PROFILAKTYKA TĘŻCA
I WŚCIEKLIZNY
TĘŻEC
CZYNNIK ETIOLOGICZNY
– Clostridium
tetani
Gram –dodatnia
, beztlenowa
laseczka
zdolność poruszania się
bezbarwne zarodniki
(kształt
rakiety
tenisowej
)
Występowanie
:
gleba
odchody zwierzęce
niekiedy ludzkie
Clostridium tetani
Clostridium tetani
Mieszane zakażenie
beztlenowcami.
Formy wegetatywne
Clostridium tetani -
mikroskop elektronowy
Czynnik etiologiczny
Epidemilogia
Zakażenie rany
zarodnikami lub
laseczkami tężca (gleba)
Choroba występuje na
całym świecie
Częstość występowania tężca na
określonym terenie - odzwierciedla
poprawność szczepień
Epidemiologia
W krajach nie objętych programem
szczepień –
noworodki i małe
dzieci
około 500 tys. dzieci umiera rocznie
około 500 tys. dzieci umiera rocznie
na świecie
na świecie
W krajach rozwiniętych T. –
po
60-
60-
70 roku życia
70 roku życia
(27% - w wieku 70 lat -
zabezpieczający poziom przeciwciał)
Patogeneza
Rozwój laseczki t. - warunki beztlenowe -
rany głębokie, miażdżone, kłute
TETANOSPAZMINA
TETANOSPAZMINA
-
jad tężcowy
wiąże się z obwodowym neuronem ruchowym
wnika do aksonu
przenosi się (drogą wsteczną)
komórki nerwowe pnia mózgu i rdzenia
kręgowego
wędruje przez synapsę do zakończenia
przedsynaptycznego (blokuje uwalnianie
inhibitorów neuroprzekaźnikowych:
glicyna, kwas
gamma-aminomasłowy
blokowanie fizjologicznych procesów
blokowanie fizjologicznych procesów
hamowania
hamowania
(
stałe nadmierne pobudzanie neuronów ruchowych)
wzmożone napięcie i napady prężeń
wzmożone napięcie i napady prężeń
OBRAZ KLINICZNY
1.
Tężec miejscowy
2. Tężec obejmujący mięśnie
głowy
3. Tężec uogólniony
- najczęstsza
postać
OBRAZ KLINICZNY
Okres wylęgania
: kilka dni do
kilkunastu tygodni
(średnio 7 dni)
Objawy zwiastunowe
:
gorsze samopoczucie
uczucie wzmożonego napięcia
mięśni
wzmożona potliwość
parestezje w miejscu zranienia
OBRAZ KLINICZNY
Objawy tężcowe:
wzmożone napięcie mięśni żwaczy
szczękościsk
szczękościsk
wzmożone napięcie mięśni mimicznych
- uśmiech
szyderczy
(risus sardonicus)
wzmożone napięcie innych grup mięśniowych
zaburzenia połykania
sztywność lub bolesność szyi, ramion, mm. grzbietu
wzmożone napięcie mm. brzucha, bliższych części kończyn
napady prężeń tężcowych
(b. bolesne)
opistotonus
opistotonus
wzrost RR, zajęcie mm oddechowych -lęk przed uduszeniem
chory zachowuje świadomość
sinica , zaburzenia wentylacji
mogą występować samoistnie lub po niewielkich bodźcach
OBRAZ KLINICZNY
zaburzenia układu wegetatywnego
chwiejne nadciśnienie
tachykardia
arytmia
b. wysoka gorączka
wzmożona potliwość
mogą występować okresowo:
bradykardia, hipotensja
POWIKŁANIA
skurcz krtani
złamania kości
nadciśnienie
zapalenie płuc
pęknięcie mięśni
zakrzepowe zapalenie żył
zatory płuce
zakażenia szpitalne
śmiertelność ok. 30%
Leczenie
1. Wyeliminowanie źródła toksyny
chirurgiczne opracowanie rany, umycie,
odkażenie
antybiotykoterapia (metronidazol 0,5 co 6 h iv
lub 1,0 co 12h - 10 dni)
2. Zneutralizowanie toksyny
niezwiązanej
ANTYTOKSYNA (TIG) 3000 - 6000 j. i m.
