1

2009

Magik Tonks

Magiczna Biblioteka 4.0

Eliksiry klasa II

Eliksiry

dla zaawansowanych

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

2

Magik Tonks

Podręcznik do eliksirów

Copyright © 2009 by Magik Tonks

Wszelkie prawa zastrzeżone

Opracowanie okładki:

Magik Tonks przy pomocy Microsoft Word 2007

ISBN 978-00-0000-003-3

Wydawnictwo Magiczna Biblioteka (WMB)

sowa: [e-mail]

kominek: 10087587

www.mbiblia.pl

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

3

Spis treści

Rozdział I – Różne eliksiry ........................................................................................................................................................ 4

Eliksiry czarnomagiczne ........................................................................................................................................................ 6

Eliksiry przemiany ................................................................................................................................................................. 7

Eliksiry miłosne ..................................................................................................................................................................... 9

Rozdział II - Alchemia ............................................................................................................................................................. 12

Wprowadzenie do alchemii ................................................................................................................................................ 12

Historia alchemii ................................................................................................................................................................. 13

Znani alchemicy .................................................................................................................................................................. 14

Kamień filozoficzny ............................................................................................................................................................. 15

Biografia ................................................................................................................................................................................. 17

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

4

Rozdział I – Różne eliksiry

Eliksiry pradawne

Eliksir Riddikuskus

Po wypiciu tego eliksiru człowiek zaczyna tańczyć i śmiać się do łez.

Składniki:

• 4 kolce jeżozwierza
• 1 pijawka
• 2 mordowniki
• 0,5 l wody zmieszanej z pieprzem białym
• 0,3 l soku mirahiti

Przygotowanie:

Kolce zmielić, pijawkę i mordowniki pokroić na drobne kawałki. Sok, kolce, pijawkę i mordowniki dodać do wody. Mieszać
przez 4 min w pełni księżyca.

Eliksir Bombaku

Po wypiciu tego eliksiru człowiek staje się świnią.

Składniki:

• 0,02 l śluzu etiki
• 1 oko świni
• 2 g sproszkowanego rogu jednorożca

Przygotowanie:

W pełni księżyca oko świni włożyć do jej krwi. Sproszkowany róg jednorożca wsypać do luzu i grzać na temperaturze 45
stopni przez 2 min, a następnie wlać do krwi. Wszystko mieszać zgodnie ze wskazówkami zegara przez 21 min.

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

5

Eliksir Rogu

Po wypiciu tego eliksiru na czole wyrasta róg. Jest to jeden z łatwiejszych eliksirów.

Składniki:

• 9 g sproszkowanego rogu jednorożca
• 0,1 l krwi gronostaja
• 3 pijawki
• 1 mordownik

Przygotowanie:

Wszystko wymieszać i gotować w temperaturze 120 stopni przez 7 minut.

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

6

Eliksiry czarnomagiczne

Eliksir Śmierci

Składniki:

• 6 liści tojadu żółtego
• wyciąg z soku mandragory
• 5 g oczu żuka
• 2 g skrzeku ropuchy
• 1 kijanka żaby bagiennej
• ogon szczura
• wyciąg z Błotnicy
• 1 pająk
• żółć pancernika

Przygotowanie:

Żółć pancernika zmieszaj z sokiem mandragory i wrzuć 5 g oczu żuka. Zagotuj. Powoli dodawaj skrzek, a następnie liście
tojadu. Dodaj posiekany ogon szczura oraz wyciąg z błotnicy. Niech wywar ostygnie. Potem wrzuć pająka i kijankę.
Mieszaj, aż eliksir uzyska przezroczysty kolor i smak wody. By uśmiercić osobę każ jej wypić eliksir w całości.

