Jestem członkiem grupy - scenariusz zajęć świetlicowych

Temat: Jestem członkiem grupy

Cele:



potrafi współpracować w grupie



potrafi podane cechy dopasować do danej osoby



przestrzega zasad fair play



potrafi się zrelaksować

Metody pracy:



zabawowa

Formy pracy:



praca z całą grupą

Przebieg zajęć:

1. Wszyscy, którzy…

Dzieci siedzą w kręgu. Ochotnik wchodzi do środka i wypowiada słowa: „Wszyscy,
którzy maja niebieskie oczy”, osoby, które należą do wymienionej kategorii
zamieniają się miejscami. Zaś stojący w środku również szuka miejsca dla siebie. W
środku zostaje jedna osoba, która mówi: „Wszyscy, którzy…”. Dzieci biorą pod
uwagę wygląd zewnętrzny, cechy charakteru itp.

2. Listonosz.

Dzieci siedzą w kręgu. Jedno dziecko zostaje w kręgu – jest listonoszem, który ma
dostarczyć list. Uczestnicy zabawy zadają listonoszowi pytania np. czy jest to
dziewczynka, czy ma zielony sweter. Listonosz natomiast może odpowiadać tylko tak
lub nie. Pytania są zadawane tak długo dopóki ktoś z kręgu nie odgadnie, kto jest
adresatem listu. Osoba, która wskaże adresata zostaje listonoszem.

3. Dzwoneczek.

Wszyscy uczestnicy siadają w kole, trzymając ręce założone do tyłu. Jedna osoba
znajduje się w środku koła. Prowadzący grę wręcza komuś dzwoneczek zaczyna on
wędrować z rąk do rąk, ale każdy podaje go sąsiadowi tyłu. Dzwoneczek należy
podawać

tak

ostrożnie,

by

nie

zadzwonił

i

nie

zdradził,

w czyich rękach się znajduje. Osoba będąca w środku musi uważnie obserwować
siedzących w kole i odgadnąć w czyich rękach znajduje się dzwonek. Jeżeli wskaże
trafnie, u kogo znajduje się dzwoneczek, ta osoba idzie do środka, a szukający siada
na jego miejscu.

4. Krzesełka.

Ustawiamy krzesła w duże koło zwrócone tyłem do siebie. Ich liczba powinna być o
jedno mniejsza od liczby uczestników. Wszyscy przy dźwiękach muzyki chodzą lub
tańczą wokół krzeseł. Kiedy muzyka milknie, każdy stara się usiąść na krześle. Gracz,
który nie zdąży usiąść zostaje wyeliminowany. Prowadzący zabiera jedno krzesło i gra

rozpoczyna się od nowa. Następuje nowy taniec, przerwa i eliminacja. Koniec gry
następuje, kiedy ostatnie krzesło zdobędzie, któryś z dwóch graczy.

5. Spacer wyobraźni – zabawa relaksacyjna.

Uczestnicy leżą na dywanie lub siedzą wygodnie a krzesłach, zamykają oczy i
słuchają

instrukcji

czytanej

przez

prowadzącego

„Wyobraź sobie, że powoli wychodzisz na podwórko…, ale gdy znalazłeś się na
zewnątrz zauważyłeś, że wszystko się zmieniło. Widzisz tylko las – przed sobą i
wszędzie gdzie się odwrócisz. Pogoda jest piękna, świeci słońce, ptaki śpiewają,
decydujesz się, więc na spacer po lesie… Pomiędzy drzewami dostrzegasz wąska
ścieżkę. Wchodzisz na nią… Po przejściu krótkiego odcinka zauważasz, że ścieżka
wychodzi na ogromna łąkę… Łąka jest pełna białych niebieskich kwiatów oraz
wysokiej trawy… Wygląda tak zachęcająco, że ściągasz buty, skarpetki i biegniesz
boso po trawie… Teraz czujesz zapach kwiatów… Dostrzegasz piękne motyle,
których przedtem nigdy nie widziałeś… żółte, niebieskie, różowe, pomarańczowe…
Spacerujesz powoli po łące, spoglądasz na nie w zamyślenie… Widzisz takie cudowne
kwiaty, których takaż nigdy nie widziałeś…