obuwnik 744[02] o1 02 n

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Ewa Jasińska

Określanie konstrukcyjnych i technologicznych
właściwości obuwia 744[02].O1.02

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:
mgr inż. Małgorzata Smerda
mgr inż. Leszek Świdziński

Opracowanie redakcyjne:
mgr inż. Ewa Jasińska

Konsultacja:
dr inż. Jacek Przepiórka

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 744[02].O1.02
„Określanie konstrukcyjnych i technologicznych właściwości obuwia”, zawartego
w modułowym programie nauczania dla zawodu obuwnik.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Rozwój produkcji obuwia na przestrzeni wieków

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Elementy składowe obuwia

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Charakterystyka i klasyfikacja obuwia, struktura KTM

5.3.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie obuwnik.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, czyli wykaz niezbędnych umiejętności i wiedzy, które uczeń
powinien mieć opanowane przed przystąpieniem do realizacji tej jednostki modułowej,

−

cele kształcenia, jakie uczeń powinien osiągnąć w czasie zajęć edukacyjnych tej jednostki
modułowej,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania –
uczenia oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia,

−

wykaz literatury, z jakiej uczeń może korzystać podczas nauki.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

Jako pomoc w realizacji jednostki modułowej dla uczniów przeznaczony jest Poradnik dla

ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika do
nich adresowanego.

Materiał nauczania (w Poradniku dla ucznia) podzielony jest na rozdziały, które

zawierają podrozdziały. Podczas realizacji poszczególnych rozdziałów wskazanym jest
zwrócenie uwagi na następujące elementy:

−

materiał nauczania – w miarę możliwości uczniowie powinni przeanalizować

samodzielnie. Obserwuje się niedocenianie przez nauczycieli niezwykle ważnej
umiejętności, jaką uczniowie powinni bezwzględnie posiadać – czytanie tekstu
technicznego ze zrozumieniem,

−

pytania sprawdzające mają wykazać, na ile uczeń opanował materiał teoretyczny i czy jest

przygotowany do wykonania ćwiczeń. W zależności od tematu można zalecić uczniom
samodzielne udzielanie odpowiedzi na pytania lub wspólne z całą grupą uczniów,
w formie dyskusji opracowanie odpowiedzi na pytania. Druga forma jest korzystniejsza,
ponieważ nauczyciel sterując dyskusją może uaktywniać wszystkich uczniów oraz
w trakcie dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości,

−

dominującą rolę w kształtowaniu umiejętności oraz opanowaniu materiału spełniają

ćwiczenia. W trakcie wykonywania ćwiczeń uczeń powinien zweryfikować wiedzę
teoretyczną oraz opanować nowe umiejętności. Przedstawiono dosyć obszerną propozycję
ćwiczeń wraz ze wskazówkami o sposobie ich przeprowadzenia, uwzględniając różne
możliwości ich realizacji w szkole. Nauczyciel decyduje, które z zaproponowanych
ćwiczeń jest w stanie zrealizować przy określonym zapleczu technodydaktycznym szkoły.
Prowadzący może również zrealizować ćwiczenia, które sam opracował,

−

sprawdzian postępów stanowi podsumowanie rozdziału, zadaniem uczniów jest udzielenie

odpowiedzi na pytania w nim zawarte. Uczeń powinien samodzielnie czytając
zamieszczone w nim stwierdzenia potwierdzić lub zaprzeczyć opanowanie określonego
zakresu materiału. Jeżeli wystąpią zaprzeczenia, nauczyciel powinien do tych zagadnień
wrócić, sprawdzając czy braki w opanowaniu materiału są wynikiem niezrozumienia
przez ucznia tego zagadnienia, czy niewłaściwej postawy ucznia w trakcie nauczania.
W tym miejscu jest szczególnie ważna rola nauczyciela, gdyż od postawy nauczyciela,
sposobu prowadzenia zajęć zależy między innymi zainteresowanie ucznia. Uczeń

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

niezainteresowany materiałem nauczania, wykonywaniem ćwiczeń nie nabędzie w pełni
umiejętności założonych w jednostce modułowej. Należy rozbudzić wśród uczniów tak
zwaną „ciekawość wiedzy”. Potwierdzenie przez ucznia opanowania materiału nauczania
rozdziału może stanowić podstawę dla nauczyciela do sprawdzenia wiedzy i umiejętności
ucznia z tego zakresu. Nauczyciel realizując jednostkę modułową powinien zwracać
uwagę na predyspozycje ucznia, ocenić, czy uczeń ma większe uzdolnienia manualne, czy
może lepiej radzi sobie z rozwiązywaniem problemów teoretycznych,

−

testy zamieszczone w rozdziale Ewaluacja osiągnięć ucznia zawierają zadania z zakresu

całej jednostki modułowej i należy je wykorzystać do oceny uczniów, a wyniki osiągnięte
przez uczniów powinny stanowić podstawę do oceny pracy własnej nauczyciela
realizującego tę jednostkę modułową. Każdemu zadaniu testu przypisano określoną liczbę
możliwych do uzyskania punktów (0 lub 1 punkt). Ocena końcowa uzależniona jest od
ilości uzyskanych punktów. Nauczyciel może zastosować test według własnego projektu
oraz zaproponować własną skalę ocen. Należy pamiętać, żeby tak przeprowadzić proces
oceniania ucznia, aby umożliwić mu jak najpełniejsze wykazanie swoich umiejętności.

