1
Jerzy Czesław Ossowski
Katedra Ekonomii i Zarz dzania Przedsi biorstwem
Wydział Zarz dzania i Ekonomii
Politechnika Gda ska
VIII Ogólnopolskie Seminarium Naukowe nt. „Dynamiczne Modele Ekonometryczne”,
Katedra Ekonometrii i Statystyki, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu,
Toru , 9-11 wrzesie 2003,
ROZKŁAD LOGARYTMICZNO-NORMALNY
A WZGL DNE I ABSOLUTNE MIARY ROZPROSZENIA
1. ROZKŁAD LOGARYTMICZNO-NORMALNY
A REDNIA ARYTMETYCZNA I GEOMETRYCZNA
Wi kszo zmiennych ekonomicznych przyjmuje jedynie warto ci dodatnie. Wiele z
nich scharakteryzowa mo emy za pomoc rozkładu logarytmiczno-normalnego. Uznajmy,
e zmienna losowa y nale y do tej grupy zmiennych. Oznacza to, e logarytm naturalny tej
zmiennej ma rozkład normalny, tym samym funkcja g sto ci prawdopodobie stwa dana jest
wzorem ([1] s.8, [14] s. 170-172):
2
y
ln
2
2
)
y
ln
y
(ln
y
ln
e
2
1
)
y
(ln
f
σσσσ
µµµµ
−−−−
−−−−
ππππ
σσσσ
====
,
(1)
w którym parametry warto ci oczekiwanej i wariancji zmiennej lny definiujemy nast puj co:
y
ln
E
y
ln
====
µµµµ
,
(2)
2
y
ln
2
y
ln
)
y
(ln
E
µµµµ
−−−−
====
σσσσ
.
(3)
Odchylenie standardowe jest równe:
2
y
ln
y
ln
)
y
(ln
E
µµµµ
−−−−
====
σσσσ
.
(4)
2
Wykorzystuj c fakt, e
y
/
dy
y
ln
d
====
, funkcj g sto ci prawdopodobie stwa logarytmu
zmiennej y przekształci mo emy w funkcj g sto ci zmiennej y o nast puj cej postaci:
2
y
ln
2
2
)
y
ln
y
(ln
y
ln
e
2
y
1
)
y
(
f
σσσσ
µµµµ
−−−−
−−−−
ππππ
σσσσ
====
.
(5)
Funkcja ta wyznacza krzyw asymetryczn . Asymetria ta jest prawostronna i jej wielko
zale y od warto ci oczekiwanej i wariancji logarytmu zmiennej
y. Tym samym warto
oczekiwana zmiennej
y (Ey) oraz jej dominanta (Dy) i mediana (My) nie pokrywaj si i
wynosz odpowiednio (patrz: [1], s 8-9):
2
y
ln
2
1
y
ln
y
e
Ey
σσσσ
++++
µµµµ
====
µµµµ
====
,
(6)
y
ln
e
My
µµµµ
====
,
(7)
2
y
ln
y
ln
e
Dy
σσσσ
−−−−
µµµµ
====
.
(8)
Z powy szego wynika, e
Dy < My < Ey.
Mo na ponadto wykaza , e wariancja i odchylenie standardowe zmiennej y wynosz
odpowiednio:
)
1
e
(
e
)
Ey
y
(
E
2
y
ln
2
y
ln
y
ln
2
2
2
y
−−−−
====
−−−−
====
σσσσ
σσσσ
σσσσ
++++
µµµµ
,
(9)
1
e
e
)
Ey
y
(
E
2
y
ln
2
y
ln
2
1
y
ln
2
y
−−−−
====
−−−−
====
σσσσ
σσσσ
σσσσ
++++
µµµµ
.
(10)
Przedstawione powy ej wła ciwo ci rozkładu logarytmiczno-normalnego zmiennej y
wykorzystali Murti i Sastri (patrz: [11]) przy formułowaniu zwi zków pomi dzy redni
arytmetyczn i redni geometryczn tej zmiennej losowej. Zgodnie z poczynion przez nich
umow , warto oczekiwan logarytmu zmiennej y oznaczymy w sposób nast puj cy:
g
ln
y
ln
====
µµµµ
.
(11)
Obecnie zgodnie z koncepcj wspomnianych autorów zdefiniujemy redni geometryczn
zmiennej y w sposób nast puj cy:
y
ln
E
y
ln
e
e
g
====
====
µµµµ
.
(12)
Oznacza to, e
rednia geometryczna zmiennej y jest zdelogarytmowan warto ci
nadziei matematycznej logarytmu zmiennej y. Z drugiej strony Murti i Sastri okre lili
redni arytmetyczn zmiennej losowej y jako jej warto oczekiwan , tzn.:
Ey
a
y
====
µµµµ
====
.
(13)
Wykorzystuj c (6) i (12) stwierdzamy, e:
2
y
ln
2
1
y
ln
2
y
ln
2
1
y
ln
e
e
e
Ey
σσσσ
µµµµ
σσσσ
++++
µµµµ
====
====
.
3
W konsekwencji na podstawie (13) redni arytmetyczn (12) zapiszemy nast puj co:
2
y
ln
2
1
e
g
a
σσσσ
====
.
(14)
Wykazany przez wspomnianych autorów zwi zek funkcyjny pomi dzy redni arytmetyczn
i geometryczn zmiennej y charakteryzuj cej si rozkładem logarytmiczno-normalnym był
swego czasu szeroko omawiany w literaturze po wi conej modelom multiplikatywnym.
Funkcja ta posiada licz ce si walory poznawcze i praktyczne, czemu wiele uwagi po wi cił
L.R.Klein ([9] s.155-156, 221-224). Ko cz c t cz
rozwa a zauwa my, e
w przypadku
zmiennej charakteryzuj cej si rozkładem logarytmiczno-normalnym
rednia
geometryczna i mediana pokrywaj si ze sob . W uj ciu graficznym sytuacj powy sz
przedstawiono na rys.1.
Przykład 1.
Niech płace miesi czne (y) pracowników pewnego sektora gospodarczego charakteryzuj si rozkładem
logarytmiczno normalnym. Płace wyra one s w złotych. Załó my, e warto oczekiwana i wariancja
logarytmów płac równaj si odpowiednio:
49554
,
7
y
ln
====
µµµµ
,
16
,
0
2
y
ln
====
σσσσ
.
Okre li :
1)median ( redni geometryczn ), 2) warto oczekiwan ( redni arytmetyczn ), 3) dominant płac.
Ad 1) Zgodnie z (7) i (12) otrzymujemy:
1800
e
e
g
My
49554
,
7
y
ln
====
====
====
====
µµµµ
zł
Zauwa my, ze logarytmy płac s wielko ciami niemianowanymi. Ich delogarytmy wyra one s w jednostkach
pierwotnych. Obecnie powiemy, e rednia geometryczna płac, b d ca median , wynosiła 1800 złotych.
Oznacza to, e 50% pracowników zatrudnionych w sektorze przedsi biorstw zarabia mniej, ni 1800 złotych.
Tym samym płace 50% pracowników przekraczaj 1800 złotych.
Ad 2) Zgodnie z (6) a tym samym (15) mamy:
1950
e
1800
e
g
a
Ey
16
,
0
2
1
2
y
ln
2
1
====
====
====
====
σσσσ
zł
Powiemy, e rednie (arytmetyczne) miesi czne wynagrodzenie pracowników sektora przedsi biorstw wynosiło
1950 złotych.
Ad 3) Warto dominuj ca zgodnie z (8) wynosi
9
,
1533
e
1800
e
Dy
16
,
0
2
y
ln
y
ln
====
====
====
−−−−
σσσσ
−−−−
µµµµ
zł
gdzie: g = exp
µ
lny
= exp E lny
a = Ey = g exp(1/2)
σ
2
lny
σ
2
lny
= E(lny-
µ
lny
)
2
= E(lny-lng)
2
= E[ln(y/g)]
2
Rys.1 Podstawowe miary pozycyjne w rozkładzie logarytmiczno-normalnym
f(lny) f(y)
0
µ
lny
lny 0 g a y
E lny Dy My Ey
4
Oznacza to, e płace oscyluj ce wokół warto ci 1533,9 zł były najcz ciej spotykane.
