Witaminy i koenzymy
• Egzogenne czynniki odżywcze wymagane w śladowych ilościach w
diecie
• Różne organizmy mają różne wymagania co do witamin
• Witaminy dzielimy na rozpuszczalne w wodzie i w tłuszczach
• Witaminy rozpuszczalne w wodzie (z wyjątkiem witaminy C) są
prekursorami lub składnikami koenzymów. Koenzymy umożliwiają
zajście szeregu reakcji enzymatycznych. W czasie tych reakcji
koenzymy ulegają czasowym i odwracalnym modyfikacjom, ich
powrót do stanu wyjściowego umożliwia wielokrotny udział w
katalizie. Niektóre koenzymy działają jako specyficzne nośniki
szeregu grup funkcyjnych, np. reszt acylowych
• Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach nie są bezpośrednio
związane z koenzymami, odgrywają one ważną rolę w szeregu
procesów biologicznych, np. widzeniu, utrzymywaniu odpowiedniej
struktury kości, krzepnięciu krwi
Witamina
Koenzym
Rozpuszczalne w wodzie:
Tiamina (witamina B
1
)
Pirofosforan tiaminy
Niacyna (kwas nikotynowy)
Dinukleotyd nikotynamidoadeninowy (NAD
+
)
Fosforan dinukleotydu nikotynamidoadeninowego
(NADP
+
)
Ryboflawina (witamina B
2
)
Dinukeotyd flawinoadeninowy (FAD)
Mononukleotyd flawinoadeninowy (FMN)
Kwas pantotenowy
Koenzym A
Pirydoksal, pirydoksyna, pirydoksamina (witamina
B
6
)
Fosforan pirydoksalu
Kobalamina (witamina B
12
)
5’-deoksykobalamina, metylokobalamina
Biotyna
Kompleksy biotyna-lizyna (biocytyna)
Kwas liponowy
Kompleksy liponian-lizyna (lipoamid)
Kwas foliowy
Tetrahydrofolian
Rozpuszczalne w tłuszczach:
Retinol, retinal, kwas retinowy (witamina A)
Ergokalcyferol (witamina D
2
)
Cholekalcyferol (witamina D3)
α-tokoferol (witamina E)
Witamina K
Tiamina (witamina B
1
)
• Witamina B
1
(tiamina)
zbudowana jest z podstawionego
pierścienia tiazolowego
połączonego mostkiem
metylenowym z podstawionym
pierścieniem pirymidynowym.
• Przyłączenie reszty
pirofosforano-wej daje
pirofosforan tiaminy (TPP)
będący koenzymem reakcji
metabolizmu węglowodanów, w
których następuje tworzenie lub
rozrywanie wiązań z węglami
reszt karbonylowych aldehydów
lub ketonów (dekarboksylacja -
keto-kwasów, tworzenie -
hydroksy-ketonów).
• Niedobór witaminy B
1
jest
przyczyną zaburzeń w układzie
nerwowym (choroba beri-beri)
Nelson, Cox, Lehninger Principles of Biochemistry
Niacyna i koenzymy nikotynamidowe
•
Niacyna (amid kwasu nikotynowego) jest prekursorem
dwóch koenzymów: dinukleotydu nikotynoadeninowego i
fosforanu tego nukleotydu, występujących w formie
utlenionej (NAD
+
i NADP
+
) i zredukowanej (NADH i NADPH).
Koenzymy te, będąc przenośnika-mi elektronów odgrywają
zasadniczą rolę w szeregu enzymatycz-nych reakcji
utleniania i redukcji.
•
NAD
+
jest akceptorem elektronów w procesach utleniania
związanych z katabolizmem.
•
NADPH jest donorem elektronów w redukcyjnych procesach
biosyntezy.
•
W reakcjach tych (katalizowanych przez dehydrogenazy)
nastę-puje przenoszenie anionów wodorkowych
zawierających dwa elektrony na NAD(P)
+
lub z NAD(P)H.
