Przetaczanie krwi
Maria Wujtewicz
Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii
AMG
Niedokrwistość
według Światowej Organizacji
Zdrowia
•
13
g/dl u mężczyzn
•
12
g/dl u kobiet
•
11
g/dl u dzieci między 6 miesięcy a 6
lat
•
12
g/dl u dzieci między 6 lat a 14 lat
STĘŻENIE
HEMOGLOBINY
Przyczyny niedokrwistości
Zaburzenia erytropoezy
Wzmożony rozpad krwinek
czerwonych
Zwiększona utrata krwinek
czerwonych
stężenie Hb 7 g/dl jest w większości
przypadków wystarczające dla utrzymania
dostatecznego transportu
tlenu
dopóki Ht jest > 15-20 %, w sercu nie
dochodzi do wytworzenia kwasu mlekowego
przy spadku Ht poniżej 10% dochodzi do
niewydolności
mięśnia sercowego
niedokrwistość przewlekła jest lepiej znoszona
niż
niedokrwistość ostra
Niedokrwistość krwi przed
zabiegiem
operacyjnym
Leczenie przyczyny niedokrwistości
(żelazo, kwas foliowy, witamina B
12,
)
Podaż erytropoetyny
Akceptacja niedokrwistości
Przetoczenie krwi jest rzadko
wskazane, gdy
stężenie hemoglobiny jest większe
niż 10g/dL
i prawie zawsze, gdy jest niższe niż
6g/dL
[szczególnie, gdy niedokrwistość
występuje nagle]
Jaki stopień niedokrwistości może być
akceptowany w okresie
okołooperacyjnym
?
Reguła
10/30 do 1980r
.
Jaki stopień niedokrwistości
może być akceptowany w okresie
okołooperacyjnym ?
W razie konieczności przetoczenia krwi
przy stężeniu 6-10g/dL
decyzja powinna być oparta
o analizę ryzyka powikłań
i niedostatecznego utlenowania tkanek
Jaki stopień niedokrwistości
może być akceptowany w okresie
okołooperacyjnym ?
Kierowanie się
pojedynczym wynikiem wartości
hemoglobiny
w podejmowaniu decyzji o
przetoczeniu krwi
nie jest polecane
Hb < 6-7g/dl u starszych lub z CAS ↑
zachorowalności
i śmiertelności
Chorzy bez obciążeń ze strony płuc, krążenia,
naczyń mózgowych, wieńcowych i obwodowych
dobrze tolerują poziom hemoglobiny w
granicach 8-9 g/dl.
Acta Anaesthesiol
Scand 2006
Jaki jest akceptowany poziom Hb u
chorych chirurgicznych
?
6g/dl
u chorych bez obciążeń
kardiologicznych przy
niepowikłanym okresie
pooperacyjnym.
8g/dl
u chorych ze stabilną chorobą
wieńcową i
przewidywaną utratą krwi około
300ml.
10g/dl
u chorych w wieku podeszłym przy
powikłanym okresie
pooperacyjnym oraz u tych, którzy nie są w
stanie
zwiększyć rzutu serca przy istniejącej
hemodilucji.
Decyzja o przetoczeniu krwi musi
uwzględniać
potrzeby i stan kliniczny chorego.
Decyzja o przetoczeniu krwi musi być
rozważana
oddzielnie w każdym przypadku.
Jedynym prawdziwym wskazaniem do
przetoczenia
krwi jest zwiększenie zawartości
tlenu we krwi.
Czynniki wymagające rozważenia
przed przetoczeniem krwi w chirurgii
*
wywiad
(niedokrwistość, zaburzenia hemostazy, choroby
układu krążenia i
oddechowego)
*
leczenie antyagregacyjne,
przeciwkrzepliwe
*
rodzaj doznanego urazu
*
rodzaj zabiegu operacyjnego
*
przewidywana utrata krwi
Czynniki wymagające rozważenia
przed przetoczeniem krwi w
chirurgii
*
poziom Hb i Ht
*
poziom mleczanów i
niedobór zasad
*
wysycenie Hb tlenem
*
świadek Jehowy?
