BADANIE METOD PRACY
Badanie metod pracy sprowadza się do podziału badanego procesy pracy na
odpowiednio drobne części składowe, zarejestrowania ich za pomocą umownych symboli
graficznych, podejmowania każdej z nich z osobna krytycznej analizie pod kątem eliminacji,
połączenia lub uproszczenia sposobu jej realizowania, a następnie opracowania zbiorczego
projektu usprawnienia oraz wprowadzenia do w życie.
Etapy występujące w badaniach metod pracy:
1. wybór celu i przedmiotu badania
2. rejestracja stanu faktycznego
3. krytyczna analiza i ocena stanu faktycznego
4. projektowanie stanu proponowanego
5. wprowadzenie w życie zaprojektowanego usprawnienia.
Wybór celu i przedmiotu badania, określany też mianem „analiza potrzeb
organizacyjnych”, obejmuje następujące kierunki postępowania organizatorskiego:
1. określenie celu ogólnego
2. wstępną analizę organizacyjną
3. określenie przedmiotu organizowania
4. określenie celu szczegółowego
5. analizę aspektów ekonomicznych, technicznych i psychologicznych przedmiotów
organizowania
6. analizę warunków pracy
7. ustalenie środków i terminów.
Wszelkie prace fizyczne można zarejestrować (lub zaprojektować) za pomocą kilku
symboli graficznych odpowiadających uniwersalnym elementom pracy np.
Kółko – operacja
strzałka – transport
trójkąt – magazynowanie
małe kółko – manipulacja (przemieszczanie materiału na odległość max 2 m)
półokrąg – oczekiwanie
kwadrat – kontrola
Badanie metod pracy odznacza się:
1. kompleksowym podejście do badanych zjawisk
2. uniwersalnością
3. taniością.
Badanie metod pracy stanowi punkt wyjścia dla:
•doskonalenia technologu i organizacji procesów produkcyjnych i pomocniczych;
•projektowania nowych procesów, oddziałów, zakładów;
•doskonalenia organizacji zarządzania;
•doskonalenia organizacji i techniki pracy biurowej;
•ustalenia prawidłowych technicznych norm pracy.
Zadania, jakie spełnia badanie metod pracy, są następujące:
•usprawnianie procesów produkcyjnych i sposobów wykonywania wszelkich innych
prac;
•lepsze rozplanowanie zakładów, wydziałów i stanowisk pracy;
•doskonalenie konstrukcji maszyn, urządzeń, środków transportu, itd.;
•ekonomizacja wysiłku ludzkiego, redukcja czynności zbędnych, łączenie i
upraszczanie pozostałych czynności;
•lepsze wykorzystanie materiałów, maszyn i siły roboczej;
•stwarzanie lepszych warunków pracy.
Metody i techniki organizatorskie
Do rozwiązywania problemów organizacyjnych służą metody i techniki
organizatorskie, które można pogrupować według kryteriów:
•celu - są to metody i techniki służące realizacji poszczególnych funkcji zarządzania;
•przedmiotu - metody i techniki służące optymalizacji systemów -pracy człowieka,
pracy maszyn, procesów, wytworów, instytucji;
•języka (stosowanych modeli) - metody i techniki badania pracy, matematyczno-
logiczne, systemowe, graficzne, heurystyczne, psychosocjologiczne;
•zastosowania -metody i techniki podstawowe, specjalistyczne, których zastosowanie
wymaga udziału organizatora-specjalisty oraz techniki pracy kierownika;
•gałęzi gospodarki — metody i techniki o zastosowaniu uniwersalnym, a także o
szczególnej przydatności dla przemysłu, handlu, komunikacji itd.
Ze względu na cel rozróżnia się metody i techniki:
1. planowania:
•prognozowania
•programowania
•planowania
2. organizowania:
•analizy organizacyjnej
•optymalizacji wariantów rozwiązań
•projektowania nowych rozwiązań organizacyjnych
•wdrażania nowych rozwiązań organizacyjnych
3, kontroli, oceny i analizy:
•kontroli działania
•analizy i oceny działania
4. motywacji
5. ogólne metody zarządzania
Ze względu na przedmiot wydzielono metody, których obiektem są systemy, takie jak:
1. praca człowieka
2. praca maszyn i urządzeń
3. rozmaite procesy
4. wytwory
Ze względu na język i modele wyodrębniono metody:
1. badania pracy
2. matematyczne
3. systemowe
4. informatyczne
5. ergonomiczna
6. psychosocjologiczne
7. graficzne
8. heurystyczne
Działania usprawniające procesy pracy zależą głównie od działań organizatorskich,
realizowanych zwykle w następującej kolejności:
1. Wstępna analiza potrzeb organizacyjnych badanego przedsiębiorstwa lub jego fragmentu.
2. Ustalenie stanu organizacyjnego przedmiotu badania, czyli zebranie pełnej informacji o
poszczególnych czynnikach oddziaływujących na przedmiot działania, a mianowicie:
cel badanej pracy;
stosowane w procesie pracy “tworzywa”
realizowany wzór wyrobu, ilość jednostek wyrobu, jego koszt;
kolejność wykonywania czynności składowych badanego procesu;
miejsce jego wykonywania;
stosowane w procesie wyposażenie techniczne;
sposób wykonania poszczególnych czynności składowych;
wykonawców badanej pracy, ich liczbę, przygotowanie fachowe i
umiejętności, wzajemne stosunki, stosunek do kierownictwa, itd.