( w
dawkach podzielonych)
lub
i.v
.
Końska antytoksyna - tańsza, ale krótszy okres
półtrwania, nadwrażliwość, choroba posurowicza,
od 10 do 100 tys. j.
3. Zapewnienie warunków oddziału IOM
Zapobieganie tężcowi u
zranionych
1. Dokładne oczyszczenie rany
,
chirurgiczne opracowanie
2. Antybiotyki
- zapobieganie
namnażaniu się laseczek t.
3. Uodpornienie
czynne
czynno-bierne
charakter i okoliczności zranienia
uprzednie szczepienia p-tężcowi
wrażliwości osoby zranionej na
obcogatunkowe białko
CZYNNE UODPORNIENIE
Wstrzyknięcie szczepionki p/tężcowej
(toksoidu czyli anatoksyny)
sz. monowalentna- zawiera tylko
toksoid - TT
sz. skojarzona z toksoidem błoniczym
dzieci - do 7 lat DT
od 8 roku życia - Td
SZCZEPIENIA
Sz. pierwotne
- 3 iniekcje DTP (dzieci do 4 lat) lub
- 2 iniekcje TT,DT, Td
4 - 6 tyg. odstępy
90% uodpornionych (efekt krótkotrwały, może zniknąć po roku)
Sz. podstawowe -
po 4 dawce DTP
-lub po 3 dawce TT,DT, Td
6-12 miesięcy od zakończenia szczepienia pierwotnego
odporność 5 lat lub dłużej
Sz. przypominające
- dzieci 6 i 14 rok życia
- dorośli co 10 lat
Bierne Uodpornienie Przeciwko
Tężcowi
Antytoksyna tężcowa
- ochronne poziomy przeciwciał w ciągu 24-48
godz.
- krótkotrwałość - kilka - kilkanaście dni
Ludzka immunoglobulina przeciwtężcowa
-
LIT
LIT
(dłuższy czas półtrwania- ok. 21 dni, znacznie mniejsze ryzyko
niepożądanych reakcji) -
250j.
Końska antytoksyna tężcowa
-
KAT
KAT
- 3000j
próba uczuleniowa - 0,1 ml antytoksyny rozcieńczonej
1:10
Czynniki wpływające na decyzje o
formie swoistego zapobiegania
tężcowi
Historia uprzednich szczepień
Natura rany i warunki zranienia
rana tężcorodna
masywne zanieczyszczenie bakteriami
zranienie> 24 h
zawiera martwe tkanki - trudna w opracowaniu
np.:rany kłute, miażdżone
rana ”czysta”
- nie spełnia ww. kryteriów
Stany alergiczne pacjenta
uprzednie otrzymywanie
obcogatunkowych surowic
Zalecenia dotyczące swoistego
zapobiegania tężcowi u zranionych osób
Nic
1 dawka
szczepionki
Td lub TT
1 dawka szczepionki
Td lub TT
) +
Antytoksyna (LIT
250/500j.m.)
