Muskała zakłady poprawcze

background image

M. Muskała

Probacja 2, 2011

32

Maciej Muskała

Zakłady poprawcze readaptacyjne – czy nowa

szansa readaptacji?

1

Zakłady poprawcze, niezale

ż

nie od ich oceny, s

ą

elementem systemu

oddziaływa

ń

wobec nieletnich, którzy dopu

ś

cili si

ę

popełnienia czynu karal-

nego. Podejmowane na przestrzeni ostatnich lat próby jego reformowania
czy reorganizacji od strony formalnoprawnej w zasadniczy sposób nie zmie-
niły istniej

ą

cego stanu rzeczy

2

. Zakład poprawczy – jak mówi L. Pytka –

cho

ć

jest kosztownym prze

ż

ytkiem, to jak na razie nie wida

ć

, by cokolwiek

mogło go zast

ą

pi

ć

3

. Zawsze b

ę

dzie istnie

ć

grupa nieletnich (cho

ć

mo

ż

e nie

tak liczna jak dzi

ś

4

), którzy ze wzgl

ę

du na charakter popełnionego czynu

i stopie

ń

niedostosowania społecznego b

ę

d

ą

wymaga

ć

całkowitej izolacji

i restrykcyjnych oddziaływa

ń

. Niniejsze opracowanie, cho

ć

krytyczne wpisuje

si

ę

w takowy sposób widzenia, jest jedynie prób

ą

refleksji nad istniej

ą

cymi

rozwi

ą

zaniami formalnoprawnymi.

Jak wiadomo,

ż

adna z trzech prób cało

ś

ciowego uregulowania problema-

tyki odpowiedzialno

ś

ci nieletnich czy nawet szerzej funkcjonowania systemu

profilaktyczno-resocjalizacyjnego nie zako

ń

czyła si

ę

powodzeniem

5

. Prze-

obra

ż

aj

ą

ca si

ę

rzeczywisto

ść

wymusza jednak pewne zmiany, które musz

ą

by

ć

uregulowane aktami prawnymi. W tym kierunku szła zmiana ustawy

o post

ę

powaniu w sprawach nieletnich z 2000 r. (Dz. U. z 2000 r., Nr 91,

1

Uwagi na temat Rozporz

ą

dzenia Ministra Sprawiedliwo

ś

ci z dnia 20 lipca 2009 r. zmieniaj

ą

-

cego rozporz

ą

dzenie w sprawie zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich – Dz. U.

z 2009 r., Nr 119, poz. 996.

2

Zob. L. P y t k a, Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagno-

styczne i metodyczne, Warszawa 2000, s. 211–244.

3

L. P y t k a, Poprawczak – ostatni bastion „utopijnego re-socjalizmu”?, Opieka–Wychowanie–

Terapia 2006, nr 1–2, s. 44–46.

4

Na temat wska

ź

nika dynamiki umieszcze

ń

w zakładach poprawczych na przestrzeni ostatnich

kilkunastu lat zob. A. R e j z n e r, J. J ó

ź

w i a k, Terapia w resocjalizacji, cz

ęść

III:

Ś

rodowisko

społeczne a problem przest

ę

pczo

ś

ci nieletnich (dane statystyczne z lat 1994–2006), Warszawa

2009.

5

W 2005 r. zespół powołany przez Ministra Sprawiedliwo

ś

ci pod przewodnictwem prof.

A. Gaberle przedstawił projekt ustawy – Kodeks Nieletnich, w 2007 r. Ministerstwo Sprawie-
dliwo

ś

ci ogłasza projekt ustawy – Prawo Nieletnich i wreszcie ostatni cało

ś

ciowy projekt, rów-

nie

ż

odrzucony, z 2008 r., opracowany znów pod kierownictwem prof. A. Gaberle. Na temat

tych aktów zob. m.in.: B. S t a

ń

d o - K a w e c k a, Prawo karne nieletnich, od opieki do odpo-

wiedzialno

ś

ci, Wydawnictwo Wolters Kluwer 2007, s. 330 i nast.; W. K l a u s, Dziecko przed

s

ą

dem. Wymiar sprawiedliwo

ś

ci wobec przest

ę

pczo

ś

ci młodszych nieletnich, Warszawa

2009, s. 370–373; A. G a b e r l e, Projekt ustawy – Prawo nieletnich: krok wstecz, Przegl

ą

d

Wi

ę

ziennictwa Polskiego 2008, nr 58, s. 5–8.

background image

Zakłady poprawcze readaptacyjne...

Probacja 2, 2011

33

poz. 1010) i wypełniaj

ą

ce zawart

ą

w art. 95 delegacj

ę

rozporz

ą

dzenie Mini-

stra Sprawiedliwo

ś

ci w sprawie zakładów poprawczych i schronisk dla nie-

letnich (Dz. U. z 2001 r., Nr 124, poz. 1359), a zwłaszcza jego nowelizacja
z dnia 30 lipca 2009 r. (Dz. U. z 2009 r., Nr 119, poz. 996), któremu w cało-

ś

ci b

ę

dzie po

ś

wi

ę

cone niniejsze opracowanie.

Przyj

ę

te w nim regulacje, zgodnie z tre

ś

ci

ą

uzasadnienia, zawieraj

ą

„zmiany w zakresie: 1. rodzajów zakładów poprawczych, 2. kryteriów
umieszczania w nich nieletnich, 3. zasad powierzania stanowiska dyrektora
zakładu i schroniska, 4. kompetencji rady zakładu i dyrektora zakładu
i schroniska, 5. zasad sprawowania nadzoru nad zakładami i schroniskami
oraz 6. zasad zapewniaj

ą

cych ochron

ę

w zakładach i schroniskach”

6

. Dla

autora niniejszego tekstu jako pedagoga najistotniejszymi w

ą

tkami jawi

ą

si

ę

dwa pierwsze, i dlatego na nich skoncentruj

ę

sw

ą

uwag

ę

.

