CHIRURGIA STOMATOLOGICZNA C17

GUZY ŁAGODNE

CECHY GUZA ŁAGODNEGO:
Otoczenie zmiany torebką łącznotkankową

Wyraźne ograniczenie od otoczenia
Powolny rozprężający wzrost

Brak tendencji do naciekania podścieliska
Nie daje przerzutów

Zbudowany z komórek wysokozróżnicowanych
Nie daje wyniszczenia nowotworowego

Możliwość nawrotów po nieradykalnym usunięciu
Guzy łagodne mogą rozwijać się z:
Guzy łagodne dzielimy na :



Zębopochodne



Łącznotkankowe



Zapalne

Guzy zębopochodne
(tumor odontogenes)
Obraz kliniczny, mikroskopowy, rtg. zależy od :

-

Fazy odontogenezy

-

Umiejscowienia

-

Stopnia zaawansowania

-

Mineralizacji tkanek z których guz jest zbudowany

KLASYFIKACJA PINDBORGA I KRAMERA



Szkliwiak (adamantinoma)



Zębiak (odontoma)



Kostniwiak (cementoma)



Śluzak (myxoma)

SZKLIWIAK (adamantinoma)
Najczęstszy guz zębopochodny, przeważnie u młodych
ludzi (3-4 dekada życia)
Rozwija się z :
- komórek nabłonka narządu szkliwnego
-z wysp nabłonkowych Malasseza
-z nabłonka torbieli zawiązkowej
Wzrasta powoli, początkowo wykrywany jedynie w rtg
Po zniszczeniu istoty zbitej kości nacieka tkanki miękkie
Jest guzem półzłośliwym (w miarę wzrostu może ulec
zezłośliwieniu i metaplazji
Obraz kliniczny szkliwiaka
Głównie w żuchwie (tylny odcinek trzonu, kąta i gałęzi), w
szczęce spotykany w zatoce szczękowej
Bezobjawowy, niewielkich rozmiarów, chorzy zgłaszają się
do lekarza z zaawansowanym stadium
Wzrost guza powoduje rozdęcie kości, ścieńczenie blaszki
korowej (chrzęst pergaminowy)
W żuchwie – złamania patologiczne
Makroskopowe cechy szkliwiaka:

-

gąbczasty, jamisty guz

-

wysłany cienką wyściółką lub bez torebki

-

treść wypełniająca jest galaretowata lub półpłynna o

zabarwieniu szaroróżowym bez opalescencji
Postacie szkliwiaka:
Typy obrazu histologicznego:



Pęcherzykowy



Splotowaty



Akantotyczny



Ziarnistokomórkowy

Typ nie ma znaczącego wpływu na rokowanie
Szkliwiaki różnicuje się z :



Torbielą zębopochodną lub naskórkową



Dysplazją włóknistą kości



Ziarniniakiem naprawczym olbrzymiokomórkowym



Śluzakiem

Szkliwiak trzonu i gałęzi żuchwy –postać pęcherzykowa
Deformacja twarzy towarzysząca szkliwiakowi w kącie
żuchwy
LECZENIE
doszczętne usunięcie na drodze odcinkowej resekcji kości z
marginesem nie zmienionych tkanek (możliwość nawrotów)
Ubytki poresekcyjne powinny być jednoczasowo
odtworzone przeszczepem kości własnopochodnej (talerz
kości biodrowej) .W szczęce stosuje się rehabilitacje
protetyczną

ZĘBIAK (odontoma)
Powstaje na skutek zaburzeń rozwojowych tkanek narządu
zębowego wywołanych przez zakażenie lub uraz
Najczęściej podczas drugiego ząbkowania
Może powodować opóźnione wyrzynanie zębów stałych
(głównie siekaczy górnych)
Zwykle bezobjawowy
Duży guz daje:
- dolegliwości bólowe o charakterze neuralgicznym ,
uciskając nerw V
- rozchwianie i przemieszczenie zębów
Rodzaje zębiaków:



Zębiak twardy (zębina, cement, szkliwo)



Miękki (nabłonek szkliwny, tkanka łączna, wysepki

cementu i zębiny)



Mieszany



Złożony (twór torbielowaty, otoczony torebką ,wypełniony

płynem i tworami przypominającymi miniaturowe zęby)
KOSTNIWIAK (cementoma)
Obraz kliniczny kostniwiaka:
Obraz radiologiczny kostniwiaka:



