Patologia emocji
Nienormalny – czyli jaki?
Funkcjonowanie jest nienormalne, gdy odbiega
od wzorca (normy, prototypu).
Wzorzec, do którego porównywane jest
funkcjonowanie może być wyznaczony na
podstawie:
Średniej częstości w danej grupie
Uzgodnień czynionych przez kulturę i
społeczeństwo (normy kultorowo-społeczne)
Psychologicznych koncepcji teoretycznych i
opisywanych w nich charakterystycznych
cech, zachowań, sposobu funkcjonowania.
Nienormalny – czyli jaki?
Irracjonalność (np. fobie)
Nieprzewidywalność i brak kontroli
Mała częstość występowania w
populacji
Uporczywość
Dyskomfort obserwatora
Naruszanie norm i zasad społecznych
Norma a patologia
Współczesna definicja
nienormalności
funkcjonowania
Cierpienie
„Miewam "coś„, co mnie
meczy od bardzo dawna. Ja wiem, że to
jest głupie, ale to mnie naprawdę meczy”
Nieprzystosowanie (zagraża dobru
jednostki i ogółu. Zakłócenia w
funkcjonowaniu, którego skutkiem są
zachowania autodestukcyjne)
niemożność zaspokojenia własnych
potrzeb
niemożność obrony własnej osoby
przed niebezpieczeństwami
Normalne wahania nastroju
Naturalne fluktuacje nastroju, dzienne,
miesięczne, wielotygodniowe (np.
badanie 10 tygodni, 100 dni).
Chandra a depresja
Większość stanów depresyjnych nie
wymaga leczenia
Obniżenie nastroju na skutek
niepowodzenia i stresu
przygnębienie poporodowe
Depresja jako reakcja na żałobę
Stany emocjonalne charakterystyczne
dla danego okresu rozwojowego
Klasyfikacje zaburzeń psychicznych
1.
ICD –10
Międzynarodowa Statystyczna
Klasyfikacja Chorób i Problemów
Zdrowotnych (International Classification
of Mental and Behavioural Disorders
opracowana przez Światową Organizację
Zdrowia (WHO)
2.
DSM-IV
Diagnostyczny i Statystyczny
Podręcznik Zaburzeń Psychicznych
(Diagnostic and Statistical Manual of
Mental Disorders)
opracowany przez Amerykańskie Towarzystwo
Psychiatryczne (APA)
Zawartość podręczników do
klasyfikacji zaburzeń
Typy zaburzeń. Każda kategoria ma
przypisany numer. Pod numerem tym kryje
się jednostka chorobowa.
Definicję zaburzenia psychiatrycznego
Opisy kliniczne: symptomy i objawy
zaburzenia
Zasady i wskazówki diagnozowania
zaburzenia
W tym: warunki konieczne dla
zdiagnozowania zaburzenia.
Współwystępowanie z innymi jednostkami
chorobowymi
Porównanie do innych jednostek
chorobowych
ICD 10 - zaburzenia afektywne (F30
do F39)
5 klas zaburzeń nastroju
F30
Epizod maniakalny
. Może przybrać
postać hipomanii, manii z objawami
psychotycznymi lub bez objawów
F31
zaburzenia afektywne dwubiegunowe
.
Łagodne lub nasilone, z objawami
psychotycznymi lub bez objawów
F32
epizod depresyjny
o przebiegu
łagodnym, umiarkowanym lub ciężkim, z
objawami psychotycznymi lub bez
objawów
ICD 10 - zaburzenia afektywne
F32 – F34
nawracające
(uporczywe)
zaburzenia depresyjne oraz
nawracające zaburzenia nastroju
F38 –F39 inne,
nieokreślone
zaburzenia nastroju, modele mieszane
Kryteria wyodrębniania zaburzeń
emocji
Walencja (znak) emocji i czas trwania
emocji.