Krytyczna analiza przyj

ę

tych w rozporz

ą

dzeniu rozwi

ą

za

ń

wymaga cz

ę

-

stych odniesie

ń

do zapisów prawnych, zmusza to do cho

ć

by fragmentarycz-

nego przybli

ż

enia jego tre

ś

ci. Główna zmiana, a zarazem wywołuj

ą

ca naj-

wi

ę

cej kontrowersji, została zawarta w rozdziale 2 „Rodzaje i organizacja

zakładów”, w jego § 3, i polega na powołaniu nowego rodzaju zakładów po-
prawczych. Obok istniej

ą

cych dotychczas rodzajów: resocjalizacyjnych

(otwarte – młodzie

ż

owe o

ś

rodki adaptacji społecznej, półotwarte, zamkni

ę

te

i o wzmo

ż

onym nadzorze wychowawczym), resocjalizacyjno-rewalidacyj-

nych, resocjalizacyjno-terapeutycznych

7

, tworzy si

ę

zakłady readaptacyjne.

Trafiaj

ą

do nich, zgodnie z § 9

1

.1 nieletni, którzy:

6

Uzasadnienie do projektu zmian rozporz

ą

dzenia Ministra Sprawiedliwo

ś

ci w sprawie zakła-

dów poprawczych i schronisk dla nieletnich stanowi wykonanie ustawowej delegacji zawartej
w art. 95 § 3 ustawy z dnia 26 pa

ź

dziernika 1982 r. o post

ę

powaniu w sprawach nieletnich

(Dz. U. z 2002 r., Nr 11, poz. 109 i Nr 58, poz. 542; Dz. U. z 2003 r., Nr 137, poz. 1304
i Nr 223, poz. 2217; Dz. U. z 2005 r., Nr 169, poz. 1413; Dz. U. z 2006 r., Nr 220, poz. 1600
oraz Dz. U. z 2007 r., Nr 112, poz. 766).

7

Na marginesie nale

ż

ałoby si

ę

zastanowi

ć

nad podziałem tych zakładów ze wzgl

ę

du na prze-

znaczenie dokonanym w zarz

ą

dzeniu Ministra Sprawiedliwo

ś

ci z dnia 25 sierpnia 2004 r.

w sprawie utworzenia schronisk dla nieletnich i zakładów poprawczych oraz okre

ś

lenia ich

rodzajów i limitów miejsc – Dziennik Urz

ę

dowy Ministra Sprawiedliwo

ś

ci 2004, nr 6. Wyró

ż

nia

si

ę

tam: Zakład Poprawczy w Białymstoku dla chłopców uzale

ż

nionych od

ś

rodków odurzaj

ą

-

cych i psychotropowych oraz nosicieli wirusa HIV, z limitem 48 miejsc oraz drugi Zakład Po-
prawczy w

Ś

wieciu dla chłopców z zaburzeniami rozwoju osobowo

ś

ci na tle organicznego

uszkodzenia centralnego układu nerwowego i z upo

ś

ledzeniem umysłowym w stopniu lekkim,

z limitem 24 miejsc. W przypadku zakładu w

Ś

wieciu kontrowersje mog

ą

dotyczy

ć

tego, czy

chłopcy tam kierowani musz

ą

si

ę

charakteryzowa

ć

obiema dysfunkcjami? Tak sugeruje zapis

zarz

ą

dzenia, gdzie oba człony zdania pozostaj

ą

w koniunkcji. (Przemawia za tym równie

ż

fakt istnienia zakładów resocjalizacyjno-rewalidacyjnych, które s

ą

wła

ś

nie przeznaczone dla

chłopców z upo

ś

ledzeniem umysłowym.) Ale je

ś

li tak jest, to gdzie maj

ą

trafia

ć

nieletni

sprawcy czynów karalnych, wobec których orzeczono umieszczenie w zakładzie popraw-
czym, którzy nie s

ą

upo

ś

ledzeni, ale przejawiaj

ą

zaburzenia rozwoju osobowo

ś

ci na tle orga-

nicznego uszkodzenia centralnego układu nerwowego? Podobne w

ą

tpliwo

ś

ci mo

ż

e budzi

ć

background image

M. Muskała

Probacja 2, 2011

34

1) przebywaj

ą

c w schronisku dla nieletnich, odmawiali uczestniczenia

w procesie wychowania, edukacji i terapii,

2) w czasie pobytu w schronisku dla nieletnich uciekli z niego lub co naj-

mniej dwukrotnie nie wrócili z przepustki, a istniej

ą

uzasadnione podsta-

wy do przypuszczenia,

ż

e b

ę

d

ą

to czyni

ć

nadal,

3) w czasie pobytu w schronisku dla nieletnich co najmniej dwukrotnie do-

pu

ś

cili si

ę

czynów zabronionych,

4) przebywaj

ą

c w zakładzie poprawczym innego rodzaju, odmawiali uczest-

niczenia w procesie wychowania, edukacji i terapii,

5) w czasie pobytu w zakładzie poprawczym innego rodzaju uciekli z niego

lub co najmniej dwukrotnie nie wrócili z przepustki lub urlopu, a istniej

ą

podstawy do przypuszczenia,

ż

e b

ę

d

ą

to czyni

ć

nadal,

6) w czasie pobytu w zakładzie poprawczym innego rodzaju dwukrotnie

dopu

ś

cili si

ę

czynów zabronionych.

„W ten sposób – czytamy w uzasadnieniu – zrealizowany został postulat

ą

czenia do wysoce specjalistycznego oddziaływania terapeutycznego

nieletnich, którzy czynnie lub biernie odmawiaj

ą

udziału w procesie wycho-

wania, edukacji i terapii. Dzi

ę

ki utworzeniu readaptacyjnego zakładu po-

prawczego w pozostałych rodzajach zakładów jako

ść

pracy resocjalizacyjnej

zyska na efektywno

ś

ci”

8

.