Schemat układu jednostek modułowych

744[02].O1.02

Określanie konstrukcyjnych

i technologicznych właściwości

obuwia

744[02].O1.03

Posługiwanie się dokumentacją

techniczną

744[02].O1

Podstawy zawodu

744[02].O1.01

Przestrzeganie przepisów

bezpieczeństwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpożarowej

oraz ochrony środowiska

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

pracować indywidualnie i w grupie,

–

prezentować wyniki pracy własnej i zespołowej,

–

posługiwać się instrukcją przy wykonywaniu ćwiczeń,

–

organizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami,

–

korzystać z różnych źródeł informacji,

–

przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz
ochrony środowiska,

–

scharakteryzować zagrożenia związane z wykonywaną pracą i udzielać pierwszej
pomocy osobom poszkodowanym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

określić użytkowe funkcje obuwia,

–

scharakteryzować rozwój rzemiosła i przemysłu obuwniczego,

–

dokonać podziału obuwia ze względu na rodzaj, przeznaczenie, sezonowość oraz wiek
użytkowników,

–

określić rodzaje i zasady oznaczania wielkościowych grup obuwia,

–

scharakteryzować typy i kroje cholewek,

–

scharakteryzować systemy montażu obuwia,

–

odczytać oznaczenia i symbole obuwia oraz jego elementów,

–

scharakteryzować elementy obuwia oraz wymagania technologiczne,

–

sporządzić zestawienie części składowych różnych typów i rodzajów obuwia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

………………………………………………………..

Modułowy program nauczania:

Obuwnik 744[02]

Moduł:

Podstawy zawodu 744[02].O1

Jednostka modułowa:

Określanie

konstrukcyjnych

technologicznych

właściwości obuwia 744[02].O1.02

Temat:

Elementy składowe cholewki.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności rozpoznawania elementów cholewki.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

zdefiniować pojęcie „cholewka”,

−

rozróżnić podstawowe kroje cholewek,

−

dokonać podziału elementów składowych cholewki na wierzchnie, podszewkowe
i wewnętrzne,

−

rozróżniać elementy wierzchnie, podszewkowe i wewnętrzne cholewki,

−

zlokalizować i określić funkcję poszczególnych elementów składowych cholewki,

−

rozpoznać elementy zdobiące cholewkę,

−

identyfikować elementy składowe cholewki w półproduktach i wyrobach.

W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętności ponadzawodowe:

−

organizowanie i planowanie zajęć,

−

praca w zespole,

−

ocena pracy zespołu.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

praca w zespołach dwuosobowych.

Czas: 2 godziny dydaktyczne – 90 minut.

Uczestnicy: uczniowie zasadniczej szkoły zawodowej.

Środki dydaktyczne:

−

zbiory elementów wierzchnich, podszewkowych i wewnętrznych cholewki,

−

zbiory różnych typów cholewek, wytwarzanych z różnych materiałów obuwniczych,

−

plansze, przezrocza przedstawiające pojedyncze elementy składowe cholewki,
półprodukty i gotowe cholewki,

−

Normy Polskie i Europejskie z zakresu terminologii obuwniczej PN-85/O-9100 Obuwie
Terminologia, PN-EN ISO 19952 Obuwie Terminologia,

−

przybory piśmiennicze, papier formatu A4,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg zajęć:
1. Sprawdzenie listy obecności.
2. Określenie tematu zajęć.
3. Wyjaśnienie uczniom tematu i szczegółowych celów kształcenia.
4. Podział uczniów na zespoły i wybór lidera.
5. Wykonanie przez uczniów ćwiczenia praktycznego:

−

każdy zespół losuje elementy składowe cholewki, półprodukty, gotowe obuwie,

−

uczniowie dokonują analizy otrzymanych pomocy,

−

identyfikują wszystkie elementy składowe cholewki (zarówno pojedyncze, jak
i występujące w półproduktach i obuwiu),

−

rysują każdy element cholewki, zapisując jego nazwę i funkcję jaką pełni w gotowym
obuwiu.

6. Po wykonaniu ćwiczenia wybrany uczeń z grupy prezentuje wykonaną pracę

charakteryzując poszczególne elementy składowe cholewki.

7. Nauczyciel sprawdza dokładność wykonanej pracy (poprawne nazewnictwo, prawidłowe

określenie funkcji), wskazuje błędy.