Stopień nasilenia emocji (nadmierne
nasilenie lub osłabieniem, stępienie
emocji)
Stopień złożoności i różnorodności
emocji (spłycenie emocjonalne, emocje
prymitywne)
Dynamika zmian walencji i treści emocji
(zaleganie emocji lub chwiejność)
Zaburzenie
emocji
Czas trwania
Nasilenie
emocji
walencja
Epizod
depresyjny
Nie krócej niż
2 tygodnie
Duże nasilenie
smutku, apatii,
anhedonia,
poczucie winy
negatywna
dystymia
przewlekle, 2
lata
Umiarkowane
nasilenie
negatywna
Epizod
maniakalny
Co najmniej 1
tydzień
Nastrój silnie
podwyższony
euforyczny, też
rozdrażnienie,
łatwe
reagowanie
gniewem,
płaczliwość
pozytywna
hipomania
przewlekle
Nastrój lekko
podwyższony,
pozytywna
Zaburzenie
emocji
Czas trwania
Nasilenie i treść
emocji
walencja
Zaburzenia
dwubiegunowe
Faza depresji 6-
9 mies.; faza
manii (2 tyg-4,5
mies.
Umiarkowane
oraz ciężkie (z
objawami
psychotycznymi
Naprzemienna
pozytywna
(mania) i
negatywna
(depresja
cyklotymia
Przewlekle,
Łagodne
Naprzemienni
e pozytywna
(hipomania) i
negatywna
(depresja
fobie
W zależności od
pojawienia się
bodźców
wyzwalających
Silny lęk,
ujemna
Zaburzenia
kompulsyjo-
obsesyjne
niezadowolenie z
działań
bezsensownych
ujemna
Emocje w zaburzeniach
psychicznych
m.inn
Depresje i zaburzenia afektywne
Zaburzenia lękowe
Zaburzenia stresowe pourazowe
(PTSD)
Objawy depresji dużej wg DSM-IV
Nastrój depresyjny, smutek, płaczliwość
utrzymująca się przez większość dnia,
zauważany przez pacjenta i otoczenie
Osłabienie zainteresowań lub przyjemności
czerpanych z większości czynności
Zmiana apetytu
Bezsenność lub nadmierna potrzeba snu
Pobudzenie lub zachamowanie
psychomotoryczne
Zmęczenie lub utrata energii
Objawy depresji dużej wg DSM-IV
c.d
Poczucie bezwartościowości lub
nadmierne poczucie winy
Spadek zdolności myślenia i koncentracji.
Trudności z wykonywaniem zadań
złożonych
Powracające myśli na temat śmierci lub
rozważania na temat samobójstwa
Aby depresja została rozpoznana, wystąpić
musi co najmniej 5 z opisanych objawów,
w tym objaw 1 i 2.
Przyczyny depresji i zaburzeń
afektywnych
Podłoże organiczne. Pokrewieństwo
Wśród osób spokrewnionych
w pierwszej
linii
ryzyko wystąpienia zaburzeń jest
najwyższe.
Wśród osób spokrewnionych, wyższy
poziom ryzyka wystąpienia zaburzenia
dwubiegunowego niż jednobiegunowego.
Zaburzenia dwubiegunowe - 12 -20%
zgodności
Zaburzenia jednobiegunowe 7% zgodności
Depresja – 8-9% zgodności
Podłoże organiczne.
Badania genetyczne.
Typ depresji
Wskaźnik zgodności
Bliźnięta
MZ
Bliźnięta DZ
Depresja
jednobiegunowa
40 – 46 %
11 – 20 %
Zaburzenia
afektywne
dwubiegunowe
67 – 72 %
8 – 40 %
Podłoże organiczne.
Badania genetyczne.
Doniesienia genetyki molekularnej.
Czy istnieje gen lub grupa genów
odpowiedzialnych za przenoszenie
zaburzeń emocji.
Brak potwierdzonych dowodów.
Zaburzenia organiczne.
Zaburzenia hormonalne
U osób z depresją zdiagnozowano
zaburzenia procesów na osi:
podwzgórze – przysadka- nadnercza
Zaburzenia w gospodarce hormonami
sterydowymi (kortyzol) mogą
powodować zaburzenia rytmu
okołodobowego, utrzymywania
człowieka w stanie homeostazy,
szczególnie w sytuacji stresu
podwzgórze – przysadka-tarczyca
Schorzenia hormonalne, w których
depresja występuje jako powikłanie
Nadczynność i niedoczynność tarczycy
Nadczynność i niedoczynność
przytarczyc
Cukrzyca
Okres pokwitania
Okres okołoporodowy
Okres przedmiesiączkowy
Następstwa przerwania ciąży
Zaburzenia organiczne.