O ile przed zmian

ą

rozporz

ą

dzenia nie miało to wi

ę

kszego znaczenia,

o tyle teraz ju

ż

sam tytuł rozdziału budzi kontrowersje. Co tworzy rodzaj?

Czy s

ą

to obecnie cztery główne kategorie (rodzaje?): resocjalizacyjne, re-

socjalizacyjno-rewalidacyjne, resocjalizacyjno-terapeutyczne i readaptacyj-
ne, czy te

ż

pod tym poj

ę

ciem mie

ś

ci si

ę

tak

ż

e podział zakładów resocjaliza-

cyjnych na otwarte, półotwarte, zamkni

ę

te i o wzmo

ż

onym nadzorze wycho-

wawczym. Odpowied

ź

na to wydawałaby si

ę

banalna, ale by

ć

mo

ż

e dla nie-

których bezzasadne pytanie poci

ą

ga za sob

ą

daleko id

ą

ce skutki

9

.

Przyjrzyjmy si

ę

dokładnie zapisom rozporz

ą

dzenia, koncentruj

ą

c si

ę

tylko

na tych, które dotycz

ą

zakładów poprawczych, pomijaj

ą

c równocze

ś

nie kwe-

stie zwi

ą

zane ze schroniskami dla nieletnich.

Zacytowany powy

ż

ej § 9

1

.1 w pkt. 4, 5 i 6 mówi o mo

ż

liwo

ś

ciach przenie-

sienia do zakładu readaptacyjnego nieletniego po wyst

ą

pieniu opisanych

okoliczno

ś

ci w zakładów poprawczych innego rodzaju. Je

ś

li ograniczymy si

ę

w rozwa

ż

aniach tylko do wyodr

ę

bnionych zakładów resocjalizacyjnych (z ich

zapis zarz

ą

dzenia dotycz

ą

cy zakładu w Białymstoku. Koniunkcji odpowiada nie tylko spójnik

„i”, ale tak

ż

e „oraz”, a zatem i w tym przypadku wychowanek winien si

ę

charakteryzowa

ć

obiema cechami: zarówno uzale

ż

nieniem, jak i nosicielstwem wirusa HIV.

8

Uzasadnienie do projektu zmian rozporz

ą

dzenia Ministra Sprawiedliwo

ś

ci…

9

Czego kolejnym przykładem mo

ż

e by

ć

tre

ść

rozdziału 9a „

Ś

rodki zapewnienia bezpiecze

ń

-

stwa w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich”, gdzie nie ma ju

ż

rodzajów za-

kładów, gdy

ż

zast

ą

piono je typami – zob. § 105

1

.2. W zale

ż

no

ś

ci od typu zakładu lub schro-

niska stosuje si

ę

pełny, ograniczony lub uproszczony system ochrony.

background image

Zakłady poprawcze readaptacyjne...

Probacja 2, 2011

35

podziałem na otwarte, półotwarte, zamkni

ę

te i o wzmo

ż

onym nadzorze wy-

chowawczym), co samo w sobie wydaje si

ę

nieuprawnione, bo czym w takim

razie byłyby pozostałe zakłady (rewalidacyjne, terapeutyczne), doprowadzi
to nas do do

ść

kuriozalnej sytuacji.

Rozpatrzmy hipotetyczn

ą

sytuacj

ę

: oto najbardziej zdemoralizowane jed-

nostki, które popełniły najpowa

ż

niejsze czyny i zostały skierowane do zakła-

dów o wzmo

ż

onym nadzorze wychowawczym (§ 7.1 – rozporz

ą

dze-

nia), b

ą

d

ź

dezorganizowały prac

ę

w innych zakładach (§ 7.2), gdy tym ra-

zem dezorganizuj

ą

prac

ę

tego

ż

zakładu, zostaj

ą

przeniesieni do zakładu

readaptacyjnego. Tutaj przykładowo przebywaj

ą

razem z uciekinierem

z zakładu otwartego, który co prawda uciekł i „istniej

ą

podstawy do przy-

puszczenia,

ż

e b

ę

dzie to czyni

ć

nadal”, ale do MOAS-u trafił, gdy

ż

: 1) nie

przebywał w aresztach

ś

ledczych lub zakładach karnych, 2) nie dopu

ś

cił si

ę

czynu karalnego okre

ś

lonego w art. 134, art. 148 § 1, 2 lub 3, art. 156 § 1

lub 3, art. 163 § 1 lub 3, art. 166, art. 173 § 1 lub 3, art. 197 § 3, art. 252 § 1
lub 2 oraz art. 280 Kodeksu karnego, 3) wyra

ż

a wol

ę

uczestniczenia w pro-

cesie resocjalizacji i którego postawa oraz zachowanie w schronisku za tym
przemawia, 4) nie identyfikuje si

ę

z podkultur

ą

przest

ę

pcz

ą

(§ 4.1 rozporz

ą

-

dzenia). A zatem w jednym zakładzie, by

ć

mo

ż

e nawet w jednej grupie wy-

chowawczej, przebywaj

ą

skrajnie ró

ż

ni nieletni, co z punktu widzenia mo

ż

li-

wo

ś

ci stosowania skutecznych

ś

rodków i metod oddziaływania nie wydaje

si

ę

najlepszym rozwi

ą

zaniem.

