Ekonomika miast i regionów
Kierunek: Gospodarka przestrzenna
Studia I stopnia
T.4.
Gospodarka gruntami w mieście
Waldemar W. Budner
Ekonomika miast i regionów
Gospodarka gruntami w mieście (0)
Ziemia jednym z czynników produkcji
Ziemia czynnikiem immobilnym
Walory „ziemi” są różne dla różnych
podmiotów i funkcji
Wpływ czynnika ziemi na strukturę
produkcji i zagospodarowanie
przestrzenne może być rozpatrywany
przez rentę, jaką zapewnia właścicielowi
wydzierżawienie gruntów, albo przez cenę
gruntów na rynku nieruchomości
Ekonomika miast i regionów
Gospodarka gruntami w mieście (1)
Cechy terenu oraz jego położenie w stosunku do rynku
zbytu i innych użytkowników różnicują możliwości
osiągania dochodów z użytkowania danej działki
Osiągnięcie zysku/produktu określonej wartości wymaga
różnych nakładów (inwestycyjnych, nakładów pracy …)
Renta gruntowa – z punktu widzenia właściciela terenu –
to dodatkowy zysk wynikający z określonego
wykorzystywania danej działki.
Zarys teorii renty gruntowej (w odniesieniu do terenów
rolnych) stworzył w pierwszej połowie XIX w. D. Ricardo
– właściciele obszarów rolnych, na których koszty
uzyskania plonów i zysku ze sprzedaży produktów
rolnych otrzymują dodatkowy zysk
Ekonomika miast i regionów
Gospodarka gruntami w mieście
(2)
Renta różniczkowa pierwsza (I)
- składnik Ia – dodatkowe zyski wynikające z różnic
urodzajności gruntów w rolnictwie (np. czarnoziemy a
gleby bielicowe, obszary z wystarczającą ilością
opadów a obszary suche wymagające nawodnienia
….)
- składnik Ib – zróżnicowanie zysków wynikające z
odległości działki w stosunku do rynku zbytu (koszty
transportu, nietrwałość produktów, waga produktów,
stawki i warunki transportowe ….)
Renta różniczkowa druga (II) - dodatkowy zysk i
możliwość osiągnięcia korzyści lokalizacyjnych
wynikające ze zróżnicowania zainwestowania danej
działki oraz poniesionych w przeszłości nakładów
pracy i kapitału (nawożenie, melioracja itp.)
Ekonomika miast i regionów
Gospodarka gruntami w mieście (3)
Renta różniczkowa I
to ta część produktu dodatkowego,
który uzyskiwany jest w wyniku pracy (produkcji rolnej,
produkcji przemysłowej, działalności usługowej) na terenach o
bardziej korzystnych warunkach naturalnych i sytuacyjnych
(położenie działki w przestrzeni) a
renta różniczkowa II
to
dodatkowy przychód uzyskiwany z tytułu dotychczasowego
zagospodarowania, uzbrojenia terenu i warunków sąsiedztwa.
Renta gruntowa
(rolna) i
renta budowlana
(miejska) może być
traktowana jako podstawowy czynnik przestrzennego
różnicowania użytkowania gruntów rolnych oraz struktury
funkcjonalnej i intensywności wykorzystywania terenów
zurbanizowanych
Renta gruntowa (rolna) decyduje o zróżnicowaniu
użytkowania ziemi w rolnictwie i warunkuje rozwój rynku
terenów rolnych, a renta budowlana rynek terenów miejskich
(rys. 1)
Ekonomika miast i regionów
Gospodarka gruntami w mieście (4)
Rys.1. Renta gruntowa rolna i renta budowlana
Ekonomika miast i regionów
Gospodarka gruntami w mieście
(5)
Renta budowlana /miejska jest zawsze wyższa niż renta gruntowa
rolna. Funkcje miejskie (przemysł, usługi, mieszkalnictwo …) są z
reguły ekonomicznie silniejsze (dają większe
zyski
z jednostki
powierzchni) niż działalność rolnicza.
