ZAWIESZENIA
Cz
ęść
4
Dynamika
Warszawa 2010
Andrzej Re
ń
ski
CHARAKTERYSTYKI ZAWIESZENIA
Pionowa sztywno
ść
zawieszenia :
dz
dF
k
z
z
=
Sztywno
ść
elementu spr
ęż
ystego:
s
s
s
dz
dF
k
=
CHARAKTERYSTYKI ZAWIESZENIA
Porównanie energii potencjalnej ugi
ę
cia
zawieszenia
2
2
1
z
k
E
z
z
=
z energi
ą
ugi
ę
cia 2 elementów
spr
ęż
ystych
2
2
1
2
s
s
s
z
k
E
=
2
2
2
1
2
2
1
s
s
z
z
k
z
k
⋅
=
2
2
=
z
z
k
k
s
s
z
Pionowa sztywno
ść
zawieszenia
Przeło
ż
enie kinematyczne
dz
dz
)
z
(
i
s
z
=
Przeło
ż
enie dynamiczne
z
z
s
i
F
F
1
=
dz
dF
k
z
z
=
z
s
z
i
F
2
F
=
Obci
ąż
enie osi:
Pionowa sztywno
ść
zawieszenia:
Pionowa sztywno
ść
zawieszenia
( )
z
i
F
2
i
z
F
2
i
F
dz
d
2
dz
dF
k
z
s
z
s
z
s
z
z
δ
δ
+
δ
δ
=
=
=
Ostatecznie:
z
i
F
2
i
k
2
k
z
s
2
z
s
z
δ
δ
+
=
Pionowa sztywno
ść
zawieszenia
Dla małych ugi
ęć
2
z
s
z
i
k
2
k
≈
( )
z
i
F
2
i
z
F
2
i
F
dz
d
2
dz
dF
k
z
s
z
s
z
s
z
z
δ
δ
+
δ
δ
=
=
=
Wyznaczanie przeło
ż
enia i
z
Wyznaczanie przeło
ż
enia i
z
z = z
k
M
l
k
A
l
A
M
z
z
=
BA
BE
z
z
A
E
=
z
s
= z
E
cos
β
Ostatecznie:
BA
l
cos
BE
A
M
z
z
i
M
l
s
z
β
=
=
2
M
l
s
z
BA
l
cos
BE
A
M
k
2
k
β
=
Sztywno
ść
k
ą
towa zawieszenia
φ
d
dM
=
k
φ
φ
Porównanie energii przechyłu
nadwozia
Z energi
ą
ugi
ę
cia 2 elementów
spr
ęż
ystych
2
2
1
2
s
s
s
z
k
E
⋅
=
2
φ
φ
φ
k
2
1
=
E
Sztywno
ść
k
ą
towa k
φφφφ
:
Sztywno
ść
k
ą
towa zawieszenia
Porównanie energii przechyłu nadwozia z energi
ą
ugi
ę
cia 2 elementów spr
ęż
ystych
2
2
2
1
2
2
1
s
s
z
k
k
⋅
=
φ
φ
2
s
s
z
k
2
k
ϕ
=
ϕ
Sztywno
ść
k
ą
towa:
Sztywno
ść
k
ą
towa zawieszenia
b
z
=
φ
2
1
k
β
cos
BA
l
2
BE
A
M
b
φ
z
M
l
s
=
=
β
cos
BA
l
2
BE
A
M
b
k
2
k
M
l
s
φ
Ostatecznie sztywno
ść
k
ą
towa
:
2
s
s
z
k
2
k
ϕ
=
ϕ
k
φ
= k
φ
1
+ k
φ
2
Rozdzia
ł
momentu
przechylaj
ą
cego pomi
ę
dzy
zawieszenie
przednie
M
φ
1
i tylne M
φ
2
ϕ
ϕ
ϕ
ϕ
ϕ
+
=
M
k
k
k
M
2
1
1
1
ϕ
ϕ
ϕ
ϕ
ϕ
+
=
M
k
k
k
M
2
1
2
2
Całkowita sztywno
ść
k
ą
towa
Układ sił działaj
ą
cych na samochód poruszaj
ą
cy si
ę
po zakr
ę
cie na
granicy wywrócenia na bok, widok z przodu
Układ sił działaj
ą
cych na samochód poruszaj
ą
cy si
ę
po zakr
ę
cie na
granicy wywrócenia na bok przy uwzgl
ę
dnieniu przechyłu nadwozia i
bocznych odkształce
ń
opon
STABILIZATOR
Stabilizator w zawieszeniu McPhersona
Schemat stabilizatora
l
r
k
skr
Wzrost sztywno
ś
ci k
ą
towej
zawieszenia w wyniku działania
stabilizatora
2
2
tb
φ
r
l
k
k
∆
=
Obci
ąż
enia pionowe osi przy hamowaniu:
12
h
12
1
2
l
h
a
m
l
l
g
m
Z
−
=
12
12
2
1
l
h
a
m
l
l
g
m
Z
h
+
=
PRZECIWDZIAŁANIE PRZECHYŁOM WZDŁUZNYM
12
1
stat
2
l
l
g
m
Z
=
(
)
s
w
k