Przy okazji zauwa my, e odchylenie standardowe logarytmu płac jest równe
4
,
0
16
,
0
)
y
(ln
E
2
y
ln
y
ln
====
====
µµµµ
−−−−
====
σσσσ
Powiemy wi c, e przeci tne standardowe odchylenie logarytmu płac od warto ci oczekiwanej logarytmu płac
(logarytmu redniej geometrycznej płac) wynosi 0,4. Z uwagi na fakt, e zmienna losowa wyra ona jest w
logarytmach jest ona tym samym niemianowana. (patrz: rys.5)
2. WZGL DNE ROZPROSZENIE ZMIENNEJ LOSOWEJ
W RELACJI DO REDNIEJ GEOMETRYCZNEJ
Zastanówmy si obecnie nad mo liwo ci okre lenia prawdopodobie stwa tego, e
zmienna losowa y, charakteryzuj ca si rozkładem logarytmiczno-normalnym, przyjmie
warto ci z okre lonego przedziału. Jak pisał Z. Pawłowski, w praktyce wygodnie jest
„wykorzysta fakt, e logarytm zmiennej losowej
Y ma rozkład normalny N( , ).
Prawdopodobie stwo tego, e
a Y b, jest równowa ne prawdopodobie stwu tego, e
lna lnY lnb, a to ostatnie łatwo jest obliczy korzystaj c z tablic dystrybuanty
standaryzowanego rozkładu normalnego ([14] s.172).” Z powy szego wynika, e ostatni
nierówno zapisa mo emy równowa nie w sposób nast puj cy:
e
lna
e
lnY
e
lnb
. Obecnie
zgodnie z reguł trzech sigm powiemy, e
prawdopodobie stwo tego, i logarytm zmiennej
losowej y przyjmie warto ró ni c si od redniej logarytmu tej zmiennej o jedno
odchylenie standardowe jest równe 0,6826, co zapiszemy nast puj co:
6826
,
0
)
y
ln
(
P
y
ln
y
ln
y
ln
====
σσσσ
≤≤≤≤
µµµµ
−−−−
≤≤≤≤
σσσσ
−−−−
,
(15)
lub z uwagi na (11):
6826
,
0
)
g
ln
y
ln
(
P
y
ln
y
ln
====
σσσσ
≤≤≤≤
−−−−
≤≤≤≤
σσσσ
−−−−
.
(16)
Jak wiemy odchylenie standardowe jest miar rozproszenia zmiennej losowej wokół jej
warto ci przeci tnej. Je li zmienna losowa jest wyra ona w jednostkach rzeczywistych, tzn.
nietrasformowanych, to odchylenie standardowe jest miar zró nicowania absolutnego. W tej
sytuacji zwyczajowo interpretujemy odchylenie standardowe, jako przeci tne, standardowe
odchylenie zmiennej losowej od jej warto ci oczekiwanej wyra one w jednostkach
analizowanej zmiennej. Jest rzecz oczywist , e je li zmienna wyra ona jest w kilogramach
to odchylenie standardowe wyra one jest równie w kilogramach, itp. Z inn nieco sytuacj
mamy do czynienia w przypadku, gdy zmienna losowa i jej charakterystyki wyra one s w
logarytmach. W tej sytuacji zarówno zmienna losowa jak i odchylenie standardowe staj si
jednostkami niemianowanymi. W dalszym jednak ci gu odchylenie standardowe pozostaje
miar rozproszenia. Oznacza to, e interpretuj c odchylenie standardowe, jako przeci tne,
standardowe odchylenie logarytmu zmiennej
y od warto ci oczekiwanej logarytmu tej
zmiennej, mamy na my li fakt, i dwie trzecie tych odchyle zawiera si b dzie w przedziale
wyznaczonym zgodnie z (16), natomiast blisko jedna trzecia wykracza b dzie poza ten
przedział. Mimo, i takie rozumowanie odchylenia standardowego mo e by
satysfakcjonuj ce w sensie statystycznym, ma jednak prawo nie zadowala nas w sensie
interpretacyjnym. Nie my limy bowiem w kategoriach logarytmów poszczególnych
zmiennych, chocia mo emy rozumie ich istot . Dlatego celem wzbogacenia interpretacji
otrzymanych wyników przekształ my (16) w nast puj cy sposób:
6826
,
0
)
e
e
e
(
P
y
ln
g
y
ln
y
ln
====
≤≤≤≤
≤≤≤≤
σσσσ
σσσσ
−−−−
a st d
5
6826
,
0
)
e
g
y
e
(
P
y
ln
y
ln
====
≤≤≤≤
≤≤≤≤
σσσσ
σσσσ
−−−−
(17)
Zauwa my, e zdefiniowana w nast puj cy sposób zmienna:
g
y
v ====
(18)
wskazuje na stosunek zmiennej losowej
y do jej redniej geometrycznej, tym samym okre la
udział tej zmiennej losowej w poziomie jej redniej geometrycznej. Wtedy kiedy zmienna
losowa
y przyjmie warto ci mniejsze od redniej geometrycznej g, zmienna losowa v
przyjmie warto ci mniejsze od 1. W sytuacji odwrotnej, tzn. gdy zmienna losowa przyjmie
warto ci wi ksze od parametru
g, wówczas zmienna losowa v przyjmowa b dzie warto ci
wi ksze od jedno ci. Oznacza to, e dla ka dego odchylenia standardowego
lny
, b d cego
dodatnim pierwiastkiem wariancji zmiennej losowej lny, spełnione s nast puj ce
nierówno ci:
1
e
v
0
y
ln
d
<<<<
====
<<<<
σσσσ
−−−−
(19)
1
e
v
y
ln
g
>>>>
====
σσσσ
(20)
Przy okazji zauwa my, e:
1
e
e
e
v
v
0
y
ln
y
ln
g
d
====
====
====
⋅⋅⋅⋅
σσσσ
σσσσ
−−−−
(21)
Powy sza wła ciwo jest o tyle istotna, i rednia geometryczna zmiennej
v jest równa
jedno ci, co wynika z nast puj cego faktu:
1
e
e
e
g
0
)
g
ln
y
(ln
E
)
y
(ln
E
0
)
g
ln
y
(ln
E
v
ln
E
v
y
ln
====
====
====
====
====
−−−−
====
µµµµ
−−−−
−−−−
(22)
gdzie
g
v
jest redni geometryczn zmiennej
v
1
.
Obecnie na podstawie (17) oraz po przyj ciu oznacze z (19) i (20) powiemy, e
z
prawdopodobie stwem równym 0,6826 udział zmiennej losowej y w jej redniej
geometrycznej g mie ci si b dzie w przedziale od v
d
do v
g
. Oznacza to, e dokonuj c
interpretacji w my l której,
przeci tny udział zmiennej y w jej redniej geometrycznej
waha si w granicach od v
d
do v
g
mamy na my li fakt, i jest to przeci tny udział w
kategoriach standardowych, gdy został on wyznaczony na bazie odchylenia standardowego
logarytmu zmiennej y z wszelkimi wypływaj cymi z tego konsekwencjami stochastycznymi.
Powiemy tym samym, e
v
d
i v
g
s przeci tnymi, wzgl dnymi miarami rozproszenia
zmiennej losowej y wzgl dem jej redniej geometrycznej.
Celem dalszego wzbogacenia interpretacji omawianej przez nas
wzgl dnej miary
rozproszenia, dokonajmy przekształcenia nierówno ci równoczesnej uj tej w (17) poprzez
odj cie stronami warto ci 1, wykorzystuj c jednocze nie oznaczenia przyj te w (19) i (20). W
rezultacie tego działania otrzymujemy:
6826
,
0
)
1
v
1
g
y
1
v
(
P
g
d
====
−−−−
≤≤≤≤
−−−−
≤≤≤≤
−−−−
(23)
Przemna aj c powy sz nierówno stronami przez 100, otrzymany wynik wyra amy w
procentach, co zapiszemy nast puj co:
1
Omówione tutaj miary rozproszenia s ci le zwi zane z miarami rozproszenia zmiennej endogenicznej
wzgl dem warto ci teoretycznych w modelach multiplikatywnych w sytuacji, gdy warto ci teoretyczne ocenione
s na poziomie warunkowych rednich geometrycznych, co przedstawiono w artykule [12] oraz monografii [13]
s. 33 – 36.
