
za granicą, organami samorządowymi, organizacjami pozarządowymi, mediami oraz komórkami organizacyjnymi resortu, dowództwami
rodzajów Sił Zbrojnych RP w celu tworzenia warunków do działalności promocyjnej w wojsku. Opracowywanie, produkowanie i dystrybucja
materiałów promocyjnych o Siłach Zbrojnych RP.
Oddział Kultury i Oświaty
szef oddziału płk Czesław Kobierski tel. 022 (6)840-165
Określanie celów i kierunków pracy w zakresie działalności kulturalno-oświatowej, krajoznawczej i rekreacyjnej w resorcie oraz opracowywanie
projektów dokumentów normatywnych w tej dziedzinie. Współdziałanie z centralnymi organami władzy państwowej, zajmującymi się problematyką
kultury, oświaty, turystyki, kultury fizycznej, organami samorządowymi, stowarzyszeniami i środowiskami twórczymi w tworzeniu warunków
do działalności kulturalno-oświatowej, rekreacyjnej i proobronnej w resorcie.
Oddział Komunikacji Społecznej
szef oddziału płk Jarosław Dębski, tel. 022 (6)840-159
Programowanie, koordynowanie i realizowanie współpracy resortu z organizacjami pozarządowymi, instytucjami państwowymi i organami
samorządowymi w dziedzinie tworzenia obywatelskiego zaplecza systemu obronności państwa oraz budowania społecznej akceptacji dla
polityki obronnej państwa. Zadania oddziału obejmują między innymi: zlecanie zadań publicznych w dziedzinie obronności; rozpatrywanie
wniosków o podpisanie porozumień o współpracy z Ministrem Obrony Narodowej oraz sprawowanie ogólnego nadzoru nad ich realizacją;
nieodpłatne przekazywanie mienia ruchomego Skarbu Państwa będącego w użytkowaniu jednostek podporządkowanych Ministrowi
Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych; sprawowanie nadzoru nad fundacjami, dla których Minister Obrony Narodowej jest
ministrem właściwym ze względu na cele fundacji.
Oddział Dyscypliny Wojskowej
szef oddziału płk Stanisław Piwowar, tel. 022 (6)846-878
Programowanie i koordynowanie działalności dotyczącej kształtowania dyscypliny wojskowej i właściwego reagowania na jej naruszenia.
Przygotowywanie projektów aktów prawnych i innych dokumentów normatywnych oraz decyzyjnych w zakresie dyscypliny wojskowej, w
tym dotyczących orzecznictwa dyscyplinarnego Ministra Obrony Narodowej i Podsekretarza Stanu właściwego w sprawach społecznych.
Dokonywanie analiz i ocen warunków do kształtowania dyscypliny wojskowej, jej tendencji i stanu w resorcie obrony narodowej. Kierowanie
systemem sprawozdawczości w zakresie dyscypliny wojskowej oraz prowadzenie bazy danych dotyczących dyscypliny żołnierzy. Planowanie
i realizowanie zadań związanych z upowszechnianiem wojskowych przepisów dyscyplinarnych, procesem kształcenia i szkolenia oraz
działalnością informacyjno-wydawniczą, dotyczącą dyscypliny wojskowej. Zaopatrywanie jednostek resortu w odznaki i legitymacje oraz
białą broń, służącą wyróżnianiu żołnierzy.