Medycyna Rodzinna – Leczenie bólu przewlekłego:
Ból definicja:
Jest to nieprzyjemnym doznaniem zmysłowym i emocjonalnym związanym z aktualnie
występującym lub zagrażającym uszkodzeniem tkanek, albo też odczuciem opisywanym w
kategoriach takiego uszkodzenia.
–
ból jest doznaniem nieprzyjemnym i jeżeli jest długotrwały i silny to staje się cierpieniem
–
ból ostrzega przed działaniem silnych bodźców zewnętrznych uszkadzających tkanki
–
ból jest jednym z objawów choroby, sygnalizując jej powstanie i zmusza do szukania
pomocy i usunięcia przyczyny
Podział bólu w zależności od przyczyny:
Czasu (podział względny):
–
ostry (do 3 miesięcy)
–
przewlekły (powyżej 3 miesięcy)
Miejsca postrzegania:
–
zlokalizowany (daje się dobrze umiejscowić)
–
rzutowany (odczuwany w innym miejscu niż źródło powstawania np. postać rwy kulszowej
gdzie ból odczuwalny jest w bocznej części podudzia, choć przyczyną jego jest podrażnienie
korzenia lub nerwu rdzeniowego S1
–
uogólniony (ze zmianami psychicznymi)
Miejsce powstania:
–
nocyceptywny „normalny” - powstaje w wyniku podrażnienia zakończeń nerwowych
włókien. Rodzajem jest ból fizjologiczny – ból powstający w wyniku działania bodźca bez
uszkodzenia tkanek.
–
Nienocyreceptorowy – np. patologiczny powstający w wyniku obniżenia progu
pobudliwości nocyreceptorów (ból zapalny) lub uszkodzenia ośrodkowego lub
obwodowego układu nerwowego (ból neuropatyczny)
Ból:
–
receptorowy
–
fizjologiczny
–
kliniczny
–
niereceptorowy
–
neuropatyczny
–
psychogenny
Rodzaje bólu:
Ból ostry:
–
najczęściej receptorowy
–
Rola: ostrzegawczo obronna
–
Terapia: uśmierzanie bólu
Ból przewlekły:
–
złożony mechanizm powstawania
–
nie spełnia roli ostrzegawczo – obronnej
–
ze względu na charakter i objawy jest chorobą samą w sobie
–
wielokierunkowe postępowanie terapeutyczne
http://wojsk-lek.org
Leczenie bólu przewlekłego – medycyna rodzinna
1 z 7
–
leczenie bólu
Nocycepcja:
proces wykrywania, sygnalizowania obecności bodźca uszkadzającego i jego percepcji:
4 procesy fizjologiczne:
1. przetwarzanie
2. przewodzenie
3. modulacja
4. percepcja
Przetwarzanie (transdukcja): - w zakończeniach nerwowych następuje zamiana różnych
rodzajów energii działającego bodźca (mechanicznego, termicznego, chemicznego) na impuls
elektryczny.
Przewodzenie (transmisja) – z miejsca powstania do miejsca postrzegania (percepcji)
Pierwotne etapy przewodzenia:
1. pierwotne neurony aferentne, których wypustki kończą się w rdzeniu kręgowym
2. drugi układ neuronów obejmujący drogi od rogu tylnego rdzenia kręgowego do wzgórza i
pnia mózgu
3. neurony stanowiące drogi wzgórzowo – korowe
Modulacja – impuls nerwowy na drodze przewodzenia ulega neuroplastycznym zmianom
Pwostawanie bólu przewlekłego:
–
ostry ból zazwyczaj ustępuje po wygojeniu tkanki
–
czasem czynnik szkodliwy działa tak długo – nawet lata np. w zmianach zwyrodnieniowych
stawów i może dojść do utrwalenia bólu mimo przeprowadzenia udanego zabiegu.