Odpadanie kończyn i zanik kości

Składniki:

• 20 dag sproszkowanych skrzydełek nietoperza
• jeden ogon jaszczurki stepowej
• 4 nogi pajęcze
• wyciąg z soku mandragory
• szczypta sproszkowanej skórki ropuchy jadowitej
• włos ofiary
• pazur szczura

Przygotowanie:

Do kociołka z 24 karatowego złota wlać wyciąg z soku mandragory i doprowadzić do wrzenia, dosypać 20 dag
sproszkowanych skrzydełek nietoperza i dodać 2 nogi pajęcze. Odstawić na 4 noce. Potem wymieszać i zagotować. Powoli
mieszając dodawać posiekany ogon jaszczurki stepowej, następnie wrzucić cały pazur szczura. Pozostawić do
wystygnięcia, a następnie wrzucić włos ofiary, szczyptę sproszkowanej skórki ropuchy jadowitej. Dodać 2 nogi pajęcze i
dodać 5 łyżek do potrawy spożywanej przez ofiarę.

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

7

Eliksiry przemiany

Eliksir Carlowan

Po wypiciu Eliksiru Carlowan człowiek zmniejsza się o 10 razy. Po wypiciu ponownie eliksiru człowiek ponownie zmniejsza
się 10 razy. Wiele razy czarodzieje wypili za dużo tego eliksiru i zmniejszali się nawet o 50 razy! Aby powrócić do
pierwotnego stanu należy wypić eliksir Normalig.

Składniki:

• 1 paznokieć krasnala
• 3 cm skóry gnoma
• 0,1 l śluzu gumochłona
• 0,3 l wody
• 8 swoich włosów

Przygotowanie:

Paznokieć zmielić na drobne kawałki. Skórę gnoma pociąć na drobne kawałki. Śluz, paznokieć, skórę i włosy dodać do
wody. Wszystko mieszać przez około 10 min i wypić 0,08 l eliksiru

Eliksir Normalig

Po wypiciu tego eliksiru człowiek wraca do pierwotnego stanu, jeśli ktoś zmniejszył się lub powiększył.

Składniki:

• 2 Swoje włosy
• 1 dżdżownica
• 0,2 l. Krwi żaby
• 1 suszona pokrzywa

Przygotowanie:

Włosy włożyć do krwi żaby i mieszać 5 min. Pokroić dżdżownicę i suszoną pokrzywę a następnie wsypać do krwi żaby.
Wszystko mieszając przez 16,5 min.

Eliksir Durbon

Po wypiciu tego eliksiru człowiek zapomina o wszystkim, co miał w ten dzień robić.

Składniki:

• 1 oko żaby
• 2 sproszkowane skrzydła orła bielika
• 2 suszone figi

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

8

• 0,8 l wody
• 0,1 l soku kroki liny
• 1 żabie odnóże

Przygotowanie:

Sok krokiliny dolać do wody. Oko żaby oraz jej odnóże zmielić i dodać do wody. Mieszać przez 4 min, a następnie dodać
suszone figi i sproszkowane skrzydła orła. Wszystko grzać w temperaturze 100 stopni przez 19 min.

Eliksir Rumbin

Po polaniu, kogoś tym eliksirem zamienia się on w żabę. Aby ten, kto stał się znów taki sam jak przed polaniem eliksiru
musi zostać pocałowany przez jakąkolwiek kobietę lub mężczyznę. Eliksir bardzo często stosowały złe czarownice. Pojawia
się on w wielu bajkach dla mugolskich dzieci.

Składniki:

• 2 krople jadu węża
• 3 muchy
• 1 tojad żółty
• 2 suszone pająki
• 3 otwornice
• 0,2 l wody

Przygotowanie:

Muchy suszyć przez 23 dni. Jad węża dolać do tojadu, a następnie wlać do wody. Otwornice, pająki, muchy dodać do
wody. Wszystko mieszać przez około 40 min. a następnie podgrzewać w temperaturze 130 stopni przez 23 min.

Eliksir Pazur

Palce zamieniają się w pazury. Bardzo łatwy eliksir.

Składniki:

• 0,1 l akonitu
• 1 korzeń asfodelusa
• 0,2 l nalewki z piołuna

Przygotowanie:

Korzeń pokroić na drobne kawałki i dodać do akonitu. Następnie substancje dolać do nalewki z piołuna. Mieszać przez 7
min w temperaturze 70 stopni.