stat
2
stat
s
l
l
g
m
Z
F
−
=
Przeciwdziałanie przechyłom wzdłu
ż
nym przy hamowaniu
Zawieszenie tylne
Siły działaj
ą
ce na koło z
wahaczem w stanie ustalonym:
Z
2 stat
s stat
F
wz
l
l
s
w
h
w
F
m
k
Z
2h
sh
F
wz
l
l
s
w
h
w
F
h2
F
wx
F
Przeciwdziałanie przechyłom wzdłu
ż
nym przy hamowaniu
12
h
12
1
h
2
l
h
a
m
l
l
g
m
Z
−
=
Równanie momentów
działaj
ą
cych na wahacz i koło:
F
sh
l
s
– (Z
2h
– m
k
g) l
w
– F
h2
h
w
= 0
(
)
s
w
2
h
s
w
k
h
2
sh
l
h
F
l
l
g
m
Z
F
+
−
=
r
d
≅
h
w
Z
2h
sh
F
wz
l
l
s
w
h
w
F
h2
F
wx
F
Przeciwdziałanie przechyłom wzdłu
ż
nym przy hamowaniu
Z
2 stat
s stat
F
wz
l
l
s
w
h
w
F
m
k
(
)
s
w
2
h
s
w
k
h
2
sh
l
h
F
l
l
g
m
Z
F
+
−
=
(
)
s
w
k
stat
2
stat
s
l
l
g
m
Z
F
−
=
Aby ugi
ę
cie zawieszenia nie uległo zmianie: F
s stat
= F
sh
Przeciwdziałanie przechyłom wzdłu
ż
nym przy hamowaniu
12
h
12
1
h
2
l
h
a
m
l
l
g
m
Z
−
=
(
)
s
w
k
stat
2
stat
s
l
l
g
m
Z
F
−
=
(
)
s
w
2
h
s
w
k
h
2
sh
l
h
F
l
l
g
m
Z
F
+
−
=
Aby ugi
ę
cie zawieszenia nie uległo zmianie: F
s stat
= F
sh
12
1
stat
2
l
l
g
m
Z
=
s
w
2
h
s
w
k
12
h
12
1
s
w
k
12
1
l
h
F
l
l
g
m
l
h
a
m
l
l
g
m
l
l
g
m
l
l
g
m
+
−
−
=
−
s
w
2
h
s
12
w
h
l
h
F
l
l
l
h
a
m
0
+
−
=
w
w
2
h
12
h
l
h
F
l
h
a
m
=
w
w
12
2
h
h
l
h
l
h
F
F
=
Z
2h
sh
F
wz
l
l
s
w
h
w
F
h2
F
wx
F
Przeciwdziałanie przechyłom wzdłu
ż
nym przy hamowaniu
w
w
12
2
h
h
l
h
l
h
F
F
=
h
F
h
Przeciwdziałanie przechyłom wzdłu
ż
nym przy hamowaniu
„Wirtualny” wahacz
pchany
Przeciwdziałanie przechyłom wzdłu
ż
nym przy hamowaniu
Wirtualny wahacz pchany w przypadku zawieszenia
McPhersona
Nieliniowa charakterystyka
zawieszenia:
- Ca
ł
kowity skok: 158 mm,
- Ugi
ę
cie w stanie nieobci
ąż
onym:
74 mm, pozosta
ł
y skok: 82 mm,
- Ugi
ę
cie przy obci
ąż
eniu 3 osobami:
94 mm, pozosta
ł
y skok: 72 mm,
- Ugi
ę
cie przy obci
ąż
eniu 5 osobami:
102 mm, pozosta
ł
y skok: 54 mm,
- Ugi
ę
cie przy max. dopuszczalnym
obci
ąż
eniu osi (7700 N, w praktyce
nie realizowane, baga
ż
w baga
ż
niku
odci
ą
za o
ś
przeni
ą
): 120 mm,
pozosta
ł
y skok: 36 mm (za ma
ł
y)
Ogranicznik skoku ze spienionego elastomeru o nieliniowej
charakterystyce
Zespół amortyzatora i spr
ęż
yny:
1 – spr
ęż
yna
ś
rubowa, 2 – ogranicznik skoku rozci
ą
gania,
3 - amortyzator, 4 – ogranicznik skoku
ś
ciskania, 5 –
pier
ś
cie
ń
zabezpieczaj
ą
cy, 6, 7 – elementy podatne, 8, 9 -
nakr
ę
tki, 10 – tuleja dystansowa, 11 – podkładka, 12 –
górne gniazdo spr
ęż
yny, 13 - osłona, 14 – pokrywa
amortyzatora, 15 – dolne gniazdo spr
ęż
yny, 16, 17 -
podkładki, 18 – elastyczna podkładka spr
ęż
yny, 19 – ucho