Okres Prenatalny
Pierwszy trymestr
rozwoju
Z zapłodnionej komórki jajowej
powstaje istota przypominająca
wyglądem miniaturowego człowieka
ze wszystkimi, zaczynającymi
funkcjonować narządami
wewnętrznymi. Rozwój przebiega
przede wszystkim pod wpływem
genetycznie zakodowanego porządku
i wzorca.
Pierwszy miesiąc
• faza jaja płodowego - okres szybkich
podziałów zapłodnionej komórki, która
przez ok. tydzień przemieszcza się
wzdłuż jajowodu do macicy
• faza zarodkowa (embrionalna) - w
okresie implantacji zarodek ludzki
składa się z kilkuset komórek i ma
kształt wklęsłej kuli o średnicy ok.
0,14mm.
• Zarysowuje się okolica głowy, od 19 dnia
tworzą się oczy, 28 dnia można rozpoznać
soczewkę oka, od 21 dnia pracuje serce, 4
dni później tworzy się zamknięty system
naczyń krwionośnych a serce zaczyna
pracę. W 4 tyg. pojawiają się jama ustna,
zawiązki narządów wewnętrznych, kończyn
uszu i nosa oraz mięśni. Pod koniec 1
miesiąca zarodek jest zwinięty w łuk,
składa się z kilku milionów komórek, ma ok.
0,5cm i 1 g. wagi
4tyg
Drugi miesiąc
• 5 tyg.- pojawiają się zawiązki dłoni i stóp
oraz narządów płciowych
• 6 tyg.- głowa staje się największą częścią
ciała, dziecko ma 2cm i waży 2 g
• 7 tyg.- głowa się nadal powiększa, tworzą
się wargi i zawiązek języka
• 8 tyg.- głowa stanowi połowę długości
ciała, gałki oczne przesuwają się z boków
ku przodowi, kształtują się powieki i
dziurki w nosie, na dłoniach pojawiają się
główne linie papilarne, rozwój kubków
smakowych
5tyh
6tyg
7tyg
Trzeci miesiąc –
płodowy okres życia
•
9 tyg.- plecy częściowo prostują się, przez co
głowa nie opada na brzuch, na skórze
wyrasta meszek płodowy (lanugo), tworzy się
tęczówka, powieki przykrywają oczy (na
dalsze 3 miesiące), pojawiają się zaczątki
paznokci
•
10 tyg. – dziecko przybiera na wadze, twarz
ma już proporcje dziecięce
•
11 tyg. – 6,5 cm. i 9,5 g., powstają struny
głosowe
•
12 tyg. – 7,5 cm., 14 g.
9tyg
10tyg
10tyg
Układ nerwowy w 1
trymestrze
• 1 miesiąc – od 13 dnia tworzą się
zawiązki układu nerwowego, ok.
21 dnia pierwsze komórki o.u.n.
Ukł. nerwowy generuje pierwsze
impulsy nerwowe, ruszając
mięśniami, otrzymuje doznania z
mięśni. Poprzez tę wymianę
informacji i aktywność rozwija się.
• 2 miesiąc – Rozwija się współpraca
u.nerwowego i mięśniowego. W 7 tyg.
półkule mózgowe zaczynają wypełniać
górną część czaszki, w 43 dniu
pojawiają się fale mózgowe.
• Rączki i nóżki wykonują proste,
marionetkowe ruchy, intensywnie
rozwija się oko, komórki nerwowe
siatkówki. W 7 tyg. okolica warg staje
się wrażliwa na dotyk, a jej lekkie
podrażnienie wywołuje reakcję
uogólnioną całego ciała – dziecko kuli
się.
• 3 miesiąc – doskonali się zmysł dotyku Neurony w rdzeniu
kręgowym wysyłają sygnały do poszczególnych kończyn, dzięki
czemu mogą się one poruszać niezależnie od siebie. Tworzy się
nerw węchowy. Dziecko balansujące w macicy wykonuje wiele
ruchów, ziewanie, przeciąganie się,
• w 11 tyg zwiększa się powierzchnia ciała czuła na dotyk –
wrażliwe stają się ramiona i klatka piersiowa. Nadal jednak w
odpowiedzi na dotyk następuje reakcja uogólniona całego ciała.
• W 12 tyg kształtuje się nerw łączący gałkę oczną z potyliczną
częścią mózgu (gdzie kora wzrokowa) Dziecko zaczyna połykać
wody płodowe, pojawiają się ruchy klatki piersiowej,
nabierania i wypierania wód płodowych oraz ssania – są one
treningiem mięśni po urodzeniu służących oddychaniu i
odżywianiu. Ruchy ciała stopniowo stają się bardziej celowe i
zorganizowane. Znacznie zwiększa się ich repertuar.