Mo

ż

e w takim razie chodzi o inny podział, bardziej nadrz

ę

dny, na cztery

główne rodzaje (resocjalizacyjne, resocjalizacyjno-rewalidacyjne, resocjali-
zacyjno-terapeutyczne i readaptacyjne). Ale jak nie trudno zauwa

ż

y

ć

i tu nie

jeste

ś

my wolni od kuriozalnych sytuacji, gdzie do jednego zakładu trafiaj

ą

np. wychowankowie z zaburzeniami osobowo

ś

ci, uzale

ż

nieni i bez jakiejkol-

wiek dodatkowej dysfunkcji poza niedostosowaniem. Tworzymy dla nich
oddzielne grupy wychowawcze, zale

ż

nie od tego, z jakiego zakładu przybyli?

Ale jak liczne? Nie powinny przekracza

ć

8 wychowanków, jak chce rozpo-

rz

ą

dzenie odno

ś

nie zakładów readaptacyjnych – § 9

1

.4, czy np. sze

ś

ciu, je

ś

li

b

ę

dziemy mieli wychowanków z zakładów resocjalizacyjno-terapeutycznych

– § 9.4. A co ze szkoł

ą

? Skoro obok wychowanków w normie intelektualnej

trafiaj

ą

tu tak

ż

e niepełnosprawni intelektualnie. Na bazie tylko tego jednego

zagadnienia takich dylematów rodzi si

ę

znacznie wi

ę

cej. Od aktów i j

ę

zyka

prawniczego wymaga si

ę

precyzji i jednoznaczno

ś

ci, i nawet przy wprowa-

dzaniu tego do

ść

kontrowersyjnego pomysłu mo

ż

na to było osi

ą

gn

ąć

, czego

przykładem mog

ą

by

ć

cho

ć

by rozwi

ą

zania z tego

ż

rozporz

ą

dzenia odnosz

ą

-

ce si

ę

do zakładów zamkni

ę

tych, o czym dalej.

Kolejn

ą

kwesti

ą

, która mo

ż

e budzi

ć

uzasadnione w

ą

tpliwo

ś

ci, s

ą

wymie-

nione wy

ż

ej przyczyny umieszczenia wychowanka w zakładach readapta-

cyjnych. Pierwsza z nich to odmawianie, jak dookre

ś

la uzasadnienie, zarów-

background image

M. Muskała

Probacja 2, 2011

36

no w sposób czynny, jak i bierny uczestniczenia w procesie wychowania,
edukacji i terapii. Oto oddajemy w r

ę

ce wychowawcy instrument, który by

ć

mo

ż

e jest potrzebny, wszak niejednokrotnie mamy do czynienia z pojedyn-

czymi wychowankami, którzy dezorganizuj

ą

prac

ę

grupy czy wr

ę

cz całego

zakładu, ale wymaga on chyba dalszej refleksji i przede wszystkim wi

ę

kszej

precyzji sformułowa

ń

. Nie trzeba by

ć

specjalist

ą

w dziedzinie resocjalizacji,

by zdawa

ć

sobie spraw

ę

z faktu,

ż

e niedostosowani społecznie kieruj

ą

si

ę

zwykle odmiennymi warto

ś

ciami,

ż

e traktuj

ą

pobyt w zakładzie, niezale

ż

nie

jak b

ę

dziemy to nazywa

ć

w aktach prawnych, jako kar

ę

, represj

ę

. I wszyst-

ko, co taka instytucja proponuje, spotyka si

ę

z ich wewn

ę

trznym oporem. Nie

chc

ą

uczestniczy

ć

w procesie oddziaływa

ń

, bo jest on cz

ęś

ci

ą

, elementem

systemu, który oni odrzucaj

ą

. Pierwszym i podstawowym zadaniem ka

ż

dego

wychowawcy jest wła

ś

nie zmieni

ć

nastawienie wychowanków. I trzeba

z zadowoleniem przyzna

ć

,

ż

e w wi

ę

kszo

ś

ci przypadków to si

ę

udaje.

W wi

ę

kszo

ś

ci przypadków wychowanków, ale i w wi

ę

kszo

ś

ci przypadków

wychowawców. Podkre

ś

lam to, gdy

ż

ten

ś

rodek mo

ż

e mie

ć

bardzo du

ż

e

znaczenie w budowaniu stosunków wychowawczych mi

ę

dzy personelem

a podopiecznymi. Oparcie tych relacji na stosunku zewn

ę

trznym, budowa-

nym na l

ę

ku i strachu, z punktu widzenia skuteczno

ś

ci oddziaływa

ń

ma nie-

wielkie znaczenie. Cel pobytu nieletniego w zakładzie to nie spokój, lecz
resocjalizacja.

Ponadto zaproponowane rozwi

ą

zanie na bazie obowi

ą

zuj

ą

cych regulacji

nie jest niczym nowym. W my

ś

l § 61 rozporz

ą

dzenia – wychowanek zakładu

w czasie pobytu w zakładzie powinien: 1) przestrzega

ć

regulaminu i rozkładu

zaj

ęć

w zakładzie, 2) przestrzega

ć

zasad bezpiecze

ń

stwa i powiadamia

ć

przeło

ż

onych o zagro

ż

eniach dla bezpiecze

ń

stwa osób, dla porz

ą

dku,

ś

ro-

dowiska, zdrowia lub mienia, 3) uczestniczy

ć

w procesie resocjalizacji,

4) wykonywa

ć

polecenia przeło

ż

onych – co odpowiada, a nawet rozszerza

zapis § 9

1

.1 pkt 4. Nie wywi

ą

zywanie si

ę

z tych obowi

ą

zków mo

ż

e skutko-

wa

ć

zastosowaniem

ś

rodków dyscyplinuj

ą

cych, i to nie tylko w my

ś

l

§ 71.1 pkt 12 wyst

ą

pieniem z wnioskiem o przeniesienie do innego zakładu

tego samego rodzaju, ale równie

ż

, jak czytamy w punkcie 13, wyst

ą

pieniem

z wnioskiem o przeniesienie do zakładu innego rodzaju (podkr. autora)

10

.