Szczepionka Td lub TT) +
Antytoksyna (LIT
250/500j.m.) (
kontunuować
szczepienie podstawowe)
Wysokie
Niskie
Nic
Szczepienie podstawowe lub
przypominające ostatnia
dawka
< 5
lat temu
1 dawka
szczepionki
Td lub TT
Szczepienie podstawowe
lub
przypominające ostatnia
dawka
5-10 lat temu
1 dawka
szczepionki
Td lub TT
Szczepienie
podstawowe lub
przypominające ostatnia
dawka
> 10 lat temu
Szczepionka Td lub
TT
(kontunuować
szczepienie
podstawowe)
Nieszczepieni,
niekompletnie szczepieni
historia szczepień
niepewna
Ryzyko wystąpienia tężca
Historia szczepień
pacjenta
WŚCIEKLIZNA –
WODOWSTRĘT (RABIES)
Ostra
choroba wirusowa oun
choroba wirusowa oun
atakująca wszystkie ssaki
przenoszona poprzez zakażone
wydzieliny, zwykle
ślinę
ślinę
większość infekcji
ukąszenie przez zakażone zwierzę
kontakt z zawierającym wirusa aerozolem
spożycie, przeszczep zakażonych tkanek
Etiologia
Wirus wścieklizny
rodzina
-Rabdowirusów
rodzaj
- Lyssavirus
Różnice antygenowe i
biologiczne
Stymulacja wydzielania
interferonu -
opóźnienie
postępującego
zakażenia
Illustration of rabies virus in longitudinal section
Illustration of rabies virus in cross section
Epidemiologia
Występowanie-wszystkie regiony świata
wyjątek: Antarktyka
Postacie epidemiologiczne: * miejska
* leśna
WHO - 1000 zgonów rocznie
- szacuje się 30 000 przypadków
rocznie
(poł-wsch. Azja, Filipiny, Afryka,
Ameryka Płd.)
Polska (1997r.) -
zgłoszono 1525
zachorowań u zwierząt (z tego 1096
lisy)
zaszczepiono 7566 osób , nie stwierdzono
zachorowań u ludzi
Epidemiologia
Najważniejszy wektor
(większość regionów świata)
pies
Wyróżniające wektory:
wilk -
Europa Wsch.
mangusta
- Afryka Płd.,
Karaiby
lis
- Europa Zach.
nietoperz wampir
- Ameryka
Łacińska
Polska :
70% przypadków
stwierdza się u lisów
6% u kotów,
4% u psów
Patogeneza
Początkowe namnażanie
wirusa
(w okolicach miejsca
wszczepienia) - mm. poprz.-
prąż.
Rozprzestrzenia się
dośrodkowo
w górę nerwu do oun (przez
cytoplazmę aksonu nerwu
obwodowego 3 mm/h)
Namnaża się w istocie szarej
mózgu
Przechodzi odśrodkowo wzdłuż
nerwów wegetatywnych do
innych tkanek :
ślinianki
rdzeń nadnerczy
płuca, wątroba
mięśnie szkieletowe, skóra,
serce
Ponowne namnażanie w
śliniankach - ułatwia dalsze
przenoszenie choroby
Okres wylęgania: od 7 dni do roku
(średnio 1-2 mies., przypadki 2- 7 lat)
Współczynnik zapadalności oraz śmiertelności -
najwyższy- ukąszenia w twarz
średni - ręce, ramiona
najniższy - nogi
Zmiany histopatologiczne (jak inne ch. wir.oun):
przekrwienie
zagęszczenie jąder komórkowych oraz fagocytoza kk.nerwowych
nacieki- limfocyty, kk.plazmatyczne
najbardziej charakterystyczna zmiana pat.- tworzenie się w
neuronach -
cytoplazmatycznych
cytoplazmatycznych wtrętów zw.