Postać niedojrzała- przejaśnienie



Później osteolityczne zacienienie otoczone rąbkiem

przejaśnienia („halo”)



Kostniwiak dojrzały – ognisko zagęszczenia otoczone

strefą przejaśnienia



Ma związek z zębem

LECZENIE



Wyłuszczenie wraz z zębem w sąsiedztwie którego się

znajduje

©Fiscus [e-mail]

C17 1/6

CHIRURGIA STOMATOLOGICZNA C17



Duże - doszczętne usunięcie na drodze odcinkowej resekcji

kości



Ubytki poresekcyjne powinny być jednoczasowo

odtworzone przeszczepem kości własnopochodnej .W szczęce
stosuje się rehabilitacje protetyczną
Kostniwiak wypełniający prawą zatokę szczękową
ŚLUZAK (myxoma)
Zbudowany z galaretowatej substancji podstawnej w której
są gwiaździste i okrągłe komórki pierwotnej miazgi zębowej
Po rozcięciu guza wydobywa się szklista masa

Częściej w kości żuchwy, rzadziej w obrębie szczęki,
policzka i na podniebieniu
Określany jako guz półzłośliwy ( skłonność do
miejscowego naciekania, nie daje przerzutów); <wg.prof.
Bartkowskiego>
Śluzak w jamie ustnej występuje w połączeniu z innymi
tkankami jako:



Włókniakośluzak (fibromyxoma)



Chrzęstniakośluzak (chondromyxoma)



Kostniakośluzak (osteomyxoma)

NADZIĄŚLAK (epulis)



Zapalno-rozrostowa zmiana guzopodobna umiejscowiona

na dziąsłach



Punktem wyjścia są tkanki przyzębia (dziąsło, ozębna i

okostna )



Częściej w okolicy zębów siecznych i kłów



Rzadko przy zębach bocznych i w obrębie bezzębnego

wyrostka
Typy nadziąślaków:



Ziarninowy (e.granulomatosa)



Włóknisty (e.fibromatosa)



Olbrzymiokomórkowy (e.gigantocellularis)

NADZIĄŚLAK ZIARNINOWY I WŁÓKNISTY:



Uszypułowane , kuliste guzy



Zabarwienie różowe lub czerwonawe



Spoistość miękka (n.ziarninowy), elastyczno-twarda

(n.włóknisty)



Niebolesny



Może powodować przemieszczenie i rozchwianie zębów

NADZIĄŚLAK OLBRZYMIOKOMÓRKOWY
Uszypułowany lub na szerokiej podstawie

Nieregularny kształt, kalafiorowate
Sinoczerwony

Spoistość-elastyczna
Łatwo krwawią przy drobnych urazach, mogą ulec
owrzodzeniu
Powodują zanik kości podłoża z ucisku

Często u dzieci w okresie wymiany uzębienia
Guzy pochodzenia nabłonkowego
BRODAWCZAK (papilloma)
•Zbudowany z nabłonka wielowarstwowego płaskiego j.u.
•Wyrasta kalafiorowato ponad powierzchnię

•Zrośnięty wąską szypułą lub szeroką podstawą
•Spoistość miękka
•Występuje pojedynczo lub mnogo
•Umiejscowienie- policzek ,podniebienie , język
•Mechaniczne lub chemiczne drażnienie guza powoduje
nagły wzrost – co może być wyrazem zezłośliwienia
•Leczenie: wycięcie zmiany
GRUCZOLAK (adenoma)
-Rozwija się z komórek gruczołowych małych lub dużych
gruczołów ślinowych
-Posiada łącznotkankową torebkę
-Wolny, bezbolesny wzrost
-Dobrze odgraniczony od otoczenia
-Najczęściej spotykany to gruczolak wielopostaciowy –
adenoma pleomorphum, tumor mixtus (miejscowo złośliwy)
Guzy pochodzenia mezenchymalnego
WŁÓKNIAK (fibroma)



Jeden z najczęstszych w j.u., najczęściej na podniebieniu

lub policzku



Ma łącznotkankową torebkę, jest gładki, różowy,

uszypułowany



Włókniak twardy (fibroma durum) – ubogokomórkowy



Włókniak miękki (fibroma molle) – bogatokomórkowy



Włókniakowatość dziąseł (fibromatosis gingivarum) –

zmiana zajmuje całe utkanie dziąsła (czynniki sprzyjające:
zab.hormonalne, leki p/padaczkowe, czynniki dziedziczne)



Leczenie: wycięcie guza

TŁUSZCZAK (lipoma)
Pochodzi z lipocytów
Występuje pod skórą twarzy i błonie śluzowej j.u.

