MECHANIKA NIEBA
WYKŁAD 14
23.06.2008 r
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Ruch w otoczeniu L
4
i L
5
www.asc.rssi.ru
sajri.astronomy.cz
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Ruch w otoczeniu L
4
i L
5
0385
.
0
54
621
27
2
Warunek stabilności punktów L
4
i L
5
:
Jest spełniony w Układzie Słonecznym dla wszystkich par Słooce-planeta i
planeta-księżyc, poza parą Pluton-Charon (ale Pluton już nie jest planetą)
W 1906 r. został odkryty pierwszy obiekt poruszający się wokół L
4
układu
Jowisz-Słooce – (588) Achilles
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Ruch w otoczeniu L
4
i L
5
Copyright by Paul Wiegert
(3753) Cruithne – pierwszy
obiekt poruszający się wokół
punktu równowagi układu
Ziemia-Słooce
Księżyce Kordylewskiego?
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Ruch w otoczeniu L
4
i L
5
Copyright by Paul Wiegert
Symulacje stabilności obiektów wokół
punktów równowagi układu Słooce-Ziemia
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Ruch w otoczeniu L
4
i L
5
W tym wypadku mamy:
skąd:
Równanie charakterystyczne przyjmuje postad:
2
3
y
2
1
x
1
r
r
2
2
1
4
/
2
1
3
3
U
4
/
9
U
4
/
3
U
2
xy
y y
xx
0
1
4
27
2
2
2
4
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Ruch w otoczeniu L
4
i L
5
Wybraliśmy układ jednostek, w którym ruch średni
masy μ
2
jest jednostkowy, a okres orbitalny = 2π
Ruch cząstki jest złożeniem dwóch ruchów:
- krótkookresowego, okres= 2π/|λ
1,2
| jest zbliżony
do okresu orbitalnego masy μ
2
- libracyjnego wokół punktu równowagi,
okres= 2π/|λ
3,4
|
Amplitudy tych ruchów zależą od stałych α
j
, β
j
,
które zależą od warunków początkowych
Ruch wypadkowy można traktowad jako złożenie
długookresowego ruchu epicentrum wokół L
4
i
krótkookresowego ruchu wokół epicentrum
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Ruch w otoczeniu L
4
i L
5
Przykład:
odpowiednie wartości własne są równe:
Wtedy rozwiązanie ma postad:
0
Y
X
,
10
Y
X
2
/
3
y
,
49
.
0
x
,
01
.
0
0
0
5
0
0
0
0
2
i
32
.
2
90
.
2
t
963
.
0
sin
10
90
.
4
t
268
.
0
sin
10
76
.
1
t
963
.
0
cos
10
20
.
4
t
268
.
0
cos
10
20
.
5
t
Y
t
963
.
0
sin
10
55
.
8
t
268
.
0
sin
10
07
.
3
t
963
.
0
cos
10
45
.
2
t
268
.
0
cos
10
45
.
3
t
X
5
4
5
5
5
4
5
5
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Ruch w otoczeniu L
4
i L
5
Ze względu na nachylenie orbity w stosunku do
osi łączącej masy, można dokonad uproszczenia
zagadnienia przez obrót układu współrzędnych
o 30 :
Wtedy X(t) i Y(t) z przykładu przyjmują wartości:
Są to dwa ruchy po elipsie. Ruch przypomina
wcześniej analizowane przybliżenie „guiding
center”
t
Y
t
X
30
cos
30
sin
30
sin
30
cos
t
'
Y
t
'
X
t
963
.
0
cos
10
86
.
4
t
268
.
0
cos
10
23
.
6
t
'
Y
t
963
.
0
sin
10
85
.
9
t
268
.
0
sin
10
54
.
3
t
'
X
5
5
5
4
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Orbity typu kijanki (tadpole)
sajri.astronomy.cz
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Orbity typu kijanki (tadpole)
μ2=0.001 – podobnie jak w przypadku układu Słooce-Jowisz
Na prawym wykresie ruch cząstki rozpoczął się nieco dalej od punktu równowagi
Co się stanie jeżeli ruch rozpocznie się jeszcze dalej?
0
y
x
0065
.
0
y
y
0065
.
0
x
x
0
0
0
y
x
008
.
0
y
y
008
.
0
x
x
0
0
2
3
y
2
1
x
0
2
0
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Orbity typu podkowy (horseshoe)
Kąt jaki zakreśla cząstka może osiągnąd wartości dużo większe od 180
000953875
.
0
2
06118
.
0
y
0
x
y
97668
.
0
x
04032
.
0
y
0
x
y
02745
.
1
x
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Orbity typu podkowy (horseshoe)
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Orbity typu kijanki (tadpole)
Janus
Prometeusz
Copyright by Calvin J. Hamilton
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Orbity typu podkowy (horseshoe)
planetoida 2002 AA29
porusza się po orbicie
typu podkowy w układzie
Ziemia-Słooce
Copyright by Paul Wiegert
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Orbity typu podkowy (horseshoe)
planetoida 2002 AA29
Copyright by Paul Wiegert
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Orbity typu podkowy (horseshoe)
3753 Cruithine
Copyright by Paul Wiegert
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Quasi - księżyce
Copyright by Paul Wiegert
Tego rodzaju obiekty mogą zajmowad
stabilne orbity przez cały czas życia
Układu Słonecznego
Preferowane są dalsze planety –
quasi-księżyce znaleziono w przypadku
Urana i Neptuna
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Równania Hilla
Ruch cząstki wokół centralnej masy jest przez
większośd czasu keplerowski. Perturbacje
pojawiają się jedynie przy bliskim spotkaniu z
drugą masą.