6
6826
,
0
]
100
)
1
v
(
100
)
g
g
y
(
100
)
1
v
[(
P
g
d
====
−−−−
≤≤≤≤
−−−−
≤≤≤≤
−−−−
(24)
W sensie standardowym przeci tnie, zmienna losowa y odchyla si od jej redniej
geometrycznej w przedziale od
(v
d
-1)100% do (v
g
-1)100%. W analizowanym przypadku
odchylenia te b d zawiera si w wyznaczonych granicach dla 2/3 wszystkich przypadków.
Mo na zada pytanie, dlaczego wyznaczamy dolne i górne przedziały przeci tnych odchyle ,
zamiast powiedzie wprost, o ile procent przeci tnie zmienna y odchyla si od jej redniej
geometrycznej? Odpowied jest prosta i wynika z asymetrii rozkładu logarytmiczno-
normalnego. Mo na bowiem udowodni , rozpisuj c w szereg Maclaurina wyra enia (19) i
(20), i spełniona jest nast puj ca nierówno :
0
)
1
v
(
)
1
v
(
g
d
>>>>
−−−−
++++
−−−−
(25)
Zauwa my ponadto, e z reguły trzech sigm wynika, i
9545
,
0
)
e
g
y
e
(
P
y
ln
2
y
ln
2
====
≤≤≤≤
≤≤≤≤
σσσσ
σσσσ
−−−−
(26)
9973
,
0
)
e
g
y
e
(
P
y
ln
3
y
ln
3
====
≤≤≤≤
≤≤≤≤
σσσσ
σσσσ
−−−−
(27)
W celu utrzymania si w przyj tej konwencji oznacze umówmy si , e:
y
ln
2
d
2
e
v
σσσσ
−−−−
====
i
y
ln
2
g
2
e
v
σσσσ
====
(28)
y
ln
3
d
3
e
v
σσσσ
−−−−
====
i
y
ln
3
g
3
e
v
σσσσ
====
(29)
W uj ciu graficznym opisan powy ej sytuacj przedstawiono na rys.2.
Przykład 2
Na podstawie danych z przykładu 1 okre li przedziały udziałów płac w ich redniej geometrycznej
(medianie) realizowane z prawdopodobie stwem:
1) P
1
=0,6826,
2) P
2
=0,9545,
3) P
3
=0,9973.
Ad 1) Na podstawie (19) i (20) otrzymujemy:
67
,
0
e
e
v
4
,
0
y
ln
d
====
====
====
−−−−
σσσσ
−−−−
49
,
1
e
e
v
4
,
0
y
ln
g
====
====
====
σσσσ
gdzie: u = ln v = lny – lng = ln(y/g) = lny -
µ
lny
v = y/g ,
v
d
= exp(-
σ
lny
), v
g
= exp(
σ
lny
).
Rys. 2 Wzgl dne rozproszenie zmiennej y w relacji do redniej geometrycznej
w przypadku rozkładu logarytmiczno-normalnego
σ
lnv
σ
lny
-
σ
lny
0
σ
lny
lnv
E lnv
0 v
d
1 v
g
v
Mv
1-v
d
v
g
-1
f(lnv) f(v)
7
Z uwagi na (17) powiemy, e w analizowanym przypadku prawdopodobie stwo tego, e udział płac w redniej
geometrycznej (medianie) mie ci si b dzie w przedziale od 0,67 do 1,49 wynosi 0,6826. Tym samym, zgodnie
z (24) powiemy, e płace odchylaj si od redniej geometrycznej (mediany) w przedziale od –33% do 49% w
2/3 przypadków.
Ad 2) Na podstawie (28) otrzymujemy:
449
,
0
e
e
v
8
,
0
y
ln
2
d
2
====
====
====
−−−−
σσσσ
−−−−
225
,
2
e
e
v
8
,
0
y
ln
2
g
2
====
====
====
σσσσ
Z uwagi na (26) powiemy, e w analizowanym przypadku prawdopodobie stwo tego, e udział płac w redniej
geometrycznej (medianie) mie ci si b dzie w przedziale od 0,449 do 2,225 wynosi 0,9545. Tym samym płace
odchylaj si od redniej geometrycznej (mediany) w przedziale –55,1% do 122,5% w około 95 przypadków na
sto.
Ad 3) Obecnie na podstawie (29) stwierdzamy, e
301
,
0
e
e
v
2
,
1
y
ln
3
d
3
====
====
====
−−−−
σσσσ
−−−−
32
,
3
e
e
v
2
,
1
y
ln
3
g
3
====
====
====
σσσσ
Z uwagi na (27) powiemy, e w analizowanym przypadku z prawdopodobie stwem 0,9973 udział płac w
redniej geometrycznej (medianie) mie ci si b dzie w przedziale od 0,301 do 3,32. Oznacza to, e
prawdopodobie stwo tego, i płace odchylaj si od redniej geometrycznej (mediany) w przedziale –69,88% do
232,01% wynosi 0,9973.
Nale y s dzi , i wcze niej przeprowadzone rozwa ania oraz otrzymane powy ej wyniki upowa niaj
do stwierdzenia, e
w sensie standardowym przeci tny udział płac w ich redniej geometrycznej (medianie)
waha si w granicach od 0,67 do 1,49, czyli płace przeci tnie odchylaj si od ich redniej geometryczne
(mediany) w przedziale od –33% do 49%. (patrz: rys.5)
3. ABSOLUTNE ROZPROSZENIE ZMIENNEJ LOSOWEJ
W RELACJI DO REDNIEJ GEOMETRYCZNEJ
Wnioski wypływaj ce z przeprowadzonej powy ej analizy dotycz cej wzgl dnego
rozproszenia zmiennej losowej y wokół jej redniej geometrycznej s szczególnie przydatne
przy okre leniu wła ciwo ci stochastycznych modeli multiplikatywnych. W praktyce
statystycznej, w przypadku rozpatrywania zmiennych losowych o rozkładzie logarytmiczno-
normalnym, szczególnie interesuj ce mog by miary rozproszenia wyra one w jednostkach
absolutnych. Celem ich wyznaczenia przekształ my (15) do nast puj cej postaci:
6826
,
0
)
y
ln
(
P
y
ln
y
ln
y
ln
y
ln
====
σσσσ
++++
µµµµ
≤≤≤≤
≤≤≤≤
σσσσ
−−−−
µµµµ
.
(30)
Po zdelogarytmowaniu stronami wyra enia zapisanego w nawiasie otrzymujemy:
6826
,
0
)
e
e
y
e
e
(
P
y
ln
y
ln
y
ln
y
ln
====
≤≤≤≤
≤≤≤≤
σσσσ
µµµµ
σσσσ
−−−−
µµµµ
,
(31)
co po uwzgl dnieniu przyj tych wcze niej oznacze zapiszemy w nast puj cy sposób:
6826
,
0
)
v
g
y
v
g
(
P
g
d
====
⋅⋅⋅⋅
≤≤≤≤
≤≤≤≤
⋅⋅⋅⋅
(32)
Obecnie powiemy, e prawdopodobie stwo tego, i zmienna losowa y przyjmuje warto ci w
granicach od
g·v
d
do
g·v
g
, jest równe 0,6826. Zauwa my, e zarówno zmienna losowa y jak i
wyznaczone granice przedziałów wyra one s w jednostkach rzeczywistych analizowanej
zmiennej. Aby wyja ni istot asymetrii wyznaczonej tutaj absolutnej miary rozproszenia
zauwa my, e poniewa logarytm zmiennej
y ma rozkład normalny, wi c spełniona musi by
nast puj ca równo :
)
y
ln
(
P
y
ln
y
ln
y
ln
µµµµ
≤≤≤≤
≤≤≤≤
σσσσ
−−−−
µµµµ
=
)
y
ln
(
P
y
ln
y
ln
y
ln
σσσσ
++++
µµµµ
≤≤≤≤
≤≤≤≤
µµµµ
= 0,341,
8
co po zdelogarytmowaniu wyra e ograniczonych nawiasami i przyj ciu wcze niej
przyj tych oznacze zapiszemy nast puj co:
341
,
0
)
v
g
y
g
(
P
)
g
y
v
g
(
P
d
====
⋅⋅⋅⋅
≤≤≤≤
≤≤≤≤
====
≤≤≤≤
≤≤≤≤
⋅⋅⋅⋅
.
