200414 3890

background image

28

ÂWIAT NAUKI

Aktualizowane z Scientific American Presents lato/2000

background image

M

o˝na rzuciç palenie i wystrzegaç si´ alko-
holu, ale jednej trucizny nie sposób unik-
nàç – tlenu. Z ka˝dym wdechem cz´Êç te-
go ˝yciodajnego gazu zostaje zamieniona
w naszych komórkach w szerzàce spusto-
szenie wolne rodniki. Coraz wi´cej eks-

pertów twierdzi, ˝e wywo∏ane przez nie zniszczenia sà
przyczynà starzenia si´ organizmu. Uwa˝ajà te˝, ˝e pew-
nego dnia b´dzie mo˝na odpieraç atak rodników i dzi´ki
temu ˝yç d∏u˝ej.

Naukowcy od dawna wiedzà, ˝e tlen jest kapryÊny.

Jego czàsteczki reagujà z najró˝niejszymi zwiàzkami i
najcz´Êciej sà to procesy korzystne dla organizmu. W
cz´Êci komórki zwanej mitochondrium tlen wià˝e si´
m.in. z t∏uszczami i w´glowodanami. W procesie tym
wyzwala si´ potrzebna nam ka˝dego dnia energia. Jed-
nak to przekszta∏cenie tlenu nie jest doskona∏e. Z jego nie-
wielkiej cz´Êci powstajà niebezpieczne wolne rodniki,
czyli utleniacze (oksydanty); dok∏adnie takie same czàst-
ki odpowiadajà za rdzewienie metali. Wolne rodniki
przemieszczajà si´ wewnàtrz komórek, wià˝àc si´ z bia∏-
kami, DNA, b∏onami i innymi strukturami komórkowy-
mi niezb´dnymi do pracy naszego organizmu, i je nisz-
czà. Z up∏ywem czasu uszkodzenia powodujà, ˝e stajemy
si´ coraz starsi i s∏absi.

Szacuje si´, ˝e w ka˝dej komórce naszego cia∏a wol-

ne rodniki bombardujà DNA oko∏o 10 tys. razy na dob´.
Na szcz´Êcie wi´kszoÊç najeêdêców zostaje zatrzyma-
na przez armi´ antyutleniaczy (antyoksydantów). Szko-

dy wyrzàdzone przez rodniki, którym uda∏o si´ prze-
drzeç, naprawiajà zaÊ wyspecjalizowane bia∏ka. To tak,
jakbyÊmy próbowali posprzàtaç dom, w którym bez
przerwy si´ kurzy. W koƒcu zm´czone komórki stajà si´
coraz mniej wydajne w odpieraniu wolnych rodników i
porzàdkowaniu oksydacyjnego ba∏aganu. Uszkodzenia
si´ kumulujà, a my zaczynamy rdzewieç od Êrodka.

JeÊli utleniacze sprawiajà, ˝e si´ starzejemy, to wzmoc-

nienie naszej biochemicznej obrony powinno spowodowaç
wyd∏u˝enie ˝ycia. I to w∏aÊnie obserwujà naukowcy, w
ka˝dym razie w przypadku muszek, szczurów, nicieni i
innych zwierzàt, które badajà w laboratoriach. Czy me-
tody te kiedykolwiek wyd∏u˝à ˝ycie ludzi? Na razie nie
wiadomo. Niektórzy badacze uwa˝ajà jednak, ˝e wkrót-
ce b´dà znali odpowiedê. „Przede wszystkim musimy zro-
zumieç, na czym naprawd´ polegajà uszkodzenia oksyda-
cyjne, a tego si´ w∏aÊnie dowiadujemy – mówi Bruce N.
Ames, biochemik z University of California w Berkeley.
– Jestem pewien, ˝e Êrednia d∏ugoÊç ˝ycia zwi´kszy si´
znacznie szybciej, ni˝ si´ spodziewamy”.

Pierwotne zanieczyszczenie

BURZLIWA HISTORIA TLENU

rozpocz´∏a si´ mniej wi´cej

przed 2 mld lat. W tym czasie sinice zacz´∏y uwalniaç co-
raz wi´cej tlenu do atmosfery ziemskiej, co spowodo-
wa∏o, ˝e liczne organizmy albo musia∏y si´ do niego
przystosowaç, albo zginàç. Z czasem niektóre szczegól-
nie dobrze zaadaptowane do warunków tlenowych
bakterie wyewoluowa∏y w mitochondria – miniaturowe
elektrownie znajdujàce si´ we wszystkich ludzkich ko-
mórkach, które wykorzystujàc tlen, przekszta∏cajà po-
˝ywienie w energi´.