Uraz a przetoczenie krwi
Ciężki
krwotok – utrata ponad 150 ml
krwi w
czasie 1 minuty, co prowadzi do
utraty ponad
połowy okk chorego w ciągu 20 min.
Przy leczeniu preparatami
krwi obowiązuje zasada
stosowania tych składników
krwi, których niedobór
wymaga uzupełnienia.
Masywne przetaczanie krwi
Przetoczenie w ciągu 24 godz. objętości
od okk chorego (u chorego o mc.70
kg. wyrównanie utraty około 4-5 l krwi -
przetoczenie 16-20 j KKCz).
Przetoczenie 30-50% całkowitej okk
( III-IV stopień krwotoku).
ME ubogoleukocytarna, gdy w wywiadzie
niehemolityczne, gorączkowe reakcje
poprzetoczeniowe.
ME płukana w celu usunięcia leukocytów i
resztek osocza,
gdy wcześniejsza ekspozycja na białka
osocza dawcy.
U większości chorych przetoczenie 1 jedn.
KKCz powoduje
wzrost Ht o 3 – 5 %.
Preparaty krwinek czerwonych
( KKCz - ME)
Dodatkowe kryteria dla przetoczeń krwi
(nie stanowią absolutnego wskazania do przetoczenia
preparatów krwi):
Ht <25% i/lub Hb <8g/dl
Nagła utrata krwi wyższa niż 20% wyliczonej
okk.
Choroba naczyń wieńcowych lub mózgowych i
Ht <30%
>10% powierzchni oparzenia i Ht <30%.
Dla poprawy transportu tlenu u chorego z
ciężką sepsą lub
ARDS i Hb <12g/dl
Noworodek: Ht <40% z zespołem
niewydolności oddechowej
lub Ht <30%,
czy utrata krwi >10% okk.
Koncentrat krwinek
płytkowych (KKP)
Krwinki płytkowe nie są lekiem
hemostatycznym a produktem
biologicznym
pochodzącym od człowieka.
Koncentrat krwinek
płytkowych (KKP)
W Polsce obowiązuje przetaczanie krwinek płytkowych
zgodnych w zakresie antygenów układów AB0, aby
wyeliminować ryzyko hemolizy spowodowanej przez
niezgodne grupowo osocze.
Ponieważ dolna bezpieczna granica liczby płytek nie
jest znana, stan chorego powinien decydować o ich
przetoczeniu.
Koncentrat krwinek
płytkowych (KKP)
Nie należy stosować KKP
profilaktycznie w
przypadku masywnych krwawień.
Dopuszczalne jest przetoczenie przy
małopłytkowości
z rozcieńczenia (po przetoczeniu >15-
20 j KKCz)
Koncentrat krwinek
płytkowych (KKP)
Nieskuteczne jest stosowanie KKP w przypadku
ich
gwałtownego niszczenia w krążeniu ( można
rozważyć ale tylko w stanach zagrożenia życia)
Ubogoleukocytarny KKP powinien być stosowany
u
chorych długotrwale leczonych preparatami krwi.
Wskazaniem do przetoczenia
KKP jest:
Przy czynnym krwawieniu:
liczba płytek < 50 000/mm
3
liczba płytek > 50 000/mm
3
przy zaburzeniu ich
funkcji
Przy braku czynnego krwawienia:
liczba płytek < 5 000/mm
3
liczba płytek < 20 000/mm
3
gdy ryzyko dużego
krwawienia
liczba płytek < 50 000/mm
3
przed procedurami
chirurgicznymi
Standardowe dawki krwinek
płytkowych
Wiek chorego
Dawka
Niemowlęta
10 ml
KKP/kg m.c.
Dzieci
1
jednostka na 10-15 kg
m.c.
Dorośli
5-8
jednostek KKP lub
1
preparat KKP-Af,
niezależnie od zawartości
krwinek płytkowych
Świeżo mrożone osocze
(FFP)
1.
Jedna jednostka świeżo mrożonego
osocza jest wytwarzana z 1 jedn.
pełnej krwi
2.
W każdym ml FFP znajduje się po 1
jedn. wszystkich czynników
krzepnięcia.
3.