8. Uczniowie dokonują samooceny wykonanej pracy.
9. Klasa wspólnie z nauczycielem dokonuje oceny wykonanego ćwiczenia.

Zakończenie zajęć:
Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy wykonywania ćwiczenia sprawiły im
trudności. Nauczyciel podsumowuje zajęcia, wskazując jakie umiejętności były ćwiczone,
jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać w przyszłości.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

nauczyciel ocenia uczniów podczas prowadzonych zajęć metodą obserwacji, zwracając

uwagę na stopień ich aktywności, zaangażowanie w wykonywanie ćwiczenia, poprawność
wykonywania ćwiczenia,

−

ocenia końcowe efekty pracy,

−

przeprowadza anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć,

trudności podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

…………………………………

Modułowy program nauczania:

Obuwnik 744[02]

Moduł:

Podstawy zawodu 744[02].O1

Jednostka modułowa:

Określanie

konstrukcyjnych

technologicznych

właściwości obuwia 744[02].O1.02

Temat:

Charakterystyka systemów montażu obuwia.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności rozpoznawania systemów montażu obuwia.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

zdefiniować pojęcia „system montażu”, „wielosystem”,

−

rozpoznać systemy montażu na podstawie przekrojów obuwia i schematów,

−

scharakteryzować systemy montażu obuwia,

−

porównać systemy montażu obuwia,

−

narysować schematy systemów montażu obuwia,

−

dokonać samooceny wykonanej pracy.

W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętności ponadzawodowe:

−

organizowanie i planowanie zajęć,

−

praca w zespole,

−

ocena pracy zespołu.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

praca w zespołach 2 – 4 osobowych.

Czas: 2 godziny dydaktyczne (90 minut).

Uczestnicy: uczniowie szkoły zawodowej.

Środki dydaktyczne:

−

przekroje poprzeczne obuwia montowanego różnymi systemami,

−

schematy przedstawiające systemy montażu obuwia,

−

przybory piśmiennicze, papier formatu A – 4,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika dla nauczyciela.

Przebieg zajęć:

Zadanie dla ucznia (ćwiczenie 4 z rozdziału 4.3.3.)

Na podstawie otrzymanego od nauczyciela przekroju poprzecznego wzoru obuwia

rozpoznaj zastosowany system montażu. Podaj nazwę systemu i dokonaj jego charakterystyki.

Faza wstępna
1. Określenie tematu zajęć.
2. Sprawdzenie listy obecności.
3. Wyjaśnienie uczniom tematu i szczegółowych celów kształcenia.
4. Wyjaśnienie uczniom zasad pracy metodami pokazu z objaśnieniem i ćwiczeń praktycznych.
5. Podział uczniów na grupy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Faza właściwa
Praca metodą pokazu z objaśnieniem i ćwiczeń praktycznych.

Informacje
Pytania prowadzące:
1. Co rozumiesz pod pojęciem „system montażu obuwia”?
2. Jakie znasz systemy montażu obuwia?
3. Czy potrafisz scharakteryzować poszczególne systemy montażu?
4. Jakie znasz rodzaje połączeń stosowane w procesie montażu obuwia?
5. Jaka jest różnica między systemem montażu, a wielosystemem?
6. W jakich systemach montażu nie ćwiekuje się cholewek?
7. Jakie znasz wielosystemy montażu obuwia?

Planowanie
1. Na jakie szczegóły rozpoznawanego systemu montażu należy zwrócić uwagę?
2. W jaki sposób rozpoznać zastosowaną technikę połączenia?

Ustalenie
1. Uczniowie pracując w zespołach analizują otrzymane przekroje.
2. Uczniowie pracując w zespołach rozpoznają system montażu, dokonują jego

charakterystyki.

3. Uczniowie konsultują z nauczycielem poprawność wyboru nazwy systemu montażu.

Wykonanie
1. Uczniowie podają nazwę systemu montażu.
2. Uczniowie dokonują charakterystyki rozpoznanego systemu.

Sprawdzanie
1. Uczniowie sprawdzają w grupach poprawność wykonania zadania.
2. Uczniowie zapisują uwagi i wątpliwości związane z rozpoznaniem systemu.
3. Każdy uczeń przedkłada nauczycielowi wykonaną pracę do oceny wraz z naniesionymi

uwagami.