Węgiel C-4 pierścienia pirydynowego jest donorem lub
akceptorem jonów wodorkowych. Czwartorzędowy azot tego
pierścienia przyciąga elektrony, ułatwiając przenoszenie
jonów wodorkowych na NAD
+
. Nukleotyd adeninowy
występujący w strukturze koenzymu nie bierze udziału w
procesie katalizy, zwiększa natomiast powinowactwo i
specy-ficzność wiązania koenzymu z apoenzymem.
•
Pozycja 4 pierścienia pirydynowego w NADH i NADPH ma
charak-ter pro-chiralny (staje się chiralna, jeśli jeden z
wodorów zostanie zastąpiony innym podstawnikiem).
Enzymy wymagające NADH lub NADPH jako koenzymów mają
w związku z tym stereospecy-ficzny charakter, tak wobec
koenzymu jak i substratu.
•
Dehydrogenazy zależne od NAD lub NADP katalizują sześć
typów reakcji: przeniesienie jonów wodorkowych,
deaminację amino-kwasów do -ketokwasów, utlenianie -
hydroksykwasów z towa-rzyszącą dekarboksylacją -
ketokwasowego związku pośred-niego, redukcję
pojedynczych wiązań podwójnych, utlenianie wiązań C-N
(np. przez reduktazę dihydrofolianową).
•
Niedobór niacyny wywołuje pelagrę (zmiany skórne,
biegunka, zaniki pamięci). Zwiększenie ilości kwasu
nikotynowego lub jego amidu (niacyny) w diecie likwiduje
objawy choroby. Rośliny i wiele zwierząt jest zdolnych do
syntezy kwasu nikotynowego
z tryptofanu.
Garrett & Grisham, Biochemistry
Ryboflawina (witamina B
2
) i koenzymy flawinowe
• Witamina B
2
(ryboflawina) jest
prekursorem i składnikiem
ryboflawino- 5’-fosforanu, inaczej
mononukleotydu
flawinoadeninowego (FMN) i
dinukleotydu flawinoadeninowego
(FAD).
• Rdzeń cząsteczki stanowią
pierścienie izoalloksazyny połączone
z łańcuchem rybitolu.
• Powszechność występowania
ryboflawiny w pożywieniu sprawia, że
zaburzenia metabolizmu wywołane
jej niedoborem są bardzo rzadkie.
Garrett & Grisham, Biochemistry
•
Utleniona forma alloksazyny jest żółto zabarwio-na w wyniku absorpcji światła o długości 450
nm (związek ten absorbuje również światło o dług. 350 i 380 nm).
•
Redukcja alloksazyny powoduje zanik żółtego zabarwienia. Enzymy wiążące ten koenzym
(flawoenzymy) w stanie utlenionym mają żółte, czerwone lub zielone zabarwienie.
•
Flawiny występują w trzech stanach redoks. Cżęściowa redukcja flawiny przekształca ją w
semichinon (przeniesienie jednego elektronu). W fizjologicznym pH semichinon jest
obojętnym rodnikiem o niebieskim zabarwieniu (absorpcja przy 570 nm). Podwyższenie pH
prowadzi do dysocjacji protonu i przejścia w rodnikowy anion o czerwonym zabarwieniu
(absorpcja przy 490 nm). Semichinonowy rodnik jest bardzo stabilny w wyniku delokalizacji
niesparowanych elektronów w pierścieniu izoalloksazynowym. Oddanie drugiego elektronu
przekształca semichinon w całkowicie zredukowaną bezbarwną formę dehydroflawiny.
•
Trzy różne formy redoks pozwalają flawinowym koenzymom na udział w reakcjach
związanych z przeniesie-niem jednego lub dwu elektronów w łańcuchu oddechowym.
Kwas pantotenowy (witamina B
3
) – koenzym A
•
Witamina B
3
(kwas pantotenowy)
odgry-wa ważną rolę w metabolizmie
lipidów, białek i węglowodanów,
wchodząc w skład koenzymu A (CoA).
