Samorząd Terytorialny
dr Artur Grzesik
Katedra Przedsiębiorczości, Zarządzania i
Ekoinnowacyjności PRz
Podział terytorialny
(pojęcie i rodzaje).
Pojęć „podział terytorialny” i „podział
administracyjny” używa się zamiennie. Użycie pojęcia
„podział administracyjny” wskazuje, że chodzi o
dokonanie podziału terytorialnego państwa dla
wykonywania administracji publicznej. Jednakże
terytorium państwa dzielone jest nie tylko dla celów
wykonywania administracji publicznej, ale również dla
celów sprawowania wymiaru sprawiedliwości.
Za bardziej trafne należy uznać używanie pojęcia
„podział terytorialny” niż pojęcia „podział
administracyjny”, przy użyciu tego ostatniego należy
pamiętać, że chodzi o podział dokonany tylko dla
celów administracji publicznej.
Podział terytorialny
(pojęcie i rodzaje).
Wyróżnia się trzy rodzaje podziału terytorialnego:
1) Podział zasadniczy- tworzony jest dla organów terenowych o
kompetencjach ogólnych, posiadających podstawowe znaczenie
dla danej jednostki podziału, a więc u nas dla terenowych
organów rządowej administracji ogólnej i jednostek samorządu
terytorialnego.
2) Podział pomocniczy- podział, który dokonywany jest dla
organów o charakterze pomocniczym w stosunku do organów o
podstawowym znaczeniu; np. podział gminy na sołectwa.
3) Podział specjalny- podział dokonywany dla wykonywania
takich zadań państwa, których wykonywanie w ramach podziału
zasadniczego jest z różnych względów mało celowe; np.
specjalny podział terytorialny dla wykonywania administracji
górniczej, uwzględniający intensywność występowania kopalni
na poszczególnych obszarach państwa.
Podział terytorialny
(czynniki kształtujące).
Ukształtowanie podziału terytorialnego w konkretnym państwie
zależne jest od wielu czynników, takich jak właściwości
fizjograficzne danego terytorium (niziny, rzeki, itd.), stosunki
komunikacyjne, demograficzne, narodowościowe itp. Wpływ
poszczególnych czynników na kształtowanie się podziału
terytorialnego jest różny, a niektóre z tych czynników ulegają
stopniowo, mniej lub bardziej szybko, zmianom. Zjawiskiem
korzystnym jest jak najmniejsza liczba podziałów specjalnych i
dostosowanie administracji specjalnej do podziału zasadniczego.
Umożliwia to sprawniejsze wykonywanie funkcji
koordynacyjnych przez terenowe organy administracji ogólnej w
stosunku do jednostek organizacyjnych im nie
podporządkowanych. Nie należy dzielić jednostek zasadniczego
podziału między różne jednostki podziału specjalnego
Podział terytorialny
(ewolucja).
Okres zaborów. Ziemie polskie pod zaborem rosyjskim były
podzielone na gubernie, w których skład wchodziły
bezpośrednio powiaty i większe miasta.
Powiaty składały się z gmin wiejskich i mniejszych miast. Gmina
wiejska była jednostka dużą pod względem obszaru, składała
się z większej liczby wsi.
Miast było mało. Ziemie pod zaborem pruskim były podzielone
prowincje, rejencje, powiaty ziemskie i miejskie (tzw. miasta
wydzielone z powiatu).
Powiaty ziemskie dzieliły się na gminy wiejskie, obszary
dworskie i miasta nie wydzielone z powiatów.
Ziemie w zaborze austriackim- kraj Galicji, który dzielił się na
powiaty i dwa miasta wchodzące w skład powiatów. Powiaty
dzieliły się na miasta, gminy wiejskie i obszary dworskie.
Podział terytorialny
(ewolucja).
Okres dwudziestolecia międzywojennego. Po odzyskaniu
niepodległości w 1918r. podzielono terytorium państwa na 17
województw, w tym jedno grodzkie (m.st. Warszawa) i jedno
autonomiczne (woj. śląskie).
Konstytucja marcowa z 1921 r. ustaliła jednolity podział na
województwa, powiaty, gminy miejskie oraz wiejskie. Okres po II
wojnie światowej.
W wyniku II wojny światowej powierzchnia polski zmniejszyła się o
77000 km2. Odpadło 7 województw. W 1944r. z części województwa
lwowskiego i krakowskiego utworzono województwo rzeszowskie.
Obszar odzyskanych ziem został podzielony na 4 województwa
(gdańskie, szczecińskie, olsztyńskie i wrocławskie) i częściowo
włączony do istniejących województw.
W 1950r. na ziemiach zachodnich utworzono 3 nowe województwa:
koszalińskie, opolskie i zielonogórskie.