Okrągły, miękki, przesuwalny guz, barwy żółtawej
Dobrze odgraniczony od otoczenia, o cienkiej torebce

Rośnie powoli, może osiągać znaczne rozmiary
Może rozwinąć się w miejscu fizjologicznego braku tkanki
tłuszczowej
Leczenie: wyłuszczenie zmiany
CHRZĘSTNIAK (chondroma)



Rzadko w kościach twarzoczaszki



Rośnie wolno, bezobjawowo, w postaci guza endo- lub

egzofitycznego o nierównej powierzchni



Na rtg: ograniczone, niejednorodne rozrzedzenie kości oraz

pogrubienie okostnej



Leczenie: radykalne usunięcie zmiany

KOSTNIAK (osteoma)
Kostniak gąbczasty (o.spongiosum), kostniak zbity
(o.eburneum, o.durum)
W kościach szczęki, żuchwy, zatokach
Dobrze odgraniczony od otoczenia

Uciskając nerwy może powodować nerwoból i parestezje
Obraz rtg: zmiana obrysu kości ze wzmożonym cieniem
kostniaka
Leczenie: zdłutowanie zmiany
Guzy z tkanki mięśniowej
MIĘŚNIAK (myoma)

©Fiscus [e-mail]

C17 2/6

CHIRURGIA STOMATOLOGICZNA C17



Poprzecznie prążkowany (rhabdomyoma) i

gładkokomórkowy (leyomyoma)



Rzadko występują w jamie ustnej



Pojedynczy, elastyczny guzek, nie dający dolegliwości

bólowych, rośnie wolno



Leczenie: usuniecie z niewielkim marginesem zdrowej

tkanki
Guz Abrikosowa (myoblastoma granulocellulare)



guz o niewyjaśnionej histogenezie występujący najczęściej

na bocznej powierzchni języka



Elastyczno-twardy guzek, nieprzesuwalny, o średnicy

1-2cm, bezbolesny



Nabłonek pokrywający guz często ulega pogrubieniu i

wpuklając się w podścielisko tworzy rozrosty
rzekomorakowe
Guzy naczyń krwionośnych i chłonnych
NACZYNIAK KRWIONOŚNY(hemangioma)



Jak i inne naczyniaki może być różnie traktowany; jako

zaburzenie wrodzone, nowotwór lub jako powstały pod
wpływem urazu



Najczęściej na języku, wargach, twarzy



Naczyniak płaski (h.plana) i naczyniak jamisty

(h.cavernosum) - (ze znacznym rozszerzeniem i
nowotworzeniem naczyń)
NACZYNIAK CHŁONNY (lymphangioma)
Najczęściej na wardze i języku
Powstaje w wyniku rozrostu naczyń chłonnych

Naczyniak zwykły (l.simplex)- najczęstsze rozwojowe
zaburzenie naczyń chłonnych, pojawia się w pierwszych
latach życia
Naczyniak jamisty (l.cavernosum)- powierzchnia języka
jest pokryta przeświecającymi, szaroniebieskimi tworami o
miękkiej, elastycznej konsystencji
LECZENIE



Zabieg chirurgiczny



Krioterapia



Elektrokoagulacja



Zabieg przy użyciu lasera

Guzy pochodzenia nerwowego
Nerwiakowłókniak (neurofibroma)



Występuje w formie pojedynczej lub mnogiej – jako

choroba Recklinghausena



Występuje w tkance podskórnej i wzdłuż przebiegu

nerwów, często w okolicy powiek



Skóra ma barwę szarożółtą z brunatnymi guzkami

Nerwiak osłonkowy (neurilemmoma, schwannoma)



Z komórek osłonkowych Schwanna i fibroblastów



Najczęściej umiejscowiony na języku

Nerwiak zwojowy (ganglioneuroma)
Nerwiak splotowaty (neuroma plexiforme)
Guz Abrikosowa
POBIERANIE MATERIAŁU DO BADANIA
HISTOPATOLOGICZNEGO

