Leki przeciwcukrzycowe
podział
Do leków przeciwcukrzycowych zaliczamy:
insulinę
doustne leki przeciwcukrzycowe
o inhibitory α-glukozydazy: akarboza, miglitol
o biguanidy: metformina
o insulinotropowe doustne leki przeciwcukrzycowe
pochodne sulfonylomocznika: karbutamid,
tolbutamid,
glibenklamid,
glimepiryd,
glikwidon
glinidy: nateglinid, repaglinid
o leki
uwrażliwiające
na
działanie
insuliny
(glitazony): pioglitazon, rosiglitazon
Insulina jako lek przeciwcukrzycowy
wiadomości ogólne
Insulina:
dawniej stosowano insulinę zwierzęcą
obecnie niemal wyłącznie stosuje się insulinę ludzką
otrzymaną
metodami
inżynierii
genetycznej
z wykorzystaniem pałeczek okrężnicy lub insuliny
modyfikowane metodami inżynierii genetycznej
(analogii insuliny)
analogii insuliny zostały opracowane, aby otrzymać
konkretne właściwości farmakokinetyczne np. szybki
początek działania i długi czas działania
Insulina jako lek przeciwcukrzycowy
podział ze względu na pochodzenie
Insulina
insulina zwierzęca
insulina humanizowana
Insulina zwierzęca
wiadomości ogólne
Insulina zwierzęca
insulina wieprzowa różni się od insuliny ludzkiej
jednym aminokwasem w łańcuchu B
insulina wołowa różni się od insuliny ludzkiej
aminokwasem w łańcuchu B i dwoma aminokwasami
w łańcuchu A
Insulina zwierzęca
podział ze względu na stopień
oczyszczenia
Insulina zwierzęca
insuliny
konwencjonalne-
oczyszczane
metodą
krystalizacji
insuliny oczyszczone chromatograficznie
insuliny
wysoko
oczyszczone-
insuliny
monokomponentne
–
oczyszczone
metodą
wielokrotnej chromatografii
Insulina ludzka (humanizowana)
wiadomości ogólne
Insulina ludzka (humanizowana)
wysoko oczyszczone preparaty zawierające insulinę
o sekwencji aminokwasów identycznej z insuliną
ludzka
działają analogicznie do insuliny wieprzowej tylko
szybciej i z większym nasileniem efektu
Insulina ludzka (humanizowana)
podział ze względu na sposób
otrzymywania
Wyróżniamy:
insulinę ludzką półsyntetyczną (SHI) - powstała
w wyniku
modyfikacji
enzymatycznej
insuliny
wieprzowej (zamiana w łańcuchu B alaniny na
treoninę)
insulinę ludzką biosyntetyczną (BHI) – rekombinowana
(wykorzystuje się pałeczki okrężnicy lub drożdże
piekarskie)
Insulina jako lek przeciwcukrzycowy
podział ze względu na farmakokinetykę
Ze względu na początkową siłę działania, czas
upływający do osiągnięcia maksymalnej siły działania
i czas działania wyróżniamy:
insuliny krótko działające (insuliny stare, insuliny
normalne, insuliny do podawania w bolusie)
insuliny o szczególnie szybkim początku działania
(i krótkim działaniu)
insuliny
o
opóźnionym
działaniu
(insuliny
podstawowe, preparaty insuliny typu depot)
o insuliny o pośrednim czasie działania(˂24h)
o insuliny długo działające (˃24h)
Insulina normalna
Insulina normalna ( stara)
preparaty zawierające insulinę bez dodatków
opóźniających wchłanianie
charakteryzują się szybkim początkiem działania po
10-30 min
maksymalna siła działania występuje po upływie 1-3 h
od wstrzyknięcia
działa 5-8 h
Insuliny krótko działające
Insuliny krótko działające
insulina krystaliczna inaczej insulina rozpuszczalna lub
regularna
podskórnie i domięśniowo stosowana
można podawać dożylnie śpiączce cukrzycowej,
kwasicy ketonowej
występują tu preparaty zwierzęce i humanizowane
Insuliny o szczególnie szybkim
początku działania
Insulina o szczególnie szybkim początku działania
należą tu otrzymane drogą inżynierii genetycznej
analogii insuliny ludzkiej:
o insulina lispro
o insulina aspart
o insulina glulizynowa
po wprowadzeniu zamian w sekwencji aminokwasów
insuliny
ludzkiej
zmniejszyło
się
tworzenie
heksamerów co spowodowało:
o zwiększenie szybkości wchłaniania z tk. podskórnej
o czas upływający do osiągnięcia max. stężenia
w osoczu jest o połowę krótszy niż insuliny ludzkiej
o szybki początek działania
o można podawać bezpośrednio przed posiłkami bez
konieczności przestrzegania odstępu czasu miedzy
wstrzyknięciem a jedzeniem
Insulina lispro
Insulina lispro
w łańcuchu B insuliny ludzkiej zamieniono miejscami
aminokwasy w pozycji 28 i 29 (Pro- Lys na Lys-Pro)
rozpad dimerów do monomerów a więc szybkie
wchłanianie z tkanki po podaniu podskórnym
działanie hipoglikemizujące po 0-15 min.