3. Krytyczna ocena aktualnego stanu organizacyjnego oraz analiza wariantów usprawnień
tego stanu wraz z wnioskami odnośnie wyboru optymalnego wariantu.
4. Zaprojektowanie usprawnienia obejmującego następujące etapy:
dokonanie oceny projektu;
opracowanie dokumentacji organizacyjnej;
uporządkowanie propozycji usprawnień i opracowanie zbiorczego projektu
usprawnienia;
wypróbowanie projektu usprawnienia w praktyce, w przypadku gdy jest to
niezbędne.
5. Wprowadzenie w życie nowego lub usprawnionego rozwiązania organizacyjnego, jako
normalnego sposobu wykonywania określonej pracy, realizowane zazwyczaj w następującej
kolejności:
zatwierdzenie projektu przez kierownictwo;
przygotowanie warunków technicznych;
przygotowanie wykonawców;
właściwy “rozruch" organizacyjny.
6. Kontrola przebiegu i analiza efektów usprawnienia
Przyczyny oporu stawianego usprawnianiu pracy.
•Niepewność.
•Zagrożenie osobistych interesów.
•Odmienne postrzeganie.
•Uczucie straty.
Przezwyciężanie oporu stawianego usprawnianiu pracy.
•Współuczestnictwo.
•Uświadamianie i komunikacja.
•Ułatwianie.
•Analiza pola siłowego.
Racjonalna organizacja zespołu stanowisk pracy wymaga:
•ustalenia celu funkcjonowania zespołu;
•ustalenia zadań zespołu w postaci określonych wyjść materialnych i informacyjnych;
•określenia wejść materialnych i informacyjnych;
•ustalenia optymalnych metod wykonania pracy zespołowej i zapewnienia
optymalnych warunków pracy;
•wyposażenia zespołu w odpowiednie środki techniczne i ustalenia racjonalnego
rozplanowania zespołu stanowisk;
•doboru pracowników o właściwych kwalifikacjach.
Przebieg realizacji zadań
usprawnieniowych.
Przygotowanie organizacyjne.
Realizacja
Utrwalenie wprowadzonych zmian
usprawnieniowych.
Projekt realizacji
Przedsięwzięcia dotyczące zmian usprawnieniowych.
Przebieg wprowadzania zmian usprawnieniowych;
Harmonogram realizacji zmian;
Wyznaczenie pracowników odpowiedzialnych za przeprowadzenie zmian oraz
określenie obowiązków wynikających ze zmian dla innych pracowników;
Sposób ujęcia zmian w przepisach, normach, w planowaniu, ewidencji, w
systemie wynagrodzeń, itd.
Realizacja
Omówienie zmian usprawnieniowych z pracownikami obiektu stanowiącego
przedmiot usprawniania.
Przeszkolenie pracowników.
Wprowadzenie organizacyjnych i techniczno-technologicznych zmian w
obiekcie stanowiącym przedmiot usprawniania.
Pierwszy okres przyswajania zmian usprawnieniowych.
Ocena zmian usprawnieniowych.
Usprawnianie pracy zespołowej.
Sposoby grupowania stanowisk pracy w zespoły zależą od:
rodzaju procesu pracy;
stopnia specjalizacji i stabilności zadań realizowanych przez poszczególne
stanowiska pracy;
stopnia powiązania stanowisk i równomierności przebiegu procesu pracy.
Usprawnianie pracy indywidualnej
Przystępując do usprawniania stanowiska pracy, trzeba pamiętać o:
Formułowaniu celu, jakiemu ma służyć pracujący człowiek;
Sposobie określania wyjść systemu;
Określeniu charakteru i przebiegu wejść;
Ustaleniu najbardziej efektywnego przebiegu procesu.
CZAS ROBOCZY PRACOWNIKA
CZAS PRACY
CZAS PRZERW
czas przygotowawczo zakończeniowy
t
pz
czas wykonania
t
w
czas główny
t
g
czas pomocniczy
t
p
czas obsługi organizacyjnej
t
oo
czas obsługi stanowiska
t
o
czas obsługi technicznej
t
ot
czas na potrzeby naturalne
t
fn
czas na odpoczynek
t
fo
czas na przerwy fizjologiczne
t
f
czas przerw technologicznych
t
t
czas strat
t
x
straty z przyczyn organiz.-techn.
t
xot
straty z przyczyn indyw.
(z winy pracownika)
t
fo
Czas
normowany