„LECZENIE STANÓW NAGLĄCYCH
W DIABETOLOGII
WYNIKAJĄCYCH Z NIEDOBORU INSULINY”
„LECZENIE STANÓW NAGLĄCYCH
W DIABETOLOGII
WYNIKAJĄCYCH Z NIEDOBORU INSULINY”
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i
Diabetologii
Akademia Medyczna w Warszawie
Zespoły kliniczne powstające w wyniku
ostrego niedoboru insuliny
Zespoły kliniczne powstające w wyniku
ostrego niedoboru insuliny
•Kwasica i śpiączka ketonowa
•Nieketonowa, hipermolalna śpiączka
•Kwasica i śpiączka mleczanowa
•
Kwasica i śpiączka ketonowa
•
Nieketonowa, hipermolalna śpiączka
•
Kwasica i śpiączka mleczanowa
NIEDOBÓR INSULINY
ZMNIEJSZENIE TKANKOWEGO ZUŻYCIA GLUKOZY
Hiperglikemia
Glikogenoliza
w wątrobie,
w mięśniach
Cukromocz, diureza
osmotyczna
Utrata wody
i elektrolitów
Odwodnienie
Zagęszczenie krwi
Wstrząs oligowolemiczny,
spadek RR
Zmniejszenie przepływu
nerkowego osocza
Bezmocz
Śpiączka (zgon)
Dychawica
Nudności, wymioty
Mocznik
Hipoksj
a
tkanek
Zmniejszenie przepływu
krwi przez mózg
Hiposja
tkanek
Pobudzenie
kory nadnerczy
LIPOLIZA
Uwalnianie WKT
Hiperketonemia
Ketogeneza
wątrobowa
Hiperketonemia
Kwasica
metaboliczn
a
Laktacydemia
Ketonuria
Utrata Na
+
i
K
+
z moczem
Oporność
tkanek na insulinę
KATABOLIZM BIAŁEK
Hiperaminoacydem
ia
Glukoneogeneza
Azot w moczu
Odwodnienie
komórek
Utrata K
+
z komórek
Utrata ustrojowych
zapasów K
+
Hiperlipidemia
Rola hormonów antagonistycznych do insuliny w
regulacji
produkcji glukozy, lipolizy i ketogenezy u osób z kwasicą
ketonową
Rola hormonów antagonistycznych do insuliny w
regulacji
produkcji glukozy, lipolizy i ketogenezy u osób z kwasicą
ketonową
LIPOLIZA
Hormon
wzrostu
Epinefryna
Kortizol
KETOGENEZA
Norepinefryna
PRODUKCJA
GLUKOZY
Glukagon
Czynniki wywołujące
kwasicę i śpiączkę ketonową
Czynniki wywołujące
kwasicę i śpiączkę ketonową
• Ostre zakażenia bakteryjne lub wirusowe
~
50%
• Przerwanie lub błędy w insulinoterapii
~ 15%
• Opóźnienie rozpoznania cukrzycy
~
8%
• Niektóre ostre choroby niezakaźne
~
7%
• Czynniki nieustalone
~ 20%
•
Ostre zakażenia bakteryjne lub wirusowe
~
50%
•
Przerwanie lub błędy w insulinoterapii
~ 15%
•
Opóźnienie rozpoznania cukrzycy
~
8%
•
Niektóre ostre choroby niezakaźne
~
7%
•
Czynniki nieustalone
~ 20%
Rozpoznanie i ocena stopnia ciężkości
kwasicy i śpiączki ketonowej
Rozpoznanie i ocena stopnia ciężkości
kwasicy i śpiączki ketonowej
Glikemia
mg%
HCO
3
mmol/l
pH
Acetonuria
Zaburzenia
świadomości
Zaburzenia
metaboliczne
> 350
< 18
< 7,36
+
-
Łagodna
kwasica
ketonowa
> 350
< 15
< 7,20
+
-
Umiarkowana
kwasica
ketonowa
> 500
< 10
< 7,10
+
+
Ciężka
kwasica
ketonowa
> 500
< 10
< 7,10
+
utrata
przytomności
Śpiączka
ketonowa
-
Postępowanie rozpoznawcze
Postępowanie rozpoznawcze
• Zebranie lub weryfikacja (rodzina) wywiadów:
- okoliczności rozwoju ketozy
• Badanie fizyczne:
- stan układu krążenia, funkcja mózgu, nasilenie
odwodnienia
i kwasicy, objawy wskazujące na inne choroby
• Badanie labolatoryjne:
- ocena metabolizmu, adaptacja do ketozy, wydolność
narządów, warunki leczenia
• Wnioski diagnostyczne, plan postępowania