Analiza końcowa

Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy wykonywania ćwiczenia sprawiły

im najwięcej trudności. Nauczyciel podsumowuje zajęcia, wskazując jakie nowe, ważne
umiejętności zostały wykształcone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać
w przyszłości.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

nauczyciel oceniając uczniów podczas prowadzonych zajęć zwraca uwagę na stopień ich
aktywności, zaangażowanie w wykonywanie ćwiczenia, poprawność wykonywania
ćwiczenia,

−

ocenia efekty końcowe pracy,

−

przeprowadza anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć,
trudności podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Rozwój produkcji obuwia na przestrzeni wieków

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj rysunek formy obuwia wytwarzanego w dowolnie wybranym przez Ciebie

okresie historycznym. Rysunek opracuj kolorystycznie.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i sposób wykonania ćwiczenia, pokazać rysunki i katalogi z formami obuwia wytwarzanego
w różnych okresach historycznych. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment
rozdziału Materiał nauczania z Poradnika dla ucznia. Ćwiczenie powinno być wykonywane
samodzielnie, przez każdego ucznia. Należy zwrócić uwagę na zgodność rysunku formy
obuwia z wybranym okresem historycznym. Po prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się
w klasie dyskusja.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy treści ćwiczenia,
2) przygotować stanowisko pracy,
3) wybrać okres historyczny i charakterystyczną dla niego formę obuwia,
4) wykonać rysunek formy obuwia z wybranego okresu historycznego w opracowaniu

kolorystycznym,

5) dokonać samooceny wykonanej pracy,
6) zaprezentować wyniki pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

plansze, katalogi, przezrocza lub film obrazujące różne formy obuwia wytwarzanego na
przestrzeni wieków,

−

przybory rysunkowe, kredki, farby,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Wybierz spośród szkiców przedstawiających różne formy obuwia wytwarzanego na

przestrzeni wieków te, które powstały w okresie historycznym wskazanym przez nauczyciela.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

samodzielnie, przez każdego ucznia. Należy zwrócić uwagę na poprawność wyboru form
obuwia w odniesieniu do konkretnego okresu historycznego. Po prezentacji ćwiczeń powinna
wywiązać się w klasie dyskusja.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy treści ćwiczenia,
2) przygotować stanowisko pracy,
3) obejrzeć film, przezrocza, rysunki przedstawiające formy obuwia wytwarzanego

w różnych epokach historycznych,

4) spośród udostępnionych szkiców wybrać te, które przedstawiają formy obuwia

wytwarzanego w okresie historycznym wskazanym przez nauczyciela,

5) dokonać samooceny wykonanej pracy,
6) zaprezentować wyniki pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

film, przezrocza obrazujące różne formy obuwia wytwarzanego na przestrzeni wieków,
szkice różnych form obuwia,

−

przybory piśmiennicze,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 3

Wyszukaj w Internecie zakłady obuwnicze wytwarzające obuwie na terenie naszego

kraju. Narysuj kontur mapy Polski zaznaczając w jego obrębie wyszukane zakłady.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób

i zakres wykonania ćwiczenia. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału
Materiał nauczania z Poradnika dla ucznia. Ćwiczenie powinno być wykonywane
samodzielnie, przez każdego ucznia. Należy zwrócić uwagę na dokładność wyszukiwania
informacji w Internecie oraz umiejętność ich selekcji. Po prezentacji ćwiczeń powinna
wywiązać się w klasie dyskusja.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy treści ćwiczenia,
2) przygotować stanowisko pracy,
3) wyszukać zakłady wytwarzające obuwie na terenie naszego kraju,
4) sporządzić wykaz wyszukanych zakładów, oznaczając miejsce lokalizacji,
5) zaznaczyć położenie wyszukanych zakładów w obrębie konturu mapy Polski,
6) dokonać samooceny wykonanej pracy,
7) zaprezentować wyniki pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

komputer z dostępem do Internetu,

−

przybory piśmiennicze,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Elementy składowe obuwia

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wybierz spośród zestawu elementów cholewki otrzymanych od nauczyciela te, które są

zaliczane do elementów wierzchnich. Nazwij je i określ jaką pełnią funkcję w gotowym
obuwiu.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób

i zakres wykonania ćwiczenia, zaprezentować elementy składowe cholewki. Uczeń powinien
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania z Poradnika dla ucznia.
Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia. Należy zwrócić
uwagę na znajomość elementów cholewki, funkcji jaką pełnią w gotowym obuwiu oraz
dokładność dokonanego wyboru. Po prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie
dyskusja.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy treści ćwiczenia,
2) przygotować stanowisko pracy,
3) wybrać elementy wierzchnie cholewki,
4) nazwać wybrane elementy i określić jaką pełnią funkcję w gotowym obuwiu,
5) sporządzić wykaz wybranych elementów,
6) dokonać samooceny wykonanej pracy,
7) zaprezentować wyniki pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

zestaw elementów składowych cholewki, wzory cholewek, wzory obuwia,

−

przybory piśmiennicze,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Wybierz i scharakteryzuj spośród zbioru elementów spodu obuwia te, które wskaże Ci

nauczyciel.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób

i zakres wykonania ćwiczenia, zaprezentować elementy składowe spodu obuwia. Uczeń
powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania z Poradnika dla
ucznia. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia lub
w zespołach dwuosobowych. Należy zwrócić uwagę na znajomość elementów spodu, funkcji
jaką pełnią w gotowym obuwiu. Po prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie
dyskusja.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy treści ćwiczenia,
2) przygotować stanowisko pracy,
3) wybrać elementy wskazane przez nauczyciela, scharakteryzować pisemnie wybrane

elementy,

4) dokonać samooceny wykonanej pracy,
5) zaprezentować wyniki pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

zbiór elementów spodu obuwia, plansze ilustrujące elementy spodu obuwia, przekroje
obuwia,