Metody pobierania materiału
BADANIE CYTOLOGICZNE
Materiał do badania z punkcji cienkoigłowej, wymazu z
guza lub z powierzchni zmiany chorobowej
Ocenia się cechy morfologiczne komórek bez
odzwierciedlenia cech budowy nowotworu i jego stosunku do
otoczenia
Wymaz lub preparat pobiera się na szkiełko podstawowe,
pokrywa po rozprowadzeniu szkiełkiem nakrywkowym i
zanurza w zbiorniku zawierającym mieszaninę eteru i 70%
spirytusu w stosunku 1:1. Następnie barwi się preparat
metodą Papanicolaou.
Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa- wskazania:



Wszystkie zmiany zawierające płynną treść



Zmiany sródkostne przed podjęciem leczenia

chirurgicznego



Nieowrzodziałe guzy

Technika wykonania:



igła o średnicy 0,6-0,8 strzykawka o pojemności 10-20 cm3.



Odkażenie i znieczulenie miejsca wkłucia



Po wprowadzeniu igły i dotarciu do zmiany, badający

porusza igłą do przodu i do tyłu, aspirując do strzykawki
materiał komórkowy guza, każdym razem zmieniając
kierunek wkłucia igły.



Przed usunięciem igły badający zaprzestaje zasysania

materiału komórkowego, aby po odłączeniu igły od
strzykawki uniknąć wszczepienia komórek nowotworowych
w kanał biopsyjny. Po usunięciu igły zakłada badanemu w
miejscu wkłucia jałowy opatrunek, który przez kilka minut
uciska palcem
Wskazania do pobierania wycinka
Zmiana o nieznanej etiologii, która utrzymuje się przez
okres dłuższy niż 2 tygodnie
Zmiana zapalna, która nie uległa wygojeniu po okresie 7
dni od zastosowania leczenia miejscowego
Przewlekłe zmiany na powierzchni błony śluzowej o
cechach hiperkeratozy
Przetrwałe wygórowania, widoczne lub obecne w badaniu
palpacyjnym, pokryte prawidłową błoną śluzową
Zmiany zapalne o nie znanej etiologii, które utrzymują się
przez długi czas
Zmiany zaburzające funkcje otaczających okolic
Zmiany kostne, których etiologii nie można ustalić na
podstawie badania klinicznego i radiologicznego
Zmiana o charakterze nowotworu złośliwego
Przeciwskazania do pobierania wycinka



Powierzchowne naczyniaki krwionośne.Znikają one przy

ucisku palcem



Ciemnoprzebarwione plamy, które nie znikają przy ucisku

palcem- melanoplakia, czerniak
WYCINEK Z TKANEK MIĘKKICH –
POSTĘPOWANIE

©Fiscus [e-mail]

C17 3/6

CHIRURGIA STOMATOLOGICZNA C17



Znieczulenie najlepiej przewodowe. Nasiękowe podaje się

w odległości 1cm od zmiany



Unieruchomienie tkanek



Zasady cięcia : wykonuje się dwie linie ciecia w kształcie

elipsy, następnie nacięcie prowadzi się zbieżnie w głąb
tkanek
WYCINEK Z TKANEK MIĘKKICH -
POSTĘPOWANIE



Wymiary wycinka zależą od przewidywanej głębokości

zmiany



Najlepiej pobrać wycinki o małej powierzchni ale głębokie



Zmiany o średnicy do 1 cm i o cechach procesu łagodnego

wycina się w całości z 2-3 mm marginesem zdrowych tkanek

UTRWALANIE WYCINKA



5-10% roztwór formaliny



Objętość formaliny powinna być co najmniej 20 razy

większa od objętości wycinka



Wycinek powinien być całkowicie zanurzony w roztworze

MATERIAŁ Z TKANEK TWARDYCH

Dokładne badanie palpacyjne obustronnie w celu oceny
okolic położonych symetrycznie
Twarde i gładkie – warstwa korowa zachowana
Zniszczenie warstwy korowej – uginanie podłoża

W pierwszej kolejności wykonuje się biopsję aspiracyjną
 krew - zmiana naczyniowa

Płyn opalizujący o barwie słomkowej – torbiel
Powietrze – pourazowy ubytek, zatoka szczękowa
Postępowanie
Odpreparowanie płata śluzówkowo-okostnowego