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

9

Eliksiry miłosne

Miłosny napój Wenus

Składniki:

• 9 łyżeczek słodkiego czerwonego wina
• 9 liści bazylii
• 9 goździków
• 9 pestek jabłka
• 9 kropli wyciągu z wanilii
• 9 kropli soku poziomkowego
• 9 kropli soku z malin
• 1 korzeń żeń-szenia, pocięty na 9 równych kawałków

Przygotowanie:

Wszystkie 9 składników włożyć do naczynia przy blasku 9 poświęconych, różowych świec o godzinie 21.00, dziewiątego
dnia, dziewiątego miesiąca roku. Zamieszaj dziewięć razy napój drewnianą łyżką, za każdym razem wymawiając
następujące zaklęcie:

SPRAW, BY OSOBA, KTÓRA WYPIJE TO WINO,

OBLAŁA MNIE BOSKĄ MIŁOŚCIĄ.

SŁODKI NAPOJU MIŁOSNY ZAKLĘTY PRZEZ DZIEWIĘĆ

SPRAW, BY JEGO/JEJ MIŁOŚĆ BYŁA MOJA NA ZAWSZE.

Starogracki Eliksir Miłości

Stosowany już za dawnych czasów. Greckie hetery utrzymywały, że jest doskonały. Podobno dostały przepis od
uskrzydlonego, złotowłosego chłopczyka.

Składniki:

• garść płatków róży
• garść płatków róży
• garść płatków jaśminu
• sproszkowane skrzydła białych motyli
• łuska z ogona syreny
• dwa pióra ze skrzydeł turkawki (samiec i samiczka)
• kilka kropel mleka z piersi rusałki
• włos z głowy wybranka/wybranki
• garniec źródlanej wody

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

10

Przygotowanie:

Eliksir należy przygotowywać w nocy, najlepiej przy świetle księżyca w pełni. Wodę z czystego źródła wlać do kociołka.
Dodać płatki kwiatowe i gotować przez 10 minut. Do uzyskanego wywaru wsypać jednocześnie sproszkowane skrzydła
białych motyli i łuskę syreny, mieszaj go następnie przez pięć minut zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Twój wywar
powinien mieć teraz jasnozieloną barwę. Jeśli nie ma - bardzo źle. Następnie dodaj mleko rusałki. 6-7 kropel powinno
wystarczyć. Napój powinien teraz uzyskać różowawą barwę. Gotuj go jeszcze przez 30 minut i na samym końcu wrzuć
włos wybranka. Jeśli z nad kociołka zacznie się unosić czerwonawa mgła, znaczy, że przygotowałeś eliksir prawidłowo.

Napój miłosny z lubczyku

Składniki:

• 2 łyżki świeżych nasion lubczyku
• pół szklanki winiaku lub brandy

Przygotowanie:

Nasiona lubczyku zalewamy winiakiem lub brandy. Taką nalewkę można pić albo dodawać do innych koktajli lub napojów.

Miłosny napój Azteków

Składniki:

• 1 l mleka
• 2 laski wanilii
• 3/4 szklanki wody
• 2 łyżki miodu akacjowego
• 4 łyżki cukru
• 2 opakowania cukru waniliowego
• 4 łyżki kakao
• szczypta pieprzu kajeńskiego
• szczypta soli
• 1 kieliszek białego rumu

Przygotowanie:

W jednym kociołku zagotować 1 litr mleka z dwoma laskami wanilii. W drugim kociołku wymieszać: wodę z miodem,
cukrem, cukrem waniliowym i kakao. Wymieszane składniki zagotować. Z mleka wyciągnąć laski wanilii i nożem zeskrobać
ziarenka, które należy połączyć z masą z drugiego garnka. Do mleka dolać zawartość drugiego garnka, wymieszać. Dodać
sporą szczyptę soli i pieprzu kajenskiego. I jeszcze raz zamieszać. Do szklanki wlać kieliszek białego rumu i dopełnić
przygotowanym napojem mlecznym. Wymieszać. Pić na gorąco.