Podział terytorialny
(ewolucja).
do 1975r. podział państwa na 17 województw i 5 miast
wyłączonych z województw. Od 1 stycznia 1973r. przywrócono
gminę jako jednostkę zasadniczego podziału terytorialnego. Z
dniem 1.06.1975 dokonano podziału kraju na 49 województw i
stan ten utrzymano do 31.12.98. Podział terytorialny jest z
reguły podziałem wielostopniowym. W Polsce mieliśmy do 31
maja 1975r. podział trójstopniowy, gdyż terytorium państwa
podzielone było na województwa, województwa – na powiaty, a
powiaty – na gminy (w latach 1954-1972 na gromady).
Od 1 czerwca 1975r. do 31 grudnia 1998r. istniał zasadniczy
dwustopniowy podział terytorialny: na województwa i gminy.
Z dniem 1 stycznia 1999r. został ponownie wprowadzony
zasadniczy trójstopniowy podział terytorialny państwa.
Jednostkami tego podziału są: gminy, powiaty i województwa.
Podział terytorialny
(obowiązująca regulacja).
Z dn. 01.01.1999r. wprowadzono zasadniczy trójstopniowy
podział terytorialny z mocy ustawy z 24 lipca 1998r.
Jednostkami zasadniczego podziału terytorialnego są: gminy,
powiaty, województwa.
Ustawa utworzyła 16 województw, ustalając siedziby
wojewodów i sejmików województwa. W dwóch województwach
siedziba wojewodów i sejmików województwa nie znajduje się w
tym samym mieście. Województwo kujawsko-pomorskie,
siedzibą wojewody jest Bydgoszcz, a sejmiku wojewódzkiego-
Toruń, zaś w województwie lubuskim siedzibą wojewody jest
Gorzów Wlkp., a sejmiku wojewódzkiego- Zielona Góra. Nazwy
województw pochodzą od nazw ziem i regionów.
Tylko w trzech przypadkach (lubelskim, łódzkim i opolskim) od
nazw stolicy województw.
Podział terytorialny
(obowiązująca regulacja).
Podział pomocniczy. Jednostkami
pomocniczymi są sołectwa na wsi, a w
mieście- dzielnice i osiedla. Jednostki te
pozostają do decyzji rad gmin. Sołectwa,
dzielnice i osiedla nie posiadają osobowości
prawnej i własnego majątku. Organizacja i
zakres działania jednostek pomocniczych
określa rada gminy oddzielnym statutem.
Podział terytorialny
(obowiązująca regulacja).
Podział specjalny. Dla potrzeb określonych dziedzin administracji
publicznej albo w innych uzasadnionych społecznie celach
ustawy szczególne mogą przewidywać dokonanie terytorialnego
podziału specjalnego. Ustawą z 5 czerwca 1998r. o administracji
rządowej w województwie utworzono wojewódzką administrację
zespoloną, którą stanowią: wojewoda i kierownicy zespolonych
służb, inspekcji i straży.
Ustanowienie organów administracji niezespolonej może
następować wyłącznie w drodze ustawy, jeżeli jest to
uzasadnione ogólnopaństwowym charakterem wykonywanych
zadań lub terytorialnym zasięgiem działania przekraczającym
obszar jednego województwa.
Terenowa adm. rządowa
(ustrój).
Konstytucja z 1997r. stanowi w art.152, że:
„1.Przedstawicielem RM w województwie jest
wojewoda.
2.Tryb powoływania oraz odwoływania oraz zakres
działania wojewodów określa ustawa”. Zasadnicze
znaczenie dla regulacji pozycji prawnej terenowych
organów rządowej administracji ogólnej miała ustawa
z 22 marca 1990r. o terenowych organach rządowej
administracji ogólnej, znowelizowana w sposób
istotny ustawą z 8 sierpnia 1996r.
Od 1 stycznia 1999r. weszła w życie ustawa z
5 czerwca 1998r. o administracji rządowej w
województwie. Ustawa ta była już
dziewięciokrotnie nowelizowana; jej jednolity
tekst został opublikowany w DZ.U. Według
art.1 tej ustawy administrację publiczną w
województwie wykonują organy administracji
rządowej oraz organy samorządu
województwa.
Administrację rządową na obszarze województwa wykonują:
1) wojewoda,
2) kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży, działający
pod zwierzchnictwem wojewody,
3) organy administracji niezespolonej,
4) organy samorządu terytorialnego, jeżeli wykonywanie zadań
administracji rządowej wynika z ustawy lub zawartego
porozumienia,
5) kierownicy powiatowych służb, inspekcji i straży, działający
pod zwierzchnictwem starosty,
6) organy innych samorządów, jeżeli wykonywanie zadań
administracji rządowej następuje na podstawie ustawy lub
porozumienia.
Terenowe organy adm. rządowej
(system organów wyk. zad. adm.
rządowej).
