Jestem członkiem grupy - scenariusz zajęć świetlicowych
Temat: Jestem członkiem grupy
Cele:
potrafi współpracować w grupie
potrafi podane cechy dopasować do danej osoby
przestrzega zasad fair play
potrafi się zrelaksować
Metody pracy:
zabawowa
Formy pracy:
praca z całą grupą
Przebieg zajęć:
Wszyscy, którzy…
Dzieci siedzą w kręgu. Ochotnik wchodzi do środka i wypowiada słowa: „Wszyscy, którzy maja niebieskie oczy”, osoby, które należą do wymienionej kategorii zamieniają się miejscami. Zaś stojący w środku również szuka miejsca dla siebie. W środku zostaje jedna osoba, która mówi: „Wszyscy, którzy…”. Dzieci biorą pod uwagę wygląd zewnętrzny, cechy charakteru itp.
Listonosz.
Dzieci siedzą w kręgu. Jedno dziecko zostaje w kręgu – jest listonoszem, który ma dostarczyć list. Uczestnicy zabawy zadają listonoszowi pytania np. czy jest to dziewczynka, czy ma zielony sweter. Listonosz natomiast może odpowiadać tylko tak lub nie. Pytania są zadawane tak długo dopóki ktoś z kręgu nie odgadnie, kto jest adresatem listu. Osoba, która wskaże adresata zostaje listonoszem.
Dzwoneczek.
Wszyscy uczestnicy siadają w kole, trzymając ręce założone do tyłu. Jedna osoba znajduje się w środku koła. Prowadzący grę wręcza komuś dzwoneczek zaczyna on wędrować z rąk do rąk, ale każdy podaje go sąsiadowi tyłu. Dzwoneczek należy podawać tak ostrożnie, by nie zadzwonił i nie zdradził,
w czyich rękach się znajduje. Osoba będąca w środku musi uważnie obserwować siedzących w kole i odgadnąć w czyich rękach znajduje się dzwonek. Jeżeli wskaże trafnie, u kogo znajduje się dzwoneczek, ta osoba idzie do środka, a szukający siada na jego miejscu.
Krzesełka.
Ustawiamy krzesła w duże koło zwrócone tyłem do siebie. Ich liczba powinna być o jedno mniejsza od liczby uczestników. Wszyscy przy dźwiękach muzyki chodzą lub tańczą wokół krzeseł. Kiedy muzyka milknie, każdy stara się usiąść na krześle. Gracz, który nie zdąży usiąść zostaje wyeliminowany. Prowadzący zabiera jedno krzesło i gra rozpoczyna się od nowa. Następuje nowy taniec, przerwa i eliminacja. Koniec gry następuje, kiedy ostatnie krzesło zdobędzie, któryś z dwóch graczy.
Spacer wyobraźni – zabawa relaksacyjna.
Uczestnicy leżą na dywanie lub siedzą wygodnie a krzesłach, zamykają oczy i słuchają instrukcji czytanej przez prowadzącego
„Wyobraź sobie, że powoli wychodzisz na podwórko…, ale gdy znalazłeś się na zewnątrz zauważyłeś, że wszystko się zmieniło. Widzisz tylko las – przed sobą i wszędzie gdzie się odwrócisz. Pogoda jest piękna, świeci słońce, ptaki śpiewają, decydujesz się, więc na spacer po lesie… Pomiędzy drzewami dostrzegasz wąska ścieżkę. Wchodzisz na nią… Po przejściu krótkiego odcinka zauważasz, że ścieżka wychodzi na ogromna łąkę… Łąka jest pełna białych niebieskich kwiatów oraz wysokiej trawy… Wygląda tak zachęcająco, że ściągasz buty, skarpetki i biegniesz boso po trawie… Teraz czujesz zapach kwiatów… Dostrzegasz piękne motyle, których przedtem nigdy nie widziałeś… żółte, niebieskie, różowe, pomarańczowe… Spacerujesz powoli po łące, spoglądasz na nie w zamyślenie… Widzisz takie cudowne kwiaty, których takaż nigdy nie widziałeś…