Neuroprzekaźnictwo
Brak
równowagi
między układami
neuroprzekaźnictwa w o.u.n.
Noradrenergicznego (noradrenalina)
Serotoninergicznego (serotonina)
Dopaminergicznego (dopamina)
(a nie małej ilości neuroprzekaźników)
Schorzenia o.u.n. jako przyczyny
depresji
Choroba Alzheimera
Pląsawica Huntingtona
Choroba Parkinsona
Stwardnienie rozsiane
Miażdżyca naczyń mózgowych, udar,
krwiaki
Guzy płata czołowego
Padaczka (ogniska zapalne w płacie
czołowym)
Stany pourazowe (płaty skroniowe i
czołowe)
wodogłowie
Czynniki psychospołeczne.
ważne wydarzenia
Pierwszy epizod depresyjny jest
najczęściej związany z wystąpieniem
pierwszego zachorowania oraz
bezpośrednio go poprzedza.
89 % kobiet z rzutem depresji przeżyło
w niedawnym czasie jakieś zdarzenie
krytyczne, ważne, stresujące
Czynniki psychospołeczne.
Ważne wydarzenia
Sytuacje wpływające na obniżenie
poczucia własnej wartości
Niepowodzenia w osiągnięciu ważnego
celu
Zapadnięcie na chorobę
Utrata lub śmierć ważnych osób,
Utrata lub zagrożenie wartości
duchowych i materialnych
(posiadanych i potencjalnych)
Drobne, ale nawarstwiające się
trudności
Opieka nad osobą przewlekle chorą
Koncepcja poznawcza Aarona
Becka
U podłoża depresji leżą dysfunkcyjne
przekonania
na swój temat.
Negatywna triada poznawcza:
1.
Negatywne myśli o samym sobie (jestem
brzydki, bezwartościowy, nic mi się nie
udaje: niska samoocena)
2.
Negatywne myśli o własnych
doświadczeniach i otaczającym świecie (nikt
mnie nie kocha, ludzie mnie źle traktują)
3.
Negatywne myśli o własnej przyszłości (nie
ma nadziei, nic się nie zmieni)
Koncepcja poznawcza Aarona
Becka c.d
Osoby predysponowane do depresji
posługują się automatycznymi, sztywnymi,
dysfunkcjonalnymi przekonaniami:
Nisko oceniają swoje możliwości,
zdolności, kompetencje i szanse
odniesienia sukcesu
Mają niską samoocenę i małe poczucie
wartości
Mają przekonanie że są niekochane,
Wczesne doświadczenie
Formowanie się dysfunkcjonalnych
przekonań
Krytyczne wydarzenia
Uaktywnione przeświadczenia
Automatyczne myśli negatywne
Objawy depresji
Typy zniekształceń poznawczych
leżące u podłoża depresji
Arbitralne wnioskowanie
–wyciąganie
wniosków na podstawie danych, które
nie mają uzasadnienia „To leczenie nie
daje wyników”, „Kompetencje ma się
wypisane na twarzy”
Rozumowanie dychotomiczne
-
wszystko albo nic – „Jestem taki głupi
a oni tacy mądrzy”, „Jeśli nie dostane
5 to równie dobrze wcale mogę nie iść
na egzamin”
Typy zniekształceń poznawczych
leżące u podłoża depresji
Wybiórcza uwaga
– koncentrowanie się
tylko na jednej cesze a ignorowanie
innych „Nie miałam dziś ani chwili
wytchnienia”, „Podczas rozmowy o
prace patrzyli tylko na moje
obgryzione paznokcie”
Nadmierne uogólnianie
– wyciąganie
wniosków na podstawie jednego
wydarzenia np. po odniesieniu jednej
porażki: „Wszystko co robię jest złe”
Zaburzenia lękowe (F40)
Zaburzenia lękowe pod postacią fobii:
Niespecyficznych (agorafobia, lęk
paniczny, zespół leku uogólnionego)
Specyficznych (silny lęk wywołują
konkretne bodźce i sytuacje. Jest
nieadekwatny do realnego zagrożenia)
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne
Kryterium podziału są bodźce
wyzwalające
Fobie niespecyficzne
Agorafobia
– lęk przed sytuacjami
utrudniającymi powrót do
bezpiecznego miejsca. Obejmuje
strach przed wyjściem z domu, przed
wejściem do sklepu, podróżowaniem
samemu oraz strach przed otwartymi
przestrzeniami, tłumem. Wszędzie
tam, gdzie w sytuacji ataku paniki
pomoc nie przyjdzie natychmiast
Fobie niespecyficzne
Lęk paniczny
-
silne napady lęku, bez
konkretnej, uchwytnej przyczyny.