Zespolenie służb, inspekcji i straży w administracji rządowej w
województwie następuje pod zwierzchnictwem wojewody w
jednym urzędzie, chyba że ustawa nie przewiduje zespolenia w
jednym urzędzie. Gdy kierownik służby, inspekcji lub straży
wykonuje zadania i kompetencje w imieniu wojewody i gdy
służba ta, inspekcja lub straż jest włączona do urzędu
wojewódzkiego, to mamy zespolenie bezpośrednie (pod jednym
zwierzchnikiem i w jednym urzędzie).
Gdy kierownik służby, inspekcji lub straży działa we własnym
imieniu, realizuje jemu przypisane kompetencje i gdy posiada
aparat pomocniczy w postaci komendy, inspektoratu lub innej
jednostki organizacyjnej nie wchodzącej w skład urzędu
wojewódzkiego to występuje zespolenie pośrednie, gdy dany
kierownik działa pod zwierzchnictwem wojewody.
Najważniejsze kategorie spraw
zaliczanych do zakresu administracji
rządowej:
1) sprawy wykraczające poza zakres
interesów lokalnej i regionalnej społeczności,
(np. obronność kraju);
2) sprawy, których jednostki samorządu
terytorialnego nie byłyby w stanie wykonywać
ze względów technicznych (np. budowa
autostrad);
3) sprawy reglamentacji administracyjnej nie
związane bezpośrednio z zaspokojeniem
potrzeb lokalnej i regionalnej wspólnoty.
Wojewoda
(zadania i kompetencje).
Wojewoda jest:
-przedstawicielem RM w województwie,
-zwierzchnikiem zespolonej administracji rządowej,
-organem nadzoru nad jednostkami samorządu
terytorialnego,
-organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów
o postępowaniu administracyjnym, jeżeli ustawy
szczególne tak stanowią,
-reprezentantem Skarbu Państwa w zakresie i na
zasadach określonych w ustawach.
Wojewoda jako przedstawiciel RM odpowiada za
wykonywanie polityki rządu na obszarze
województwa.
Wojewoda
(zadania i kompetencje).
Wyliczenie zadań i kompetencji wojewody jako przedstawiciela rządu w art.15
ustawy z 5 czerwca 1998r.
1) kontrola wykonywania przez organy zespolonej administracji rządowej
zadań, wynikających z aktów normatywnych, ustaleń RM oraz zarządzeń i
poleceń Prezesa RM,
2) kontrola wykonywania przez organy samorządu terytorialnego i inne
samorządy zadań z zakresu administracji rządowej, realizowanych przez nie na
podstawie ustawy lub porozumienia z organami administracji rządowej,
3) dostosowanie do miejscowych warunków szczegółowych celów polityki rządu
oraz kontrola i koordynacja wynikających stąd zadań,
4) zapewnienie współdziałania wszystkich jednostek organizacyjnych
administracji rządowej i samorządowej działających na obszarze województwa w
zakresie zapobiegania zagrożeniu życia, zdrowia lub mienia, zagrożeń
środowiska, bezpieczeństwa państwa i utrzymania porządku publicznego,
ochrony praw obywatelskich oraz zapobiegania klęskom żywiołowym i innym
nadzwyczajnym zagrożeniom, a także zwalczania i usuwania ich skutków,
5) współdziałanie z właściwymi organami innych państw oraz
międzynarodowych organizacji rządowych i pozarządowych na zasadach
określonych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych,
6) reprezentowanie RM na uroczystościach państwowych i w trakcie oficjalnych
wizyt składanych w województwie przez przedstawicieli państw obcych.
Wojewoda cd.
Wojewoda może wydawać polecenia
obowiązujące wszystkie organy administracji
rządowej, a w sytuacjach nadzwyczajnych
obowiązujące również organy samorządu
terytorialnego.
Polecenia nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co
do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji
administracyjnej.
Wojewoda sprawuje nadzór nad działalnością
jednostek samorządu terytorialnego na
zasadach określonych w ustawach o
samorządzie gminnym, o samorządzie
powiatowym i o samorządzie województwa.
Wojewoda cd.
Organy administracji niezespolonej
działające na obszarze województwa są
obowiązane do:
-uzgadniania z wojewodą projektów
aktów prawa miejscowego
stanowionych przez te organy,
-zapewnienia zgodności swoich działań z
poleceniami wojewody,
-składanie wojewodzie rocznych
informacji, a na żądanie wojewody
bieżących wyjaśnień o swojej
działalności na obszarze województwa.
Wojewoda cd.
Wojewoda jako reprezentant Skarbu Państwa:
-reprezentuje Skarb Państwa w odniesieniu
do mienia powierzonego mu w celu
wykonywania jego zadań,
-wykonuje uprawnienia i obowiązki organu
założycielskiego wobec przedsiębiorstw
państwowych od czasu przekazania tej funkcji
ministrowi właściwemu do spraw Skarbu
Państwa lub do czasu wygaśnięcia tych
uprawnień i obowiązków z innych tytułów, -
wykonuje inne uprawnienia wynikające z
reprezentowania Skarbu Państwa.