Jako pierwszy przyczyn´ starzenia dostrzeg∏ w wol-

nych rodnikach prawie pó∏ wieku temu Denham Har-

WYDANIE SPECJALNE

ÂWIAT NAUKI

29

Antyutleniacze

kontratakujà

NASZ ORGANIZM RDZEWIEJE OD ÂRODKA.

CZY MO˚EMY TEMU ZAPOBIEC?

KATHRYN BROWN

CZARNOKSI¢˚NIK Z KRAINY O

2

. W krainie Oz z∏à czarownic´

zabi∏a woda, nas natomiast mo˝e zabiç ˝yciodajny tlen utleniajà-
cy komórki, podobnie jak spowodowa∏ zardzewienie Blaszanego
Drwala, przyjaciela Dorotki.

EVERETT COLLECTION

background image

man z University of Nebraska. Teoria ta zy-
ska∏a na wiarygodnoÊci w 1969 roku, kiedy
odkryto g∏ówny antyutleniacz – dysmutaz´
ponadtlenkowà (SOD – superoxide dismu-
tase). Enzym ten niszczy anionorodnik
ponadtlenkowy – jeden z groêniejszych wol-
nych rodników powstajàcych wewnàtrz ludz-
kiego cia∏a. Wkrótce naukowcy zdali sobie
spraw´, ˝e du˝o utleniaczy jest produkowa-
nych w mitochondriach, a liczne doÊwiad-
czenia pokaza∏y zwiàzek mi´dzy uszkodze-
niami oksydacyjnymi i starzeniem.

Do niedawna jednak zale˝noÊç t´ postu-

lowano na podstawie obserwacji poÊred-
nich. Na przyk∏ad w laboratorium niektó-
re m∏ode ludzkie komórki znacznie lepiej
ni˝ starsze radzà sobie z obronà i naprawà
uszkodzeƒ oksydacyjnych, gdy poddaje si´
je dzia∏aniu nadtlenku wodoru lub trzyma w
komorze wype∏nionej czystym tlenem. Tak-
˝e muszki, nicienie i myszy, u których mu-
tacje genetyczne warunkujà d∏u˝sze ˝ycie,
lepiej znosi∏y atak utleniaczy ni˝ organizmy
z grup kontrolnych. „Wszystkie te badania
sugerujà, ˝e uszkodzenia oksydacyjne mogà
odgrywaç istotnà rol´ w procesie starzenia.
Brakuje jednak bezpoÊredniego dowodu,
który potwierdzi∏by t´ zale˝noÊç – zauwa-
˝a John Tower, biolog molekularny z Uni-
versity of Southern California (USC). – Po-
zostaje wi´c pytanie, czy zmniejszajàc stres
oksydacyjny, wyd∏u˝ymy ˝ycie”.

Aby si´ o tym przekonaç, Tower i Jingtao

Sun z USC wyhodowali wywil˝ny (popular-
nie zwane muszkami owocowymi) z dodat-
kowymi genami kodujàcymi SOD i inny
antyutleniacz, katalaz´. Ekspresja tych ge-
nów u owadów zachodzi∏a tylko w podwy˝-
szonej temperaturze. Mutanty i grupa po-
równawcza zosta∏y umieszczone w normal-
nych warunkach w laboratorium. Piàtego
dnia zmodyfikowane genetycznie muszki
poddano krótkotrwa∏emu dzia∏aniu gorà-
ca, by zwi´kszyç ich obron´ antyoksydacyj-
nà. Wyniki by∏y zaskakujàce. Wi´kszoÊç zwy-
k∏ych muszek pad∏a przed up∏ywem szeÊciu
tygodni. Natomiast te, u których SOD by∏a
bardziej aktywna, ˝y∏y Êrednio o 48% d∏u˝ej.
„To jest ca∏kiem przekonujàcy dowód, ˝e

30

ÂWIAT NAUKI

M¸ODYM BYå

n

Uszkodzenia oksydacyjne powodowane

przez wolne rodniki sà prawdopodobnie
jednà z przyczyn starzenia.

n

Naturalnym wrogiem wolnych rodników sà

wytwarzane przez organizm antyutleniacze.

n

Naukowcy pracujà nad skutecznymi

syntetycznymi antyutleniaczami, które
opóênia∏yby proces starzenia si´ ludzi.