Poczuciu przerażenia towarzyszą
objawy somatyczne: brak tchu,
zawroty głowy, drżenie, ból w klatce
piersiowej, kołatanie serca.
Bodziec wyzwalający
wewnętrzny lub zewnętrzny
Spirala paniki
Bodziec wyzwalający
(zmęczenie, pobudzenie, złość,
podniecenie, kawa, leki
pobudzające
Lęk uogólniony
Tzw.
lęk wolnopłynący
. Uporczywy, ale
niezależny od okoliczności (nie nasila
się pod ich wpływem).
Obejmuje takie objawy jak:
ogólne, niewyjaśnione napięcie,
niemożność spokojnego siedzenia
Potliwość, drżenie, bóle napięciowe
głowy, niemożność odprężenia się
obawy przed przyszłymi
niepowodzeniami
Fobie specyficzne – ponad 200
rodzajów
Fobia
bodziec
Akrofobia
Algofobia
Astrafobia
Arachnofobia
Klaustrofobia
Frankofobia
Hydrofobia
Myrmekofobia
Monofobia
Mysofobia
Noktofobia
Ochlofobia
Patofobia
Pirofobia
Surifobia
Zoofobia
Wysokość
Ból
Grzmot
Pająki
Zamknięta przestrzeń
Francuzi
Woda
Mrówki
Samotność
Bakterie
Ciemności
Tłum
Choroby
Ogień
Myszy, szczury
Zwierzęta
Zaburzenie obsesyjno -
kompulsywne
Natrętne, nawracające myśli - obsesje
Czynności przymusowe - kompulsje
Podłożem zjawisk jest lęk
Są spostrzegane przez pacjenta jako
zabezpieczające siebie lub innych
przed nieprawopodobnymi zdarzeniami
Współwystępuje z uczuciem smutku i
przygnębienia
Syndrom stresu pourazowego
Syndrom PTSD może się rozwinąć u osób,
które doznały lub były świadkami
sytuacji wyjątkowo zagrażającej
zdrowiu lub życiu, syt. katastrofalnej,
odczuwanej
jako ekstremalnie przykrej
:
Śmierć lub poważne zranienie, wypadek
Pożar, klęski żywiołowe
Atak fizyczny, walka zbrojna, bycie
zakładnikiem, osobą porwaną, zagrożenie
bronią
Zaniedbanie ze strony rodziców,
Gwałt, molestowanie seksualne
,
Kobiety jako najbardziej przykre
wskazują gwałt i molestowanie
seksualne (w sumie 49 % kobiet z
PTSD)
Mężczyźni – ekspozycja walkę zbrojną –
28% mężczyzn z PTSD
Kobiety dwukrotnie częściej zapadają
na PTSD w porównaniu do mężczyzn
(stosunek 20 %: 8 %)
Objawy PTSD 1/3
3 grupy objawów
1.
Osoba wciąż na nowo przeżywa uraz
Nawracające wspomnienia urazu, zawierające
obrazy, dźwięki, inne wrażenia zmysłowe
Powracające sny i koszmary senne dotyczące
wydarzenia traumatycznego
Złudzenia, halucynacje, migawki, wrażenia
przeżywania całego zdarzenia na nowo
Cierpienie w zetknięciu z bodźcami
przypominającymi o traumie
Reakcja fizjologiczna w odpowiedzi na
sygnały przypominające
Objawy PTSD 2/3
2. Unikanie bodźców związanych z
traumatycznym zdarzeniem
Unikanie myśli, uczuć, rozmów o zdarzeniu
Unikanie miejsc, osób, działać
przypominających o traumie
niemożność przypomnienia sobie zdarzenia,
zobojętnienie wobec innych
ograniczenie emocjonalności np.
niezdolność do miłości
brak oczekiwań co do przyszłości
Objawy PTSD 3/3
3. Utrzymujące się objawy pobudzenia, które
nie występowały przed zdarzeniem.