Etapy powstania bólu przewlekłego:
1. powstanie nadwrażliwości nocyreceptorów
2. powstanie nadwrażliwości w obwodowych częściach włókien dośrodkowych
3. powstanie nadwrażliwości w komórkach rogów tylnych
4. powstanie nieprawidłowych połączeń w OUN
5. trwale zmiany w układzie nerwowym
Charakterystyka bólu:
Ból somatyczny:
–
zlokalizowany
–
przerywany lub stały
–
tępy
–
rozdzierający
Ból trzewny:
–
rozproszony
–
[..]
Ból somatyczny:
stały lub narastający, samoistny lub uciskowy, nasilający się przy zmianie pozycji, łatwy do
opisania i zlokalizowania.
Ból trzewny:
Rozlany, głęboki, opisywany jako ucisk, kolka, przeszywający, trudny do opisania i zlokalizowania.
http://wojsk-lek.org
Leczenie bólu przewlekłego – medycyna rodzinna
2 z 7
Strategia postępowania przeciwbólowego:
–
badania
–
wyjaśnienie
–
modyfikacja procesu patologicznego
–
podniesienie progu odczuwania bólu
–
przerwanie drogi przewodzenia bólu
–
modyfikacja stylu życia.
Strategia leczenia:
–
Dawki leków należy dobrać indywidualnie dla każdego chorego i jego rodzaju bólu
–
utrzymywanie stałego stężenia terapeutycznego leku przez podawanie kolejnych dawek w
regularnych odstępach czasu (nie w razie bólu)
–
zamienić lek na silniejszy, jeżeli słabszy przestaje być skuteczny.
–
W bólach przemijających stosować dawki ratunkowe odpowiednio dobranych leków
–
kojarzyć leki o różnych mechanizmach działania
–
uzupełnianie leczenia odpowiednio dobranymi lekami adjuwantowymi
–
wybrać jeżeli to możliwe drogę doustną podania leków lub inna wygodna dla chorego:
przezskórną, podjęzykową, dożylna – przez port
–
leczyć i zapobiegać objawom ubocznym – zaparcia
–
zwalczać inne objawy związane z przewleką chorobą nudności, świąd skóry, sedacja,
duszność
–
otoczyć szeroką wszechstronną opieką chorego i jego rodzinę
–
rozpoznanie, plan leczenie uzgodnione z pacjentem. Uzyskanie jego akceptacji i
zrozumienia
Drabina analgetyczna wg WHO:
I stopień:
–
NLPZ,
–
paracetamol,
–
analgetyki (leki przeciwidrgawkowe, G-C-S)
II stopień:
–
słabe leki opioidowe
–
NLPZ, leki adjuwantowe
III stopień:
–
silne leki opioidowe
–
NLPZ
–
leki adjuwantowe
VAS – visual analogue scale
Porównawcza wzrokowo – analogowa skala natężenia bólu.
(jeżeli cyfry – NRS)
Pacjent określa natężenie bólu w 11 stopniowej skali wg któej:
–
0 – oznacza całkowity brak bólu
–
10 największy do wyobrażenie ból
NLPZ:
http://wojsk-lek.org
Leczenie bólu przewlekłego – medycyna rodzinna
3 z 7
Działanie:
–
przeciwzapalne
–
przeciwbólowe
–
przeciwgorączkowe
–
przeciwagregacyjne
–
hamują syntezę prostaglandyn w tkankach, a także w OUN (działanie przeciwgorączkowe)
–
blokują cyklooksygenazę, przerywając w ten sposób kaskadę syntezy prostaglandyn
NLPZ – grupy leków:
1. Pochodne kwasu salicylowego
◦
kwas acetylosalicylowy (polopiryna, aspiryna)
2. Pochodne kwasu octowego
◦
indometacyna (metodol)
◦
diklofenak (Voltaren)
3. Pochodne kwasu propionowego
◦
Ipubrofen
◦
Naproksen
◦
Ketoprofen (profenid)
4. Pochodne kwasu antranilowego
◦
kwas mefenamowy (mefact)
5. Oksymy
◦
Piroksylam
6. Prazolony
◦
Fenylobutazon (Butapirazol)
◦
Propylofenazon
◦
Metamizol (pyralgina)
Dobierając lek należy pamiętać o zrównoważeniu działań przeciwzapalnego i przeciwbólowego z
objawami niepożądanymi np. Indometacyna (najsilniej hamująca syntezę prostaglandyn osłabia
ochronę żołądka i nerek wskutek niedoboru prostacykliny), dlatego rezerwuje się go do leczenie
stanów ostrych i zaostrzeń przewlekłych stanów zapalnych, aby osiągnąć czas ich stosowania do 7
dni.