−

przybory piśmiennicze,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 3

Sporządź wykaz elementów wierzchu i spodu na podstawie otrzymanego od nauczyciela

wzoru obuwia. Określ, gdzie we wzorze znajdują się poszczególne elementy i jaką pełnią
funkcję.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób

i zakres wykonania ćwiczenia, zaprezentować elementy składowe wierzchu i spodu obuwia.
Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania z Poradnika
dla ucznia. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia lub
w zespołach dwuosobowych. Należy zwrócić uwagę na znajomość elementów wierzchu
i spodu, lokalizację tych elementów oraz funkcję jaką pełnią w gotowym obuwiu. Po
prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie dyskusja.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy treści ćwiczenia,
2) przygotować stanowisko pracy,
3) nazwać i zlokalizować elementy wierzchu znajdujące się we wzorze otrzymanym od

nauczyciela,

4) nazwać i zlokalizować elementy spodu znajdujące się we wzorze otrzymanym od

nauczyciela,

5) sporządzić wykaz elementów wierzchu i spodu otrzymanego wzoru, określić ich funkcję,
6) dokonać samooceny wykonanej pracy,
7) zaprezentować wyniki pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

wzory obuwia, plansze obrazujące poszczególne elementy wierzchu i spodu, przekroje
obuwia,

−

przybory piśmiennicze,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 4

Rozpoznaj i nazwij elementy spodu na podstawie schematów poprzecznych i podłużnych

przekrojów obuwia zamieszczonych na planszy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób

i zakres wykonania ćwiczenia, zaprezentować elementy składowe spodu obuwia. Uczeń
powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania z Poradnika dla
ucznia. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia. Należy
zwrócić uwagę na znajomość elementów spodu, lokalizację tych elementów w gotowym
obuwiu. Po prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie dyskusja.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy treści ćwiczenia,
2) przygotować stanowisko pracy,
3) rozpoznać elementy, oznaczyć symbolami na schematach, nazwać je,
4) dokonać samooceny wykonanej pracy,
5) zaprezentować wyniki pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

plansze ze schematami przekrojów poprzecznych i podłużnych obuwia, plansze
obrazujące elementy spodu obuwia,

−

przybory piśmiennicze,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 5

Wybierz spośród zestawu elementów wierzchu i spodu te, które Twoim zdaniem mogą

znaleźć zastosowanie w obuwiu męskim wizytowym. Oznacz elementy ząbkową numeracją
wielkości i tęgości.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób

i zakres wykonania ćwiczenia, zaprezentować wzory obuwia męskiego wizytowego z różnym
rozwiązaniem konstrukcyjnym cholewki, pokazać ząbkowe oznaczenie wielkości i tęgości.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania z Poradnika
dla ucznia. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia lub
w zespołach dwuosobowych. Należy zwrócić uwagę na znajomość elementów spodu
i wierzchu oraz umiejętność ich oznaczenia. Po prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się
w klasie dyskusja.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy treści ćwiczenia,
2) przygotować stanowisko pracy,
3) wybrać elementy wierzchu i spodu, które mogą znaleźć zastosowanie w obuwiu męskim

wizytowym,

4) sporządzić wykaz wybranych elementów wierzchu i spodu, uzasadnić ich wybór,
5) dokonać oznaczenia za pomocą ząbków wielkości i tęgości obuwia,
6) dokonać samooceny wykonanej pracy,
7) zaprezentować wyniki pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

plansze ze schematami przekrojów poprzecznych i podłużnych obuwia męskiego, plansze
obrazujące elementy wierzchu i spodu obuwia, wzory obuwia męskiego wizytowego,
oznaczenie za pomocą ząbków wielkości i tęgości,

−

przybory piśmiennicze,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Charakterystyka i klasyfikacja obuwia, struktura KTM