Koenzym A składa się z difosforanu
3’5’-adenozyny połączonego
wiązaniem bezwodnikowym z 4-
fosfopantoteiną. 4-Fosfopantoteina
składa się z kwasu pantotenowego
połączonego z -
merkaptoetyloaminą.
•
Funkcją koenzymu A jest aktywacja
grup acylowych umożliwiająca ich
przeniesie-nie na odpowiednią grupę
nukleofilową. Częścią reaktywną
koenzymu jest grupa sulfhydrylowa
-merkaptoetyloaminy wiążąca
tioestrowo reszty acylowe. Część
nukleotydowa koenzymu A
odpowiada za specyficzność wiązania
z enzymem.
•
Kwas pantotenowy wchodzi również
w skład białek przenoszących reszty
acylowe (ACP) zaangażowanych w
biosyntezę kwasów tłuszczowych.
•
Ze względu na powszechność
występo-wania w diecie nie
obserwuje się praktycznie niedoboru
tej witaminy
Garrett & Grisham, Biochemistry
Pirydoksyna (witamina B
6
) – fosforan pirydoksalu (PLP)
• Witamina B
6
(pirydoksyna) wchodzi w
skład 5-fosforanu
pirydoksalu (PLP)
występu-jącego w
warunkach fizjolo-
gicznych w dwóch
formach
tautomerycznych.
• Niedobór witaminy B
6
powo-duje stany zapalne
skóry, zaburzenia
czynności układu
pokarmowego i drgawki
Garrett & Grisham, Biochemistry
• Koenzym ten
bierze udział w
metaboliz-mie
aminokwasów w
reakcjach
transami-nacji, - i
-dekarbo-ksylacji,
- i -elimi-nacji,
racemizacji i
reakcji aldolowej.
Garrett & Grisham, Biochemistry
• W reakcjach tych PLP
tworzy z aminokwasem
związek pośredni – tzw.
zasadę Schiffa
(aldoiminę) i działa jak
pochłaniacz elektronów
stabilizując powstające
związki pośrednie. Przy
braku substratu PLP
tworzy zasadę Schiffa z
grupą -aminową lizyny z
centrum aktywnego
enzymu. W obecności
substratu (aminokwasu)
następuje reakcja
transaldoloiminizacji i
wytworzenie przez PLP
zasady Schiffa z
substratem.
Garrett & Grisham, Biochemistry
Cyjanokobalamina (witamina B
12
) – 5’-
deoksyadenozynokobalamina
i metylokobalamina
•
Witamina B
12
(cyjanokobalamina)
przekształcana jest w organizmie głównie
w 5’deoksyadenozylo-kobalaminę i
niewielką ilość metylokobalaminy.
•
Cyjanokobalamina zbudowana jest z
pierścienia korynowego (składającego się,
podobnie jak w porfirynach, z czterech
grup pirolowych) zawierającego
koordynacyjnie związany atom kobaltu.
Jednym z osiowych ligandów kobaltu jest
grupa dimetylobenzoimidazolowa, drugim
osiowym ligandem może być –CN, -CH
3
, -OH
lub 5’-C grupy deoksyadenozylowej.
•
Koenzym B
12
bierze udział w trzech typach
reakcji: wewnątrzcząsteczkowym
przegrupo-waniu, redukcji
rybonukleotydów do deoksy-
rybonukleotydów (u niektórych bakterii) i
przenoszeniu reszt metylowych. W dwóch
pierwszych reakcjach pośredniczy 5’-
deoksy-adenozylokobalamina, w ostatniej
reakcji – metylokobalamina.
•
Witamina B
12
syntetyzowana jest tylko
przez niektóre bakterie. Zwierzęta
mięsożerne uzyskują ją w mięsnej diecie,
zwierzęta roślinożerne uzyskują tę
witaminę z bakterii jelitowych. Niedobór
witaminy prowadzi do złośliwej anemii.