OKSYKAMY – wymagają zastosowania w pierwszych dniach dawki nasycającej.
POCHODNE KWASU propionowego:
Diklofenak – (najsilniej hamujące aktywność cyklooksygenazy w komórkach odczynu zapalnego),
zaleca się w stanach których przyczyną bólu są przewlekłe odczyny zapalne.
NLPZ – powikłania ze strony przewodu pokarmowego:
1. Owrzodzenia błony śluzowej żołądka
2. krwawienia z przewodu pokarmowego
3. perforacje przewodu pokarmowego
(po I tygodniu terapii NLPZ 60- 100% chorych ma wybroczyny w błonie śluzowej, nadżerki, krew
utajoną w kale – właściwą profilaktykę, inhibitory pompy protonowej, mizoprostol
Oddziaływanie na nerki
Klasyczne NLPZ hamują produkcje PGE2 i PGI2, które regulują nerkowy przepływ krwi.
http://wojsk-lek.org
Leczenie bólu przewlekłego – medycyna rodzinna
4 z 7
NLPZ w sytuacji zmniejszonego przepływu (stres, hipowolemia, wiek podeszły, niewydolność
nerek??) zwiększają ryzyko upośledzenie funkcji nerek.
NLPZ – czynniki ryzyka:
–
wiek powyżej 65 lat
–
leczenie steroidami, lekami p zakrzepowymi, diuretykami, inhibitorami ACE,
–
Nadciśnienie tętnicze
–
Odwodnienie, niewydolność nerek
Łączne podawanie dwóch NLPZ jest błędem, gdyż wątpliwe jest uzyskanie większej skuteczności
terapeutycznej, natomiast na pewno zwiększa się ryzyko wystąpienia objawów nieporządanych
Działania nieporządane NLPZ:
–
OUN – zawroty głowy, szum w uszach oraz upośledzenie słuchu
–
niedokrwistość anaplastyczna i agranulocytoza
–
działania teratogenne
PARACETAMOL:
–
działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe (siła działania porównywalna z kwasem
acetylosalicylowym)
–
brak działania przeciwzapalnego
–
produkt metylacji fenacetyny (ale mniej toksyczny)
–
hamuje aktywność cylkooksygenazy w OUN
–
wchłania się dopiero w jelicie cienkim
–
równoczesne podanie leku zwalniającego opróżnianie żołądka np. opioidów opóźnia
działanie paracetamolu
–
jest prawie całkowicie metabolizowany przez wątrobę – uwaga! Przy upośledzonej
czynności wątroby, przedawkowanie? Śpiączka wątrobowa
–
alkohol wzmaga hepatotoksyczność paracetamolu
–
nie drażni błony śluzowej żołądka
–
nie upośledza czynności kłębków nerkowych
–
nie ma właściwości antyagregacyjnych i dlatego można go podawać z lekami
przeciwkrzepliwymi
–
Należy pamiętać, ze wchodzi w skład wielu leków złożonych
[...]