Przeglàd /

Rodniki staroÊci

USZKADZANIE KOMÓRKI I JEJ OBRONA

W metabolizmie komórki mitochondria przekszta∏cajà
glukoz´ i tlen w energi´. Wolne rodniki tlenowe
sà normalnym produktem ubocznym tego procesu.

Wysoko reaktywne rodniki tlenowe mogà
wiàzaç si´ z innymi czàsteczkami i w ten sposób
niszczyç bia∏ka i b∏ony komórkowe, a szczególnie
podatny na ich dzia∏anie jest DNA znajdujàcy si´
w mitochondriach.

Uszkodzenia DNA
w mitochondrium

Uszkodzenia DNA
w jàdrze

Uszkodzenia
b∏ony komórkowej

background image

zwi´kszona ekspresja SOD wyd∏u˝a ˝ycie”
– mówi Tower.

I nie jest to dowód jedyny. Prawie 10 lat

temu William Orr i Rajindar Sohal z Sou-
thern Methodist University w Dallas wypo-
sa˝yli swoje muszki w dodatkowe kopie ge-
nów SOD i katalazy. Maksymalny czas ˝ycia
owadów wyd∏u˝y∏ si´ o jednà trzecià. Wyglà-
da∏o na to, ˝e starzejà si´ wolniej, sà ener-
giczniejsze, szybciej si´ poruszajà i majà
mniej uszkodzeƒ oksydacyjnych. Jednak
wyniki ostatnich badaƒ zespo∏u Sohala
pokazujà, ˝e nale˝y zachowaç ostro˝noÊç
w wysuwaniu takich wniosków. Okaza∏o
si´, ˝e na d∏ugowiecznoÊç istotny wp∏yw
majà uwarunkowania genetyczne. Orga-
nizmy, które szcz´Êliwie odziedziczy∏y ge-
ny zapewniajàce ˝ycie d∏u˝sze ni˝ Êrednia,
zyskujà mniej na podwy˝szeniu ekspresji
SOD ni˝ przeci´tne. SOD co najwy˝ej mo-
˝e troch´ wyrównaç szanse. Orr dodaje, ˝e
na razie badacze nie mogà wyd∏u˝yç ˝ycia
myszy, manipulujàc ekspresjà SOD w ich
komórkach.

Powstrzymaç intruza

NAUKOWCY CHC

Ñ

si´ tymczasem dowiedzieç,

gdzie dok∏adnie utleniacze wyrzàdzajà naj-
wi´ksze szkody i jak temu zapobiec. Wed∏ug
Johna P. Phillipsa, biologa molekularnego
z University of Guelph w Ontario, chodzi o
to, ˝eby zaprojektowaç terapi´ skierowanà
do najwa˝niejszych z zagro˝onych komó-
rek, a nie zwalczaç uszkodzenia oksydacyj-
ne w ca∏ym organizmie. Phillips uwa˝a, ˝e
tymi komórkami sà neurony motoryczne,
które przekazujà informacje z mózgu i rdze-
nia kr´gowego do mi´Êni. U ludzi cierpià-
cych na stwardnienie zanikowe boczne po-
wa˝nie uszkodzone sà neurony motoryczne
oraz wyst´pujà mutacje w SOD, i choroba
ta prowadzi do przedwczesnej Êmierci. Byç
mo˝e wi´c utleniacze dzia∏ajà przede wszyst-
kim na neurony motoryczne, a ich uszko-
dzenia rozpoczynajà lub pobudzajà proce-
sy starzenia.