Przykładem takiego ruchu są orbity typu podkowy
i kijanki.
Poza rozwiązywaniem pełnych równao ruchu warto
zbadad ruch wokół mniejszej masy.
Podstawy tego zagadnienia sformułował Hill (1878)
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Równania Hilla
y
r
r
y
n
x
n
2
y
r
x
r
x
x
x
n
y
n
2
x
3
2
2
3
1
1
2
3
2
1
2
3
1
2
1
2
Jeżeli różnica mas jest duża możemy przyjąd,
że μ
1
≈1, wtedy równania ruchu płaskiego:
przyjmują postad:
3
2
2
3
1
3
2
2
3
1
r
y
r
y
y
x
2
y
r
1
x
r
x
x
y
2
x
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Równania Hilla
W następnym kroku dokonujemy przesunięcia
początku układu współrzędnych tak, że x->1+x
i wprowadzamy Δ=r
2
.
Rozpatrujemy ruch w pobliżu masy m
2
(tzn. w
okolicy punktów L
1
i L
2
), więc x,y oraz Δ są
małymi wielkościami.
Rozwijając w szereg wyrażenie:
i zaniedbując wyższe potęgi μ
2
, dostajemy:
co pozwala przepisad równania ruchu w postaci:
2
2
2
2
1
y
x
r
2
/
1
1
x
2
1
r
(14.1a)
(14.1b)
Są to tzw. równania Hilla, gdzie:
a zmodyfikowana stała Jacobiego jest równa:
(14.2)
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Równania Hilla
y
U
y
x
2
y
x
U
x
3
y
2
x
H
3
2
H
3
2
2
2
2
2
2
H
y
x
x
2
3
U
2
2
2
2
H
y
x
2
x
3
C
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Równania Hilla
Z równania 14.1a widzimy, że radialna składowa
siły znika kiedy 3Δ
3
=μ
2
.
To pozwala zdefiniowad sferę Hilla jako sferę
o promieniu:
otaczającą drugą masę.
Analogiczny wynik był uzyskany w przypadku
wyznaczania położeo punktów L
1
i L
2
(wykład 13):
3
/
1
2
H
3
3
/
1
1
2
3
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Równania Hilla
Podstawiając w równaniach 14.1:
możemy znaleźd położenie punktów L
1
i L
2
.
Z równania 14.1a mamy:
a z równania 14.2 dostajemy odpowiednią
zmodyfikowaną stałą Jacobiego:
jeżeli zapiszemy:
(14.3)
to orbity typu podkowy są możliwe w
obszarze, w którym ζ<3
4/3
.
0
x
0
y
x
y
x
3
/
1
2
L
3
2
,
1
3
/
2
2
4
/
3
H
3
C
3
/
2
2
H
C
krzywe zerowej prędkości
w otoczeniu punktów L
1
i L
2
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Równania Hilla
Użyjemy teraz kryterium Tisseranda do wyznaczenia zależności między elementami
orbitalnymi przed i po spotkaniu z satelitą.
Niech elementy orbitalne przed i po spotkaniu z satelitą będą równe odpowiednio:
gdzie wszystkie wielkości oznaczone przez Δ są małe.
Z kryterium Tisseranda mamy:
co może byd rozwinięte do postaci:
lub:
2
2
2
1
1
1
e
e
a
1
a
e
e
a
1
a
const
e
1
a
1
2
a
1
1
2
/
1
2
2
/
1
const
e
a
4
3
2
2
2
2
2
2
2
1
2
1
e
a
4
3
e
a
4
3
const
I
cos
e
1
a
a
2
1
2
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Równania Hilla
Tą samą zależnośd można uzyskad z równao Hilla:
w przypadku dużych wartości Δ:
co może byd zapisane jako (przy użyciu 14.2 i 14.3):
Używając teraz przybliżenia „guiding centre” możemy zapisad (n=1):
wtedy z równao 14.4:
y
x
2
y
x
3
y
2
x
3
2
3
2
0
x
2
y
x
3
y
2
x
3
/
2
2
2
2
2
x
3
y
x
t
sin
e
x
t
cos
e
x
t
sin
e
a
x
t
cos
e
2
y
t
sin
e
2
a
2
3
y
(14.4)
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Równania Hilla
Uzyskane wyrażenia można użyd do przekształcenia równania:
do postaci:
z którego mamy:
gdzie prawa strona jest stała.
3
/
2
2
2
2
2
x
3
y
x
3
/
2
2
2
2
2
2
t
sin
e
a
3
t
sin
e
2
a
2
3
t
cos
e
3
/
2
2
2
2
e
a
4
3
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Równania Hilla
Równania Hilla skalują się z μ
2
1/3
. Jeśli podstawimy:
to równania ruchu 14.1 przyjmują postad:
Trajektorie cząstki otrzymane ze
skalowalnej postaci równao Hilla.
Masa perturbująca jest w początku
układu
3
/
1
2
3
/
1
2
3
/
1
2
3
'
3
'
y
y
3
'
x
x
3
3
'
'
y
3
'
x
2
'
y
'
1
1
'
x
3
'
y
2
'
x
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Księżyce „pasterskie”
www.astro.ljmu.ac.uk
www.universetoday.com
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Księżyce „pasterskie”
Copyright of Cassini Team