Opioidofobia
Chory i rodzina:
–
już dostaję narkotyki – to już koniec – umieram
–
położyli na mnie kreskę – nie będą mnie leczyć, zrobią ze mnie narkomana
Lekarze:
–
tolerancja – będą coraz słabiej działały
–
Objawy uboczne – depresja oddechowa
–
Kłopoty formalne – recepty
Farmaceuci:
–
kontrole – konieczne zabezpieczenia
Działania niepożądane:
http://wojsk-lek.org
Leczenie bólu przewlekłego – medycyna rodzinna
5 z 7
–
wymioty
–
nudności
–
skurcz zwieraczy
–
depresja oddechowa
–
zapracia
–
nadmierna sedacja
Leki wspomagające – Adjuwanty:
–
stosowane w celu zwiększenia działania przeciwbólowego opioidów
–
leczeniu bólu nie reagującego na analgetyki (ból neuropatyczny)
–
zminimalizowana negatywnych odczuć towarzyszących bólowi (depresja, lęk)
–
leczenie objawów mogących wtórnie nasilać ból (obrzęk, stan zapalny)
Adjuwanty:
1. TLPD (amitryptylina, impramina)
2. leki przeciwdrgawkowe (karbamiazapina, fenytoina, klonazepam)
3. GKS (bardzo skuteczne w związku z nowotworowym nacieczeniem tkanek miękkich)
4. leki przeciwlękowe i uspokajające (hydroksyzyna)
5. leki zmniejszające napięcie mięśniowe (baklofen)
6. leki znieczulające miejscowo (Lidokaina)
Amitryptylina, Doksepina
dawka wstępna 10mg, dawka max 75mg.24h
Objawy niepożądane:
–
retencja moczu
–
zaparcia
–
napady jaskry
–
senność
–
suchość w ustach
–
tachykardia (50% leczonych)
–
ogólna niesprawnośc
–
zmęcznenie
LEKI PRZECIWDRGAWKOWE:
Stosowane w leczeniu bólów neuropatycznych. Hamują samoistne pobudzenia we włóknach
nerwowych poprzez blokowanie patologicznych kanałów sodowych.
Karbamiazepina:
dawka wstępna 100mg dawka max 1800mg
Fentytoina, kwas walproinowny, klonazepam
Działania niepożądane:
–
uszkodzenie szpiku kostnego
–
ataksja
–
senność
–
zaburzenia dyspeptyczne
–
spowolnienie myślenia
http://wojsk-lek.org
Leczenie bólu przewlekłego – medycyna rodzinna
6 z 7
Kortykosteroidy:
Działanie:
–
przeciwzapalne
–
przeciwobrzękowe
–
przeciwwymiotne
–
poprawiają aptetyt
–
poprawiają nastrój
Wskazania:
–
ból neuropatyczny
–
wzmożone ciśnienie wewnątrzczaszkowe
–
rozlany ból kostny
najczęściej stosowany – dexametazon
dawki 2-24mg/24h
Psychologiczne metody leczenia bólu:
–
Terapia poznawcza (kogniotywna) – celem jest nauczenie chorego jak żyć pełniej i
satysfakcjonująco, poprawa sprawności fizycznej, aktywny styl życia.
–
Terapia behawioralna – wyjaśnieniu choremu psychologicznych mechanizmów bólu.
Leczenie fizykalne:
–
termoterapia
–
krioterapia
–
laseroterapia
–
Elektroterapia (galwanizacja)
–
techniki manualne (masaż)
–
gimnastyka lecznicza
Wskazania do skierowania chorego do poradni leczenia bólu:
–
nieskuteczność standardowego leczenia
–
brak możliwości ustalenia właściwego rozpoznania
–
Nasilone działanie uboczne leków przeciwbólowych
–
szybkie narastanie zapotrzebowania na opioidy
–
wskazania do zastosowania inwazyjnych metod leczenia
–
życzenie chorego
Schemat WHO jest skuteczny u 85% chorych
jeżeli postępowanie wg schematu jest nieskuteczne, lub istnieją wskazania do inwazyjnych metod
leczenia należy skierować chorego do poradni leczenia bólu, gdzie możliwe są:
–
blokady i podawanie leków dokanałowo
–
neurolizy i inne zabiegi neurodestrukcyjne
–
procedury specjalistyczne: radioterapia, chemioterapia, immunoterapia, leczenie
chirurgiczne
http://wojsk-lek.org
Leczenie bólu przewlekłego – medycyna rodzinna
7 z 7