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wybierz spośród przedstawionych przez nauczyciela modeli obuwie do użytku w pracy

i obuwie chroniące przed urazami.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób

i zakres wykonania ćwiczenia, zaprezentować i scharakteryzować obuwie robocze i ochronne.
Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania z Poradnika
dla ucznia. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia. Należy
zwrócić uwagę na znajomość rodzajów obuwia i dokładność wyboru. Po prezentacji ćwiczeń
powinna wywiązać się w klasie dyskusja.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy treści ćwiczenia,
2) zorganizować stanowisko pracy,
3) dokonać oceny otrzymanych modeli obuwia, zapisać uwagi,
4) wybrać modele zgodnie z poleceniem,
5) dokonać samooceny wykonanej pracy,
6) zaprezentować wykonaną pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

różne modele obuwia, plansze przedstawiające modele obuwia,

−

materiały piśmiennicze,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Wybierz ze zbioru różnych typów i odmian obuwia asortymenty wskazane przez

nauczyciela. Dokonaj pisemnego zestawienia zewnętrznych elementów składowych cholewki
i spodu wybranego wzoru obuwia. Zaproponuj skład elementów wewnętrznych
i wzmacniających cholewkę tego wzoru.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób

i zakres wykonania ćwiczenia, przedstawić elementy składowe wierzchu i spodu obuwia,
zaprezentować różne typy i odmiany obuwia. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni
fragment rozdziału Materiał nauczania z Poradnika dla ucznia. Ćwiczenie powinno być
wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia lub w zespołach dwuosobowych. Należy
zwrócić uwagę na znajomość elementów wierzchu i spodu, typów i odmian obuwia. Po
prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie dyskusja.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy treści ćwiczenia,
2) zorganizować stanowisko pracy,
3) dokonać analizy typów i odmian obuwia otrzymanych od nauczyciela,
4) wybrać wzór obuwia wskazany przez nauczyciela,
5) podać nazwy zewnętrznych elementów cholewki i spodu wybranego wzoru,
6) dokonać pisemnego zestawienia elementów zewnętrznych cholewki i spodu,
7) zaproponować skład elementów wewnętrznych wzmacniających cholewkę, zapisać

propozycję,

8) dokonać samooceny wykonania ćwiczenia,
9) zaprezentować wykonaną pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

zbiór różnych typów i odmian obuwia,

−

plansze obrazujące elementy zewnętrzne cholewki i spodu obuwia, elementy wewnętrzne
i wzmacniające,

−

przybory piśmiennicze,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 3

Określ w oparciu o otrzymany od nauczyciela wzór obuwia jego przynależność do grupy

wielkościowej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób

i zakres wykonania ćwiczenia, zaprezentować podział obuwia na grupy wielkościowe. Uczeń
powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania z Poradnika dla
ucznia. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia. Należy
zwrócić uwagę na znajomość grup wielkościowych obuwia oraz kryteriów, według których
określa się przynależność do określonej grupy. Po prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się
w klasie dyskusja.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy treści ćwiczenia,
2) zorganizować stanowisko pracy,
3) dokonać analizy otrzymanego wzoru obuwia (numer wielkościowy, tęgość, cechy

konstrukcyjne i technologiczne),

4) zakwalifikować obuwie do określonej grupy wielkościowej,
5) dokonać samooceny wykonanej pracy,
6) zaprezentować wykonaną pracę.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

różne rodzaje i typy obuwia, plansza obrazująca podział obuwia na grupy wielkościowe,

−

artykuły piśmiennicze,

−

literatura do rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 4

Rozpoznaj na podstawie otrzymanego od nauczyciela przekroju poprzecznego wzoru

obuwia zastosowany w nim system montażu. Podaj nazwę systemu i dokonaj jego
charakterystyki.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób

i zakres wykonania ćwiczenia, zaprezentować obuwie produkowane różnymi systemami
montażu oraz przekroje poprzeczne tych systemów. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni
fragment rozdziału Materiał nauczania z Poradnika dla ucznia. Ćwiczenie powinno być
wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia. Należy zwrócić uwagę na znajomość
systemów montażu i umiejętność ich rozpoznawania. Po prezentacji ćwiczeń powinna
wywiązać się w klasie dyskusja.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy treści ćwiczenia,
2) zorganizować stanowisko pracy,
3) dokonać analizy otrzymanego przekroju obuwia, rozpoznać system montażu,
4) nazwać i scharakteryzować rozpoznany system montażu obuwia, zapisać wyniki analizy,
5) dokonać samooceny wykonanego ćwiczenia,
6) zaprezentować wykonaną pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

przekroje poprzeczne obuwia, plansze obrazujące systemy montażu obuwia,

−

artykuły piśmiennicze,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 5

Odczytaj oznakowanie wybranego wzoru obuwia i jego opakowania zgodnie

z wymaganiami zawartymi w PN-0-91013:1999 Obuwie-Znakowanie.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób

i zakres wykonania ćwiczenia, zaprezentować przykładowe oznaczenie obuwia i jego
opakowania. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

z Poradnika dla ucznia. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego
ucznia. Należy zwrócić uwagę na znajomość oznakowania, lokalizację tych oznaczeń
w gotowym obuwiu i opakowaniu. Po prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie
dyskusja.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy treści ćwiczenia,
2) zorganizować stanowisko pracy,
3) dokonać analizy oznakowania otrzymanego wzoru obuwia i jego opakowania,
4) odczytać oznakowanie umieszczone na obuwiu i jego opakowaniu, zapisać wynik

odczytu,

5) dokonać samooceny wykonanego ćwiczenia,
6) zaprezentować wykonaną pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie,

−

pokaz z objaśnieniem.