czas działania 3-5 h
Insulina aspart
Insulina aspart
w łańcuchu B prolina 28 została zastąpiona kwasem
asparaginowym
szybkie wchłanianie z tkanki podskórnej
hipoglikemizujące działanie po 10-20 min. od podania
podskórnego
czas działania 3-5 h
Insulina glulizynowa
Insulina glulizynowa - zamieniono w insulinie ludzkiej
kwas asparaginowy w pozycji 3 lizyną a lizynę w pozycji 29
kwasem glutaminowym
Insuliny z opóźnionym działaniem
wiadomości ogólne
Insuliny z opóźnionym działaniem
dzięki modyfikacjom spowodowano zmniejszenie
szybkości ich wchłaniania i w skutek tego dłuższy czas
działania
galenowskie metody otrzymywania tej insuliny
polegają na wiązaniu insuliny z zasadowymi białkami
insuliny NHP (neutral protaminę hagedon - insulina
izofanowa) – tu jako białko zasadowe wykorzystuje się
protaminę
insulina NHP – można je mieszać z insuliną normalną
co umożliwia tworzenie indywidualnego składu
wstrzykiwanego roztworu
Insuliny z opóźnionym działaniem
insuliny długo działające
Insuliny długo działające
insulina glargina
insulina detemir
Insulina glargina
Insulina glargina
analog insuliny ludzkiej – zastąpienie asparaginy
w pozycji 21 glicyną i wydłużenie łańcucha B na C-
końcu o 2 cząsteczki asparaginy
podawana jest w postaci przezroczystego roztworu
bez dodatków opóźniających uwalnianie
działa równomiernie przez 24 godziny
Insulina detemir
Insulina detemir:
insulina długo działająca
uzyskana
dzięki
następującym
modyfikacjom
łańcucha B insuliny ludzkiej:
o połaczeniu lizyny-29 z kwasem mirystynowym
o usunięciu treoniny z pozycji 30
Preparaty insuliny
podział/nazwy handlowe
Insuliny krótko działające
o roztwór
insuliny
ludzkiej
–
Actrapid,
Huminsulin Normal
Insuliny o bardzo szybkim i krótkim czasie działania
o insulina aspart- NovoRapid
o insulina glulizynowa-Apidra
o insulina lispro- HUMALOG, Liprolog
Insuliny o pośrednim czasie działania
o insulina ludzka + siarczan protaminy -
Actraphane, Insuman Basal
o dwufazowa insulina aspart –Novo MIX
o dwufazowa insulina lispro- Humalog MIX
Insuliny długo działające
o insulina detemir- Levemir
o insulina glargina- Lantus
Preparaty insuliny
insuliny dwufazowe
mieszanina insuliny izofanowej i insuliny krótko
działającej
dwie fazy działania preparatu
o wczesna– zależna od insuliny krótko działającej
o późna – zależna od insuliny izofanowej
dostępne są w Polsce preparaty:
o LISPRO MIX
o ASPART MIX
Insulina do inhalacji
Próbą stworzenia insuliny ludzkiej podawanej wziewnie
był preparat Exubera, który został wycofany z rynku ze
względu na:
niską biodostępność w porównaniu z podawaną
podskórnie
duże wahania glikemii przy współistnieniu chorób
dróg oddechowych np. przy ostrym zapaleniu oskrzeli
konieczność modyfikowania dawkowania u chorych
z upośledzoną funkcją oddechową
Insulina
dawkowanie w cukrzycy typu I
Dawkowanie:
indywidualne i dostosowane do czasu spożywania
posiłków oraz ilości przyjmowanego pożywienia
cukrzyca typu I (pełnoobjawowa):
o przeciętne dawkowanie u chorych w okresie
wzrostu wynosi 0,8-1IU/kg m.c.(s.c.)