W warunkach gospodarki rynkowej i swobodzie obrotu gruntami
rolnicze użytkowanie terenu jest wypierane przez budownictwo. W
strefie podmiejskiej występuje ekspansja zabudowy – cena działek
budowlanych przewyższa wyraźnie cenę terenów rolnych (
rys. 1
)
Granica między rynkiem terenów rolnych a rynkiem terenów
miejskich wyznaczona jest w miejscu, gdzie
ceny
terenów rolnych
zrównują się z cenami terenów budowlanych. Linia ta stale przesuwa
się na zewnątrz (strefa podmiejska Poznania sięga obecnie do około
20 km od granicy miasta)
W strefie podmiejskiej występują konflikty przestrzenne między
różnymi użytkownikami, może obniżać się wartość ekologiczna i
społeczna przestrzeni
Konieczne są działania władz samorządowych na rzecz ochrony
biologicznie czynnych obszarów przed ekspansją niekontrolowanej
zabudowy (planowanie przestrzenne, strefy ochronne…)
Ekonomika miast i regionów
Gospodarka gruntami w mieście (6)
Wewnątrz miasta użytkownicy przestrzeni (funkcje miejskie)
konkurują ze sobą o zajęcie najlepszej działki/miejsca/lokalizacji
Rentę miejską
określają głównie oszczędności z tytułu dostępności
przestrzennej/komunikacyjnej danego miejsca z innych punktów
miasta. Najwyższa renta miejska występuje w miejscu o najniższych
zagregowanych kosztach transportu i maksymalnych korzyściach
aglomeracji. W mieście z koncentrycznym układem komunikacyjnym
może ona być odwzorowana kształtem stożka, którego szczyt
występuje nad centrum miasta. Nachylenie ramion stożka zmienia
się wraz z postępem technicznym w budownictwie i komunikacji.
Ekonomika miast i regionów
Gospodarka gruntami w mieście (7)
Czynniki renty miejskiej to
:
-
Przestrzenna dostępność komunikac., do obsz. życia społ usług,
-
Poziom wyposażenia w infrastrukturę techniczną …
-
Warunki środowiskowe (nośność gruntów, poziom zalegania wód
gruntowych, mikroklimat, walory krajobrazowe, zanieczyszczenie
powietrza, hałas…) Odległość od dzielnicowych centrów
usługowo-handlowych …
-
Status społeczno-ekonomiczny mieszkańców i czynniki
historyczne, wartość społeczna przestrzeni …
-
Jakość istniejącego zagospodarowania , sąsiedztwo, odległość od
terenów zielonych, rekreacyjnych …
-
Planowane kierunki rozwoju przestrzennego miasta, programy
inwestycyjne …
-
Komunikacja zbiorowa a właściwie odległość do przystanków
komunikacji tramwajowej i autobusowej, linii metra itd …
Ekonomika miast i regionów
Gospodarka gruntami w mieście (8)
Model graficzny stawek renty przedstawia rozmieszczenie
konkurujących ze sobą o teren funkcji miejskich (usługi, handel,
przemysł, budownictwo mieszkaniowe). Założenia wstępne modelu:
-
Centrum miasta (CBD) jest głównym rynkiem zbytu …
-
Układ transportu ma charakter koncentryczny
-
Nie występuje zróżnicowanie przyrodnicze gruntów …
-
Wszyscy użytkownicy przestrzeni dysponują takimi samymi środkami
technicznymi
-
Właściciele gruntów nie mieszkają w mieście, użytkownicy dzierżawią
tereny, mieszkania, powierzchnie biurowe oraz produkcyjno-usługowe …
-
Nie występują administracyjne ograniczenia wykorzystywania gruntów
(brak polityki przestrzennej)
-
Czynnik ziemi i pozostałe czynniki produkcji są w pełni substytucyjne
(możemy zwiększyć intensywność pracy/kondygnacji/gęstości
zaludnienia na jednostkę powierzchni działki….)
-
Teren jest zajmowany przez jednostkę, która oferuje najwyższą stawkę
za jednostkę powierzchni działki lub najwyższą stawkę dzierżawy
powierzchni biurowej …
Ekonomika miast i regionów
Gospodarka gruntami w mieście (9)
Rys. 2.