• Założenie specjalistycznej dokumentacji
•
Zebranie lub weryfikacja (rodzina) wywiadów:
- okoliczności rozwoju ketozy
•
Badanie fizyczne:
- stan układu krążenia, funkcja mózgu, nasilenie
odwodnienia
i kwasicy, objawy wskazujące na inne choroby
•
Badanie labolatoryjne:
- ocena metabolizmu, adaptacja do ketozy, wydolność
narządów, warunki leczenia
•
Wnioski diagnostyczne, plan postępowania
•
Założenie specjalistycznej dokumentacji
Postępowanie lecznicze
w kwasicy i śpiączce ketonowej
Postępowanie lecznicze
w kwasicy i śpiączce ketonowej
• Leczenie insuliną - zahamowanie ketabolizmu
białek, glukoneogenezy i lipolizy, oraz przywrócenie
komórkowej
asymilacji glukozy i innych substratów
• Wyrównywanie niedoborów wody i elektrolitów
• Wyrównywanie zaburzeń kwasowo-zasadowych
(wodorowęglan sodu)
• Czynności dodatkowe:
- terapia antybiotykami
- tlenoterapia
- podanie heparyny
- odsysanie zalegającej treści żołądkowej
•
Leczenie insuliną - zahamowanie ketabolizmu
białek, glukoneogenezy i lipolizy, oraz przywrócenie
komórkowej
asymilacji glukozy i innych substratów
•
Wyrównywanie niedoborów wody i elektrolitów
•
Wyrównywanie zaburzeń kwasowo-zasadowych
(wodorowęglan sodu)
•
Czynności dodatkowe:
- terapia antybiotykami
- tlenoterapia
- podanie heparyny
- odsysanie zalegającej treści żołądkowej
Nieketonowa hipermolalna śpiączka
cukrzycowa (NHŚ)
Nieketonowa hipermolalna śpiączka
cukrzycowa (NHŚ)
• Stężenie glukozy
600 mg/dl ( 34
mmol/l)
• Osmolalność osocza
320 mOsm/l
• pH krwi tętniczej
7,30
• Wodorowęglany
15 mmol/l
•
Stężenie glukozy
600 mg/dl ( 34
mmol/l)
•
Osmolalność osocza
320 mOsm/l
•
pH krwi tętniczej
7,30
•
Wodorowęglany
15 mmol/l
Osm = 2 (Na
+
+ K
+
) + glukoza (mmol/l) + mocznik
(mmol/l)
Osm = 2 (Na
+
+ K
+
) + glukoza (mmol/l) + mocznik
(mmol/l)
Niedobór
insuliny
Zużycie glukozy
Glukoneogeneza
Wymioty
Biegunka
Moczówka prosta
Odczuwania pragnienia
Ograniczona podaż
płynów
Stężenia glukozy
we krwi
Diureza osmotyczna
Utrata
H
2
O, Na
+
, K
+
,
Mg
2+
, Ca
2+
, PO
2+
4
Odwodnienie
Wstrząs
Śpiączka
Osmolalność
osocza
•
Żywienie
perenteralne
•
Infuzje glukozy
•
Cukrzyca świeżo
rozpoznana
•
Zaniedbania w leczeniu
cukrzycy
•
Diazoksyd
•
Fenotyina
•
-blokery
•
Diuretyki (tiazydy)
Zakażenia
Zawał serca
Udar mózgu
Zabieg operacyjny
Inne stresy
Podaź glikokortikoidów
Glukagon
Glikokortikoidy
Katecholaminy
Czynność nerek
Azot mocznika
Katabolizm białek
Cechy kliniczne NHŚ
Cechy kliniczne NHŚ
• Powolny rozwój, najczęściej u osób w starszym
wieku z cukrzycą typu 2
• Często stwierdza się:
- objawy ogniskowego uszkodzenia CUN
- odwodnienie lub wstrząs
• Wysoki wskaźnik śmiertelności
•
Powolny rozwój, najczęściej u osób w starszym
wieku z cukrzycą typu 2
•
Często stwierdza się:
- objawy ogniskowego uszkodzenia CUN
- odwodnienie lub wstrząs
•
Wysoki wskaźnik śmiertelności
Przeciętne niedobory wody i elektrolitów u
chorych
z nieketonową, hiperosmotyczną śpiączką
cukrzycową
Przeciętne niedobory wody i elektrolitów u
chorych
z nieketonową, hiperosmotyczną śpiączką
cukrzycową
Woda
-
150 ml/kg m.c
Na
+
-