Jak podaje § 9

1

.1 pkt 5 kolejnym powodem umieszczenia nieletniego

w zakładzie readaptacyjnym jest ucieczka z zakładu innego rodzaju lub co

10

Warto doda

ć

,

ż

e tak brzmi

ą

cy zapis był obecny w omawianym rozporz

ą

dzeniu jeszcze przed

zmianami z 2009 r. i dotyczył przeniesienia do zakładów o wzmo

ż

onym nadzorze wycho-

wawczym. Jest to procedura czasochłonna, wymagaj

ą

ca zatwierdzenia przez s

ą

d. Art. 85

§ 2 ustawy o post

ę

powaniu w sprawach nieletnich przewiduje jednak mo

ż

liwo

ść

natychmia-

stowego przeniesienia nieletniego ze wzgl

ę

du na szczególne okoliczno

ś

ci sprawy. A jak po-

kazuje praktyka wychowawcza, znaczenie zastosowania tego

ś

rodka dyscyplinuj

ą

cego ma

równie

ż

daleko id

ą

ce znaczenie prewencyjne.

background image

Zakłady poprawcze readaptacyjne...

Probacja 2, 2011

37

najmniej dwukrotny niepowrót z przepustki lub urlopu, a istniej

ą

podstawy do

przypuszczenia,

ż

e b

ę

dzie to czyni

ć

nadal. Poza podobnymi zastrze

ż

eniami,

jak w sytuacji powy

ż

ej, gdzie do jednego zakładu trafiaj

ą

uciekinierzy z in-

nych, skrajnie ró

ż

nych rodzajów zakładów, dochodz

ą

dodatkowe w

ą

tpliwo-

ś

ci. S

ą

one zwi

ą

zane z funkcjonowaniem zakładów resocjalizacyjnych za-

mkni

ę

tych, które zgodnie z § 6.1 s

ą

przeznaczone dla wychowanków, którzy

wielokrotnie uciekali. Zatem mo

ż

na wnioskowa

ć

,

ż

e je

ż

eli wychowanek

ucieknie raz, to istnieje mo

ż

liwo

ść

przeniesienia go do zakładu readaptacyj-

nego, a je

ż

eli wielokrotnie (dwa) to do zakładu zamkni

ę

tego. Nasuwa si

ę

pytanie, a co z sytuacj

ą

, kiedy wychowanek ucieknie z zakładu typu za-

mkni

ę

tego? Oczywi

ś

cie istnieje jeszcze przesłanka przypuszcze

ń

,

ż

e b

ę

dzie

to czyni

ć

nadal, tyle tylko,

ż

e jest to przesłanka nieprecyzyjna, której trudno

przypisa

ć

jakie

ś

okre

ś

lone desygnaty.

Od podobnych w

ą

tpliwo

ś

ci nie jest wolny kolejny powód umieszczenia

w tego rodzaju (!) zakładach – co najmniej dwukrotne popełnienie czynu
zabronionego. Ka

ż

dego, niezale

ż

nie od wagi czynu?

Wi

ę

kszo

ść

z tych w

ą

tpliwo

ś

ci mo

ż

na rozwi

ą

za

ć

, precyzuj

ą

c zawarte

w rozporz

ą

dzeniu sformułowania, tak co do rozumienia „rodzaju” zakładów,

jak i rozwi

ą

za

ń

szczegółowych. Przykładem mog

ą

by

ć

regulacje zawarte

w omawianym rozporz

ą

dzeniu dotycz

ą

ce funkcjonowania zakładów za-

mkni

ę

tych, gdzie wyra

ź

nie okre

ś

lono, z jakich zakładów uciekinierzy mog

ą

trafi

ć

do tego rodzaju zakładów (§ 6.1).

Kolejnym zagadnieniem godnym uwagi jest rozumienie przez prawodaw-

c

ę

poj

ę

cia readaptacji. Zgodnie z § 9

1

.2 polega ona na:

1) zaplanowaniu i realizacji indywidualnych oddziaływa

ń

reedukacyjnych,

2) stosowaniu metod i form pracy słu

żą

cych ułatwieniu dostosowania si

ę

nieletniego do ustalonego w zakładzie porz

ą

dku,

3) ograniczeniu mo

ż

liwo

ś

ci korzystania z form zaj

ęć

charakterystycznych

dla zakładów poprawczych innego rodzaju, polegaj

ą

cym na:

a) kształceniu oraz zatrudnieniu wychowanków wył

ą

cznie na terenie za-

kładu,

b) prowadzeniu zaj

ęć

w czasie wolnym od nauki i pracy wył

ą

cznie na te-

renie zakładu i pod bezpo

ś

rednim nadzorem pracowników zakładu,

4) zwi

ę

kszeniu ilo

ś

ci zada

ń

i czynno

ś

ci o charakterze porz

ą

dkowym oraz

prac społecznie u

ż

ytecznych.

U

ż

yty w punkcie pierwszym termin reedukacja w analizowanym rozpo-

rz

ą

dzeniu pada tylko raz, wła

ś

nie w tym miejscu i niestety nigdzie nie został

wyja

ś

niony. Nie jest jasne, czy dla prawodawcy termin ten jest synonimem

resocjalizacji

11

, czy te

ż

zgoła czym

ś

odmiennym

12

. Zakładaj

ą

c to

ż

samo

ść

11

Wartym odnotowania jest fakt,

ż

e termin „resocjalizacja” w noweli z 2009 r. nie pada ani

razu.

background image

M. Muskała

Probacja 2, 2011

38

tych poj

ęć

, wypełnionych niedookre

ś

lonymi tre

ś

ciami intuicyjnymi, co

ś

, co

ma stanowi

ć

o odmienno

ś

ci readaptacji, ju

ż

w rozporz

ą

dzeniu wyst

ę

puje

i wyst

ę

powało. Mowa tu o zawartym w § 59.1 obowi

ą

zku prowadzenia pro-

cesu resocjalizacji wychowanka w oparciu o indywidualny plan resocjalizacji,
opracowany przez pedagoga przy współudziale wychowanka, psychologa
i innych pracowników zakładu.