Drugi trymestr
rozwoju
• 4 miesiąc – intensywny przyrost długości –
dziecko osiąga 25 cm i ciężaru – 20dag.
Głowa zajmuje 1/3 długości ciała. Mózg
dynamicznie dojrzewa, powstają ciągle
nowe połączenia nerwowe. W przedniej
części kory tworzy się mapa ruchowa i
czuciowa ciała.
• 20 tysięcy różnych ruchów w ciągu dnia.
• Cała powierzchnia ciała staje się wrażliwa
na dotyk.
4mc
• 5 miesiąc – 30cm i 40dag, porost włosów,
brwi i rzęs. Aktywność dziecka staje się
regularna i cykliczna (fazy czuwania i snu)
a na jej indywidualne cechy ma wpływ
temperament dziecka oraz tryb życia i
aktywność matki. Matka może stwierdzić
czy dziecko śpi, czy ma czkawkę, kopie,
obraca się , przeciąga po śnie, lub szuka
wygodnej pozycji. Może też stymulować
jego ruchy przez pocieranie lub stukanie w
powłoki brzuszne.
• Kubki smakowe są chemicznie aktywne.
Intensywność połykania wód płodowych
zależy od ich smaku oraz samopoczucia
dziecka (woli słodkie, unika gorzkich,
słonych, kwaśnych)
• 6 miesiąc – kończy się wzrost liczby komórek i
zwojów nerwowych, fale mózgowe
przypominają fale u noworodka, gęstnieje sieć
wiązań nerwowych
• Aktywność ruchowa matki i dziecka jest
naprzemiennie zharmonizowana – ruchy ciała
matki hamują ruchy dziecka, zaprzestanie
ruchu przez matkę pobudza jego ruchy. Matka
zbyt aktywna lub unieruchomiona nie
stymuluje rozwoju ruchowego dziecka, które
potrzebuje na przemian aktywności i
odpoczynku, aby mogło się harmonijnie
rozwijać.
• Pod koniec 6 miesiąca stopniowo otwierają się
powieki, poruszają gałki oczne, reagują na
światło.
6mc
Trzeci trymestr rozwoju
• Pojawia się możliwość przeżycia dziecka poza
organizmem matki. 28-36 tyg. – wcześniaki.
• Intensywny rozwój tkanki tłuszczowej,
podwojenie wagi. Magazynowanie potrzebnych
po urodzeniu składników. (Dziecko pije ok. litra
płynu owodniowego dziennie)
• Zwiększa się powierzchnia kory mózgowej,
zachodzą procesy uczenia się, zapamiętywania,
doświadczania pierwotnych emocji.
Siódmy miesiąc
• Zmniejszająca się przestrzeń wokół dziecka
uniemożliwia swobodne koziołkowanie, nadal jednak
przekręca się ono, wykonuje ruchy kończynami,
ruchy mimiczne.
• Pojawia się intensywna bioelektryczna aktywność
kory mózgowej, nowe szlaki połączeń między różnymi
częściami kory oraz między mózgiem a ciałem.
• Dziecko coraz częściej przybiera pozycję głową w
dół.
• Lewa półkula, odpowiedzialna za prawą stronę ciała i
mowę jest zwykle w tym okresie lepiej odżywiona i
dotleniona.
7mc
• Ósmy miesiąc
• 180-220dag. Doskonali się układ
oddechowy
• Dziewiąty miesiąc
• Na 2 tyg. przed urodzeniem
dziecko przestaje rosnąć.
8mc
9mc
Rozwój zmysłów
• Dotyk - Środowisko wewnątrzmaciczne dostarcza
stymulacji dotykowej – dziecko dotyka ścian macicy,
łożyska, pępowiny, siebie, zwłaszcza swojej twarzy, która
jest szczególnie wrażliwa na dotyk.
• Słuch - Dziecko odbiera też dźwięki, głos matki i innych
osób. A także muzykę – zdolność do odbioru dźwięków o
niskich częstotliwościach rozwija się szybciej i są one lepiej
przewodzone. Odnotowano preferencje dzieci do spokojnej
muzyki o stałym rytmie i tempie podobnym do uderzeń
serca człowieka dorosłego w stanie spoczynku.