7 mmol/kg m.c
K
+
-
10 mmol/kg
m.c
CI
-
-
5 mmol/kg m.c
P
-
70-140 mmol
Ca
++
-
50-100 mmol
Mg
++
-
50-100 mmol
Woda
-
150 ml/kg m.c
Na
+
-
7 mmol/kg m.c
K
+
-
10 mmol/kg
m.c
CI
-
-
5 mmol/kg m.c
P
-
70-140 mmol
Ca
++
-
50-100 mmol
Mg
++
-
50-100 mmol
Kwasica mleczanowa
Kwasica mleczanowa
Stan kwasicy metabolicznej spowodowany
nagromadzeniem mleczanu we krwi powyżej 5
mmol/l
Stan kwasicy metabolicznej spowodowany
nagromadzeniem mleczanu we krwi powyżej 5
mmol/l
Osoby zdrowe:
•
prawidłowe wytwarzanie mleczanu na
czczo
0,4-1,2 mmol/l
• dobowe wytwarzanie kwasu mlekowego
~1500/mmol (mięśnie, erytrocyty, mózg,
skóra)
Osoby zdrowe:
•
prawidłowe wytwarzanie mleczanu na
czczo
0,4-1,2 mmol/l
•
dobowe wytwarzanie kwasu mlekowego
~1500/mmol (mięśnie, erytrocyty, mózg,
skóra)
Nadmierne gromadzenie mleczanu
może być następstwem
Nadmierne gromadzenie mleczanu
może być następstwem
• Zwiększonej produkcji kwasu mlekowego w
wyniku:
- nasilenia glikolizy beztlenowej
- zmiany aktywności dehydrogenazy
kwasu mlekowego (hipoksja, wstrząs)
• Upośledzonego zużywania mleczanu
- w procesie glukoneogenezy (biguanidy)
- w cyklu kwasów trójkarboksylowych
• Zwiększonej produkcji i upośledzonego
zużywania
•
Zwiększonej produkcji kwasu mlekowego w
wyniku:
- nasilenia glikolizy beztlenowej
- zmiany aktywności dehydrogenazy
kwasu mlekowego (hipoksja, wstrząs)
•
Upośledzonego zużywania mleczanu
- w procesie glukoneogenezy (biguanidy)
- w cyklu kwasów trójkarboksylowych
•
Zwiększonej produkcji i upośledzonego
zużywania
Typ „A” kwasicy mleczanowej
Typ „A” kwasicy mleczanowej
• Wstrząs
- kardiogenny
- endotoksyczny
- hypowolemiczny
• Niewydolność serca
• Uszkodzenie funkcji Hb:
- Co-Hb, Met-Hb, Cn-Hb
• Niedokrwistość ostra
(krwotok)
•
Wstrząs
- kardiogenny
- endotoksyczny
- hypowolemiczny
•
Niewydolność serca
•
Uszkodzenie funkcji Hb:
- Co-Hb, Met-Hb, Cn-Hb
•
Niedokrwistość ostra
(krwotok)
Nadmierne wytwarzanie kwasu mlekowego
jest następstwem hipoksji tkanek i komórek:
Nadmierne wytwarzanie kwasu mlekowego
jest następstwem hipoksji tkanek i komórek:
Typ „B” kwasicy
mleczanowej
Typ „B” kwasicy
mleczanowej
• Choroby układowe
- cukrzyca
- choroby wątroby, nerek
- białaczki, siatkowice
- ostre zakażenia, posocznica
• Leki:
- biguanidy
- etanol, metanol, glikol etylowy, salicylany
- odżywianie pozajelitowe: fruktoza, sorbitol,
ksylitol
• Wrodzone choroby metaboliczne:
- niedobór glukozo-6-fosfatazy (glikogenoza I)
- niedobór fruktozo-1-6-dwufosfatazy
- niedobór karboksylazy pirogronianowej
•
Choroby układowe
- cukrzyca
- choroby wątroby, nerek
- białaczki, siatkowice
- ostre zakażenia, posocznica
•
Leki:
- biguanidy
- etanol, metanol, glikol etylowy, salicylany
- odżywianie pozajelitowe: fruktoza, sorbitol,
ksylitol
•
Wrodzone choroby metaboliczne:
- niedobór glukozo-6-fosfatazy (glikogenoza I)
- niedobór fruktozo-1-6-dwufosfatazy
- niedobór karboksylazy pirogronianowej
Kojarzy się z cukrzycą i wieloma chorobami,
niepożądanymi działaniami leków lub substancji
toksycznych,
oraz wrodzonymi zaburzeniami metabolicznymi.