Rozległość płata zależy od wielkości zmiany
Linie cięć przebiegają na zdrowym podłożu w odległości
4-5 mm
Wykonanie okienka kostnego lub poszerzenie istniejącego
otworu w warstwie korowej (kleszcze kostne, frezy ,wiertło
trepanacyjne)
Rozmiar okna zależy od wielkości zmiany i od sąsiedztwa
struktur anatomicznych
Oddzielenie materiału przeznaczonego do badania
Zmiany małe o otoczce łącznotkankowej zazwyczaj usuwa
się w całości Wklęsła powierzchnia łyżeczki powinna być
skierowana w kierunku jamy kostnej
Kontrola i przepłukanie jamy kostnej
Zmiany o konsystencji zbitej, trudno oddzielające się od
tkanki kostnej – jw. + kiretaż jamy kostnej
W zmianach dużych pobiera się tylko fragment tkanki
LECZENIE



Przed przystąpieniem do leczenia operacyjnego konieczne

jest przeprowadzenie dokładnej diagnostyki
histopatologicznej



Usunięcie tkanek zmienionych patologicznie powinno być

przeprowadzone w taki sposób, aby nie pozostawić w
podłożu żadnych komórek atypowych
RODZAJE ZABIEGÓW CHIRURGICZNYCH



Wyłuszczenie i/lub wyłyżeczkowanie podłoża: miejscowe

usunięcie guza, podczas którego narzędzia chirurgiczne
kontaktują ze zmianą, stosowany w celu usunięcia zmian
łagodnych, guzy zębopochodne: zębiak, włókniak
szkliwiakowy, zębopochodne guzy gruczołowate,
włókniakokostniwiak oraz włókniak kostniejący.
Resekcja: usunięcie guza wraz z sąsiadującymi, nie
zmienionymi patologicznie tkankami; narzędzia chirurgiczne
nie mają w czasie zabiegu kontaktu z guzem. Dotyczy
zmian o charakterze złośliwym oraz zmian o konsystencji
uniemożliwiającej ich wyłuszczenie lub wyłyżeczkowanie w
całości;
szkliwiak, zębopochodny włokniakośluzak,
wapniejący nabłonkowy guz zębopochodny, zębopochodne
guzy płaskonabłokowe oraz zębiak szkliwiakowaty.
RESEKCJE cd.
Resekcja brzeżna(segmentowa).

Usunięcie chorobowo

zmienionego fragmentu kości w granicach tkanek zdrowych,
z zachowaniem ciągłości kości

©Fiscus [e-mail]

C17 4/6

CHIRURGIA STOMATOLOGICZNA C17

Resekcja częściowa.

Usunięcie guza wraz z fragmentami

tkanki zdrowej, obejmująca całą wysokość kości. Ciągłość
kości zostaje przerwania ciągłości. Usunięcie okostnej.
Resekcja całkowita.

Usunięcie całej kości, w obrębie której

znajduje się guz

Plan leczenia zależy od oceny kilku parametrów, które
pozwalają określić charakter zmiany.
Najważniejszym z nich jest stopień złośliwości, a inne
to:sąsiedztwo ważnych struktur anatomicznych, wielkość
guza, umiejscowienie, ograniczenie zmiany w kości, okres
występowania oraz możliwość leczenia odtwórczego po
zabiegu chirurgicznym.
Technika zabiegu
Zabieg resekcji fragmentu kości wykonuje się z
marginesem 1 cm zdrowej tkanki wokół radiologicznej
granicy zmiany patologicznej
Zmiana nie obejmująca dolnego brzegu żuchwy- resekcja
brzeżna z zachowaną ciągłością żuchwy
Zmiana w dolnym brzegu żuchwy- wycinamy cały przekrój
żuchwy, powodując przerwanie ciągłości trzonu
(zabezpieczenie kikutów oraz umocowanie ich we właściwym
położeniu)