c
iałkami Negriego
iałkami Negriego
- kwasochłonny twór, 10 nm,
utworzony z drobnowłókienkowej istoty podstawowej oraz
cząstek wirusa
- rozmieszczone są w całym mózgu (hipokamp, kora i pień
m., podwzgórze, móżdżek, grzbietowe zwoje kręgowe)
- 20% przypadków wścieklizny - brak ciałek Negriego
Objawy kliniczne
Dwie postacie kliniczne:
Furious rabies (80%)-klasyczna
Dumb rabies - “cicha wścieklizna”
- porażenna
Cztery fazy:
1. Zwiastunów
2. Ostre zapalenie mózgu
3. Głębokie zaburzenie ośrodków pnia
4. Zgon lub b. rzadko wyzdrowienie
Objawy kliniczne
1. Faza zwiastunów:
gorączka
złe samopoczucie, zwiększona męczliwość
ból głowy i mięśni
jadłowstręt, nudności, wymioty
ból gardła, suchy kaszel
parestezje, mrowienia, drżenia pęczkowe
wokół miejsca ukąszenia
Objawy kliniczne
2. Faza - ostre zapalenie mózgu
nadmierna aktywność ruchowa
podniecenie, pobudzenie
zmącenie, omamy, agresja, zaburzenia myślenia
skurcze mięśniowe, podrażnienie opon,
opistotonus
drgawki, miejscowe porażenia
przeczulica z nadwrażliwością na bodźce:
hałas, dotyk, światło
gorączka do 40
o
C
Poszerzone, nierówne źrenice, łzotok, ślinotok,
nadmierna potliwość
okresy zaburzeń umysłowych przeplatają się z
okresami pełnej świadomości, które stają się
coraz krótsze - chory zapada w śpiączkę
Objawy kliniczne
Zajęcie nerwów czaszkowych:
podwójne , nieostre widzenie
porażenie nn. twarzowych
zapalenie nerwu wzrokowego
zaburzenia połykania
Ślinotok w połączeniu z trudnościami połykania-
„toczenie piany z ust”
„toczenie piany z ust”
WODOWSTRĘT
WODOWSTRĘT
-
b. bolesne, gwałtowne, mimowolne
skurcze przepony, dodatkowych mm. oddechowych, gardła i
krtani zapoczątkowane połykaniem płynów lub widok czy
odgłos lejącej się wody
Okres przeżycia od wystąpienia objawów zwykle 4 dni , max.
20 dni
Wyzdrowienie jest bardzo rzadkie i jeżeli wystąpi -
stopniowe
Badania laboratoryjne
Wyizolowanie wirusa
z zakażonych
wydzielin (ślina, płyn m-rdz.)
tkanek (mózg)
wszczepienie myszom celem izolacji wirusa
Serologiczne
wykazanie ostrego zakażenia
przeciwciała neutralizujące (surowica, płyn m-r.)
Wykrycie
Ag wirusowego
w zakażonych
tkankach -
biopsja skóry, mózgu -
immunofluorescencja
Wykrycie wirusowego
RNA - PCR
Badanie histopatologiczne i-lub w mikroskopie
elektronowym na obecność ciałek Negriego
Profilaktyka
poekspozycyjna
1. Czy doszło do bezpośredniej
styczności ze śliną lub inną
substancją prawdopodobnie
zawierającą wirusa wścieklizny
2. Sytuacja epidemiologiczna na
danym terenie
3. Okoliczności narażenia
Rodzaj
kontaktu ze
zwierzęciem
Stan zwierzęcia w
chwili zranienia
Stan zwierzęcia
podczas
obserwacji
Leczenie
Brak ran lub
kontakt
pośredni
-
-
Leczenie niepotrzebne
Lizanie
zdrowej skóry
-
-
Leczenie niepotrzebne
zdrowe
pojawienie się
wyraźnych
objawów
wścieklizny
szczepienie od chwili
zaobserwowania
objawów
podejrzane o
wściekliznę
objawy
niepotwierdzone
zwierzę zdrowe
natychmiastowe
szczepienie przerwane
w chwili gdy po 5
dniach obs. zwierzę
jest zdrowe
Lizanie
uszkodzonej
skóry,
pogryzienia
lekkie
zadrapania
wściekłe, dzikie,
nieznane,
niebadane
-
natychmiastowe
szczepienie
Rodzaj kontaktu
ze zwierzęciem
Stan zwierzęcia
w chwili
zranienia
Stan zwierzęcia
podczas
obserwacji
Leczenie
Zwierzę zdrowe Pojawienie się
wyraźnych
objawów
wściekłizny
Natychmiast
szczepionka i
surowica
Zwierzę
podejrzane o
wściekliznę
Niepotwierdzon
e objawy
wścieklizny,
zwierzę zdrowe
Natychmiast
szczepionka i
surowica,
przerwanie gdy
5-go dnia obs.
zwierzę
pozostakje
zdrowe
Ciężkie
pogryzienia,
zadrapania,
lizanie błon
śluzowych
Zwierzę
wściekłe
-
Natychmiast
szczepionka i
surowica
Szczepionki
Imovax Rabies Vero –firma Aventis
Pasteur, Szczepionkę należy podać
domięśniowo w mięsień naramienny
Rabipur -firma Chiron Behring,
Szczepionkę należy podać domięśniowo
w mięsień naramienny
Szczepienie po ekspozycji należy wykonać w dniach (D):
D0, D3, D7, D14, D30, D90.