Wskazaniem do przetoczenia FFP jest
przede wszystkim wyrównanie
niedoborów czynników krzepnięcia.
Świeżo mrożone osocze (FFP)
4.
Wskazaniem jest także natychmiastowe
odwrócenie działania doustnych
antykoagulantów.
5.
Przetoczenie 10-15 ml/kg m.c. FFP podwyższa
zazwyczaj poziomy czynników o 20-30%.
6.
Częstość przetaczania FFP zależy od czasu
półtrwania uzupełnianych czynników
krzepnięcia.
Świeżo mrożone osocze (FFP)
Czynnik krzepnięcia
Stężenie
Czas
półtrwania
(godz.)
Fibrynogen 200-450mg/dl
100-150
Protrombina (czynnik II)
1 U/ml
50-80
Czynnik V
1 U/ml
12-24
Czynnik VII
1 U/ml
6
Czynnik VIII
1 U/ml
12
Świeżo mrożone osocze (FFP)
Czynnik krzepnięcia
Stężenie Czas
półtrwania
(godz.)
Czynnik IX
1 U/ml
24
Czynnik X
1 U/ml
30-60
Czynnik XI
1 U/ml
40-80
Czynnik XIII
1 U/ml
150-300
Czynnik von Willebranda 1 U/ml
24
Krioprecypitat
Krioprecypitat uzyskuje się zbierając wytrącające
się białka w czasie powolnego rozmrażania FFP
w temperaturze 1-6
o
C.
Z 1 jednostki osocza można uzyskać 10-15 ml
(30ml)
krioprecypitatu.
Przy dostępnych obecnie bezpiecznych
koncentratach czynników VIII i VIII/vWF,
poddanych inaktywacji
wirusów,
krioprecypitat
powinien być stosowany jedynie w
leczeniu wrodzonych i nabytych niedoborów
fibrynogenu lub
niedoborów czynnika XIII.
Koncentrat granulocytów
Otrzymywane są metodą leukaferezy od
jednego
dawcy.
Dzięki stymulacji dawców kortykosterydami i
rekombinowanymi cytokinami jak czynnik
stymulujący tworzenie kolonii granulocytów ( G-
CSF )
uzyskano znaczące zwiększenie liczby
komórek.
Nastąpił nawrót zainteresowania możliwością
stosowania
koncentratów granulocytarnych w
leczeniu zakażeń u chorych z neutropenią i w
profilaktyce zakażeń.
Koncentrat granulocytów - uwagi
ogólne
Profilaktyczne zastosowanie jest metodą
eksperymentalną.
Neutropenia (<1000/l ) z udokumentowanym
zakażeniem
nie reagującym na antybiotyki może
być wskazaniem do zastosowania.
Brak dostatecznej wiedzy o skuteczności i
potencjalnej
toksyczności przetaczania
granulocytów nie pozwala na
ustalenie zasad
postępowania w praktyce klinicznej.
Roztwory albumin ludzkich
Wskazania w anestezjologii nie są
jednoznacznie ustalone.
Nadal istnieją kontrowersje odnośnie
stosowania we
wstrząsie hipowolemicznym.
Za właściwe wskazania uważa się oparzenia,
ciężką
niedrożność jelit, ostrą hipoproteinemię,
chorobę
hemolityczną noworodków i
leczniczą plazmaferezę.
Leczenie przetoczeniami krwi i jej
preparatami
– uwagi końcowe
Nadal brak jest jednoznacznych
wytycznych dla
wdrożenia leczenia krwią i jej
preparatami
u każdego chorego i w każdej sytuacji
klinicznej.
Leczenie przetoczeniami krwi i jej
preparatami
– uwagi końcowe
Aktualny stan chorego, jego rezerwy
sercowe i
potencjalne ryzyko wystąpienia
powikłań powinny
wpływać na decyzję o przetoczeniu
krwi.
Leczenie przetoczeniami krwi i jej
preparatami
– uwagi końcowe
Być może w chwili obecnej najprostszym,
najbezpieczniejszym i najmniej
kosztownym sposobem ograniczenia
podaży krwi allogenicznej jest
akceptacja niższych wartości hemoglobiny
.