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

11

Miłosny napój cygański

Składniki:

• filiżanka wody
• łyżeczka kopru włoskiego
• 1/4 filiżanki czerwonego wina
• łyżeczka werbeny
• trzy szczypty gałki muszkatołowej

Przygotowanie:

Wszystkie składniki włóż do małego kociołka, postaw je na ogniu i zagotuj. Trzymając w ręku zapaloną różową świecę
usiądź przed naczyniem i skoncentruj się na ukochanej osobie. Przez 13 minut powtarzaj na głos jej imię. Następnie
zdejmij z ognia garnuszek i przecedź jego zawartość przez lnianą szmatkę. Dosłódź wszystko odrobiną miodu i podaj napój
ukochanej osobie.

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

12

Rozdział II - Alchemia

Wprowadzenie do alchemii

Alchemia jest jedną z najstarszych dziedzin wiedzy. Uprawiano ją już w starożytności. Zajmowano się nią w Chinach,
Mezopotamii, Indiach, Egipcie i Gracji. Można by nawet nazwać ją matką chemii, ponieważ podczas eksperymentów
alchemicy odkryli wiele związków chemicznych.

Alchemicy zajmowali się głównie poszukiwaniem:

• eliksiru życia - środka na długowieczność
• panaceum - leku na wszystkie choroby
• kamienia filozoficznego - głównego składnika napoju przedłużającego życie, a także pozwalającego zamienić

metale pospolite w szlachetne - złoto i srebro

Ciekawostki o alchemikach:

• alchemicy często sporządzali niesłychanie trudne notatki dotyczące swoich eksperymentów, których nikt poza

nimi nie potrafił odczytać

• jednym ze skutków zainteresowania Newtona alchemią, było odkrycie powszechnego prawa ciążenia
• zamiast kamienia filozoficznego, alchemikom często udawało się wyprodukować proch
• w 1462 roku pożar spowodowany przez zajmujących się alchemią dominikanów, strawił prawie połowę Krakowa

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

13

Historia alchemii

Alchemia powstała, tak jak większość rodzajów magii, w Starożytnym Egipcie, jednak nie była tam powszechnie
uprawiana, dlatego też przeniosła się na kontynent europejski - do Rzymu i Grecji, gdzie była uprawiana. Słowo alchemia
wzięło się od arabskiego słowa „Al-kim”. W Egipcie była nazywana Kami, a w Rzymie i Grecji - Chmela, co później zostało
zmienione na Chemia. Alchemia wykorzystuje również filozofie starożytna, dzięki czemu alchemicy są bardzo
wykształconymi czarodziejami.

Główną siedzibą starożytnej alchemii była Grecja i Rzym, jednak chęć pozyskania eliksiru życia byłą tak wielka, że alchemia
zaczęła przemieszczać się do Francji, Niemiec, Austrii, aż wreszcie dotarła do Czech i Polski. W końcu XVI wieku stolicą
alchemii była nazywana Czeska stolica - Praga, gdzie zjeżdżali się najbardziej dostojni alchemicy (już w tedy znani
Chemicy), którzy odkryli wiele pierwiastków miedzy innymi: Fosfor, Arsen, odkryli kwasy mineralne, amoniakowe,
Stwarzali aparatury laboratoryjne opracowywali metody udziału substancji chemicznych, oraz wymyślaniu mikstur
działających na niektóre choroby. Jak widać alchemia skupiała w sobie wiele dziedzin, współczesna chemię, biologię,
matematykę, medycynę, czasem astrologię.

Dziwne są czasem drogi przepływu myśli, bo oto chińska alchemia w XIV wieku dociera do Europy, dzięki ekspansji świata
islamskiego. Tak więc z Chin zaczerpnęli alchemicy koncepcję tajemniczego środka, który powodował transformację
nieszlachetnych metali w złoto, jak i pozwalał pozyskać tajemniczy eliksir życia, życiodajne lekarstwo, panaceum na
wszelkie choroby. Szybko stał się on szeroko znany jako kamień filozoficzny.