Szczepienie przed ekspozycją w dniach D0, D28, D56
lub szybki schemat w dniach D0, D7, D21.
IMMUNOGLOBULINY I
ANTYTOKSYNY
1) nieswoiste, ludzkie -
przygotowane z
puli osocza co najmniej od 1000 dawców
(ujemny wynik: testu Wassermana, HBsAg, anty-
HIV1-HIV2, anty-HCV, prawidłowa akt.
aminotransferaz)
2)
swoiste
-
od zwierząt czynnie
uodpornionych, zawierają swoiste
przeciwciała
Nieswoiste Ludzkie
immunoglobuliny
frakcjonowanie białek osocza etanolem w
niskich temperaturach
przeciwciała przeciw wielu czynnikom
zakaźnym bakteryjnym i wirusowym,
obecnym w danej populacji
preparaty domięśniowe 10-18% roztwór
IgG z małą zawartością IgA i IgM
największe stężenie IgG - po 2 dniach od
iniekcji
okres półtrwania 18-28 dni.
Ludzkie immunoglobuliny -
nieswoiste
Preparaty do stosowania
Preparaty do stosowania
domięśniowego
domięśniowego:
Gamma Globulina Ludzka 15%
(Wytwórnia
Surowic i Szczepionek Biomed w W-wie)
Gammaglobulin Immuno
(Bayer Corporation)
Serogam
(firmy Sero)
Gamma 16
(Pasteur Merieux Serums et Vaccines)
Beriglobin
(Centeon)
Immun Serum Globulin
(Connaugh)
Preparaty do stosowania dożylnego
Preparaty do stosowania dożylnego
Gamma Venin
Wskazania do stosowania
immunoglobulin nieswoistych
Immunoglobuliny ludzkie podawane domięśniowo
1. Pierwotne zaburzenia odporności (co 2-4
tygodnie w dawce miesięcznej 100 mg/kg mc)
2. W profilaktyce odry:
u dzieci nie szczepionych między 6 a 13 miesiącem życia
eksponowanych na zakażenie
u dzieci z przeciwwskazaniami do szczepień
u dzieci eksponowanych, z chorobą nowotworową lub
poddanych leczeniu immunosupresyjnemu
u dorosłych wrażliwych na zakażenie po ekspozycji
Preparaty podaje się jak najszybciej, do 6 dnia po ekspozycji, w
dawce 0,25 - 0,3 ml/kg mc
3. W profilaktyce wzw A
u dzieci i młodzieży do 14 lat na
terenach objętych epidemią
u osób z agammaglobulinemią
Preparat podaje się w dawce 0,02-0,03 ml/kg mc
4. W profilaktyce różyczki
u kobiet wrażliwych w I trymestrze
ciąży
Dawka zalecana 20 ml do 6-8 dnia po ekspozycji
Immunoglobuliny ludzkie
podawane dożylnie
W profilaktyce i leczeniu zakażeń
u chorych z
pierwotnymi zespołami niedoboru odporności
W profilaktyce i leczeniu zakażeń
wtórnymi
zespołami niedoboru odporności
(przewlekła
białaczka limfatyczna , AIDS, leczenie
immunosupresyjne)
W leczeniu
ciężkich zakażeń bakteryjnych
W leczeniu
samoistnej plamicy małopłytkowej
i
innych chorób o podłożu immunologicznym
W leczeniu
choroby Kawasaki
W zapobieganiu nawracającemu
poronieniu
samoistnemu
Antytoksyny i
Immunoglobuliny swoiste
Antytoksyna błonicza:
Difteria antitoxin, Paster
Merieux, Antytoksyna błonicza końska WSiS Biomed Lublin
Antytoksyna przeciwtężcowa:
ludzka - Tetanoglobuline, Paster Merieux -
250j
końska - AT
WSiS Biomed Lublin -3000j
Antytoksyna jadu żmij -
Vipera berus berus
WSiS Biomed Lublin
500j po pokąsaniu przez żmiję, w razie pokąsania przez kilka
żmij zwiększona dawka do 20 ml im.; w ciężkim stanie 10ml iv i
10 ml im.