Aby zweryfikowaç t´ hipotez´, Phillips i je-

go wspó∏pracownicy wyhodowali lini´ mu-
szek owocowych, które w swoich neuro-
nach motorycznych produkowa∏y jednà z
odmian ludzkiej dysmutazy ponadtlenko-
wej SOD1. Zgodnie z oczekiwaniami owa-
dy ˝y∏y o 40% d∏u˝ej ni˝ normalnie i przez
ca∏y czas by∏y pe∏ne energii. „Nie tylko opóê-
niliÊmy Êmierç muszek – mówi Phillips.
– DaliÊmy im m∏odoÊç”. Natomiast podwy˝-
szenie poziomu SOD1 w komórkach mi´-
Êniowych nie wywar∏o ˝adnego wp∏ywu na
d∏ugoÊç ich ˝ycia – dodaje. Przyznaje jed-
nak, ˝e pewne kwestie nadal pozostajà nie-

WYDANIE SPECJALNE

ÂWIAT NAUKI

31

Antyutleniacze bronià
organizmu i ograniczajà
zniszczenia, neutralizujàc
wi´kszoÊç wolnych
rodników (choç nie
wszystkie). Na przyk∏ad
dysmutaza ponadtlenkowa (SOD)
pomaga przekszta∏ciç anionorodnik
ponadtlenkowy w nadtlenek
wodoru (tak˝e groêny
dla komórki), który
nast´pnie jest rozk∏adany
przez katalaz´ do tlenu
czàsteczkowego i wody.

SOD broni komórek

Energia

Tlen

Mitochondrium

B∏ona komórkowa

Jàdro

Glukoza

Chromosom

Nadtlenek wodoru

Rodnik tlenowy
(anionorodnik ponadtlenkowy)
z niesparowanym
elektronem (ciemny punkt
)

Woda

Tlen

Katalaza

JOHN W

. KARAPEL

OU

background image

rozwiàzane: „Tak naprawd´ nie wie-
my, dlaczego te zwierz´ta ˝yjà d∏u˝ej”.
By dok∏adnie zbadaç rol´ SOD, zespó∏
Phillipsa wprowadza∏ ten antyutleniacz
do ró˝nych rodzajów neuronów i obser-
wowa∏ reakcje komórek.

Ochrony wymagajà tak˝e mitochon-

dria znajdujàce si´ wewnàtrz wszystkich
komórek. Poniewa˝ te minielektrownie
wytwarzajà szkodliwe utleniacze, pierw-
sze sà nara˝one na ich dzia∏anie. W
1998 roku Sohal i Liang-Jun Yan wysta-
wili muszki na du˝à dawk´ czystego tle-
nu i nast´pnie obserwowali reakcje
utleniaczy w b∏onach mitochondriów.
Odkryli, ˝e nie tyle siejà one spusto-
szenie w dowolnych miejscach, ile
wp∏ywajà na kilka wra˝liwych bia∏ek,
uniemo˝liwiajàc ich prac´ i zaburza-
jàc normalne funkcjonowanie ca∏ej
komórki. „Zniszczenie wywo∏ywane
przez wolne rodniki nie jest przy-
padkowe – mówi Sohal. – Mówimy o
uszkodzeniach, które sà wysoce se-
lektywne, a to mo˝e oznaczaç, ˝e sta-
rzenie si´ wynika z okreÊlonych strat
biochemicznych”.

Ames uwa˝a, ˝e dobrze by∏oby to

potwierdziç: „Zrozumienie procesu
starzenia jest kluczowà sprawà. JeÊli
wynika ono z rozpadu mitochondrial-
nego DNA, to, có˝, mo˝emy próbowaç
wzmacniaç stare mitochondria”. Ames,
Tory Hagen z Oregon State University i

ich wspó∏pracownicy w∏aÊnie to zrobi-
li. Przez kilka tygodni w 1999 roku kar-
mili grup´ starych szczurów po˝ywie-
niem wzbogaconym w kwas liponowy,
który jest przekszta∏cany w potencjal-
ny antyutleniacz oraz acetylokarnityn´
– zwiàzek wykorzystywany tylko przez
mitochondria. Komórki wàtroby tych
szczurów du˝o lepiej odpiera∏y wolne
rodniki. Co wi´cej, stare szczury poru-
sza∏y si´ jakby z nowà energià, ich sierÊç
b∏yszcza∏a, poprawi∏a si´ te˝ praca ich
mózgu i uk∏adu odpornoÊciowego. „Nie
chc´ mówiç, ˝e zaszliÊmy tak daleko,
i˝ uda∏o nam si´ przemieniç stare
szczury w m∏ode – mówi Ames – ale na
pewno zobaczyliÊmy, ˝e coÊ si´ dzieje
w mitochondriach”. JeÊli antyutleniacze
sà tak skuteczne w przypadku muszek
i szczurów, to co z nami? Czy mo˝emy
po prostu, po∏ykajàc codziennie suple-
ment, zapewniç sobie d∏u˝sze ˝ycie?

