Wymienia również pojęcie przedsiębiorcy i konsumenta, nie są to kolejne kategorie

podmiotów stosunków cywilno –prawnych. Mieszczą się w tych 3 wymienionych wcześniej
podmiotów stosunków cywilno –prawnych. Tym nie mniej ustawodawca wyróżnia pojęcie
przedsiębiorcy i konsumenta ze względu na pewne specyficzne cechy tych podmiotów. A mianowicie
konsument jest traktowany, jako podmiot zasługujący na szczególną ochronę w stosunku z
przedsiębiorcą jest traktowany, jako silniejsza strona stosunku cywilno prawnego. Stąd też nie
rozszerzając tego kręgu stosunków istnieje szereg przepisów, które odnoszą się do tych kategorii.

Za konsumenta, bowiem uważa się osobę fizyczną dokonującą czynności prawnej

niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Pojęcie to pojawiło się w
KC w 2001r. podobnie jak w 2003 pojawiło się pojęcie przedsiębiorcy, chociaż inne akty prawne z
zakresu tzw. prawa publicznego posługiwały się tym pojęciem

Pojęcie przedsiębiorcy występuje w różnych aktach normatywnych, zarówno z zakresu prawa

prywatnego jak też publicznego. Definicję pojęcia przedsiębiorcy zawiera także kodeks cywilny. I w
świetle kodeksu cywilnego, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna, a także jednostka
organizacyjna niemająca osobowości prawnej (JONOP), której ustawa przyznaje zdolność prawną
prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. Z podmiotowego punktu
widzenia ten krąg osób czy podmiotów, które mogą występować, jako przedsiębiorcy nie różni się
niczym od kręgu podmiotów prawa cywilnego. Natomiast to, co wyróżnia te kategorie podmiotów i
kwalifikuje te podmioty, jako przedsiębiorców to jest kwestia przedmiotowa, czyli prowadzenie
działalności gospodarczej. Kodeks cywilny nie definiuje, nie zawiera definicji ani działalności
gospodarczej ani zawodowej. Taką definicją działalności gospodarczej zawiera akt normatywny z
zakresu praw publicznego, jakim jest ustawa z 2 lipca 2002r. o swobodzie działalności
gospodarczej. I tą definicją będziemy się posiłkowali przy wyjaśnieniu pojęcia działalności
gospodarczej, które występuje na gruncie kodeksu cywilnego.

Działalność gospodarcza –ZGODNIE z tą ustawą o działalności gospodarczej z 2002r,

działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, handlowa, usługowa, budowlana.
A także poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność
zawodowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Otóż, jeżeli przyjrzymy się tej definicji to
zwrócimy uwagę ze ustawodawca wymienia określone rodzaje działalności wytwórcza, usługowa,
handlowa itd. należy przyjąć, że to wyróżnienie tych rodzajów działalności ma jedynie charakter
przykładowy. Ono nie przesądza czy dana aktywność jest działalnością gospodarczą. Natomiast
istotne znaczenie ma to czy spełnione są cechy działalności gospodarczej, do których to przytoczony
był wyżej przepis, definiujący działalność gospodarczą zalicza:

1. Cechy zarobkowości –cecha zarobkowości przy działalności gospodarczej oznacza ze ta

działalność nie tylko ma przynosić określone efekty majątkowe, ale że jest to działalność
ukierunkowana na osiąganie zysków

2. Cechę zorganizowania –oznacza, że dla uzyskania statusu przedsiębiorcy konieczne jest

podjęcie wielu czynności natury organizacyjnej, mających na celu utworzenie, czyli
ukonstytuowanie tego podmiotu, który określany jest, jako przedsiębiorca. Jakie to czynności
w zależności od tego, z jakim podmiotem mamy do czynienia np. wpis do odpowiedniego
rejestru, założenie rachunku bankowego, dokonanie odpowiedniego zgłoszenia do urzędu
skarbowego czy do systemu rejestracji podmiotów gospodarki narodowej itd.

3. Cechy ciągłości –oznacza, że ta działalność, aby była działalnością gospodarczą, na nią musi

się składać szereg czynności, mogą być one powtarzalne, ale ustawodawca zakłada, że one
muszą mieć charakter ciągły. Muszą trwać przez określony czas. Innymi słowy nie mogą to
być czynności podejmowane sporadycznie, okazjonalnie.

Dopiero przy spełnieniu tych cech, daną działalność kwalifikujemy, jako działalność gospodarczą, i
podmiot, który taką działalność wykonuje określa się mianem przedsiębiorcy. Jeszcze trzeba zwrócić
uwagę ze w świetle podanej definicji działalności gospodarczej działalność zawodowa, która w KC
została wyróżniona obok działalności gospodarczej w świetle tej definicji działalności gospodarczej z
ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jest przejawem działalności gospodarczej, czyli mieści
się w pojęciu działalności gospodarczej.