(33)
Z uwagi na (25) stwierdzamy, e:
g
d
v
g
g
g
v
g
⋅⋅⋅⋅
−−−−
−−−−
⋅⋅⋅⋅
(34)
Oznacza to, e analizowane absolutne rozproszenie zmiennej
y odnosi si do redniej
geometrycznej (mediany) zmiennej
y. Rozproszenie to charakteryzuje si tym, i
jednakowemu prawdopodobie stwu realizacji zdarze odpowiada, co do warto ci
bezwzgl dnej, mniejszy przedział dolny i wi kszy przedział górny odchyle zmiennej y
od jej redniej geometrycznej (mediany).
Obecnie mo emy powiedzie , e
przeci tne, w sensie standardowym, odchylenie
zmiennej losowej y od jej redniej geometrycznej (mediany) waha si w granicach od
g·v
d
do g·v
g
. Jest to, jak si wydaje, w miar poprawny sposób okre lenia przeci tnej,
absolutnej miary rozproszenia zmiennej losowej
y w stosunku do jej warto ci redniej w
sytuacji, gdy zmienna ta charakteryzuje si asymetrycznym rozkładem. Uzupełniaj c
rozwa ania dotycz ce absolutnego rozproszenia zmiennej losowej y wzgl dem jej redniej
geometrycznej (mediany) zauwa my, e zgodnie z reguł trzech sigm otrzymujemy:
9545
,
0
)
v
g
y
v
g
(
P
g
2
d
2
====
⋅⋅⋅⋅
≤≤≤≤
≤≤≤≤
⋅⋅⋅⋅
(35)
9945
,
0
)
v
g
y
v
g
(
P
g
3
d
3
====
⋅⋅⋅⋅
≤≤≤≤
≤≤≤≤
⋅⋅⋅⋅
(36)
W uj ciu graficznym sytuacj omawian powy ej przedstawiono na rys.1.
Przykład 3
Na podstawie danych z przykładu 1 i 2 wyznaczy absolutne przedziały rozproszenia płac w stosunku
redniej geometrycznej (mediany) realizowane z prawdopodobie stwem:
1) P
1
=0,6826,
2) P
2
=0,9545,
3)
P
3
=0,9973. Wyniki zinterpretowa charakteryzuj c równocze nie asymetri badanych miar rozproszenia.
Na wst pie zauwa my, e rednia geometryczna płac (mediana płac) wynosi: g =1800 zł
Ad 1) Elementy zawarte w nawiasie w wyra eniu (32) wynosz odpowiednio:
g·v
d
= 1800·0,67 = 1206 zł,
g·v
g
= 1800·1,49 = 2682 zł.
Powiemy, e prawdopodobie stwo tego, i płace pracowników odchylaj si od ich redniej geometrycznej
(mediany) w przedziale od 1206 zł do 2682 zł wynosi 0,6826. Z drugiej strony prawdopodobie stwo tego, i
płace b d zawarte w przedziale od 1206 zł do 1800 zł jest równe prawdopodobie stwu tego, i płace b d
zawarte w przedziale od 1800 zł do 2682 zł. W jednostkach absolutnych odchylenie dolne płac od ich redniej
geometrycznej wynosi –594 zł, natomiast odchylenie górne jest równe 882 zł.
gdzie: g = exp
µ
lny
= exp E lny
v
d
= exp(-
σ
lny
), v
g
= exp(
σ
lny
).
Rys. 3 Absolutne rozproszenie zmiennej y w relacji do redniej geometrycznej
w przypadku rozkładu logarytmiczno-normalnego
σ
lnv
σ
lny
0
µ
lny
-
σ
lny
µ
lny
µ
lny
+
σ
lny
lny
E lny=lng
0 g·v
d
g g·v
g
y
g=My
g-gv
d
gv
g
-g
f(lny) f(y)
9
Ad 2) Elementy zawarte w nawiasie w wyra eniu (35) wynosz odpowiednio:
g·v
2d
= 1800·0,449 = 808 zł,
g·v
2g
= 1800·2,225 = 4005 zł.
Tak wi c prawdopodobie stwo tego, i płace pracowników odchylaj si od ich redniej geometrycznej
(mediany) w przedziale od 808 zł do 4005 zł wynosi 0,9545. Z drugiej strony prawdopodobie stwo tego, i
płace b d zawarte w przedziale od 808 zł do 1800 zł jest równe prawdopodobie stwu tego, i płace b d
zawarte w przedziale od 1800 zł do 4005 zł. W jednostkach absolutnych odchylenie dolne płac od ich redniej
geometrycznej wynosi –992 zł, natomiast odchylenie górne jest równe 2205 zł.
Ad 3)
Elementy zawarte w nawiasie w wyra eniu (36) wynosz odpowiednio:
g·v
3d
= 1800·0,301 = 542 zł,
g·v
3g
= 1800·3,320 = 5976 zł.
Tym samym prawdopodobie stwo tego, i płace pracowników odchylaj si od ich redniej geometrycznej
(mediany) w przedziale od 542 zł do 5976 zł wynosi 0,9973. Z drugiej strony prawdopodobie stwo tego, i
płace b d zawarte w przedziale od 542 zł do 1800 zł jest równe prawdopodobie stwu tego, i płace b d
zawarte w przedziale od 1800 zł do 5976 zł. W jednostkach absolutnych odchylenie dolne płac od ich redniej
geometrycznej wynosi –1258 zł, natomiast odchylenie górne jest równe 4176 zł. (patrz: rys.5)
4. ABSOLUTNE ROZPROSZENIE ZMIENNEJ LOSOWEJ
W RELACJI DO REDNIEJ ARYTMETYCZNEJ
Omawiane dotychczas miary rozproszenia odnosiły si do redniej geometrycznej. W
prowadzonych rozwa aniach pomijali my miar rozproszenia odnosz c si do warto ci
oczekiwanej y, czyli redniej arytmetycznej tej zmiennej. Skoncentrowanie si na redniej
geometrycznej uzna jednak nale y za zasadne, z uwagi na fakt, e logarytm redniej
geometrycznej jest jednocze nie warto ci oczekiwan w rozkładzie normalnym logarytmu
zmiennej y. Powstaje jednak pytanie, jakimi wła ciwo ciami charakteryzuje si rozproszenia
zmiennej y wokół jej redniej arytmetycznej? Zauwa my, e rozproszenie to mierzone
odchyleniem standardowym (10) w relacji do warto ci oczekiwanej zmiennej y (6) w sensie
odległo ci jest symetryczne. Natomiast, z uwagi na charakter rozkładu logarytmiczno-
normalnego, jest ono asymetryczne w sensie prawdopodobie stwa realizacji zdarze
zachodz cych w odchyleniu dolnym i górnym od redniej arytmetycznej. Z uwagi na fakt, e
rednia arytmetyczna jest poło ona bardziej na prawo od redniej geometrycznej, b d cej
median w rozpatrywanym rozkładzie, musi zaj nast puj ca nierówno :
)
y
(
P
)
y
(
P
y
y
y
g
y
y
y
d
σσσσ
++++
µµµµ
<<<<
<<<<
µµµµ
>>>>
µµµµ
<<<<
<<<<
σσσσ
−−−−
µµµµ
(37)
gdzie wyst puj ce w nawiasach parametry rozkładu zmiennej y zdefiniowano w (6) i w (10),
natomiast
P
d
i
P
g
s odpowiednio prawdopodobie stwami zaj cia zdarze w przedziale
dolnym i górnym odchyle zmiennej losowej y od jej redniej arytmetycznej o wielko
odchylenia standardowego. Obecnie utrzymuj c oznaczenia w my l których:
• a =
y
, jest redni arytmetyczn zmiennej y,
• ln g = ln
lny
, jest logarytmem redniej geometrycznej zmiennej y,
przekształcimy (37) do po danej standaryzowanej postaci prawdopodobie stw w
nast puj cy sposób:
)
a
y
a
(
P
)
a
y
a
(
P
y
g
y
d
σσσσ
++++
<<<<
<<<<
>>>>
<<<<
<<<<
σσσσ
−−−−
,
(38)
)]
a
ln(
y
ln
a
(ln
P
)
a
ln
y
ln
)
a
[ln(
P
y
g
y
d
σσσσ
++++
<<<<
<<<<
>>>>
<<<<
<<<<
σσσσ
−−−−
,
(39)
)
z
z
z
(
P
)
z
z
z
(
P
2
0
g
0
1
d
<<<<
<<<<
>>>>
<<<<
<<<<
,
(40)
gdzie:
y
ln
y
ln
)
g
y
ln(
g
ln
y
ln
z
σσσσ
====
σσσσ
−−−−
====
(41)
10
y
ln
y
ln
0
)
g
/
a
ln(
g
ln
a
ln
z
σσσσ
====
σσσσ
−−−−
====
(42)
y
ln
y
y
ln
y
1
]
g
/
)
a
ln[(
g
ln
)
a
ln(
z
σσσσ
σσσσ
−−−−
====
σσσσ
−−−−
σσσσ
−−−−
====
(43)
y
ln
y
y
ln
y
2
]
g
/
)
a
ln[(
g
ln
)
a
ln(
z
σσσσ
σσσσ
++++
====
σσσσ
−−−−
σσσσ
++++
====
(44)
Na podstawie (38), (39), (40), (41) i (42) potrafimy okre li prawdopodobie stwo zaj cia
zdarze opisanych przez (37), co w uj ciu graficznym, przedstawiono na rys. 4.
