Wydział Inżynierii Bezpieczeństwa

Cywilnego

Katedra Analiz i Prognoz

Bezpieczeństwa

Zakład Zarządzania Kryzysowego

wykład 1,2

Przedmiot: Systemy Zarządzania

Kryzysowego

Prowadzący: dr inż. Eugeniusz W.
Roguski

mgr Monika Tryboń
mgr Izabella

Grabowska

mgr inż. Paweł Kępka

Art. 5

„Rzeczpospolita Polska (...) ,

zapewnia wolności i prawa

człowieka i obywatela oraz

bezpieczeństwo obywateli, strzeże

dziedzictwa narodowego oraz

zapewnia ochronę środowiska ...”

KONSTYTUCJA

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

1997

 

NARODOWY SYSTEM

ZARZĄDZANIA

KRYZYSOWEGO

Narodowy system zarządzania

kryzysowego

to system tworzony przez władze wszystkich

szczebli, instytucje sektora publicznego

i prywatnego oraz wszystkich obywateli.

System, którego celem jest ograniczanie

strat ludzkich i materialnych,

powodowanych przez siły przyrody i

działalność człowieka oraz ochrona przed

wszystkimi zagrożeniami (naturalnymi,

technicznymi i wojennymi) poprzez

realizację programów zapobiegawczych,

przygotowawczych, reagowania i odbudowy.

Kompleksowe

zarządzanie kryzysowe

obejmuje:

• Wszystkie trzy rodzaje zagrożeń:

naturalne techniczne i wojenne.

• Wszystkie poziomy zarządzania

(związane z poziomami władzy) oraz
sektory publiczny i prywatny a także
ogół ludności.

FAZY ZARZĄDZANIA

KRYZYSOWEGO

Cztery fazy zarządzania kryzysowego

obejmują :



zapobieganie,



przygotowanie,



reagowanie,

 odbudowę.

Fazy te powiązane są ze sobą kołową
zależnością, gdzie każda z faz przechodzi w
kolejną.

ZARZĄDZANIE KRYZYSOWE - FAZY

PRZYGOTOWANIE

ZAPOBIEGANIE

REAGOWANIE

ODBUDOWA

KRYZYS

zapobieganie, czyli przedsięwzięcia
mające

na

celu

minimalizację

potencjalnych strat, a w tym: prace
legislacyjne,

analiza

zagrożeń,

planowanie,

tworzenie

zapasów,

budowa struktur organizacyjnych,
realizacja

budowli

i

systemów

zabezpieczających

/schrony,

wały

przeciwpowodziowe. itp./;

reagowanie na zagrożenia, a w tym:
organizowanie ośrodków kierowania i
koordynacji, poszukiwanie i udzielanie
pomocy

poszkodowanym,

likwidacja

ognisk zagrożeń, mobilizowanie służb
ratowniczych

i

ochotników,

informowanie

władz,

środków

masowego przekazu i społeczeństwa;

osiąganie

gotowości

/przygotowanie/,

a

w

tym:

prowadzenie

badań,

doskonalenie

służb ratowniczych i ich wyposażanie,
edukacja społeczeństwa, szkolenie i
ćwiczenia,

opracowanie

procedur

działania;

odbudowa czyli przywracanie stanu
normalnego,
a w tym: szacowanie strat, informowanie
o

prawach

i obowiązkach, sprawne administrowanie,
aktywizacja

odbudowy

zniszczeń

i

uszkodzeń,

analizowanie

potrzeb

i

realizacja

zobowiązań,

zapewnienie

pomocy

społecznej,

precyzowanie

wniosków.

ZARZĄDZANIE KRYZYSOWE - BEZPIECZEŃSTWO

POZOSTAWANIE SPOŁECZEŃSTWA W STANIE RYZYKA

NIE WIĘKSZEGO OD WARTOŚCI TOLEROWANEJ.

STRATY

P

R

A

W

D

O

P

O

D

O

B

IE

Ń

S

T

W

O

BEZ

PIE

CZE

ŃST

WO

NIE

BEZ

PIE

CZE

ŃST

WO

KRY

ZYS

FUNDAMENTALNE ZASADY

ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

•zasada prymatu układu
terytorialnego

•zasada jednoosobowego kierowania i
odpowiedzialności

•zasada kompetencji i odpowiedzialności władz administracji ogólnej

•

zasada pomocowości

•Zasada reagowania na najwyższym szczeblu

•zasada
zespolenia

•zasada kategoryzacji zagrożeń

•zasada partycypacji

obywateli

•zasada zdrowego
rozsądku

POZIOM KRAJOWY

RZĄDOWY

POZIOM LOKALNY

SAMORZĄDOWY

REGUŁA ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

KOORDYNACJA

ZARZĄDZANIE

KRAJ

WOJEWÓDZTWO

POWIAT

GMINA

PLANOWANIE ORGANIZOWANIE ANGAŻOWANIE KIEROWANIE KONTROLOWANIE

Poziomy systemu

zarządzania kryzysowego

 Lokalny
 Wojewódzki
 Centralny

Poziom lokalny to poziom

wykonawczy.
Pozostałe poziomy spełniają przede
wszystkim rolę koordynującą

Waga partnerstwa w zarządzaniu

kryzysowym

wynika

stąd,

że

menadżerowie

zarządzania

kryzysowego to “generałowie bez
armii”.

Zadaniem

menadżerów

zarządzania

kryzysowego

jest

zorganizowanie tej działalności przez
opracowanie odpowiednich planów
i programów oraz uzyskanie zgody,
poparcia i zaangażowania wszystkich
zainteresowanych instytucji. Chodzi
więc
o

budowę

partnerskiego

współdziałania.

Podstawy prawne

zarządzania

kryzysowego

• Ustawa o ochronie przeciwpożarowej (Dz.

U. 1991 r., art. 81 poz. 351, z późn.zm.)

• Ustawa o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.

U. 1991 r., art. 88, poz. 400, z późn.zm.)

• Ustawa o Policji z dnia 6 kwietnia 1990 r.,

(Dz. U. z dnia 15 kwietnia 1990r.)z późn.zm.

• Prawo Wodne z dnia 24 października 1974

r.(Dz. U. z dnia 30 października 1974r.) z
późn.zm.

Podstawy prawne

zarządzania

kryzysowego

• Ustawa Prawo Atomowe z 10 kwietnia 1986

r. (Dz. U. 86, nr 12 poz. 70 z późn.zm.)

• Ustawa o Ochronie i Kształtowaniu

Środowiska z dnia 31 stycznia 1980 r. z
późn.zm.

• Ustawa z dnia 13 października 1989 r.

Przepisy wprowadzające ustawy
reformujące administrację publiczną (Dz. U.
Z dnia 29 października 1998 r. z późn.zm.)

Pytania egzaminacyjne z

wykładu 1,2.

• 1. Charakterystyka Narodowego Systemu
Zarządzania Kryzysowego.
• 2. Czterofazowy system zarządzania
kryzysowego.
• 3. Podaj fundamentalne zasady zarządzania
kryzysowego.
• 4. Przedstaw poziomy zarządzania
kryzysowego.