Co charakteryzuje tę grupę podmiotów wyróżnionych, jako przedsiębiorców?

Charakteryzuje tę grupę system ich rejestracji. A mianowicie wszyscy przedsiębiorcy podlegają
obowiązkowi wpisu do odpowiedniego rejestru. Funkcjonują dwa systemy rejestracyjne, które
pełnią funkcję informacyjną (dostarczają informacji o przedsiębiorcy), ale też pełnią funkcję
legalizacyjną. Dlatego ze dopiero od dnia złożenia wniosku o wpis, co centralnej ewidencji albo po
uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców można prowadzić działalność gospodarczą. W
powyższym zdaniu zostały wskazane już te 2 systemy, które zostały przewidziane dla
przedsiębiorców:

1. Centralna ewidencja i informacja o działalności gospodarczej –prowadzona jest ona przez

ministra właściwego do spraw gospodarki i do tej centralnej ewidencji wpisywani są
przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi.

2. Rejestr przedsiębiorców, –który funkcjonuje w ramach krajowego rejestru sądowego,

prowadzony jest przez sądy rejestrowe, które są sądami rejonowymi. I do tego rejestru
wpisywani są wszyscy pozostali przedsiębiorcy poza osobami fizycznymi np. spółki handlowe,
spółdzielnie itd.

Przedsiębiorcę wyróżnia także jego oznaczenie to oznaczenie, które indywidualizuje i identyfikuje
przedsiębiorcę określa się, jako firmę. Przedsiębiorca może posługiwać się tylko jedna firmą (tylko
jednym oznaczeniem, to jest zasada jedności). Z kolei firma powinna być tak obrana i
skonstruowana, aby w sposób dostateczny mogło odróżniać go od firm innych przedsiębiorców,
którzy funkcjonują na danym rynku. Innymi słowy daną firmą może się posługiwać tylko jeden
przedsiębiorca. I ta zasada nazywa się zasadą wyłączności.

Firmą osoby przedsiębiorcy, który jest osobą fizyczną jest imię i nazwisko tej osoby fizycznej.

W tej firmie w tym oznaczeniu przedsiębiorcy oprócz imienia i nazwiska mogą znaleźć się także inne
elementy, inne informacje np. wskazujące na przedmiot działania, miejsce prowadzenia
działalności, wskazujące na źródła zaopatrzenia tego przedsiębiorcy, wszystkie te pozostałe
elementy stanowią jednak dodatki, a tym obligatoryjnym elementem jest imię i nazwisko. Firmą
przedsiębiorcy będącego osobą prawną jest nazwa tej osoby prawnej oraz obowiązkowy element,
jakim jest określenie formy prawnej osoby prawnej. Tak samo, jeśli chodzi o firmę przedsiębiorców,
którzy nie mają osobowości prawnej, ale mają zdolność prawną a w szczególności osobowych spółek
handlowych w firmie tych przedsiębiorców, czyli podmiotów powinno znaleźć się nazwisko, co
najmniej jednego wspólnika, a także dodatkowe określenie wskazujące typ spółki handlowej, z jaką
mamy odczynienia.

Kodeks cywilny reguluje stosunki cywilno –prawne także te, które zachodzą pomiędzy

profesjonalnymi podmiotami, czyli przedsiębiorcami. Można wskazać takie przepisy w kodeksie
cywilnym, które modyfikują, czyli zmieniają treść pewnych instytucji prawnych w przypadku, gdy
mamy odczynienia z podmiotem, który prowadzi profesjonalną działalności, czyli działalność
gospodarczą.

Roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu i ogólny termin przedawnienia roszczeń wynosi lat 10
jednakże, gdy mamy odczynienia z roszczeniami o przedawnienia okresowa oraz z roszczeniami

związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej to ten termin przedawnienia roszczeń wynosi
3 lata. Ze względu na profesjonalny charakter podmiotu ustawodawca modyfikuje, czyli zmienia
kryteria oceny zachowania się dłużnika w stosunku zobowiązaniowym. A mianowicie dłużnik, który
powinien wykonać zobowiązanie ma obowiązek zachowania staranności ogólnie wymaganej w
stosunkach danego rodzaju. I to jest tak określona staranności (należyta staranność). Ale jeżeli
dłużnikiem jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą to należytą staranność takiego dłużnika
określa się przy uwzględnieniu zawodowego charakteru tej działalności. Czyli proszę zauważyć w tych
przypadkach, które podałem ocena pewnych obowiązków i skutków pewnych zdarzeń uzależniona
jest od tego czy mamy odczynienia z podmiotem, który jest profesjonalistą, czyli prowadzi działalność
gospodarczą albo niema takiego charakteru.