Technika zabiegu resekcji brzeżnej



Odpreparowanie płata śluzówkowo-okostnowego



Nacięcie trzonu kości przy użyciu piły kostnej lub frezów

napędzanych sprężonym powietrzem



Usunięcie odciętego fragmentu

ZASTOSOWANIE LASERÓW

W CHIRURGII STOMATOLOGICZNEJ

LASER-skrót, w którym wyjaśniona jest zasada działania
Light Amplification by Stimulated Emission
of Radiation,
czyli wzmocnienie światła
przez wymuszoną emisję promieniowania
LASER
emituje bardzo skupioną, równoległą wiązkę światła
monochromatycznego
- o jednakowej ściśle określonej barwie (długości fali)
- i bardzo dużej intensywności.
To promieniowanie optyczne, czyli fala
elektromagnetyczna, która niesie ze sobą energię.
Energia świetlna zostaje przekształcona w ciepło
podnoszące temperaturę tkanki.
WIĄZKA LASEROWA,



Jeśli jest właściwie stosowana, nie wywołuje efektów

ubocznych.



Może natomiast stanowić zagrożenie dla oczu.



Dlatego muszą one być chronione przez specjalne okulary.

PODZIAŁ LASERÓW



GAZOWE

- na dwutlenku węgla CO2

- helowo-neonowe He-Ne
- ekscimerowe
- argonowe
- kryptonowe

-

CIECZOWE



NA CIELE STAŁYM na krysztale granatu itrowo-

aluminiowego (YAG) domieszkowanego

- neodymem Nd
- erbem Er
- holmem

-

PÓŁPRZEWODNIKOWE-emitują promieniowanie od

czerwieni do podczerwieni
Porównanie wielkości strefy destrukcji termicznej
tkanek w aspekcie transmisji oraz absorpcji
promieniowania laserowego w tkankach.
PODZIAŁ LASERÓW



ZE WZGLĘDU NA ZASILANIE

- typu ciągłego
- impulsowe



ZE WZGLĘDU NA MOC PROMIENIOWANIA

- małej mocy (4-5 mW)
- średniej mocy (6-500 mW)
- dużej mocy (ponad 500 mW)



ZE WZGLĘDU NA ENERGIĘ

- wysokoenergetyczne - chirurgiczne (w zestawach
przeznaczonych do destrukcji lub usuwania tkanki - cięcie,
odparowanie, koagulacja)
- niskoenergetyczne - biostymulacyjne
ODDZIAŁYWANIE FOTOCHEMICZNE



Wzrost wymiany energii między komórkami



Hiperpolaryzacja błony komórkowej



Przyspieszenie mitoz



Zastosowanie w biostymulacji i terapii fotodynamicznej:

- selektywne utlenianie tkanki nowotworowej przez tlen
singletowy lub formy rodnikowe
- wybiórcze niszczenie tkanek nowotworowych, np. na
języku
METODA LASEROWO INDUKOWANEJ
FLUORESCENCJI (LIF)
Nieinwazyjna

Umożliwia wykrycie chorobowo zmienionych tkanek
1 światłowód wzbudza fluorescencję

2 odbiera promieniowanie wzbudzone przez tkanki
Światłowody można umieszczać w endoskopach i
laparoskopach
ODDZIAŁYWANIE TERMICZNE



45st.C (hipertermia) – trwałe zmiany w błonie komórkowej



45-60st.C – rozerwanie błon komórkowwych



>60st.C – nekroza (martwica) tkanek w wyniku koagulacji

(zamykanie miejscowych naczyń krwionośnych oraz
limfatycznych)



100st.C – ostra nekroza i rozbicie struktur tkanki



150st.C – tkanka szybko odparowuje – wykorzystywane w

chirurgii

©Fiscus [e-mail]

C17 5/6

CHIRURGIA STOMATOLOGICZNA C17

Zobrazowanie przekroju krateru po kontaktowej
ingerencji wiązką lasera
w tkankę miękką.



Usuwanie patologicznych niezłośliwych zmian

chorobowych i nowotworów łagodnych:



Liszaj płaski (Wilsona) – Lichen planus



Liszaj płaski nadżerkowy – Lichen planus erosivus



Brodawkowaty rozrost zapalny - Inflamatory papillary

hyperplasia



Nadziąślaki – Epuli



Nadziąślak szczelinowaty – Epulis fissuratum



Włókniak – Fibroma



Włókniak pourazowy – Irritation fibroma



Brodawczaki – Papilloma



Nikotynowe zapalenie jamy ustnej – Nicotine stomatitis



Ziarniniak ropotwórczy – Pyogenic granuloma



Brodawka pospolita – Verruca vulgaris

2. Usuwanie stanów przedrakowych - leukoplakia
Usuwanie hiperkeratoz
Biopsja – pobieranie wycinków do badania

Usuwanie przewlekłych owrzodzeń
Chirurgiczne leczenie aft
7.Frenulectomia i frenuloplastyka
Operculectomia – wycięcie okienka w błonie śluzowej
wyrostka zębodołowego pokrywającej koronę wyrzynającego
się zęba
Wydłużanie korony klinicznej zęba
Koagulacja miejsca po pobraniu przeszczepu
11. Gingivectomia i gingivoplastyka
12.Vestibuloplastyka
Usuwanie znamion naczyniowych oraz naczyników
krwionośnych
a. naczyniak pł b. naczyniak jamisty c. naczyniak mł.
Usuwanie naczyniaków limfatycznych

Zmniejszenie guzowatości tkanek miękkich
16.Odsłonięcie części nośnej implantu w II etapie



Możliwość usuwania patologicznych zmian u pacjentów

z zaburzeniami układu krzepnięcia krwi:
a. hemofilia b. Małopłytkowość c. zespół Sturge-Webera
PRZECIWWSKAZANIA
Dzieci – lekkomyślne naświetlanie zębów mlecznych i
zawiązków zębów stałych może doprowadzić do
przedwczesnego wzrostu stałego uzębienia.
Kobiety w ciąży – działanie promieni
elektromagnetycznych na płód nie jest do końca wyjaśnione
PRZECIWWSKAZANIA



Osoby, które niedawno przebyły zawał serca



Osoby z cukrzycą, bo w takim zabiegu naczynia

krwionośne najpierw rozszerzają się, a później uszczelniają i
zwężają.
ZALETY zabiegów z użyciem laserów

-

Bezkrwawe

-

Bezbolesne

-

Krótkotrwałe

-

Bezkontaktowe – aseptyczne

-

Precyzyjne i mało traumatyczne

-

Zmniejszony obrzęk pooperacyjny

-

Akceptowane przez pacjentów, szczególnie dzieci

-

Bezpieczne dla lekarza

LASER CO2



Zastosowanie: zabiegi na tkankach miękkich jamy ustnej



Laser o dużej mocy o cechach lancetu chirurgicznego

– TECHNIKA BEZKONTAKTOWA



Aplikator zabiegowy jest oddalony od pola operacyjnego,

co umożliwia wygodny dostęp

i dobrą widoczność



Zmieniająca się w ciepło zogniskowana energia

promieniowania wywołuje kontrolowany efekt cięcia
LASER CO2
Głębokość i szerokość oraz obszar martwicy wzrastają
proporcjonalnie do mocy promieniowania
Większą głębokość można osiągnąć mniejszą szybkością
cięcia lub większą mocą promieniowania
LASER CO2
DZIAŁANIE:
a. hemostatyczne – ważne przy zabiegach:

- z dużą utratą krwi
- u pacjentów z zaburzeniami układu krzepnięcia
- usuwaniu zmian naczyniowych
- w chirurgii onkologicznej, dla zmniejszenia

niebezpieczeństwa rozsiewu komórek nowotworowych przez
naczynia krwionośne

- eliminuje konieczność zakładania szwów

b. sterylizujące – ranę można pozostawić bez opatrunku
c. koagulujące – ważne przy operowaniu
dobrze ukrwionych narządów, np. języka, warg
LASER CO2
W leczeniu zmian OKW:



całkowite odparowanie patologicznie zmienionych tkanek

okw



zwęglona warstwa pokrywająca operowaną powierzchnię

stanowi naturalny opatrunek



następuje zatopienie bocznych kanalików korzenia zęba i

zniszczenie przetrwałych w nich drobnoustrojów
LASER Nd:YAG



Termiczne cięcie tkanki za pomocą rozgrzanej końcówki

włókna światłowodowego
-TECHNIKA KONTAKTOWA



Operację cięcia lub koagulacji przeprowadzamy wykonując

wielokrotnie szybkie ruchy światłowodem wzdłuż linii
cięcia
LASER Nd:YAG
Zastosowanie w chirurgii:
- usuwanie łagodnych zmian
nowotworowych i zapalnych
- zatrzymywanie krwawienia
- plastyka dziąseł
- usuwanie aft

©Fiscus [e-mail]

C17 6/6