Przykład 4
Na podstawie danych z przykładu 1 i 2 obliczy i zinterpretowa :
1.
odchylenie standardowe płac (y) wzgl dem ich redniej arytmetycznej a =
y
,
2.
prawdopodobie stwo tego, e płace nie b d mniejsze o wielko jednego odchylenia standardowego od
płacy wyznaczonej na poziomie redniej arytmetycznej,
3.
prawdopodobie stwo tego, e płace nie b d wi ksze o wielko jednego odchylenia standardowego od
płacy wyznaczonej na poziomie redniej arytmetycznej,
4.
prawdopodobie stwo tego, e płace b d mniejsze (wi ksze) od płacy wyznaczonej na poziomie redniej
arytmetycznej,
Ad 1) Wiedz c, e rednia arytmetyczna płac a=1950 zł oraz wariancja logarytmu płac wynosi 0,16 odchylenie
standardowe zmiennej y od jej redniej arytmetycznej wyznaczymy na podstawie (10) i (14). Wynosi ono:
27
,
812
1
e
1950
1
e
e
16
,
0
y
2
y
ln
2
y
ln
2
1
y
ln
=
−
=
−
=
σ
σ
σ
+
µ
zł.
Wst pnie powiemy, e płace przeci tnie odchylaj si od płacy redniej, wynosz cej 1950 zł, o około 812,27 zł.
Aby w pełni poprawnie zinterpretowa odchylenie standardowe, w przypadku rozkładu asymetrycznego
powinni my okre li prawdopodobie stwo odchyle dolnych i górnych
Przed okre leniem prawdopodobie stw z punktów 2, 3 i 4 obliczamy zgodnie z (42), (43) i (44)
warto ci z
0
, z
1
, i z
2
. Warto ci te równaj si odpowiednio:
z
0
= [ln(a/g)]/
lny
= [ln(1950/1800)]/0,4 = 0,20
z
1
= {ln[(a-
y
)/g)]}/
lny
= {ln[(1950-812,27)/1800]}/0,4 = -1,15
z
2
= {ln[(a+
y
)/g)]}/
lny
= {ln[(1950+812,27)/1800]}/0,4 = 1,07
gdzie: g = exp
µ
lny
= exp E lny
a = Ey = g exp(1/2)
σ
2
lny
σ
2
y
= E(y-
µ
y
)
2
= E(y-a)
2
Rys.4 Absolutne rozproszenie zmiennej y w relacji do redniej arytmetycznej
w przypadku rozkładu logarytmiczno-normalnego
0 ln(a-
σ
y
)
µ
lny
lna ln(a+
σ
y
) lny 0 a-
σ
y
g a=
µ
y
a+
σ
y
y
E lny Dy My Ey
σ
y
σ
y
ln[a/(a-
σ
y
)] ln(1+
σ
y
/a)
11
Ad 2) Post puj c zgodnie z odpowiedni procedur (patrz: [10] s. 91-93) wyznaczamy prawdopodobie stwo
tego, e płace nie b d mniejsze o jedno odchylenie standardowe od płacy wyznaczonej na poziomie redniej
arytmetycznej. Prawdopodobie stwo to wynosi:
P
d
(a-
y
< y < a) = P
d
(z
1
<z < z
0
) = P
d
(-1,15<z<0,20) = 0,3749 + 0,0793 =
0,454
Powiemy, e prawdopodobie stwo tego, e płace nie b d mniejsze o 812,27 zł (odchylenie standardowe) od
1950 zł ( rednia arytmetyczna) jest równe 0,454.
Ad 3) Post puj c zgodnie z odpowiedni procedur (patrz: [10] s. 91-93) wyznaczamy prawdopodobie stwo
tego, e płace nie b d wi ksze o jedno odchylenie standardowe od płacy wyznaczonej na poziomie redniej
arytmetycznej. Prawdopodobie stwo to wynosi:
P
g
(a < y < a+
y
) = P
g
(z
0
<z < z
2
) = P
g
(0,2<z<1,07) = -0,0793 + 0,3577=
0,2784
Oznacza to, e prawdopodobie stwo tego, e płace nie b d wi ksze o 812,27 zł (odchylenie standardowe) od
1950 zł ( rednia arytmetyczna) jest równe 0,2784.
Obecnie precyzuj c interpretacj odchylenia standardowego z Ad 1) powiemy, e płace przeci tnie
odchylaj si od płacy redniej wynosz cej 1950 zł o około 812,7 zł, z prawdopodobie stwem P
d
+P
g
=
0,7324.
Ad 4) Przechodz c do wyznaczenia prawdopodobie stwa tego, e płace b d mniejsze od redniej
arytmetycznej wynosz cej a=1950 zł zauwa my, e:
P(0<y<a) = P
1
(0<y<g) + P
2
(g<y<a) = 0,5 + P
2
(g<y<a).
Obecnie logarytmuj c i standaryzuj c zmienne wyst puj ce w nawiasie przy P
2
i post puj c zgodnie z procedur
wyznaczania prawdopodobie stwa dla standaryzowanych zmiennych losowych o rozkładzie normalnym
otrzymujemy:
P
2
(lng<lny<lna) = P
2
[(lng-lng)/
lny
)<(lny-lng)/
lny
)<(lna-lng)/
lny
)] = P
2
(0<z<z
0
) = 0 +0,0793 = 0,0793
Ostatecznie stwierdzamy, e:
P(0<y<a) = P
1
+ P
2
= 0,5 + 0,0793 =
0,5793
Powiemy wi c, e w 58 przypadkach na 100 płace pracowników analizowanego sektora b d ni sze od ich
redniej arytmetycznej, tym samym w w 42 przypadkach na 100 płace pracowników analizowanego sektora b d
wy sze od ich redniej arytmetycznej (patrz: rys.5).
5. WZGL DNE ROZPROSZENIE ZMIENNEJ LOSOWEJ
W RELACJI DO REDNIEJ ARYTMETYCZNEJ
Aby wyznaczy i poprawnie zinterpretowa wzgl dn miar rozproszenia zmiennej
losowej
y w relacji do redniej arytmetycznej wykorzystajmy nierówno (38). Na jej
podstawie powiemy, e:
)
a
y
a
(
P
)
a
y
a
(
P
)
a
y
a
(
P
y
g
y
d
y
y
σσσσ
++++
<<<<
<<<<
++++
<<<<
<<<<
σσσσ
−−−−
====
σσσσ
++++
<<<<
<<<<
σσσσ
−−−−
.