o u dorosłych około 30-70 IU/ dziennie
podaje się zazwyczaj s.c. (brzuch, udo)
Insulina
dawkowanie w cukrzycy typu II
Dawkowanie:
indywidualne i dostosowane do czasu spożywania
posiłków oraz ilości przyjmowanego pożywienia
średnie dobowe zapotrzebowanie u chorych na
cukrzycę typu 2 wynosi 30-45 IU
podaje się zazwyczaj s.c. (brzuch, udo)
Śpiączka cukrzycowa
(coma hyperglycaemicum)
leczenie
Leczenie śpiączki cukrzycowej
przez 4 pierwsze godziny podaje się insulinę normalną
(krystaliczną) we wlewie dożylnym w dawce 4 (12)IU/h
kontrola glikemii
uzupełnianie niedoborów płynów- 0,9% roztwór NaCl
z prędkością 500ml/h
aby uniknąć hipoglikemii, należy dodatkowo podawać
KCl (insulina powoduje transport jonów potasu
z przestrzeni zewnątrzkomórkowej do wnętrza)
współistniejącą kwasicę należy wyrównać podając i.v.
roztwór wodorowęglanu sodu
Insulina
działania niepożądane
Insulina działania niepożądane
ryzyko hipoglikemii wywołanej przedawkowaniem
reakcje alergiczne
insulinooporność
lipodystrofia w miejscu podania
Insulina
interakcje
Interakcje:
chloropromazyna
GS
pochodne kw. nikotynowego zmniejszają spadek
leki natriuretyczne glikemii wywołany
hormony gruczołu tarczowego insuliną
sympatykomimetyki
nieselektywne β₁- blokery nasilają ten
cytostatyki typu cyklofosfamidu spadek
Nieselektywne β-blokery dodatkowo maskują objawy
hipoglikemii
Doustne leki przeciwcukrzycowe
wiadomości ogólne, zastosowanie
Doustne leki przeciwcukrzycowe:
pochodne sulfonylomocznika i biguanidy
łatwiejsze podawanie
stosowanie :
o gdy wykluczono cukrzyce typu I
o leczenie dietetyczne i redukcja masy ciała okazały
się niewystarczające
o nie ma wskazań do podawania insuliny zamiast
doustnych leków przeciwcukrzycowych, np.