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

14

Znani alchemicy

Hermes Trismegistos

Legenda głosi, że ten egipski król panujący przez 3226 lat był największym alchemikiem wszech czasów. Podobno, gdy
Aleksander Wielki wtargnął do Egiptu, znalazł Szmaragdowe Tablice trzymane przez mumię Hermesa spoczywającego w
Wielkiej Piramidzie w Gizie. Tablice zawierały magiczne sekrety i wielu alchemików wieszało ich kopie na ścianach.

Michał Sędziwój

To najsłynniejszy polski alchemik żyjący w latach 1566-1636. Legenda mówi, że Sędziwój otrzymał od swojego mistrza
Setona, w zamian za wyratowanie z rąk elektora saskiego, niewielki flakonik ze złotą wodą. Specyfik ten miał mu pomóc w
odkryciu zagadki kamienia filozoficznego. Alchemik pracował z zapałem i wkrótce rezultaty swoich poszukiwań
zademonstrował na dworze Zygmunta III. Udało mu się w obecności króla przeobrazić trzy srebrne monety w złote.
Niestety, jak sam przyznał, nie zgłębił tajemnicy przemiany metali w złoto w większych ilościach. Od tego pokazu alchemia
stała się najmodniejszym zajęciem magnatów, profesorów akademii, a nawet krakowskich dam dworu.

Paracelsus

Tak naprawdę nazywał się Philippus Aureolus Theophrasus Bombastus von Hohenhaim i żył w latach 1493 - 1541. Uważa
się go za ojca medycyny naturalnej. Namawiał chorych, żeby wykorzystywali swoje własne naturalne siły uzdrawiające.
Teraz pewnie nazwalibyśmy tę metodę autosugestią. Naraził się takimi sposobami leczenia wielu medykom, którzy
utrzymywali się ze sprzedaży różnych mikstur. Należy dodać, że sam Paracelsus cuchnął, był grubiański i pyszałkowaty.

Nicolas Flamel

Urodził się w 1330 roku pod Paryżem. Nawiedzony we śnie przez anioła zobaczył księgę, którą zakupił na drugi dzień, za
marne pieniądze, a która okazała się podręcznikiem do transmutacji. 17 stycznia 1383 roku Nicoals Flamel odkrywa
kamień filozoficzny. Jak wspomina w swoim pamiętniku, pierwsza próba stworzenia złota z dodatkiem rtęci spowodowała,
że postało czyste srebro, kolejne próby przyniosły zamierzony efekt. Silny zapach, o jakim sugerował Flamel w swoim
pamiętniku mógłby wskazywać na siarkę. Według historyków Flamel zmarł w 1410 roku. Przeżył 80 lat i co w tamtych
czasach to również było fenomenem.

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

15

Kamień filozoficzny

Kamień filozoficzny (łac. lapis philosophorum) - legendarna substancja od wieków poszukiwana przez alchemików. Grecki
alchemik Zosimos z Panopolis określił ją mianem xerion ( arab. El Iksir, łac. elixir, pol. eliksir). Znany też jako tynktura (od
łac. tingere = „farbować”).

Poszukiwania kamienia filozoficznego zaczęły się ok. I wieku n.e., gdy zatrudnieni w egipskich świątyniach rzemieślnicy
podejmowali próby tworzenia imitacji kamieni szlachetnych oraz cennych barwników. Dysponowali specjalnymi
umiejętnościami, które trzymali w sekrecie przed innymi. Ich nastawienie do materii zdradzało cechy mitologiczne:
uważali, że jest ona święta i ożywiona. Ponieważ należeli do stanu kapłańskiego, mieli dostęp do wiedzy hellenistycznej,
znali grecką filozofię przyrody. Od Arystotelesa przejęli ideę, że materia składa się z materii (gr. hyle) i formy (ducha,
gr.pneuma). O dziejach zstąpienia tego ducha w materię oraz o możliwości jej powrotu do Demiurga, z czym związane
było uwolnienie od cielesności, nauczała gnoza, przeżywająca w Aleksandrii w II wieku okres prawdziwego rozkwitu.