(45)
Po podzieleniu stronami elementów zawartych w nawiasach przez wielko redniej
arytmetycznej (
a) otrzymujemy:
)
a
1
a
y
1
(
P
)
1
a
y
a
1
(
P
)
a
1
a
y
a
1
(
P
y
g
y
d
y
y
σσσσ
++++
<<<<
<<<<
++++
<<<<
<<<<
σσσσ
−−−−
====
σσσσ
++++
<<<<
<<<<
σσσσ
−−−−
,
(46)
co równowa nie mo emy zapisa nast puj co:
)
a
1
a
y
0
(
P
)
0
1
a
y
a
(
P
)
a
1
a
y
a
(
P
y
g
y
d
y
y
σσσσ
<<<<
−−−−
<<<<
++++
<<<<
−−−−
<<<<
σσσσ
−−−−
====
σσσσ
<<<<
−−−−
<<<<
σσσσ
−−−−
.
(47)
gdzie
E(y/a) =1, tym samym E[(y-a)/a] = 0.
Zauwa my, e iloraz odchylenia standardowego i redniej arytmetycznej wyra ony w
postaci ułamkowej lub w procentach nazywany jest współczynnikiem zmienno ci losowej.
Jak pisz Kendall i Buckland (patrz.: [8] s. 270) został on po raz pierwszy zaproponowany
przez K. Pearsona w 1895 roku w celu porównania dyspersji rozkładów cz sto ci. Oznaczaj c
współczynnik zmienno ci losowej du liter V mamy:
a
V
y
σσσσ
====
.
(48)
12
Wykorzystuj c powy sz definicj wyra enie (47) zapiszemy nast puj co:
)
V
a
a
y
0
(
P
)
0
a
1
y
V
(
P
)
V
a
a
y
V
(
P
g
d
<<<<
−−−−
<<<<
++++
<<<<
−−−−
<<<<
−−−−
====
<<<<
−−−−
<<<<
−−−−
(49)
gdzie, zgodnie z (38)
P
d
> P
g
.
Na podstawie powy szego stwierdzamy, e w przypadku rozkładu logarytmiczno-
normalnego zmiennej losowej
y:
• przeci tnie zmienna losowa y odchyla si od redniej arytmetycznej o (V 100)%,
• prawdopodobie stwo tego, i zmienna losowa przeci tnie odchyli si od redniej
arytmetycznej o
-(V 100)% jest wi ksze od prawdopodobie stwo tego, e zmienna ta
przeci tnie odchyli si od redniej arytmetycznej o
(V 100)%, co wynika z asymetrii
rozkładu zmiennej losowej y.
Przykład 5
Na podstawie danych z przykładu 1 i 2 oraz informacji z przykładu 4 obliczy i zinterpretowa
współczynnik zmienno ci losowej płac wzgl dem ich redniej arytmetycznej.
Z uwagi na fakt, e:
a = 1950,00 zł,
y
= 812,27 zł,
otrzymujemy:
V=812,27/1950 =0,4165.
Powiemy wi c, ze przeci tnie płace pracowników analizowanego sektora odchylaj si od ich redniej
arytmetycznej wynosz cej 1950 zł o około 41,65%.
Celem doprecyzowania powy szej interpretacji, wykorzystuj c zapis (48) oraz informacje z przykładu 4
stwierdzamy, e:
P
d
{-0,4165<[(y-1950)/1950]<0} = 0,454,
P
g
{0<[(y-1950)/1950]<0,4165} = 0,2785,
P{-0,4165<[(y-1950)/1950]<0,4165} = 0,7324.
Oznacza to, e w 73,24 przypadkach na 100 płace nie b d ni sze lub wy sze o wi cej ni 41,65% od
ich redniej arytmetycznej. U ci laj c powiemy, e w 45,4 przypadkach na 100 płace nie b d ni sze od ich
redniej arytmetycznej o wi cej ni 41,65% i jednocze nie o t wielko nie b d wy sze od ich redniej
arytmetycznej w 27,85 przypadkach na 100. (patrz: rys. 5)
Podsumowuj c t cz
rozwa a powiemy, e
jednakowemu rozproszeniu
absolutnemu i wzgl dnemu zmiennej losowej w relacji do redniej arytmetycznej
odpowiada wi ksze prawdopodobie stwo odchyle ujemnych oraz mniejsze
prawdopodobie stwo odchyle dodatnich (patrz: rys.5).
5. DWA RÓWNOWA NE TWIERDZENIA DOTYCZ CE
ROZKŁADU LOGARYTMICZNO-NORMALNEGO
W dotychczas prowadzonych rozwa aniach warto oczekiwan (6) i wariancj
zmiennej
y (9) wyra ali my w kategoriach warto ci oczekiwanej i wariancji logarytmu
zmiennej
y. W sensie poznawczym za po yteczne nale y uzna odwrócenie sytuacji poprzez
wyra enie warto ci oczekiwanej oraz wariancji logarytmu zmiennej
y w kategoriach warto ci
oczekiwanej zmiennej
y. W tym celu, zgodnie z propozycj Teekens’a i Koerts’a (patrz:
[15]), wyra my (9) w nast puj cej postaci:
)
1
e
(
e
2
y
ln
2
)
2
y
ln
y
ln
(
2
y
−−−−
====
σσσσ
σσσσ
σσσσ
++++
µµµµ
(50)
Wykorzystuj c (6) powy sze wyra enie zapiszemy nast puj co:
13
2
y
2
y
ln
2
y
2
y
ln
2
y
2
y
e
)
1
e
(
µµµµ
−−−−
µµµµ
====
−−−−
µµµµ
====
σσσσ
σσσσ
σσσσ
(51)
Przekształcaj c (51) otrzymujemy kolejno:
2
y
2
y
2
y
ln
2
y
e
µµµµ
++++
σσσσ
====
µµµµ
σσσσ
,
1
e
2
y
2
y
y
ln
++++
µµµµ
σσσσ
====
σσσσ
,
i ostatecznie:
++++
µµµµ
σσσσ
====
−−−−
====
σσσσ
1
ln
)
y
ln
E
y
(ln
E
2
y
2
y
2
2
y
ln
,
(52)
co nale ało wykaza .
Z drugiej strony na podstawie (6) mamy:
2
y
ln
2
1
y
ln
y
e
e
σσσσ
µµµµ
====
µµµµ
.
(53)
Wprowadzaj c w powy szym wyra eniu w miejsce wariancji logarytmu zmiennej
y
wariancj zdefiniowan w (52) otrzymujemy:
++++
µµµµ
σσσσ
µµµµ
====
µµµµ
1
2
y
2
y
ln
2
1
y
ln
y
e
e
,
co logarytmuj c obustronnie daje:
++++
µµµµ
σσσσ
++++
µµµµ
====
µµµµ
1
ln
ln
2
y
2
y
2
1
y
ln
y
Przekształcaj c powy sze wyra enie, otrzymujemy ostatecznie
2
:
++++
µµµµ
σσσσ
−−−−
µµµµ
====
µµµµ
1
ln
ln
2
y
2
y
2
1
y
y
ln
.
(54)
Obecnie sformułowa mo emy dwa równowa ne wzgl dem siebie twierdzenia
dotycz ce rozkładu logarytmiczno-normalnego zmiennej losowej
y. Przy pierwszym z nich
wykorzystamy zdefiniowania uj te w (2), (3), (6) oraz (9) i powiemy:
TWIERDZENIE 1. Je eli logarytm zmiennej losowej y ma rozkład normalny
)
,
(
2
y
ln
y
ln
σ
µ
Ν
to zmienna y ma rozkład logarytmiczno-normalny
)]
1
e
(
e
,
e
[
2
y
ln
2
y
ln
y
ln
2
y
ln
2
1
y
ln
2
−
+
+
σ
σ
µ
σ
µ
Λ
Z kolei wykorzystuj c (52) i (54) oraz ogólne zdefiniowanie warto ci oczekiwanej i
wariancji zmiennej losowej y powiemy:
TWIERDZENIE 2. Je eli zmienna losowa y ma rozkład logarytmiczno-normalny
2
Przedstawiony tutaj sposób przekształce , wynikaj cy z propozycji Teekens’a i Koerts’a [15], znajdzie
czytelnik w monografii [13] s. 18-19.