Rozwiàzanie z supermarketu

NIE LICZMY NA TO

. „Wszyscy mówià, ˝e

trzeba za˝ywaç witaminy o dzia∏aniu
antyutleniajàcym – ubolewa Phillips. –
Dowody, ˝e umiarkowane iloÊci wita-
min C i E nie szkodzà, sà bardzo mocne.
Ale dowody, ˝e pomagajà opóêniaç sta-
rzenie sà nik∏e”. Po pierwsze, jak twier-
dzà badacze, nasz organizm mo˝e
wch∏onàç tylko okreÊlonà iloÊç wita-
min, reszta jest wydalana. Ponadto w

uprzemys∏owionym Êwiecie wi´kszoÊç
z nas otrzymuje wystarczajàcà iloÊç
podstawowych antyutleniaczy w po˝y-
wieniu. Z drugiej strony zwierz´ta la-
boratoryjne, którym podawanie do-
datkowych antyutleniaczy przed∏u˝a∏o
˝ycie, poczàtkowo mog∏y otrzymywaç
ich zbyt ma∏o.

Nawet jeÊli suplementy z antyutlenia-

czami zwi´kszajà odpornoÊç na wolne
rodniki, trudno stwierdziç, które i w ja-
kiej iloÊci nale˝y przyjmowaç. Jak za-
wsze – co za du˝o, to niezdrowo. Przyk∏a-
dem jest wynik dwóch obszernych badaƒ
w 1996 roku nad przyjmowaniem beta-
-karotenu. Chocia˝ sàdzono, ˝e zapobie-
ga on zachorowaniu na ró˝nego typu
nowotwory, okaza∏o si´, ˝e u palaczy
zwi´ksza zagro˝enie rakiem p∏uc. Nie-
które antyutleniacze sprzedawane w
sklepach ze zdrowà ˝ywnoÊcià nigdy
nam nie pomogà. Nie ma sensu kupo-
waç fiolek z SOD, katalazà czy peroksy-
dazà glutationowà, poniewa˝ te zwiàzki
muszà zostaç wytworzone w naszych ko-
mórkach. Naukowcy stwierdzili, ˝e po-
∏kni´te ulegajà degradacji w czasie tra-
wienia i stajà si´ bezu˝yteczne.

Mimo wszystko jest kilka antyutlenia-

czy, których podawanie mo˝e mieç sens.
Wed∏ug Amesa jednym z nich jest kwas
liponowy chroniàcy bezpoÊrednio mi-
tochondria. Byç mo˝e – dodaje – poziom
pewnych mniej znanych antyutleniaczy
obni˝a si´ z wiekiem i sprawia, ˝e staje-
my si´ bardziej wra˝liwi na uszkodzenia
oksydacyjne. JeÊli to prawda, przyjmo-
wanie dodatkowych iloÊci antyutleniaczy
mo˝e zwolniç procesy starzenia komór-
kowego. „Lecz my po prostu ciàgle tego
nie wiemy” – przyznaje badacz.

RzeczywiÊcie, wcià˝ jest wiele niewia-

domych. Jaka cz´Êç zmian zwiàzanych
ze starzeniem wynika z uszkodzeƒ oksy-
dacyjnych? Czy istnieje inny sposób na
obni˝enie iloÊci utleniaczy produkowa-
nych w organizmie ni˝ podniesienie
poziomu antyutleniaczy? I co tak napraw-
d´ wynika dla ludzi z eksperymentów na
d∏ugowiecznych mutantach laboratoryj-
nych? Sohal obawia si´, ˝e wyniki nie-
których najbardziej znanych badaƒ sà
mylàce. Na przyk∏ad du˝e zainteresowa-
nie wzbudzi∏a informacja, ˝e pojedyncza
mutacja w genie daf-2 w komórkach ni-
cieni mo˝e dwukrotnie wyd∏u˝yç czas ˝y-
cia. Cz´Êciowo mia∏o to byç spowodowa-
ne zwi´kszeniem odpornoÊci na stres
oksydacyjny. Ale to jest tylko „pozorne
wyd∏u˝enie ˝ycia” – ocenia Sohal, ponie-