Środki dydaktyczne:

−

wzór obuwia i jego opakowanie, norma PN-0-91013:1999 Obuwie-Znakowanie,

−

artykuły piśmiennicze,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Określanie konstrukcyjnych
i technologicznych właściwości obuwia”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 15, 16, 17, 18, 19, 20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym 5 z poziomu ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. c, 2. b, 3. b, 4. c, 5. a, 6. c 7. a, 8. d, 9. a, 10. c, 11. c,
12. c, 13. a, 14. b, 15. b, 16. c, 17. b, 18. c, 19. d, 20. a.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Zidentyfikować obuwie wykonane w starożytnym
Egipcie

Podać znaczenie zastosowania kleju Ago
w produkcji obuwia

Zdefiniować pojęcie „spód obuwia”

Nazwać elementy składowe obcasa

Rozróżnić elementy cholewki

Zidentyfikować obuwie profilaktyczne

Nazwać obuwie w zależności od typu

Nazwać obuwie w zależności od szczegółowego
przeznaczenia

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zidentyfikować obuwie w zależności od jego
konstrukcji

10 Rozpoznać grupę wielkościową obuwia

11 Nazwać znaki ilustrujące rodzaj materiału,

z jakiego zostało wykonane obuwie

12 Wyjaśnić określenie „system montażu”

13 Wyjaśnić szczegóły montażu obuwia systemem

sandałowym

14 Rozpoznać system montażu obuwia opankowego

15 Określić charakter obuwia produkowanego na

przestrzeni XII÷XVIII wieku

16 Przeanalizować rozwiązanie konstrukcyjne

cholewki derbowej

17 Zastosować oznaczenie za pomocą piktogramu

18 Przeanalizować schemat umieszczony na rysunku

19 Porównać ze sobą systemy montażu obuwia

20 Określić nazwy symboli zamieszczonych na

rysunku

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych,

jakie będą w teście.

5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony

na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem pytań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań o różnym stopniu trudności. Są to pytania wielokrotnego wyboru:

−

1÷14 z poziomu podstawowego

−

15÷20 z poziomu ponadpodstawowego (te mogą przysporzyć Ci trudności, gdyż są
one na poziomi wyższy ni pozostałe).

5. Za każdą poprawną odpowiedź możesz uzyskać 1 punkt.
6. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi. Dla każdego zadania podane

są cztery możliwe odpowiedzi: a, b, c, d. Tylko jedna odpowiedź jest poprawna; wybierz
ją i zaznacz kratkę z odpowiadającą jej literą znakiem X.

7. Staraj się wyraźnie zaznaczać odpowiedzi. Jeżeli się pomylisz i błędnie zaznaczysz

odpowiedź, otocz ją kółkiem i zaznacz ponownie odpowiedź, którą uważasz za poprawną.

8. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
9. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie sprawiało Ci trudność, wtedy odłóż rozwiązanie

zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.

10. Po rozwiązaniu testu sprawdź czy zaznaczyłeś wszystkie odpowiedzi na KARCIE

ODPOWIEDZI.

11. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Obuwie wytwarzane w starożytnym Egipcie to przede wszystkim

trzewiki.

półbuty.

sandały.

mokasyny.

2. Zastosowanie kleju Ago w obuwnictwie zapoczątkowało produkcję obuwia systemem

a) wtryskowym.
b) klejonym.
c) przeszywano-dublowanym.
d) opankowym.

3. Spód obuwia jest to

a) podeszwa wraz z obcasem.
b) zespół wszystkich elementów obuwia znajdujących się pod stopą.
c) zespół elementów obuwia okrywający wierzch stopy.
d) monolit uformowany metodą wtrysku lub wulkanizacji.

4. Element obcasa stykający się bezpośrednio z podłożem to

podsadka.

składka.

wierzchnik.

podwierzchnik.

5. Elementy oznaczone na rysunku to w kolejności

a) przyszwa i podkrążek.
b) przyszwa i ramka.
c) nosek i tylnik.
d) nosek i pasek.

6. Wyrób posiadający konstrukcję cholewki i spodu zabezpieczającą stopę przed deformacją

i schorzeniami to obuwie

a) sportowe.
b) chroniące przed urazami.
c) profilaktyczne.
d) turystyczne.

7. Obuwie przedstawione na rysunku to

a) półbut męski.
b) półtrzewik męski.
c) kalosz męski.
d) botek męski.

8. Welingtony to obuwie

a) wędkarskie.
b) turystyczne.
c) domowe.
d) przeciwdeszczowe.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. Obuwie damskie z cholewką niską, nie okrywającą podbicia to

a) czółenka.
b) trzewiki.
c) tenisówki.
d) botki.