Punkt drugi wydaje si

ę

by

ć

kluczowym w rozumieniu readaptacji, bo jak

wida

ć

z jego tre

ś

ci, readaptacja to nie cel pobytu w zakładzie poprawczym

jakiegokolwiek rodzaju, nie istota oddziaływa

ń

naprawczych umo

ż

liwiaj

ą

cych

adaptacj

ę

do warunków wolno

ś

ciowych po pobycie w warunkach izolacji

13

,

lecz jedynie proces podporz

ą

dkowania si

ę

i to nie tylko „ustalonemu w za-

kładzie porz

ą

dkowi”, ale i dostosowanie si

ę

do warunków izolacji

14

. Nazywa-

nie procesu adaptacji do warunków zakładowych readaptacj

ą

musi budzi

ć

sprzeciw ka

ż

dego pedagoga. Ponadto, sformułowanie u

ż

yte w punkcie dru-

gim to nic innego, jak swoista

ż

onglerka słowna, bo có

ż

to za wyj

ą

tkowe

metody i formy mog

ą

si

ę

w nim kry

ć

, dodajmy metody, których w innych

zakładach wychowawcy nie stosuj

ą

, bo wszak gdyby stosowali, to i w nich

nieletni dostosowaliby si

ę

do ustalonego w zakładzie porz

ą

dku

15

.

12

Trudno przypuszcza

ć

,

ż

e bezprzymiotnikowa readaptacja ró

ż

ni si

ę

w sposób zasadniczy od

readaptacji społecznej, skoro nawet w słowniku j

ę

zyka polskiego terminy te s

ą

uto

ż

samiane.

I nawet je

ś

li aktualnie na gruncie pedagogiki resocjalizacyjnej tocz

ą

si

ę

spory poj

ę

ciowe nad

znaczeniem poszczególnych terminów (zob. np. L. P y t k a, O mglisto

ś

ci j

ę

zyka pedagogiki

resocjalizacyjnej, Opieka–Wychowanie–Terapia 2002, nr 1, s. 33–38; B. P a s t w a -
W o j c i e c h o w s k a, Czy pytanie o bezsens resocjalizacji ma sens?, Resocjalizacja Polska,
Rocznik 2010, nr 1, s. 109–120), to wprowadzony zam

ę

t terminologiczny, zwłaszcza w od-

niesieniu do dyscypliny tak bardzo wyczulonej na precyzj

ę

słowa, z cał

ą

pewno

ś

ci

ą

musi

dziwi

ć

.

13

Tak to rozumie pedagogika resocjalizacyjna, penitencjarna – zob. np. W. A m b r o z i k, Pro-

ces readaptacji społecznej i jego istota, (w:) B. U r b a n, J. M. S t a n i k (red.), Resocjalizacja,
Warszawa 2007, t. 2; A. B a ł a n d y n o w i c z, Readaptacja społeczna, Encyklopedia peda-
gogiczna XXI wieku, t. V, Warszawa 2006, s. 63; I. M o t o w, Problem readaptacji społecznej
w mi

ę

dzynarodowych standardach prawnych, (w:) I. M o t o w (red.), Readaptacja społeczna

nieletnich przest

ę

pców w wybranych krajach Unii Europejskiej, Cz

ę

stochowa 2008, s. 19–26;

G. B. S z c z y g i e ł, Społeczna readaptacja skazanych w polskim systemie penitencjarnym,
Białystok 2007.

14

Skojarzenie z procesem prizonizacji wydaje si

ę

jak najbardziej uzasadnione.

15

Z punktu widzenia psycho- czy socjolingwistyki sformułowania, konstrukcje j

ę

zykowe u

ż

yte

przez prawodawc

ę

w sposób jednoznaczny okre

ś

laj

ą

sposób jego my

ś

lenia o rzeczywisto

ś

ci

zakładowej. A jak ucz

ą

te dyscypliny, „sposób mówienia (…) w jakim

ś

stopniu narzuca nam

sposób post

ę

powania i traktowania (treatment)” – zob. W. K a c z y

ń

s k a, Pedagogika reso-

cjalizacyjna Czesława Czapowa. Ku „antropologii praktycznej”, (w:) C. Czapów 1925–1980.

Ś

wiadectwo trzech pokole

ń

, Warszawa 2003, s. 357. U

ż

yty j

ę

zyk, a nie tylko konstrukcje

prawne, modyfikuje zastan

ą

rzeczywisto

ść

, a wr

ę

cz tworzy zupełnie now

ą

odrealnion

ą

, nie-

współgraj

ą

c

ą

z istniej

ą

c

ą

. Por. L. P y t k a, O eufemizmach w pedagogice specjalnej, (w:)

W. K u b i k, B. U r b a n (red.), Uwarunkowania i wzory marginalizacji społecznej współcze-
snej młodzie

ż

y, Kraków 2005, s. 81–86.

background image

Zakłady poprawcze readaptacyjne...