14
)
,
(
2
y
y
σ
µ
Λ
to logarytm zmiennej losowej y ma rozkład normalny
]
1
ln
,
1
ln
[ln
2
y
2
y
2
y
2
y
2
1
y
+
+
−
µ
σ
µ
σ
µ
Ν
Alternatywny sposób zdefiniowania rozkładu logarytmiczno-normalnego sugeruje
mo liwo alternatywnego wzgl dem (14) zdefiniowania zwi zku pomi dzy redni
arytmetyczn i geometryczn . W tym celu zdelogarytmujmy stronami wyra enie (54), w
wyniku czego otrzymujemy:
++++
µµµµ
σσσσ
−−−−
µµµµ
µµµµ
====
1
2
y
2
y
2
1
y
ln
y
ln
e
e
e
(55)
Zauwa my, ze wyra enie z lewej strony równania jest rednia geometryczna zmiennej
y,
natomiast
y
=exp(ln
y
) jest redni arytmetyczn (a). W konsekwencji tego otrzymujemy:
1
a
a
g
2
2
y
−−−−
σσσσ
====
(56)
Po prostym przekształceniu (56), alternatywny wzgl dem (14) zwi zek funkcyjny pomi dzy
redni geometryczn i arytmetyczn , przedstawia si nast puj co:
2
2
y
2
a
a
g
++++
σσσσ
====
(57)
Przykład 6
Niech płace miesi czne (y) pracowników pewnego sektora gospodarczego charakteryzuj si rozkładem
logarytmiczno-normalnym. Płace wyra one s w złotych. Załó my, e warto oczekiwana ( rednia
arytmetyczna) i odchylenie standardowe płac równaj si odpowiednio:
a =
y
= 1950 zł,
y
= 812,27 zł.
Okre li :
1) median ( redni geometryczn ) płac 2) wzgl dne rozproszenie płac wokół redniej geometrycznej.
Na wst pie zauwa my, e w omawianym przypadku mamy:
a
2
= 1950
2
= 3 802 500
2
y
= 812,27
2
= 659 782,55
Ad 1) Na podstawie (57) otrzymujemy:
1800
500
802
3
52
,
722
659
500
802
3
g
=
+
=
zł,
co jest zgodne z zało eniami do przykładu 1.
Ad 2) Wariancj logarytmu zmiennej y wzgl dem logarytmu zmiennej geometrycznej obliczymy w warunkach
alternatywnych na podstawie (52). W rezultacie otrzymujemy:
16
,
0
1
500
802
3
55
,
782
659
ln
2
y
ln
=
+
=
σ
,
co znajduje potwierdzenie w danych do przykładu 1.
Oczywi cie odchylenie standardowej logarytmu zmiennej y jest równe:
lny
=0,4. Na jego podstawie obliczymy
przeci tne w sensie standardowym, wzgl dne rozproszenie zmiennej y w stosunku do redniej geometrycznej
(mediany) płac. Zgodnie z (19) i (20) mamy:
v
d
= exp(-0,4) = 0,67
v
d
= exp(0,4) = 1,4918
Obecnie tak jak w przykładzie 2 powiemy, e
w sensie standardowym przeci tny udział płac w ich redniej
geometrycznej (medianie) waha si w granicach od 0,67 do 1,49, czyli płace przeci tnie odchylaj si od
ich redniej geometryczne (mediany) w przedziale od –33% do 49%. Rozpatrywany przykład unaocznia
równowa no Twierdzenia 1 i 2 (patrz: rys. 5).
15
Ko cz c t cz
rozwa a zauwa my, e mimo równowa no ci Twierdzenia 1 i 2
uzna nale y Twierdzenie 2 za pochodne wzgl dem Twierdzenia 1. wiadczy o tym sposób
dochodzenia do Twierdzenia 2, wynikaj cy z przekształce parametrów rozkładu normalnego
logarytmu zmiennej losowej y.
7. PARAMETRY ROZKŁADU RELACJI ZMIENNEJ LOSOWEJ
DO JEJ REDNIEJ ARYTMETYCZNEJ I GEOMETRYCZNEJ
- KRÓTKIE WPROWADZENIE DO MODELI MULTIPLIKATYWNYCH
Rozpatrywany rozkład logarytmiczno-normalny w naturalny sposób zwi zany jest z
modelami multiplikatywnymi. Aby to wyja ni załó my, e zmienna
v wyra a stosunek
pewnej, przyjmuj cej jedynie warto ci dodatnie, zmiennej losowej
y do pewnego dodatniego,
nielosowego parametru :
0
y
v
µµµµ
====
.
(58)
f(y)
-g v
d
g v
g
-g v
2d
g v
2g
Dy My Ey y
500 1000 1500 2000 2500 3000 3500 4000 4500
Rys. 5 Pogl dowy rysunek funkcji g sto ci rozkładu logarytmiczno-normalnego płac
w rozpatrywanym przykładzie, gdzie:
rednia geometryczna (mediana) płac:
1800
e
e
g
My
49554
,
7
y
ln
====
====
====
====
µµµµ
zł ,
rednia arytmetyczna (warto oczekiwana) płac:
1950
e
1800
e
g
a
Ey
16
,
0
15
,
0
2
y
ln
5
,
0
====
====
====
====
⋅⋅⋅⋅
σσσσ
⋅⋅⋅⋅
zł,
warto dominuj ca (dominanta) płac:
9
,
1533
e
1800
e
Dy
16
,
0
2
y
ln
y
ln
====
====
====
−−−−
σσσσ
−−−−
µµµµ
zł,
odchylenie standardowe logarytmu płac:
lny
= 0,4
miary rozproszenia wzgl dnego i absolutnego płac:
A) v
d
= e
-
= e
-0,4
=0,67; v
g
= e
= e
0,4
= 1,49
g·v
d
= 1800·0,67 = 1206 zł, g·v
g
= 1800·1,49 = 2682 zł
P(1206 zł < y < 2682 zł) = 0,6826
B) v
2d
= e
-2
= e
-0,8
= 0,449, v
2g
= e
2
= e
0,8
= 2,225
g·v
2d
= 1800·0,449 = 808 zł, g·v
2g
= 1800·2,225 = 4005 zł.
P(808 zł < y < 4005 zł) = 0,9545
16
Oznacza to, e
v
y
⋅⋅⋅⋅
µµµµ
====
.
(59)
Je li obecnie zało ymy, i warto oczekiwana zmiennej losowej v jest równa jeden, tzn.:
1
Ev
v
====
====
µµµµ
,
(60)
wówczas stwierdzamy, e
a
Ev
Ey
====
µµµµ
====
⋅⋅⋅⋅
µµµµ
====
.
(61)
Oznacza to, e
wtedy gdy spełniony jest warunek w my l którego Ev=1, to parametr w
równaniu (59) jest redni arytmetyczn zmiennej losowej y, co zasygnalizowano za
pomoc symbolu
a, zgodnie z wcze niej przyj t umow . Jednocze nie zmienna losowa v
wyra a sob stosunek zmiennej losowej y do jej redniej arytmetycznej zgodnie z (58).
Po zlogarytmowaniu stronami równania (59) otrzymujemy:
u
ln
y
ln
++++
µµµµ
====
(62)
gdzie:
v
ln
u ====
.
(63)
Zauwa my, e
je li zmienna u ma rozkład normalny to zmienna v ma rozkład
logarytmiczno-normalny. Je li obecnie zało ymy, e warto oczekiwana u jest równa zero,
tzn.:
0
Eu
u
====
====
µµµµ
,
(64)
wówczas stwierdzamy, e
µµµµ
====
++++
µµµµ
====
ln
Eu
ln
E
y
ln
E
.
(65)
Poniewa warto oczekiwana logarytmu zmiennej
y jest równa logarytmowi parametru ,
wi c parametr jest redni geometryczn zmiennej
y, jako e
g
e
e
ln
y
ln
=
µ
=
=
µ
(66)
Oznacza to, e
wtedy gdy spełniony jest warunek w my l którego Eu=lnv=0, to parametr
w równaniu (59) jest redni geometryczn zmiennej losowej y, co zasygnalizowano za
pomoc symbolu
g, zgodnie z wcze niej przyj t umow . Jednocze nie zmienna losowa v
wyra a sob stosunek zmiennej losowej
y do jej redniej geometrycznej zgodnie z (58)
3
.