• Wzrok – światło dociera przez coraz bardziej naciągniętą
skórę brzucha. W normalnym środowisku macicznym
panuje półmrok i nie dostarcza ono dziecku bodźców
wzrokowych, dlatego siatkówka tworzy własne sygnały bez
światła i wysyła je do mózgu
• Zmysł bólu – receptory bólu pojawiają się już w 7
tyg. życia i szybko osiągają taką liczbę jak u
dorosłego człowieka.
• Ilość ich połączeń z mózgiem poprzez wstępujące
drogi czuciowe jest kompletna już w połowie życia
prenatalnego, ale (wskutek słabej mielinizacji)
bodźce bólowe są słabo przekazywane, reakcja jest
opóźniona a efekt bólowy trwa dłużej.
• Niektórzy badacze sądzą, że wrażliwość bólowa w
okresie płodowym jest większa niż później, gdyż
włókna przewodzą bodziec bólowy w czystej postaci,
a zstępujące drogi są jeszcze niedojrzałe i nie mają
zdolności wyhamowania informacji bólowej.
Różnice płciowe
• Dziewczynki rozwijają się szybciej w
zakresie rozwoju kostnego, zdolności
słuchowych, u chłopców szybciej
przebiega proces wzrostu –natomiast są o
wiele bardziej podatni na działanie
czynników szkodliwych, stąd częściej w
ich przypadku dochodzi do poronień,
śmierci wewnątrzmacicznej, chorób i wad
wrodzonych, oraz zachorowalności po
urodzeniu.
Nabywanie
indywidualnych cech
• W 3 trymestrze ujawniają się różnice
temperamentu. Można uchwycić
dziedziczne cechy układu nerwowego,
takie cechy jak ekstrawersja
introwersja, zrównoważenie labilność.
• Dzieci ruchowo aktywne w łonie
okazywały się również lepiej
rozwinięte psychoruchowo w 3rż.
• Kardiologicznie stałe: Dzieci które w
okresie płodowym wolno i słabo reagowały
na nagły i silny dźwięk, a szybkość uderzeń
ich serca była stała, trudno było wytrącić je
z rytmu, również wiele lat po urodzeniu były
stabilne emocjonalnie, nie wpadały w
panikę, kontrolowały swoje emocje i
zachowanie, a w myśleniu były konkretne
bez wybujałej fantazji.
• Kardiologicznie labilne: dzieci, które w
okresie prenatalnym reagowały żywo i
szybko na każdy dźwięk, przez co siła i
szybkość uderzeń ich serca była zmienna, po
urodzeniu były nadpobudliwe, żywo
reagujące uczuciowo i poznawczo na bodźce
z otoczenia, a w późniejszym życiu bardziej
twórcze, z większą wyobraźnią i poziomem
empatii.
Wpływ doświadczeń
prenatalnych na dalsze
życie
• Okres rozwoju prenatalnego
stanowi integralną część życia.
Doświadczenia z tego okresu
wpływają na to jak postrzegamy
świat, myślimy, uczymy się,
reagujemy emocjonalnie, śnimy.
Pamięć doświadczeń
emocjonalnych
• Komunikacja neurohormonalna – wraz z
krwią docierają do dziecka hormony, które są
fizycznym odpowiednikiem emocji matki.
Spełniają one rolę mediatora, łącznika między
psychiką matki a psychiką dziecka.
• W sytuacji gdy matka jest bardzo aktywna
fizycznie, lub przeżywa stany napięcia,
niepokoju, negatywnych uczuć, zmienia się
praca jej autonomicznego układu nerwowego i
wydzielanie hormonów oraz
neuroprzekaźników. Docierają one natychmiast
przez łożysko do organizmu dziecka.
Narodziny
• Dziecko pojawia się jako
„kompetentny” noworodek. Wbrew
dawnym przekonaniom narodziny nie
są początkiem życia psychicznego,
gdyż kontynuowane są te same
procesy rozwoju, a procesy ćwiczone
przed urodzeniem ułatwiają
adaptację do świata i kontakt z nim.
• Doświadczenie lęku lub niezaspokojenie
ważnych potrzeb emocjonalnych w czasie
porodu (czemu mogą sprzyjać warunki
szpitalne) może stworzyć błędne koło, które
jeszcze bardziej wzmaga niepokój matki.
• Napięcie psychiczne – napięcie wegetatywne –
napięcie neuromięśniowe – niedotlenienie
tkanek i wytwarzanie kwasu mlekowego w
mięśniach – nieefektywne i bardziej bolesne
skurcze – przedłużanie się porodu –
psychofizyczne wyczerpanie kobiety i
wzmożenie jej lęku oraz niedotlenienie dziecka.