Probacja 2, 2011

39

W punkcie trzecim przechodzimy od, przynajmniej teoretycznie, konstruk-

tywnych oddziaływa

ń

do

ś

rodków… represji. Mowa tu o ograniczeniu mo

ż

li-

wo

ś

ci korzystania z kształcenia, zatrudnienia oraz prowadzeniu zaj

ęć

w cza-

sie wolnym od nauki i pracy wył

ą

cznie na terenie zakładu. Tyle tylko,

ż

e

z wyj

ą

tkiem zakładów otwartych w pozostałych jest to w zasadzie reguł

ą

(zob. odno

ś

nie półotwartych § 5.3, zamkni

ę

tych § 6.2 i o wzmo

ż

onym nad-

zorze § 7.4). Ponadto bior

ą

c pod uwag

ę

cel pobytu nieletniego w zakładzie

i stosowanie zasady indywidualizacji, prawodawca słusznie przewidział od-
st

ę

pstwa od takiej sytuacji, nawet w przypadku „najsurowszego” z zakładów,

o wzmo

ż

onym nadzorze § 7.5

16

. Jak wynika jednak z tre

ś

ci cytowanego

wy

ż

ej § 9

1

.2 pkt 3 nie dotyczy to zakładów readaptacyjnych, gdy

ż

w tym

przypadku i to bez

ż

adnych wyj

ą

tków zaj

ę

cia mog

ą

si

ę

odbywa

ć

wył

ą

cznie

na terenie zakładu. W zwi

ą

zku z tym szereg dalszych przepisów omawiane-

go rozporz

ą

dzenia pozostaje ze sob

ą

w sprzeczno

ś

ci. Dotyczy to chocia

ż

by

zawartego w § 66.1 katalogu nagród, jakie mo

ż

e otrzyma

ć

nieletni za: wła-

ś

ciw

ą

postaw

ę

i zachowanie, wyró

ż

niaj

ą

ce wykonywanie obowi

ą

zków, wzo-

rowe przestrzeganie regulaminu zakładu czy osi

ą

ganie bardzo dobrych wy-

ników w nauce (§ 65) Odnosi si

ę

to zwłaszcza do punktu 9 tego paragrafu,

który jako nagrod

ę

przewiduje: zgod

ę

na udział w imprezach, zaj

ę

ciach

o

ś

wiatowych i sportowych oraz szkoleniach poza zakładem. Je

ś

li nawet

stanie si

ę

na stanowisku,

ż

e interpretacja tre

ś

ci § 9

1

.2 pkt 3 wyklucza mo

ż

li-

wo

ść

zastosowania tej nagrody, to w przypadku § 71.1 takiej mo

ż

liwo

ś

ci ju

ż

nie ma. Tym razem mowa o

ś

rodkach dyscyplinuj

ą

cych, które stosuje dyrek-

tor za: naruszenie ustalonego w zakładzie porz

ą

dku, niewykonywanie swo-

ich obowi

ą

zków, zachowania godz

ą

ce w dobro innych osób czy ucieczk

ę

z zakładu lub nieusprawiedliwione niepowrócenie z udzielonego urlopu lub
przepustki (§ 70). Punkt 8 mówi o cofni

ę

ciu zgody lub nieudzielaniu zgody

na udział w imprezach, zaj

ę

ciach o

ś

wiatowych i sportowych oraz szkole-

niach poza zakładem, okre

ś

laj

ą

c czas, przez jaki ten zakaz ma obowi

ą

zy-

wa

ć

, ró

ż

nicuj

ą

c go w zale

ż

no

ś

ci od rodzaju(?) zakładu. I tak, w przypadku

zakładów otwartych ten

ś

rodek dyscyplinuj

ą

cy mo

ż

e obowi

ą

zywa

ć

do 2 mie-

si

ę

cy, półotwartych, resocjalizacyjno-rewalidacyjnych lub resocjalizacyjno-

terapeu-tycznych do 3 miesi

ę

cy, za

ś

w przypadku zakładów zamkni

ę

tych,

o wzmo

ż

onym nadzorze wychowawczym oraz readaptacyjnych (§ 71.1

pkt 8e) do 4 miesi

ę

cy.

Zatem, je

ś

li readaptacja nie polega na indywidualizacji (pkt 1), bo z tym

mamy do czynienia w ka

ż

dym zakładzie, nie na niesprecyzowanych formach

i metodach (pkt 2), ani na zakazie odbywania zaj

ęć

poza zakładem (pkt 3),

to musi polega

ć

, zgodnie z punktem 4, na zwi

ę

kszeniu ilo

ś

ci zada

ń

i czyn-

16

§ 7.5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach dla wychowanków wykazuj

ą

cych popraw

ę

w zachowaniu mog

ą

by

ć

organizowane zaj

ę

cia poza zakładem pod bezpo

ś

rednim i stałym

nadzorem pracowników zakładu.

background image

M. Muskała

Probacja 2, 2011

40

no

ś

ci o charakterze porz

ą

dkowym oraz prac społecznie u

ż

ytecznych. Takie

uj

ę

cie readaptacji, i mowa tu nie tylko o punkcie czwartym, obrazuje wr

ę

cz

odej

ś

cie prawodawcy od zało

ż

e

ń

aksjologicznych le

żą

cych u podstaw usta-

wy o post

ę

powaniu w sprawach nieletnich

17

. Charakterystyczny dla tak ro-

zumianego zakładu poprawczego „dyscyplinarno-izolacyjny system wycho-
wania, oparty na obowi

ą

zuj

ą

cej we wszystkich jego płaszczyznach i ogni-

wach zasadzie nadrz

ę

dno

ś

ci i podrz

ę

dno

ś

ci, egzekwowanej przede wszyst-

kim za pomoc

ą

kar przy nikłym stosowaniu nagród, wyklucza mo

ż

liwo

ść

wykorzystania w zabiegach reedukacyjnych autonomicznej aktywno

ś

ci wy-

chowanków, niezb

ę

dnych do osi

ą

gni

ę

cia jakichkolwiek (podkr. autora) efek-

tów wychowania”

18

, tak

ż

e tych, które

ż

yczeniowo zostały sformułowane

w rozporz

ą

dzeniu jako cel readaptacji, a polegaj

ą

cych na podporz

ą

dkowaniu

si

ę

warunkom izolacji

19

.

