Leki dra
ż
ni
ą
ce
Katedra Biochemii Farmakologii i
Toksykologii Wydział Medycyny
Weterynaryjnej Uniwersytetu
Przyrodniczego we Wrocławiu
opracował prof. dr hab. Marcin
Ś
witała
Materiały
ć
wiczeniowe z przedmiotu
Farmakologia weterynaryjna (
ć
w.6/2008)
Leki te słu
żą
do leczenia podostrych lub
przewlekłych stanów zapalnych tocz
ą
cych si
ę
w
gł
ę
biej poło
ż
onych tkankach np. w
ś
ci
ę
gnach,
mi
ęś
niach czy stawach.
Maj
ą
wła
ś
ciwo
ś
ci dra
ż
ni
ą
ce i s
ą
stosowane
miejscowo - naskórnie, najcz
ęś
ciej w okolicy, w
której znajduje si
ę
tkanka obj
ę
ta podostrym lub
przewlekłym stanem zapalnym.
S
ą
one stosowane w postaci tzw. mazidła (linimentum) -
roztworu lub emulsji zawieraj
ą
cych najcz
ęś
ciej kilka
składników o działaniu dra
ż
ni
ą
cym.
Mazidło jest przeznaczone do nacierania skóry.
Do sporz
ą
dzania mazideł u
ż
ywate by
ć
mog
ą
: etanol
(Aethanolum), kwas mrówkowy (Acidum formicum),
(Aethanolum), kwas mrówkowy (Acidum formicum),
amoniak w postaci wody amoniakalnej (Ammonium
hydricum), jod (Jodum), kamfora (Camphora), mydło
potasowe (Sapo Kalinus), salicylan metylu (Methylum
salicylicum) i olejek terpentynowy (Oleum Terebinthinae),
olejki eteryczne z gorczycy (Ol. Synapis), z mi
ę
ty (Ol.
Menthae piperitae), oraz owoc pieprzowca (Fructus
Capsici).
Do najcz
ęś
ciej u
ż
ywanych mazideł nale
żą
:
Spirytus kamforowy (Spiritus caphoratus)
Spirytus mrówczany (Spirytus formicarum)
Spiryrtus gorczyczny (Spiritus Synapis)
Mazidło amoniakalno-kaforowe (Linimentum
ammoniato-camphoratum)
ammoniato-camphoratum)
Mazidło mydlano-kamforowe (Linimentum
saponato-camphoratum)
Mazidło pieprzowcowe (Linimentum Capsici)
W weterynarii stosuje si
ę
gotowe preparaty
zło
ż
one, w skład których wchodz
ą
niektóre z w/w
składników np. preparat Tendosan
Celem zastosowania tych dra
ż
ni
ą
cych miejscowo
ś
rodków jest wywołanie w gł
ę
bszych partiach
tkanek, obj
ę
tych przewlekłym stanem zapalnym
silnego przekrwienia.
Najcz
ęś
ciej zaostrza to procesy zapalne.
Najcz
ęś
ciej zaostrza to procesy zapalne.
Zwi
ę
kszenie przepływu krwi sprzyja tak
ż
e dotarciu
do miejsca obj
ę
tego zapaleniem wi
ę
kszej ilo
ś
ci
podawanych leków np. chemioterapeutyków.
Mechanizm działania
Mechanizm wywoływanego
przekrwienia zwi
ą
zany jest z
odruchem włókienkowym, który
wyzwalany jest podczas
dra
ż
nienia
nerwów czuciowych.
Rozprzestrzenianie si
ę
reakcji
pobudzenia (w gł
ą
b tkanek)
zawdzi
ę
cza si
ę
fizjologicznej
wła
ś
ciwo
ś
ci nerwów czuciowych, w
wła
ś
ciwo
ś
ci nerwów czuciowych, w
obr
ę
bie których dochodzi do
przekazywania impulsów z
neuronów pobudzonych na skutek
dra
ż
nienia receptorów czuciowych
w skórze - na neurony wiod
ą
ce swe
włókna z gł
ę
bszych partii ciała.
Stwierdzono,
ż
e powstałe
pobudzenie rozprzestrzenia si
ę
tak
ż
e od
ś
rodkowo (
antydromowo
).
Po podra
ż
nieniu skóry
nast
ę
puje zatem
przeniesienie impulsu
czuciowego na nerwy
wiod
ą
ce włókna
odpowiedzialne za czucie
gł
ę
bokie i trzewne.
W odpowiedzi na to w rdzeniu
kr
ę
gowym w obr
ę
bie
kr
ę
gowym w obr
ę
bie
pobudzonego segmentu
produkowane s
ą
impulsy o
charakterze
naczynioruchowym
przekazywane od
ś
rodkowo
do tych tkanek, z obszaru
których dotarło wcze
ś
niej
pobudzenie czuciowe.
Trzeba pami
ę
ta
ć
,
ż
e do wywołania tego odruchu
potrzebny jest silnie dra
ż
ni
ą
cy bodziec,
prawdopodobnie zdolny do pobudzania
nocyceptorów.
Jak bowiem wykazano w przebiegu tej reakcji
odruchowej wa
ż
n
ą
rol
ę
odgrywa substancja P
odruchowej wa
ż
n
ą
rol
ę
odgrywa substancja P
silnie zwi
ą
zana z percepcj
ą
bólow
ą
.
Wcieranie w skór
ę
ś
rodków dra
ż
ni
ą
cych stosuje
si
ę
:
w podostrych i przewlekłych zapaleniach nerwów,
ś
ci
ę
gien, stawów, w tym w zapaleniach
reumatycznych,
w zapaleniu opłucnej, otrzewnej, w
ę
złów
w zapaleniu opłucnej, otrzewnej, w
ę
złów
chłonnych,
oraz do tzw. rozgrzewania skórnego przy leczeniu
morzyska i mi
ęś
niochwatu.