Renta miejska a alokacja gruntów dla różnych funkcji
Ekonomika miast i regionów
Gospodarka gruntami w mieście (10)
Najwyższe stawki renty, najwyższe dochody z jednostki powierzchni (m
2
)
oferują usługi wyższego rzędu. Dobrym przykładem są tu usługi finansowe,
banki, które lokalizują się najbliżej centrum miasta. Stawki renty tych
funkcji gwałtownie jednak spadają w miarę odległości od CBD. Usługi te są
konkurencyjną funkcją w stosunku do innych funkcji miejskich na niewielkiej
powierzchni (do odległości du) [
rys. 2]
Użytkownicy konkurują ze sobą w przestrzeni miasta o zajęcie miejsca
zapewniającego maksymalna użyteczność ekonomiczną (zysk; działalność
biznesowa różnego typu) lub dającego maksimum satysfakcji
(mieszkalnictwo). W odległości x od CBD renta w sektorze przemysłu jest
już wyższa niż w usługach, a w odległości y renta handlu
wielkopowierzchniowego przewyższa rentę w przemyśle [
rys. 2]
Handel wielkopowierzchniowy (centra handlowe …) wymaga dużych
powierzchni sprzedaży i dużych powierzchni parkingowych. Funkcja ta
najczęściej lokuje się na skraju miasta często w sąsiedztwie wielorodzinnych
osiedli mieszkaniowych (w modelu graficznym pominięto mieszkalnictwo).
Krzywa stawek renty dla handlu wielkopowierzchniowego jest wyraźnie
bardziej spłaszczona niż dla przemysłu i usług [
rys. 2]
Ekonomika miast i regionów
Gospodarka gruntami w mieście (11)
Rys. 3.
Składana krzywa renty po uwzględnieniu polityki przestrzennej
władz miasta
Ekonomika miast i regionów
Gospodarka gruntami w mieście (12)
Władze miast –już od dawna, a szczególnie w XX w., zarówno w gospodarce
centralnie zarządzanej, jak i w gospodarce rynkowej, prowadziły i prowadzą
nadal aktywną politykę przestrzenną, planują rozwój przestrzenny miast i
prowadzą aktywne działania na rynku nieruchomości komunalnych
Uchylenie założenia o niewystępowaniu administracyjnych ograniczeń
użytkowania gruntów powoduje, że składana krzywa renty wewnątrz miasta
będzie miała bardziej skomplikowany przebieg. Decyzje planistyczne
ograniczają swobodę konkurencyjności wykorzystywania przestrzeni miasta
(np. ochrona terenów zielonych i innych terenów publicznych …)
Najwyższe stawki renty oferowane przez usługi (banki, ubezpieczenia) nadal
występują w centrum miasta, ale w odległości d1-d2 władze preferują
utrzymanie obniżonych stawek renty ze względów społecznych bądź
ekologicznych. Krzywa renty gwałtownie w tych miejscach obniża się
[rys. 3]
.
Również w strefie przemysłowej miasta władze mogą dopuszczać obniżenie
stawek renty (zmniejszyć podatek od nieruchomości) dla sektora małych i
średnich przedsiębiorstw bądź rzemiosła (celem może być chęć utrzymania
miejsc pracy i ochrona słabszych ekonomicznie grup społecznych)
Ekonomika miast i regionów
Gospodarka gruntami w mieście (13)
Celem polityki władz dopuszczającej obniżenie stawek renty na
niektórych terenach komunalnych w mieście jest najczęściej
utrzymanie stałej ludności w strefie śródmiejskiej, ograniczenie
wyludniania się śródmieścia, utrzymanie drobnej wytwórczości i
drobnego handlu, a przede wszystkim zieleni publicznej
(przykłady z miast europejskich i amerykańskich)
Renta budowlana decyduje o intensywności pionowej (liczba
kondygnacji budynków) i poziomej (stopień zabudowy działki)
wykorzystywania gruntów w mieście. Najbardziej intensywne
użytkowanie występuje w CBD, a intensywność wykorzystania
terenów maleje w miarę odległości od centrum
Renta może też wyjaśniać gęstość zaludnienia w regionie
miejskim
Mechanizm renty gruntowej ma kluczowe znaczenie dla
rozmieszczenia sposobów użytkowania i zagospodarowania
terenów w miastach (też segregację społeczną).