Kojarzy się z cukrzycą i wieloma chorobami,
niepożądanymi działaniami leków lub substancji
toksycznych,
oraz wrodzonymi zaburzeniami metabolicznymi.
Cechy kwasicy mleczanowej
u chorych na cukrzycę
Cechy kwasicy mleczanowej
u chorych na cukrzycę
• Nagły i szybki rozwój objawów kwasicy
metabolicznej
- oddech Kussmaula
- wymioty, bóle brzucha
- zaburzenia świadomości
• Obecność innej, ciężkiej choroby
(wątroby, nerek, serca, zakażenia)
• Wysoka śmiertelność
•
Nagły i szybki rozwój objawów kwasicy
metabolicznej
- oddech Kussmaula
- wymioty, bóle brzucha
- zaburzenia świadomości
•
Obecność innej, ciężkiej choroby
(wątroby, nerek, serca, zakażenia)
•
Wysoka śmiertelność
CECHY KLINICZNE
CECHY KLINICZNE
• Ciężka kwasica metaboliczna
(niskie pH, NaHCO
3
)
• Zwiększona luka anionowa
• Prawidłowe lub obniżone stężenie Na
+
, CI
-
a wysokie
stężenie K
+
w surowicy
• Niewielka lub umiarkowana hiperglikamia
• Zwiększony iloraz: mleczan/pirogronian (>10)
•
Ciężka kwasica metaboliczna
(niskie pH, NaHCO
3
)
•
Zwiększona luka anionowa
•
Prawidłowe lub obniżone stężenie Na
+
, CI
-
a wysokie
stężenie K
+
w surowicy
•
Niewielka lub umiarkowana hiperglikamia
•
Zwiększony iloraz: mleczan/pirogronian (>10)
CECHY BIOCHEMICZNE
CECHY BIOCHEMICZNE
Cechy kwasicy
mleczanowej
u chorych na cukrzycę -
c.d.
Cechy kwasicy
mleczanowej
u chorych na cukrzycę -
c.d.
Leczenie
Leczenie
• Zaprzestanie podawania biguanidów
• Zmniejszenie hipoksji
• Wyrównanie odwodnienia i hipowolemii
• Normalizacja ciśnienia tętniczego
(postępowanie przeciwwstrząsowe)
• Wyrównywanie kwasicy metabolicznej
(NaHCO
3
, THAM? - w niewydolności nerek)
• Dożylny wlew glukozy i insuliny
(hamowanie wytwarzania kwasu
mlekowego)
• Diureza wymuszona lub hemodializa
(usuwanie nadmiary Na
+
, biguanidów)
•
Zaprzestanie podawania biguanidów
•
Zmniejszenie hipoksji
•
Wyrównanie odwodnienia i hipowolemii
•
Normalizacja ciśnienia tętniczego
(postępowanie przeciwwstrząsowe)
•
Wyrównywanie kwasicy metabolicznej
(NaHCO
3
, THAM? - w niewydolności nerek)
•
Dożylny wlew glukozy i insuliny
(hamowanie wytwarzania kwasu
mlekowego)
•
Diureza wymuszona lub hemodializa
(usuwanie nadmiary Na
+
, biguanidów)