Garrett & Grisham, Biochemistry
Kwas askorbinowy (witamina C)
•
Witamina C (kwas askorbinowy)
syntetyzowana jest przy udziale oksydazy L-
gulono--laktono-wej. Enzym ten występuje
w większości organizmów. Wyjątkiem są
naczelne, świnka morska, owocożerne
nietoperze, niektóre ptaki i ryby.
•
Kwas askorbinowy jest czynnikiem redukcyj-
nym i przenośnikiem elektronów. Strata
jednego elektronu na skutek oddziaływania
tlenu lub kationów metali prowadzi do
powstania rodnika semidehydro L-
askorbinowego. Utrata dwóch elektronów
powoduje utlenienie kwasu askorbinowego
do dehydroaskorbinowego.
•
Niedobór witaminy C prowadzi do szkorbutu
wywolywanego przez nieprawidłową
budowę kolagenu tkanki łącznej. Witamina
C redukuje jon Fe
3+
powstający w czasie
reakcji hydroksy-lazy prolinowej. Enzym ten
hydroksyluje reszty prolinowe w kolagenie.
Do reakcji potrzebny jest jon Fe
2+
.
Powstająca 4-hydroksyprolina stabilizuje
potrójną helisę kolagenu.
•
Kwas askorbinowy odgrywa również ważną
rolę w działaniu układu nerwowego i
immuno-logicznego
Garrett & Grisham, Biochemistry
Berg, Tymoczko, Stryer, Biochemistry
Biotyna
•
Witamina H (biotyna) jest
przenośnikiem grup
karboksylowych w reakcjach
enzymatycznej karboksylacji.
Koenzym wiąże się z lizyną centrum
aktywnego enzymu poprzez
dziesięciowęglowy łańcuch
węglowodorowy. Elastyczność
łańcucha umożliwia biotynie
przenosze-nie grupy karboksylowej
z jednego miejsca centrum
aktywnego do miejsca
akceptorowego w innej części
centrum.
•
W większości biotynozależnych
karboksylacji czynnikiem karboksy-
lującym jest dwuwęglan.
•
Białko jaja zawiera awidynę
posiadającą wysokie powinowactwo
do biotyny (K
D
=10
-15
M). Spożywanie
dużej ilości surowego białka
prowadzić może do niedoboru
biotyny w organizmie
Garrett & Grisham, Biochemistry
Berg, Tymoczko, Stryer, Biochemistry
Kwas liponowy
• Kwas liponowy występuje
jako mieszanka formy
utlenionej i zredukowanej.
• Związany jest zwykle
wiązaniem amidowym z
lizyną centrum aktywnego
odpowiednich enzymów (np.
kompleksów
wieloenzymatycznych
dehydro-genazy -
ketoglutarowej i dehy-
drogenazy pirogronianowej).
• Koenzym ten jest przenośni-
kiem grup acylowych
sprzęga-jącym przenoszenie
tych grup z przenoszeniem
elektronów w czasie
utleniania i dekarboksy-lacji
-ketokwasów
Garrett & Grisham, Biochemistry
Kwas foliowy (witamina B
11
) - tetrahydrofolian
• Witamina B
11
(kwas foliowy)
zbudowana jest z pierścieni
pteryny, reszty kwasu p-
ami-nobenzoesowego
(PABA) i
1 – 7 reszt kwasu
glutamino-wego
• Aktywną formą enzymu jest
tetrahydrofolian (THF)
powstający przez dwie
kolejne redukcje kwasu
foliowego (folian dihydro-
folian tetrahydrofolian)
prowadzone przez
reduktazę
dihydrofolianową.
• Niedobór kwasu foliowego
powoduje jedną z form
niedokrwistości
Garrett & Grisham, Biochemistry
• Koenzym ten jest akcepto-
rem i donorem fragmentów
jednowęglowych na wszyst-
kich stopniach utlenienia (z
wyjątkiem CO
2
, którego
przenośnikiem jest
biotyna), odgrywa ważną
rolę w biosyntezie
aminokwasów i zasad
azotowych.