Antytoksyny i
Immunoglobuliny swoiste
Immunoglobulina przeciw
wzw B
Gamma anty-HBs 15% roztwór zawiera 200j
lub 1000j (preparat im)
WSiS Biomed Lublin
Hepatect - Biotest 10% roztwór o mianie 50
j/mlw amp po 2 ml i 10 ml - (preparat iv)
Immunoglobulina przeciw
wściekliźnie
Serum antirabique Paster
Immunoglobulina przeciw
jadowi
kiełbasianemu
Antytoksyny i
Immunoglobuliny swoiste
Immunoglobulina przeciw
ospie i
półpaścowi
: Varitect, Varicella-Zoster
Immune Globulin (human)-125j/2,5ml
Immunoglobulina przeciw
CMV
:
Cytotect, Cytogam - 50j/ml
Immunoglobulina ludzka
p -
kleszczowemu zapaleniu mózgu
:
FSME-Bulin (Bayer) -0,05ml/kg mc
Próba uczuleniowa
Śródskórnie 0,1 ml surowicy w
rozcieńczeniu 1:10
ujemna - podajemy surowice w
dawkach podzielonych
dodatnia - odczulanie metodą
Fanconiego
Odczulanie metodą
Fanconiego
W odstępach 30-60 min
podajemy podskórnie
1:20 0,1 - 0,5 ml
1:10 0,1 - 0,5 ml
1:1 0,1 - 0,5 ml
resztę surowicy domięśniowo
Odczyny po podaniu
surowic
miejscowe
anafilaksja (wstrząs
anafilaktyczny)
gorączka, bóle stawowe, ogólne złe
samopoczucie
choroba posurowicza
Wstrząs anafilaktyczny
1.
Skóra (
pokrzywka lub obrzęk naczynioruchowy 90%,
zaczerwienienie skóry – 50%)
2.
Układ oddechowy
Obrzęk g.dróg odd, chrypka stridor (50-60%)
Kaszel, świsty, duszność (50%)
Nieżyt nosa (15-20%)
3.
Przewód pokarmowy
Nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka (30%)
4.
Reakcja ogólnoustrojowa
Spadek ciśnienia
Wstrząs
Wstrząs anafilaktyczny
Leczenie:
Adrenalina (0,5 mg i.m)
Leki przeciwhistaminowe – powolne
wstrz. Dożylne (npklemastyna 2 mg w 10
ml 0,9 % Na Cl)
Leki rozszerzające oskrzela
(salbutamol2,5-5 mg w 3 ml 0,9 % Na Cl)
Leki kurczące naczynia (np. dopamina)
GSK
Choroba posurowicza
Reakcja nadwrażliwości wywołana obecnością kompleksów
immunologicznych (t.III wg Gella i Coombsa)
Pierwszy kontakt (7-14 dni) powstają p-ciała IgM – łączą się z
antygenem w kompleksy immunologiczne.
Kompleksy Ag-Ab przyłączają się do erytrocytów i są
fagocytowane przez kk. ukł. siat-śródbł. w wątrobie i śledzionie
Nadmiar – odkładany w ścianie naczyń krwionośnych (np.:
stawów,kłębuszków nerkowych) – wywołują zapalenie przez
aktywację układu dopełniacza lub bezpośrednią aktywację
neutrofilów, makrofagów i bazofilów.