Wojewoda posiada kompetencje stanowienia
aktów prawa miejscowego.
Wojewódzka
administracja zespolona.
Organizację wojewódzkiej administracji zespolonej
określa statut urzędu wojewódzkiego nadany przez
wojewodę- podlega zatwierdzeniu przez Prezesa RM i
i ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.
Kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży
wojewódzkich powołuje i odwołuje wojewoda.
Nie dotyczy to komendanta wojewódzkiego Policji i
komendanta państwowej Straży Pożarnej, których
powołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych,
ale za zgodą wojewody.
Wojewódzka
administracja zespolona.
Wojewoda wykonuje zadania przy pomocy I i II wicewojewody
oraz kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży
wojewódzkich, dyrektora generalnego urzędu wojewódzkiego
oraz dyrektorów wydziałów.
Do wojewody należy określenie zadań wykonywanych przez
wicewojewodów. Następuje to na podstawie porozumienia
wojewody. Wojewoda wykonuje nadzór w zakresie spraw
powierzonych organom samorządu terytorialnego. W
przypadkach uzasadnionych szczególnymi potrzebami wojewoda
może ustanowić, na czas oznaczony, swego pełnomocnika do
prowadzenia spraw w zakresie określonym w pełnomocnictwie.
W celu usprawnienia działania wojewódzkich organów
zespolonej administracji rządowej wojewoda może tworzyć
delegatury urzędu wojewódzkiego, jak i delegatury komend,
inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych.
Przy wojewodzie działa kolegium doradcze. W
skład kolegium wchodzą: 1)
wicewojewodowei, 2) dyrektor generalny
urzędu wojewódzkiego, 3) komendant
wojewódzki Policji, 4) komendant wojewódzki
Państwowej Straży Pożarnej, 5) inne osoby
wymienione w statucie urzędu
wojewódzkiego. Wojewoda może tworzyć
inne niż kolegium zespoły doradcze.
Urząd Wojewódzki
Organizację wojewódzkiej administracji zespolonej
określa statut urzędu wojewódzkiego nadany przez
wojewodę- podlega zatwierdzeniu przez Prezesa RM i
i ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.
W statucie określa się nazwy: -wydziałów oraz innych
komórek organizacyjnych urzędu, -komend,
inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych
stanowiących aparat pomocniczy kierowników
zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, -
delegatur urzędu wojewódzkiego bądź komend,
inspektoratów czy innych jednostek organizacyjnych
oraz ich siedziby, -stanowisk dyrektorów wydziałów, -
stanowisk kierowników zespolonych służb, inspekcji i
straży wojewódzkich.
Regulamin urzędu
wojewódzkiego
składa się z dwóch części. Część pierwsza
szczegółowo określa organizacje oraz tryb pracy
urzędu wojewódzkiego i ustala ją wojewoda w drodze
zarządzenia. Częścią drugą regulaminu są regulaminy
komend, inspektoratów i innych jednostek
organizacyjnych, ustalone przez kierowników tych
jednostek i zatwierdzone przez wojewodę, o ile
odrębne ustawy nie stanowią inaczej. W przypadku
nie zatwierdzenia regulaminu przez wojewodę
kierownik zespolonej służby, inspekcji lub straży
wojewódzkiej może wystąpić do właściwego ministra
o wszczęcie sporu z wojewodą. Regulamin
udostępnia się do powszechnego wglądu
Terenowe organy administracji
rządowej (nadzór i kierownictwo).
Według art.11 ust.1 ustawy o administracji rządowej w województwie
Prezes RM sprawuje nadzór nad działalnością wojewody i dokonuje
okresowej oceny jego pracy, a w ust.3 tego artykułu stanowi, że:
„Prezes RM kieruje działalnością wojewody, wydając w tym zakresie
zarządzenia i polecenia, także z inicjatywy właściwych ministrów, oraz
sprawuje kontrole nad ich wykonywaniem”.
Nadzór Prezesa RM nad działalnością wojewody sprawowany jest pod
względem zgodności działania z prawem, zgodności działania z polityką
rządu i pod względem rzetelności i gospodarności. Ustawa zobowiązuje
Prezesa RM do określenia, w drodze rozporządzenia, szczegółowych
zasad składania przez wojewodę sprawozdania z wykonywanej
działalności.
Prezes RM może upoważnić ministra właściwego do spraw administracji
publicznej do wykonywania, w jego imieniu, przysługujących mu
uprawnień nadzorczych i w zakresie kierownictwa, z wyjątkiem
powoływania i odwoływania wojewody oraz rozstrzygania sporów
między wojewodą a właściwym ministrem.