• Fragmenty jednowęglowe
wiążą się z N
5
lub/i N
10
tetra-hydrofolianu
Berg, Tymoczko, Stryer, Biochemistry
Retinol (witamina A)
• Witamina A (retinol) powstaje z
fragmentów izoprenowych.
• Występuje zwykle w formie
estrowej, czasem aldehydowej
(retinal).
• Zwierzęta mięsożerne uzyskują
retinol bezpośrednio z diety,
roślinożerne w formie -
karotenu.
• Retinol odgrywa zasadniczą
rolę w procesach widzenia. W
pręcikach siatkówki utleniany
jest przez dehydrogenazę
retinolową do trans-retinalu,
przekształcanego następnie
przez izomerazę retinolową do
11-cis-retinalu. Aldehydowa
grupa retinalu tworzy zasadę
Schiffa z lizyną opsoniny dając
światłoczułą rodopsynę.
• Niedobór witaminy A powoduje
zmierzchową ślepotę,
zaburzenia wzrostu, atrofię
nabłonka i związaną z tym
podatność na infekcje.
Garrett & Grisham, Biochemistry
Ergokalcyferol (witamina D
2
) i cholekalcyferol (witamina D
3
)
•
Do grupy witamin D należy ergokalcyferol
(D
2
) i cholekalcyferol (D
3
).
•
Cholekalcyferol produkowany jest w skórze
zwierząt pod wpływem promieniowania UV z
7-dehydrocholesterolu. Absorpcja energii
świetlnej indukuje fotoizomeryzację (z
pęknięciem wiązania C9-C10) do pre-
witaminy D, która spontanicznie
przekształca się w cholekalcyferol (D
3
).
Ergokalcyferol, różniący się od
cholekalcyferolu tylko budową bocznego
łańcucha, powstaje przez fotoizomeryzację
pochodzącego z roślin ergosterolu.
•
Cholekalcyferol transportowany jest ze skóry
do wątroby przez transkalcyferynę (białko
wiążące witaminę D). W wątrobie następuje
hydroksylacja do 25-hydroksykalcyferolu,
który następnie transportowany jest do
nerek, gdzie ulega dalszej hydroksylacji do
1,25-dihydroksycholekalcyferolu – aktywnej
formy witaminy D. Forma aktywna
transportowana jest do docelowych tkanek,
gdzie działa jak hormon, regulując wraz z
dwoma hormonami peptydowymi
(kalcytoniną i hormonem przytarczycznym)
metabolizm wapnia i fosforu.
•
Niedobór witaminy D powoduje krzywicę u
dzieci a osteomalację (rozmięknienie kości) u
dorosłych.
Garrett & Grisham, Biochemistry
α-tokoferol (witamina E)
• Witamina E (-tokoferol)
jest silnym
przeciwutleniaczem
zapobiegającym utlenianiu
nienasyconych kwasów
tłuszczowych w błonach
biologicznych.
• Niski poziom -tokoferolu
powoduje hemolizę erytro-
cytów.
• Noworodki (szczególnie
wcześniaki) mają niski po-
ziom -tokoferolu. Terapia
tlenowa w inkubatorze
powodować może
uszkodze-nie błon
komórek siatkówki oka,
zapobiega temu
stosowanie witaminy E
Garrett & Grisham, Biochemistry
Witamina K
• Witamina K (naftochinon)
konieczna jest do aktywności
karboksylazy glutaminowej
przekształcającej resztę
kwasu glutaminowego w -
karboksy-glutaminian.
Modyfikacja ta aktywuje
czynniki krzepnięcia krwi
(protrombinę, czynniki VIII, IX
i X).
• γ-karboksyglutaminian jest
silnym chelatorem jonów
Ca
2+
. Zmodyfikowana
protrombina wiąże się dzięki
jonom wapnia z błonami
fosfolipidowymi, co umożliwia
jej proteolityczną aktywację
do trombiny
• Niedobór witaminy K
przedłuża czas krzepnięcia
krwi.
Garrett & Grisham, Biochemistry