Sam pomysł wprowadzenia tego typu zakładów do systemu oddziaływa

ń

resocjalizacyjnych, cho

ć

budzi kontrowersje, mo

ż

na by próbowa

ć

uzasadni

ć

z punktu widzenia pedagogicznego. Za

ś

od strony formalno-prawnej nie

wymagałoby to zbyt wielu zabiegów, wystarczyłoby na przykład w niewielkim
stopniu zmieni

ć

przeznaczenie zakładów zamkni

ę

tych, uszczegółowi

ć

kilka

zapisów i upro

ś

ci

ć

procedury. Jednak sposób, w jaki tego dokonano, wydaje

si

ę

narusza

ć

wszelkie zasady tworzenia prawa. Wprowadzenie do porz

ą

dku

prawnego oderwanego, wyrwanego z innego aktu fragmentu, obcego aksjo-
logicznie i formalnie, trudno uzna

ć

za akt racjonalnego tworzenia prawa.

Ponadto nie sposób uwierzy

ć

, by liczny kr

ą

g podmiotów, które uczestniczyły

w konsultacjach społecznych, nie zgłaszał do tak

ź

le napisanego aktu

ż

ad-

nych uwag

20

.

17

Co jest oczywiste, gdy

ż

przyj

ę

te w zmianach z 2009 r. propozycje s

ą

przepisane z odrzuco-

nego projektu Prawo Nieletnich, czego kolejnym dowodem, poza nieprzystawaniem zapisów
do istniej

ą

cych regulacji, mo

ż

e by

ć

odwoływanie si

ę

do proponowanego w projekcie, a nie

istniej

ą

cego obecnie, podziału zakładów poprawczych na podstawowe i specjalne, jak to ma

miejsce w § 105

3

.1. Ograniczony system ochrony stosuje si

ę

w otwartych i półotwartych re-

socjalizacyjnych zakładach poprawczych, w specjalnych terapeutycznych i rewalidacyjnych
zakładach poprawczych oraz w zwykłych schroniskach dla nieletnich

18

Jak zauwa

ż

a ju

ż

ponad trzydzie

ś

ci lat temu S. K o w a l s k i, we wst

ę

pie do ksi

ąż

ki J. W ł o -

d a r k a, System wychowawczy zakładu poprawczego. Socjologiczne studium instytucji re-
socjalizacyjnej, Warszawa 1977, s. 8.

19

Na temat systemu dyscyplinarno-izolacyjnego zob m.in. C. C z a p ó w, Wychowanie resocja-

lizuj

ą

ce. Elementy metodyki i diagnostyki, Warszawa 1980; O. L i p k o w s k i, Resocjalizacja,

Warszawa 1976; C. C z a p ó w, S. J e d l e w s k i, Pedagogika resocjalizacyjna, Warszawa
1971.

20

Projekt rozporz

ą

dzenia został przekazany do zaopiniowania S

ą

dowi Najwy

ż

szemu, Krajowej

Radzie S

ą

downictwa, Naczelnej Radzie Adwokackiej, Krajowej Radzie Radców Prawnych,

Krajowej Radzie Kuratorów, Stowarzyszeniu S

ę

dziów S

ą

dów Rodzinnych, Towarzystwu

Przyjaciół Dzieci, dyrektorom zakładów i schronisk, zwi

ą

zkom zawodowym działaj

ą

cym na

terenie zakładów i schronisk, Okr

ę

gowym Zespołom Nadzoru Pedagogicznego. Dziwi

ć

mo

ż

e

background image

Zakłady poprawcze readaptacyjne...

Probacja 2, 2011

41

Oto realne oblicze rozporz

ą

dzenia w sprawie zakładów poprawczych

i schronisk dla nieletnich po jego zmianie z lipca 2009 roku. Krytycyzm auto-
ra, ostro

ść

i stanowczo

ść

sformułowanych uwag, wynika zarówno z dbało

ś

ci

o nale

ż

yty kształt regulacji prawnych decyduj

ą

cych o funkcjonowaniu ele-

mentu systemu resocjalizacji, jakim jest zakład poprawczy, jak i z troski
o mo

ż

liwe nast

ę

pstwa wychowawcze, jakich mo

ż

e do

ś

wiadczy

ć

nieletni,

trafiwszy do zakładu poprawczego readaptacyjnego.

w tej grupie nadreprezentatywno

ść

prawników w porównaniu z przedstawicieli

ś

rodowisk

wychowawczych, o

ś

wiecie nauki nie wspominaj

ą

c.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zakład poprawczy, Wszechnica Świętokrzyska, III rok
ZAKŁAD POPRAWCZY
Resocjalizacyjno rewalidacyjne walory uprawiania sportu w zakładzie poprawczym
METODY BADAŃ - KOLOKWIUM, arteterapia, zakład poprawczy, resocjalizacja
070506222931, arteterapia, zakład poprawczy, resocjalizacja
NIK zaklady poprawcze
W zakładach poprawczych socjoterapia, Wszechnica Świętokrzyska, III rok
ANKIETA WG RUBACHY, arteterapia, zakład poprawczy, resocjalizacja
Drama zabawa nauka wychowanie, arteterapia, zakład poprawczy, resocjalizacja
Metody w muzykoterapii, arteterapia, zakład poprawczy, resocjalizacja
Kompetencje terapeutyczne wychowawcy-zagadnienie na terapię (12), arteterapia, zakład poprawczy, res
o sztuce, arteterapia, zakład poprawczy, resocjalizacja
Dziecko i zakład poprawczy, Pedagogika Specjalna
arteterapia (2), arteterapia, zakład poprawczy, resocjalizacja
361, arteterapia, zakład poprawczy, resocjalizacja
ROZPORZ. w sprawie zakładów poprawczych i schronisk, Resocjalizacja; Pedagogika; Dydaktyka;Socjologi
Metodyka pracy w zakładzie poprawczym-zagadnienia wstępne, Pedagogika notatki
do I rozdz. mgr, arteterapia, zakład poprawczy, resocjalizacja

więcej podobnych podstron