10. Grupa wielkościowa obuwia oznaczona symbolem 6 to obuwie

a) dziewczęce.
b) dziecięce starsze.
c) chłopięce.
d) damskie.

11. Znaki zamieszczone na obuwiu, informujące o rodzaju materiału z jakiego zostało

wykonane to

a) naklejki.
b) etykiety.
c) piktogramy.
d) zawieszki.

12. Zgodnie z normą PN-85/O-91000 Obuwie Terminologia system montażu obuwia jest to

sposób połączenia
a) elementów cholewki ze sobą.
b) elementów spodu ze sobą.
c) cholewki obuwia ze spodem i poszczególnych części spodu ze sobą.
d) wierzchu z podszewką.

13. System sandałowy montażu obuwia charakteryzuje się tym, że brzeg cholewki jest

a) wywinięty na podsuwkę lub podeszwę.
b) przegięty przez grań kopyta i przymocowany do podpodeszwy.
c) przyszyty do wargi podpodeszwy.
d) brzeg cholewki jest zgrzany z wyściółką.

14. System montażu, w którym brzeg cholewki jest połączony ręcznie szwem okrętkowym

z podwiniętymi do góry brzegami podeszwy nosi nazwę
a) wywrotkowego.
b) opankowego.
c) pasowego.
d) przeszywanego.

15. Obuwie wytwarzane na przestrzeni XII i XVIII wieku kształtem nawiązywało do

a) form stosowanych w starożytnym Rzymie.
b) panującego stylu w architekturze i sztuce.
c) stylu możnowładców żyjących w tym czasie.
d) stylu mieszczan żyjących w tym czasie.

16. W cholewce derbowej

przyszwa jest naszyta na obłożyny.

b) przyszwa jest jednolita.
c)

obłożyny są naszyte na przyszwę.

d) nie występuje przyszwa.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17. Co oznaczają piktogramy zamieszczone na opakowaniu obuwia

a) obuwie zostało wykonane ze skóry.
b) wierzch obuwia został wykonany z materiału

tekstylnego.

c) wierzch obuwia został wykonany ze skóry.
d) spód obuwia został wykonany ze skóry.

18. Na schemacie zamieszczonym na rysunku przedstawiono
przekrój poprzeczny obuwia montowanego systemem

a) fleksiblowym.
b) pasowym.
c) przeszywano-klejonym.
d) pasowo-klejonym.

19. Wspólną cechą montażu obuwia pasowego i sandałowego (fleksiblowego) jest czynność

a) klejenia.
b) wszywania pasa.
c) kołkowania.
d) dublowania.

20. Wyjaśnij co oznaczają w kolejności symbole 1,2,3,4,5,6 zamieszczone na rysunku

a) wierzch, podszewka, podpodeszwa, wyłożenie,

szew, podeszwa.

b) wierzch, podszewka, wyściółka, wyłożenie,

szew, podeszwa.

c) podszewka, wierzch, podpodeszwa, wyłożenie,

teksy, podeszwa.

d) wierzch, podszewka, wyściółka, podsuwka,

szew, podeszwa.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..........................................................................................

Określanie konstrukcyjnych i technologicznych właściwości obuwia

Zakreśl poprawną odpowiedź

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test 2

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Określanie konstrukcyjnych
i technologicznych właściwości obuwia”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 12, 14 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 15, 16, 17, 18, 19, 20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym 5 z poziomu ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. b, 3. c, 4. a, 5. c, 6. d 7. c, 8. d, 9. a, 10. c, 11. c,
12. d, 13. d, 14. b, 15. c, 16. b, 17. b, 18. d, 19. c, 20. a.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Scharakteryzować obuwie noszone w czasach
antycznych

Rozpoznać formy obuwia noszone na przestrzeni
wieków

Zdefiniować przyszewkowy krój cholewki

Zidentyfikować położenie elementów obcasa
składkowego

Wyjaśnić znaczenie określenia „usztywniacz”

Rozróżnić rodzaje obcasów

Rozpoznać międzypodszewkę

Wyjaśnić zastosowanie oznaczenia ząbkowego
wielkości i tęgości

Zidentyfikować obuwie w zależności od jego
konstrukcji

10 Wyjaśnić przeznaczenie pantofli

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11 Rozróżnić typ obuwia uwzględniając jego

konstrukcję

12 Rozróżnić grupy wielkościowe obuwia

w zależności od wieku użytkownika

13 Wyjaśnić szczegóły montażu obuwia systemem

przeszywanym

14 Rozpoznać system montażu obuwia gdynkowego

15 Zastosować oznaczenie za pomocą ząbków

16 Porównać cechy obuwia zimowego i całorocznego

17 Dokonać analizy obciążeń przenoszonych przez

elementy spodu obuwia

18 Porównać cechy obuwia różnych typów

19 Porównać ze sobą systemy montażu obuwia

20 Dokonać analizy konstrukcji obuwia na podstawie

przekroju