Kamień filozoficzny - według alchemików od późnej starożytności - miał być substancją, za pomocą której metale
nieszlachetne (na przykład rtęć, ołów) można by przekształcić w wyniku procesu transmutacji metali (łac.transmutatio
metallorum) w metale szlachetne: złoto lub srebro. Znany był również jako Bazyliszek, sprawiał bowiem, iż rtęć krzepła,
zamieniając się w złoto; określano go mianem Salamandry, ponieważ był niepalny; znany był też jako Kameleon, ponieważ
człowiek, wpatrując się w niego, widział grę zmiennych barw (tzw. „pawi ogon”, łac. cauda pavonis). Utożsamiano go z
obojnaczym Merkuriuszem, ponieważ wyrażał całość, współistnienie sprzeczności (łac. coincidentia oppositorum): płci
(bóg Merkury jest obojnakiem) czy stanów skupienia (rtęć, znana też jako merkuriusz, nie jest ani cieczą, ani metalem, lub
jest i jednym, i drugim). Kamień filozoficzny był kwintesencją (od łac. quinta essentia, „piąta esencja”), czyli jednością
czterech żywiołów.

Proces transmutacji kamieni nieszlachetnych - opus magnum (łac. „wielkie dzieło”) alchemiczne - miał być możliwy dzięki
dodaniu niewielkiej ilości kamienia filozoficznego (wyobrażanego sobie przez alchemików najczęściej w formie gęstego
proszku). Proces ten trwać powinien siedem dni - tyle, ile trwało stworzenie świata - albo cały rok - tyle, ile trwa obieg
cyklu naturalnego. Najczęściej trwał jednak całe życie alchemika. Produktem wyjściowym procesu mógł być dowolny
pierwiastek, albowiem należało go sprowadzić do jego „pierwszej materii” (łac. prima materia), która w vas hermeticum
(łac. „naczynie hermetyczne”, „alembik”) poddawana była wieloetapowemu (najczęściej dziesięciostopniowemu)
procesowi rozkładania, oczyszczania i utwardzania. Proces otrzymywania kamienia filozoficznego miał przebiegać w jaju
filozoficznym.

Gdyby udało się odkryć taki kamień filozoficzny, za pomocą którego można by przekształcić wszystkie metale
nieszlachetne w złoto, i to w dowolnej ilości, kamień ów uchodziłby za uniwersalny; gdyby jego moc ograniczona była do
jednego tylko metalu, uchodziłby za partykularny.

Wedle legend kamień filozoficzny miał magiczne zdolności: można by z niego wytwarzać także eliksir życia (łac. elixir
vitae), który zapewnia nieśmiertelność każdemu, kto go wypije.

Alchemia chrześcijańska uważała, że kamieniem filozoficznym jest Jezus Chrystus, stosując wykładnię o „kamieniu
odrzuconym przez budowniczych, który stał się kamieniem węgielnym”. W Tractatus aureus przypisywanym Hermesowi
Trismegistosowi znajduje się stwierdzenie, że kamień filozoficzny do gnoju wyrzucony, podły, najpodlejszy - na równinie,
w górach i w wodach (łac. in stercore eiectus... vilis et vilissimus). Motyw przemiany tego, co podłe, w to, co szlachetne -
motyw sublimacji (łac. sublimatio – „wywyższenie”, „uwznioślenie”) to jeden z najważniejszych wątków przewijających się
w opowieściach o procesie produkcji kamienia filozoficznego. Aurum nostrum non est aurum vulgi („Nasze złoto nie jest
pospolite”) - stwierdza Rosarium Philosophorum (w: Artis auriferae, t. 2, s. 220).

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

16

Jego stworzeniem zajmowało się wielu, m.in. Arnold de Villanova, Rajmundus Lullus czy Polak, Michał Sędziwój (znane jest
jego dzieło dotyczące kamienia filozoficznego pt. „Tractatus de lapide philosophorum”). Jedynym, któremu się to udało,
był Nicolas Flamel.

Eliksiry – klasa II

Copyright ©2009
Magiczna Biblioteka

17

Biografia

http://www.hogwart.edu.pl/biblioteka/eliksiry.html

http://eliksiry-prof-kate.blog.onet.pl

http://ashlee-eliksiry.blogownik.pl

http://eliksiry.webpark.pl

http://wikipedia.pl