Powtórny kontakt z Ag: w ciągu 3-7 dni powstają p-ciała IgG
objawy szybciej
bardziej nasilone
Choroba posurowicza
Osutka skórna (95%)
Ból i tkliwość uciskowa stawów
skokowych, kolanowych, ramiennych, łokciowych, nadgarstkowych
Obrzęk i zaczerwienienie okolic stawów (rzadko)
Bóle mięśni
Gorączka (100%)
Powiększenie ww. chłonnych, wątroby i śledziony
(10-20%)
Obrzęk warg i powiek
Nudności, wymioty, kurczowy ból brzucha, biegunka,
Ból głowy, zaburzenia widzenia
Neuropatia obwodowa, zapalenie nerwów, zap. opon m-r i m.
Zapalenie mięśnia sercowego i osierdzia
Duszność
Choroba posurowicza
Badania laboratoryjne:
Wzrost OB., CRP
Limfocytoza (eozynofilia)
Białkomocz, wałeczki szkliste i erytrocyty
ALT, AST
Zw. stęż.krążących kompl. immunolog.
Zmn. stęż. składowych C3 i C4
dopełniacza
Choroba posurowicza
Początek po 7-14 dniach od podania
surowicy
Objawy utrzymują się 1-2 tyg.
Samoistnie ustępują
Leczenie:
Leki przeciwhistaminowe – łagodzą świąd
NSLPZ – zmniejszają bóle stawowe
GKS (prednizon p.o. 0,5-1,0 mg/kg 1 x dz.
rano), stopniowa redukcja aż do odstawienia
Szczepienia WZW A
AVAXIM firma Aventis – Pasteur, Droga podania -iniekcja
domięśniowa w mięsień naramienny.
HAVRIX 1440 ( adult)- firma SmithKline Beecham,
Szczepionkę podajemy domięśniowo w mięsień
naramienny.Havrix 1440j. ( adult ) podajemy osobom od
19 roku życia
HAVRIX 720 (junior) - firma SmithKline Beecham,
Szczepionkę podajemy domięśniowo w mięsień
naramienny.Havrix 720j. (junior ) podajemy osobom od
ukończenia 1 roku życia do 18 roku życia włącznie
VAQTA 25, VAQTA 50 - firma Merck Sharp & Dohme
Szczepienia WZW A&B
Twinrix Junior - firma SmithKline Beecham-
szczepionka skojarzona przeciwko wirusowemu
zapaleniu wątroby typu A i typu B przeznaczona
dla osób od 1 roku życia do 15 roku życia
włącznie.Droga podania – domięśniowa w
mięsień naramienny.
Twinrix Adult - firma SmithKline Beecham-
szczepionka skojarzona przeciwko wirusowemu
zapaleniu wątroby typu A i typu B. Przeznaczona
dla osób od 16 roku życia. Droga podania –
domięśniowa w mięsień naramienny
Szczepienia WZW B
Engerix- szczepionka p/ wirusowemu zapaleniu wątroby typu
B – firma SmithKline Beecham.
H-B-Vax – szczepionka p/ wirusowemu zapaleniu wątroby typu
B – firma Merck Sharp & Dohme.
PROCOMVAX -szczepionka p/ Haemophilus influenzae typ b
oraz p/ WZW typu B - firma Merck Sharp & Dohme,
Tritanrix Hep B ( toksoid błoniczy, toksoid tężcowy, krztusiec
pełnokomórkowy + białko powierzchniowe HBs wirusa HBV)
firma SmithKline Beecham.
Infanrix Hep B- (toksoid błoniczy, toksoid tężcowy, krztusiec
acelularny + antygen powierzchniowy HBs wirusa HBV)- firma
SmithKline Beecham
Szczepienia
MUMPSVAX – szczepionka p/ śwince – firma Merck
Sharp & Dohme, droga podania podskórna.
Szczepionka MMRII – odra, świnka, różyczka firma
Merck Sharp & Dohme, Droga podania podskórna.
PRIORIX – szczepionka p/ odrze, śwince i różyczce
– firma SmithKline Beecham, Droga podania iniekcja
podskórna lub domięśniowa.
TRIMOVAX – szczepionka p/ odrze, śwince i
różyczce – firma Aventis Pasteur, Droga podania
podskórna lub domięśniowa w mięsień naramienny