3. Przestrzenie sprze
ι
˙zone.
Definicja 3.1
Niech E be
ι
dzie przestrzenia
ι
(liniowa
ι
) unormowana
ι
. Operator liniowy
ξ : E → R
nazywamy funkcjonaÃlem liniowym ( lub forma
ι
liniowa
ι
).
Przestrze´n Banacha
E
∗
:= L(E, R)
nazywamy przestrzenia
ι
sprze
ι
˙zona
ι
z przestrzenia
ι
E.
¤
Uwaga 1. Zgodnie z przyje
ι
tymi wcze´sniej oznaczeniami, L(E, R) oznacza przestrze´n Banacha kt´orej
elementami sa
ι
cia
ι
gÃle (= ograniczone) funkcjonaÃly liniowe.
Z definicji normy w przestrzeni unitarnej ( kxk
2
=< x, x >) wynika naste
ι
puja
ι
ca uwaga.
Uwaga 2. Je˙zeli H jest przestrzenia
ι
unitarna
ι
to dla dowolnych x, y ∈ H mamy
kkyk
2
x− < x, y > yk
2
= kyk
2
[kxk
2
kyk
2
− < x, y >
2
]
(3.1)
kx + yk
2
+ kx − yk
2
= 2[kxk
2
+ kyk
2
]
(3.2)
Z (3.1) wynika nier´
owno´s´
c Schwartza:
| < x, y > | ≤ kxkkyk
(3.3)
Twierdzenie 3.2
Niech V be
ι
dzie domknie
ι
ta
ι
podprzestrzenia
ι
liniowa
ι
przestrzeni Hilberta H.
a)
Dla ka˙zdego x ∈ H istnieje dok Ãladnie jeden element P (x) ∈ V taki, ˙ze
kx − P (x)k = inf{|x − yk; y ∈ V }
b)
Przyporza
ι
dkowanie x 7→ P (x) definiuje operator liniowy ograniczony
P : H → H
c)
kP k = 1
d)
P (x) = 0 ⇐⇒ x ⊥ V
e)
P (x) = x ⇐⇒ x ∈ V
1
Dow´
od. a) Przyjmijmy d := inf{kx − yk; y ∈ V }. Z tej definicji wynika oda razu, ˙ze istnieje cia
ι
g
{y
n
}, y
n
∈ V taki, ˙ze
kx − y
n
k < d +
1
n
(3.4)
Podstawiaja
ι
c w (3.2) x 7→
1
2
(y
n
− x), y 7→
1
2
(y
m
− x) otrzymujemy
ky
n
− y
m
k
2
= 2[k
1
2
(y
n
− x)k
2
+ k
1
2
(y
m
− x)k
2
] − 4k
1
2
(y
n
+ y
m
) − xk
2
(3.5)
Poniewa˙z
1
2
(y
n
+ y
m
) ∈ V to k
1
2
(y
n
+ y
m
) − xk ≥ d, sta
ι
d
−4k
1
2
(y
n
+ y
m
) − xk
2
≤ −4d
2
(3.6)
Je˙zeli n, m < N to z (3.4),(3.5) oraz (3.6) wynika
ky
n
− y
m
k
2
≤ 2[(d +
1
N
)
2
+ (d +
1
N
)
2
] − 4d
2
= 4(
1
N
+
1
N
2
)
(3.7)
Dla ka˙zdego ² > 0 istnieje N takie, ˙ze
4(
1
N
+
1
N
2
) < ²
2
(3.8)
co oznacza, ˙ze cia
ι
g {y
n
} speÃlnia warunek Cauchy’ego. Poniewa˙z jest domknie
ι
tym podzbiorem
przestrzeni zupeÃlnej H, to jest zbie˙zny oraz
P (x) := lim
n→∞
y
n
∈ V
(3.9)
Aby pokaza´c ˙ze element P (x) ∈ V jest wyznaczony jednoznacznie (t.j.nie zale˙zy od wyboru cia
ι
gu
{y
n
}) zaÃl´o˙zmy, ˙ze {z
n
}, z
n
∈ V te˙z speÃlnia warunek (3.4) i niech
z
0
:= lim
n→∞
z
n
(3.10)
Poniewa˙z cia
ι
g {y
1
, z
2
, . . . , y
2n−1
, z
2n
, . . . } te˙z speÃlnia warunek (3.4) a wie
ι
c jest zbie˙zny, ska
ι
d
lim
n→∞
z
n
= lim
n→∞
y
n
(3.11)
Twierdzenie 3.3
( Riesz-Frechet) Niech H
be
ι
dzie przestrzenia
ι
Hilberta. Dla ka˙zdego ξ ∈ H
∗
istnieje dok Ãladnie jeden element a ∈ H taki, ˙ze
ξ(x) =< a, x > dla
x ∈ H
2