Trudności z zasypianiem lub budzeniem
Rozdrażnienie lub wybuchy złości
Trudności z koncentracja uwagi,
nadmierna czujność
Wyolbrzymiona reakcja strachu
Czy występują objawy, które wiążą się z lękiem i
zmianami wegetatywnymi?
Tak
Nie
Diagnoza inna
niż zaburzenia
lękowe
Czy powodują cierpienie albo utrudniają
funkcjonowanie?
tak
Nie
Objawy nie
osiągąją
nasilenia
klinicznego
Czy miało miejsce traumatyczne zdarzenie? (A1)
tak
Nie
Inne niż PTSD i
ASD zaburzenie
lękowe
Czy reakcja podczas zdarzenia obejmowała
przerażenie, brak nadziei (A2)
tak
Nie
Inne niż PTSD i
ASD zaburzenia
lękowe
Czy występuje co najmniej jeden z objawów uporczywego
odtwarzania, przeżywa na nowo (koszmary, wspomnienia,
złudzenia, halucynacje, przebłyski, reakcja fizjologiczna na
bodźce przypominające)
tak
Nie
Inne niż PTSD i
ASD zaburzenia
lękowe
Czy występują co najmniej trzy objawy unikania
tak
Nie
Inne niż PTSD i
ASD zaburzenia
lękowe
Czy występują co najmniej dwa objawy zwiększonej
psychologicznej wrażliwości i stany wzbudzenia, które nie
występowały przed pojawieniem się stresora?
tak
Nie
Inne niż PTSD i
ASD zaburzenia
lękowe
Czy zaburzenie trwa dłużej niż miesiąc
tak
Nie
OSTRE
ZABURZENIE
STRESOWE ASD
ZABURZENIE
STRESOWE
POURAZOWE PTSD
Konsekwencje zaburzeń emocji
Współwystępowanie zaburzeń w sferze
emocji oraz uzależnień od alkoholu
Depresja może być wynikiem
długotrwałego nadużywania alkoholu,
Stany depresyjne w okresie
odstawienia używki (kilka tygodni lub
miesięcy po, 1 rok po)
Nadużywanie alkoholu jako maska
stanów depresyjnych
Poczucie krzywdy, żalu do otoczenia,
niechęć i agresja skierowana ku innym
Depresja i samobójstwa
Według WHO rocznie na świecie ginie ponad
500 tys. osób w zamachu samobójczym.
½ samobójstw jest dokonywana w depresji
Najwięcej na Litwie i w Rosji (50 os./100
tys.)
Najmniej Egipt (0,1 os./100 tys.)
Australijscy Aborygeni nie podejmują w
ogóle prób samobójczych, a agresję kierują
na innych.
Więcej prób podejmują kobiety, ale bardziej
skuteczni są mężczyźni (powyżej 45 r.ż,
samotni, alkoholicy)
Cechy zespołu depresyjnego a
samobójstwa
Wysoki poziom lęku
Uporczywe zaburzenia snu
Poczucie beznadziejności, sytuacji bez
wyjścia
Poczucie winy, grzechu, dążenie do
poniesienia kary
Dolegliwości bólowe i przywlekłe
schorzenia somatyczne
Społeczny aspekt zaburzeń emocji
Przemoc i zabójstwa
Silne emocje negatywne są trudne do
kontrolowania – efekt: przemoc
Zabójstwa noworodków - depresja
poporodowa z objawami
psychotycznymi – urojenia, że dziecko
jest demonem i wcieleniem zła
Społeczny aspekt zaburzeń emocj
Niepodejmowanie pracy zawodowej,
bezrobocie,
Konflikty rodzinne, wykluczenie z życia
rodzinnego i społecznego
Samotność – brak wsparcia
Depresyjne matki opuszczają
emocjonalnie swoje dzieci, co
predysponuje je do zachorowania w
przyszłości