Obecnie na bazie dwu wcze niej sformułowanych alternatywnych twierdze ,
sformułowa mo emy dwa nast pne dotycz ce zwi zków pomi dzy parametrami rozkładu
zmiennych losowych
u i v.
TWIERDZENIE 3. Je eli w warunkach (63) zmienna losowa u ma rozkład normalny
)
,
0
(
2
u
σ
Ν
,
to v jest zmienn losow o rozkładzie logarytmiczno-normalnym
)]
1
e
(
e
,
e
[
2
u
2
u
2
u
2
1
−
σ
σ
σ
Λ
TWIERDZENIE 4
4
. Je eli w warunkach (63) zmienna v jest zmienna losow o rozkładzie
logarytmiczno-normalnym
)
,
1
(
2
v
σ
Λ
3
Przedstawione tutaj zało enia i wypływaj ce z nich wnioski stanowiły podstaw rozwa a dotycz cych modeli
multiplikatywnych w artykułach [2], [12] i monografii [13].
4
Twierdzenie to stanowiło podstaw do poszukiwa nieobci onego estymatora dla składnika systematycznego
w modelu multiplikatywnym w przypadku gdy składnik ten wyznacza warunkowe rednie arytmetyczne
zmiennej obja nianej (por: [3], [6], [7] i [15]).
17
to u jest zmienn losow o rozkładzie normalnym
(
) (
)
]
1
ln
,
1
ln
[
2
v
2
v
2
1
+
+
−
σ
σ
Ν
Podsumowuj c zauwa my, e parametr mo e by uznany za warunkow redni
arytmetyczn lub geometryczn zmiennej losowej
y w sytuacji, gdy rednia arytmetyczna a,
tym samym rednia geometryczna tej zmiennej, ulega b dzie zmianie pod wpływem
czynników nielosowych. Zmiana bowiem warunkowej redniej geometrycznej zmiennej
y,
charakteryzuj cej si rozkładem logarytmiczno-normalnym, gwarantuje ci le okre lone
zmiany warunkowej redniej arytmetycznej i odwrotnie, zmiana warunkowej redniej
arytmetycznej zmiennej
y gwarantuje ci le okre lone zmiany warunkowej redniej
geometrycznej. O tym, czy parametr ma by warunkow redni arytmetyczn lub
geometryczn decydujemy przyjmuj c okre lone zało enia dotycz ce parametrów rozkładu
zmiennej losowej
v a tym samym zmiennej u. Nale y podkre li z cał moc , e zmienna
losowa
y, je li charakteryzuje si rozkładem logarytmiczno-normalnym, ma ci le okre lone
parametry rozkładu, takie jak rednia arytmetyczna (warto oczekiwana), rednia
geometryczna (mediana), dominanta, wariancja zmiennej
y lub wariancja logarytmu zmiennej
y. Tym samym korzystanie z twierdzenia 3 lub 4 w niczym nie narusza charakterystyki
rozkładu zmiennej losowej
y. Decyduje jedynie o wyborze parametru odniesienia w stosunku
do innych parametrów rozkładu zmiennej
y, a tym samym o sposobie zapisu wszystkich
pozostałych parametrów rozkładu zmiennej
y. Parametry te bowiem mo emy zapisywa w
kategoriach zmiennej
y lub jej logarytmu a tym samym w kategoriach zmiennej u lub v.
WNIOSKI KO COWE
W artykule wykazano, e w przypadku, gdy zmienna losowa
y ma rozkład
logarytmiczno-normalny
N(
lny
,
2
lny
) to:
• parametry v
d
=exp(-
lny
) i v
g
=exp(
lny
) wyznaczaj przedział dla przeci tnego w sensie
standardowym, wzgl dnego rozproszenia zmiennej
y w stosunku do jej redniej
geometrycznej
g=exp(
lny)
,
• parametry g·v
d
do
g·v
g
wyznaczaj przedział dla przeci tnego w sensie standardowym,
absolutnego rozproszenia zmiennej
y wzgl dem jej redniej geometrycznej.
Stwierdzono:
• dla przypadku redniej geometrycznej zmiennej losowej y, i jednakowemu
prawdopodobie stwu realizacji zdarze odpowiada, co do warto ci bezwzgl dnej,
mniejszy przedział dolny i wi kszy przedział górny odchyle zmiennej
y od jej redniej
geometrycznej (mediany).
• dla przypadku redniej arytmetycznej zmiennej losowej y, i jednakowemu rozproszeniu
absolutnemu i wzgl dnemu zmiennej losowej
y w relacji do redniej arytmetycznej
odpowiada wi ksze prawdopodobie stwo odchyle ujemnych oraz mniejsze
prawdopodobie stwo odchyle dodatnich.
Na podstawie przeprowadzonej analizy dotycz cej rodzajów miar dyspersji
wnioskujemy, e:
• miar wzgl dnego rozproszenia zmiennej losowej uzna mo na za naturaln miar
rozproszenia zmiennej losowej w relacji do redniej geometrycznej; natomiast miar
absolutnego rozproszenia zmiennej losowej wzgl dem redniej geometrycznej uzna
nale y za miar pochodn wzgl dem miary rozproszenia wzgl dnego.
• miar absolutnego rozproszenia zmiennej losowej uzna mo na za naturaln miar
rozproszenia zmiennej losowej w relacji do redniej arytmetycznej; natomiast miar
wzgl dnego rozproszenia zmiennej losowej wzgl dem redniej arytmetycznej uzna
nale y za miar pochodn wzgl dem miary rozproszenia absolutnego.
18
Wykazano ponadto, e w zakresie zwi zków pomi dzy redni arytmetyczn (
a) i
geometryczn (
g) zmiennej losowej y o rozkładzie logarytmiczno-normalnym, funkcja:
g=a
2
(
2
y
+a
2
)
-(1/2)
jest równowa na funkcji:
g=a·exp[(1/2)
2
lny
], gdzie parametr
2
y
jest
wariancj zmiennej losowej
y, natomiast parametr
2
lny
jest wariancj logarytmu zmiennej
losowej
y.
LITERATURA
[1] Aitchison J., Brown A., The Lognormal Distribution, Cambridge University Press, Cambidge 1957.
[2] Bołt T.W., Ossowski J., Prognozowanie na podstawie modeli logarytmiczno-liniowych, Przegl d
Statystyczny 1992, z. 3-4 s.327-340.
[3] Bradu D., Mundlak Y., Estimation in Lognormal Linear Models, Journal of the American Staistical
Association, 1970 nr 65, s.198-211.
[4] Bronsztejn J.N., Siemiendiajew K.A., Matematyka. Poradnik encyklopedyczny, PWN, Warszawa 1976
[5] Goldberger A.S., Teoria ekonometrii, PWE, Warszawa 1972.
[6] Golberger A.S., The Interpretation and Estimation of Cobb-Douglas Functions, Econometrica, 1968 nr 35,
s. 464-472.
[7] Heien D.M.: Not on Log-linear Regression, Journal on the American Statistical Associacion, 1968 nr 63,
s.1034-1038
[8] Kendall M. Bucland W.R., Słownik terminów statystycznych, PWE, Warszawa 1975.
[9] Klein L.R., Wst p do ekonometrii, PWE, Warszawa 1965.
[10] Kmenta J.: Elements of Econometrics, Second Edition, Macmillan Publishing Company, New York 1990.
[11] Murti V.N., Sastry V.K., Production Functions for Indian Industry, Economerica, 1957 nr 25, s. 205-221.
[12] Ossowski J., Własno ci interpretacyjne składnika losowego w modelu multiplikatywnym, Przegl d
Statystyczny 1988, z.2, s.131-142.
[13] Ossowski J., Modele klasy logarytmiczno-liniowej w analizie efektywno ci procesu produkcji,
Wydawnictwo Uniwersytetu Gda skiego, Gda sk 1989, Zeszyty Naukowe, Rozprawy i Monografie 130.
[14] Pawłowski Z., Wst p do statystyki matematycznej, PWN, Warszawa 1969.
[15] Teekens R., Koerts J.., Some Statistical Implications of the Log Transformations of Multiplicative Models,
Econometrica, 1972 nr 5 , s. 793-819.
[16] Theil H., Zasady ekonometrii, PWN, Warszawa 1979