32

ÂWIAT NAUKI

M¸ODYM BYå

L

A

URIE GRACE; èRÓD¸

O: JOHN P

. PHILLIPS

University of Guelph

0

100

90

80

70

60

50

40

30

20

10

0

10

20

30

40

50

D∏ugoÊç ˝ycia (dni)

Muszki z grupy kontrolnej

Muszki z genem SOD1

P

rze˝ywalnoÊç (procenty)

60

70

80

90

ENZYM, KTÓRY WYD¸U˚A ˚YCIE

TRANSGENICZNE MUSZKI OWOCOWE z genem kodujàcym ludzkie bia∏ko SOD1 (enzy-
mem antyoksydacyjnym niszczàcym wolne rodniki) ˝y∏y o 40% d∏u˝ej ni˝ muszki z grupy
kontrolnej. Warto podkreÊliç, ˝e by∏o to przed∏u˝enie m∏odoÊci, a nie staroÊci. DoÊwiadcze-
nie przeprowadzono w jednym z laboratoriów University of Guelph w Ontario.

background image

wa˝ tempo metabolizmu nicieni (poziom
wyzwalanej w komórkach energii) gwa∏-
townie si´ wtedy obni˝a. „To tak, jakby
zasnàç na trzy lata i nazwaç to dodatko-
wymi latami ˝ycia” – mówi. Jest to ra-
czej czas podobny do hibernacji – doda-
je Sohal – tak wi´c ka˝da terapia oparta
na tego typu za∏o˝eniach ograbia∏aby lu-
dzi z ich naturalnej energii.

Najwi´kszym wyzwaniem jest zrozu-

mienie, jak si´ starzejemy. Jest to wolny,
subtelny proces, który trudno opisaç za
pomocà testów krwi lub badaƒ komór-
kowych. Utleniacze mogà jeszcze ten
obraz zaciemniç. Ponadto te wszech-
obecne czàsteczki uderzajà w bia∏ka ko-
mórkowe, t∏uszcze lub DNA, czyli w bar-
dzo ró˝ne zwiàzki.

W niedalekiej przysz∏oÊci badacze byç

mo˝e wyjaÊnià najpierw rol´ utleniaczy
w konkretnych schorzeniach zwiàzanych
ze starzeniem takich jak choroby Alz-
heimera i Parkinsona. W mózgach osób
cierpiàcych na te dolegliwoÊci obserwu-
je si´ Êlady uszkodzeƒ oksydacyjnych.
Badania mogà zbli˝yç naukowców do
zrozumienia podstawowych zmian za-
chodzàcych w mózgu podczas starzenia
i daç nam wreszcie powód do optymiz-
mu. Przesz∏o 10 lat temu naukowcy z
University of Kentucky pierwsi og∏osili, ˝e
wysoki poziom syntetycznego antyutle-
niacza PBN mo˝e obni˝aç iloÊç niebez-
piecznych utlenionych bia∏ek w mózgach
starych myszoskoczków. Czy˝by jednak
starzenie by∏o procesem, na który mo˝na
wp∏ynàç?

W∏asna terapia

JEDN

Ñ Z METOD

stosowanych przez nie-

których na w∏asnà r´k´ jest g∏odówka.
Ograniczenie liczby kalorii ma doprowa-
dziç do obni˝enia metabolizmu na tyle, ˝e
b´dzie powstawa∏o mniej wolnych rodni-
ków. Przyjemniejszym rozwiàzaniem mo-
˝e byç wprowadzenie do diety owoców i
warzyw bogatych w antyutleniacze. W
1999 roku neurobiolog James A. Joseph
ze wspó∏pracownikami z Tufts Universi-
ty og∏osi∏, ˝e u starzejàcych si´ szczurów
karmionych przez osiem tygodni ekstrak-
tem ze szpinaku, borówek lub truskawek
znacznie zmniejszy∏ si´ stres oksydacyj-
ny w komórkach mózgu oraz polepszy∏a
si´ pami´ç i koordynacja ruchowa. Naj-
lepsze efekty zauwa˝ono u szczurów,
które by∏y karmione borówkami – do-
stawa∏y porcj´, której odpowiednikiem
dla ludzi jest fili˝anka tych owoców
dziennie.