kwasicy ketonowej
Doustne leki przeciwcukrzycowe
(podział z Jańca )
Doustne leki przeciwcukrzycowe
leki zwiększające wydzielanie insuliny
o pochodne sulfonylomocznika
I generacji- chlorpropamid, tolbutamid
II generacji- gibenklamid, glicyklamid,
tolazamid, gliklazyd, glimepiryd, glipizyd,
glipolamid,karbutamid
o glinidy- repaglinid
o pochodne fenyloalaniny- nateglinid
leki zapobiegające hiperglikemii przez wpływ na
metabolizm glukozy
o pochodne biguanidu- buformina, fenformina,
metformina
o tiazolidynodiony
(glitazony)
-
rosigitazon,
pioglitazon, troglitazon
o inhibitory reduktazy aldolazy - tolrestat
leki zapobiegające wchłanianiu glukozy
o inhibitory ɑ-glukozydazy - akarboza
Inhibitory ɑ-glukozydazy
działanie
Działanie
hamują
enzymatyczne
rozszczepianie
oligo-
i disacharydów
przez
glikozydazę
w
rąbku
szczoteczkowym jelita cienkiego
dochodzi do opóźnienia wchłaniania węglowodanów
co pozwala uniknąć hiperglikemii poposiłkowej
charakterystycznej dla chorych na cukrzycę typu 2
obniżeniu ulega też podstawowy poziom glikemii
i w sumie udaje się uzyskać niższe przeciętne wartości
stężenia glukozy we krwi
stężenie Hb glikozylowanej obniża się o 0,7-1%
równocześnie obniża się hipertriglicerydemia
Inhibitory ɑ-glukozydazy
podział
Do inhibitorów α-glukozydazy zaliczamy:
o akarbozę
o miglitol
Akarboza
wiadomości ogólne
Akarboza
pseudotetrasacharyd
powinowactwo do ɑ-glukozydazy jest 15000 razy
większe niż sacharozy
per os. słabo się wchłania
w jelicie jest hydrolizowana przez bakterie i enzymy
trawienne
około 20% produktów jej rozkładu ulega wchłonięciu
powstały w wyniku odszczepienia cząsteczki glukozy
pseudotrisacharyd wykazuje ok. jednej trzeciej
aktywności substancji macierzystej
czas działania wynosi 4-6 h
Akarboza
zastosowanie
Zastosowanie
może być stosowana w monoterapii lub terapii
kombinowanej
z
innymi
doustnymi
lekami
p/cukrzycowymi u pacjentów z cukrzycą typu 2a i 2b
w połączeniu z insuliną można ją podawać chorym
z cukrzycą typu 1
Ponieważ akarboza opóźnia wchłanianie węglowodanów
przy hipoglikemii wywołanej terapią kombinowaną
akarboza-insulina
lub
akarboza-pochodne
sulfonylomocznika, należy podawać glukozę, której
wchłanianie w przeciwieństwie do sacharozy nie zostanie
upośledzone (przez inhibicję ɑ-glukozydazy)
Akarboza
dawkowanie
Dawkowanie
aby zmniejszyć działania niepożądane należy dawki
zwiększać powoli
początkowo 1 lub 2 x dziennie 50mg bezpośrednio
przed posiłkiem
następnie można dawkę zwiększać co tydzień
o 50mg
ostateczna dawka to 3x dziennie po 100mg (max.3x
200mg)
Akarboza
działania niepożądane
Działania niepożądane:
wzdęcia, biegunka – spowodowane tym że wskutek
hamowania glukozydazy poli i disacharydy są
częściowo rozkładane dopiero w okrężnicy przez
bakterie jelitowe z wydzieleniem gazu
wzrost aktywności enzymów wątrobowych –
spowodowany przez metabolity akarbozy
Akarboza
przeciwwskazania
Przeciwwskazania
choroby jelit z zaburzeniami trawienia i wchłaniania
schorzenia mogące ulec pogorszeniu w wyniku
gromadzenia się zwiększonej ilości gazów w jelitach
np. owrzodzenia i zwężenia jelit
Miglitol
wiadomości ogólne
Miglitol
inhibitor ɑ-glukozydazy
wielosacharydowa pochodna piperydyny
wchłania się w 60-90%
wydalony w postaci niezmienionej przez nerki
okres półtrwania osoczowego 2-3h
Miglitol
dawkowanie
Dawkowanie
początkowo 3x 50mg dziennie
zależnie od efektu i tolerancji leku można w okresie
kilku tygodni zwiększyć dawkę do 3x 100mg dziennie
Miglitol
działania niepożądane
Działania niepożądane