Wyniki tych badaƒ pokazujà, jak wie-

le naukowcy muszà si´ jeszcze dowie-
dzieç o procesach starzenia. Prawdo-
podobnie to ca∏y zestaw sk∏adników
zawartych w borówkach, a nie pojedyn-
czy antyutleniacz, korzystnie wp∏ywa na
form´ szczurów. Badajàc komórki móz-
gu tych gryzoni, Joseph z zaskoczeniem
odkry∏ stosunkowo niewiele przejawów
podwy˝szonego st´˝enia antyutleniaczy.
Natomiast zaobserwowa∏ mnóstwo
zmian komórkowych – od wy˝szej ak-
tywnoÊci przeciwzapalnej po lepszà dy-
namik´ b∏on. Wszystkie te efekty mogà
si´ sk∏adaç na zmniejszenie oznak sta-
rzenia. Ostatnio zespó∏ Josepha wska-
za∏ na rol´ flawonoidów – zwiàzków
znajdujàcych si´ w borówkach – które
byç mo˝e pobudzajà wzrost nowych ko-
mórek w obszarach mózgu odpowie-

dzialnych za pami´ç oraz usprawniajà
neuronalne przekazywanie sygna∏ów.

„JeÊli przyjmujesz suplementy, nigdy

nie skorzystasz z setek sk∏adników za-
wartych w warzywach i owocach” – mó-
wi Joseph. Na razie naukowcy nie potra-
fià nawet zidentyfikowaç wszystkich tych
zwiàzków, nie mówiàc ju˝ o wyt∏uma-
czeniu, jak one wspólnie dzia∏ajà w zwal-
czaniu wolnych rodników. Byç mo˝e
up∏ynà d∏ugie lata, zanim znajdziemy od-
powiedê. Dlaczego tymczasem nie pójÊç
do warzywniaka? Kilka borówek mo˝e
cz´Êciowo zrekompensowaç utlenianie
albo przynajmniej sprawiç, ˝e oczekiwa-
nie na odpowiedzi dotyczàce starzenia
b´dzie znacznie przyjemniejsze.

n

Kathryn Brown jest popularyzatorkà nauki.
Mieszka w Aleksandrii w Wirginii.

WYDANIE SPECJALNE

ÂWIAT NAUKI

33

KEVIN R

. MORRIS

Corbis

; èRÓD¸

O: US AGRICUL

TURAL RESEARCH SERVICE

Dieta antyutleniaczowa

ABY OBRONIå SI¢ przed uszkodzeniem komórek wywo∏ywanym przez wolne rodniki, naj-
lepiej uzupe∏niaç antyutleniacze, jedzàc owoce i warzywa, a nie ∏ykajàc tabletki. Oto przy-
k∏ady po˝ywienia bogatego w antyutleniacze: borówki, wiÊnie, kiwi, ró˝owe grejpfruty, poma-
raƒcze, Êwie˝e i suszone Êliwki, rodzynki, maliny, ciemne winogrona, truskawki, kie∏ki lucerny,
buraki, broku∏y, brukselka, kukurydza, bak∏a˝an, jarmu˝, cebula, czerwona papryka, szpinak.

Feeding Acety-L-Carnitine and Lipoic Acid to Old Rats Significantly Improves Metabolic Func-

tion while Decreasing Oxidative Stress. Tory M. Hagen i in.; Proceedings of the National Aca-
demy of Sciences USA
, tom 9, nr 4, s. 1870-1875; 19 II 2002.

Induced Overexpression of Mitochondrial Mn-Superoxide Dismutase Extends the Life Span of

Adult Drosophila melanogaster. J. Sun i in.; Genetics, tom 161, nr 2, s. 661-672; VI/2002.

Mechanisms of Aging: An Appraisal of the Oxidative Stress Hypothesis. Rajindar S. Sohal i in.;

Free Radical Biology and Medicine, tom 33, nr 5, s. 575-586; IX/2002.

JEÂLI CHCESZ WIEDZIEå WI¢CEJ


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
200414 3900
200414 3892
200414 3899
3890
200414 3902
200414 3895
3890
200414 3885
200414 3898
3890
200414 3894
200414 3893
200414 3897
200414 3889
3890
3890
3890

więcej podobnych podstron