wzdęcia, biegunka – spowodowane tym że wskutek
hamowania glukozydazy poli- i disacharydy są
częściowo rozkładane dopiero w okrężnicy przez
bakterie jelitowe z wydzieleniem gazu
Miglitol
przeciwwskazania
Przeciwwskazania:
choroby jelit z zaburzeniami trawienia i wchłaniania
schorzenia mogące ulec pogorszeniu w wyniku
gromadzenia się zwiększonej ilości gazów w jelitach
np. owrzodzenia i zwężenia jelit
Metformina
wiadomości ogólne
Metformina
doustny lek przeciwcukrzycowy
jedyny stosowany jeszcze biguanid ponieważ jej
podawanie wiąże się z mniejszym ryzykiem powstania
kwasicy mleczanowej niż w przypadku innych
biguanidów
w odróżnieniu od pochodnych sulfonylomocznika nie
powoduje uwalniania insuliny
Metformina
działanie
Działanie:
u ludzi chorych na cukrzycę po podaniu per os ( ale
nie u ludzi zdrowych) obniża stęż. glukozy we krwi
hamuje glukoneogenezę i glikogenolizę- zmniejszona
synteza glukozy
powoduje lepsze zużytkowanie glukozy w tkankach
obwodowych
stężenie HbA1c obniża się o 1-2%
nie powoduje uwalniania insuliny więc nie ma ryzyka
hipoglikemii (chyba, że żłopiesz wódę )
wykazuje skuteczność jedynie przy zachowanym
wytwarzaniu- przynajmniej resztkowym- insuliny
nie powoduje wzrostu masy ciała
spadek łaknienia
spadek stęż.TG, cholesterolu LDL, VLDL w osoczu
i wzrost HDL
Metformina
mechanizm działania
Mechanizm działania:
na poziomie molekularnym nie został w pełni poznany
powoduje silniejsze wiązanie insuliny z receptorem
i wpływa na procesy poreceptorowe - będące
następstwem wzajemnego oddziaływania między
insuliną i receptorem
wywołuje przemieszczenie białek transportujących
glukozę i zwiększa aktywność białek transportowych
w błonie komórkowej (jak insulina)
działa podobnie jak inkretyna
Metformina
działania niepożądane
w
stężeniach
toksycznych-
przedawkowanie,
zaburzona funkcja nerek- blokuje łańcuch oddechowy
w nabłonku jelit i wątrobie zmniejszając wytwarzanie
ATP nasilenie beztlenowego rozkładu glukozy
z powodu wzmożonej glikolizy powstaje więcej kwasu
pirogronowego redukowanego do kwasu mlekowego
(rozkład beztlen) niebezpieczeństwo rozwoju
kwasicy mleczanowej
zaburzenia żołądkowo-jelitowe
metaliczny smak w ustach
alergie skórne
zaburzenia
hematopoezy
(niedokrwistość
megaloblastyczna
spowodowana
hamowaniem
wchłaniania Wit B₁₂ i kwasu foliowego
Metformina
przeciwwskazania
Przeciwwskazania
niewydolność nerek
śpiączka cukrzycowa
cukrzycowy stan przedśpiączkowy
kwasica ketonowa
niewydolność oddechowa
ciężkie uszkodzenie układu sercowo- naczyniowego
ciężkie uszkodzenie wątroby
alkoholizm
obciążenia organizmu- operacje, zakażenia
gorszy stan ogólny w czasie ciąży i karmienia piersią
Metformina
interakcje
Działanie obniżające stęż. Glukozy we krwi osłabiają:
o GS
o natriuretyki
o hormony tarczycy
o sympatykomimetyki
Metformina
farmakokinetyka
Farmakokinetyka
per os –wchłania się dobrze
biodostępność 50-60%
czas połowicznego rozpadu 3h
substancja czynna gromadzi się w przewodzie
pokarmowym, wątrobie i nerkach
wiąże się z białkami
wydalana przez nerki w postaci niezmienionej
(głównie)
Metformina
wskazania i dawkowanie
Metformina
cukrzyca typu 2 kiedy dieta, redukcja masy,
aktywność fizyczna nie wystarczają do normalizacji
stęż glukozy
polecana do cukrzycy typu 2b
monoterapia i terapia skojarzona z innymi lekami
doustnymi p/cukrzycowymi lub z insuliną
początkowa dawka 1xdzinnie 500 lub 800mg rano
następnie 2xdziennie 850mg przy posiłku
maksymalna dawka dobowa 2 g (Glucophage500,
Metformin)