Róża

• Róża (erysipelas) jest chorobą bakteryjną skóry,

powodowaną przez paciorkowce -hemolizujące z

grupy A.

• Zakażenie dotyczy powierzchniowych warstw

skóry i tkanki podskórnej, zajęte też są naczynia

limfatyczne objętego chorobą obszaru.

• Najczęściej zmiany występują na skórze podudzi,

twarzy (często obustronnie) i ramion. Zmiany są

czerwone, lśniące, dobrze odgraniczone, mają

charakter obrzękowy. Są bolesne. Okoliczne węzły

chłonne są powiększone. Objawom skórnym

towarzyszą objawy ogólne takie jak: wysoka

gorączka, dreszcze, złe (lub bardzo złe)

samopoczucie, poczucie „rozbicia”.

Róża

• Rozpoznanie najczęściej jest stawiane na podstawie

charakterystycznego obrazu choroby. Posiewy ze

zmian skórnych nie zawsze wykazują obecność

paciorkowców,

• W leczeniu wykorzystuje się antybiotyki – penicyliny,

antybiotyki makrolidowe, cefalosporyny. Komfort

pacjenta poprawiają leki z grupy niesterydowych

przeciwzapalnych - obniżają gorączkę i działają

przeciwbólowo.

• Źródłem zakażenia mogą być zmiany grzybicze stóp

(„torujące” drogę paciorkowcom). W takich

przypadkach kontynuuje się leczenie

przeciwgrzybicze jednym z leków

przeciwgrzybiczych.

• Często róża ma charakter nawrotowy. Dolegliwości

mogą się pojawiać nawet wielokrotnie, nawet po

szybkim wyleczeniu pierwotnej infekcji.

Czyrak

• Czyraki (czyraczność, czyrak gromadny) - choroba

skóry wywoływana przez gronkowce lub paciorkowce.

• Typowy czyrak - bardzo bolesny guzek o podstawie

zapalnej, powstający wokół mieszka włosowego na

twarzy, szyi, klatce piersiowej, pośladkach.

Szczególnie bolesne - czyraki umiejscowione w okolicy

o małej ilości tkanki podskórnej - np. na nosie czy

małżowinie usznej.

• Początkowo czerwony, napięty guzek przekształca się

w „krostę” - na nacieczonej, czerwonej, obrzękłej

podstawie wykształca się czop ropny zawierający

martwiczo zmienione tkanki i ropnokrwistą wydzielinę.

Wielkość zmiany może być dość znaczna - nawet do 3

cm średnicy! Nieleczony czyrak ewakuuje się

samoistnie (czyli pęka z wydzieleniem zawartości). W

przypadku pojedyńczych zmian stosuje się leczenie

miejscowe, nacięcie i drenaż ropnia.

Czyrak

• W przypadku zmian mnogich (czyrak gromadny), u

pacjentów z obniżoną (np. w przypadku przyjmowania

leków lub z powodu choroby) odpornością oraz wtedy,

gdy czyrak umiejscowił się w obrębie nosa i środkowej

części twarzy, stosuje się antybiotyki (ogólnie).

• Najczęściej stosowane antybiotyki należą do grupy

opornych na pelicylinazy pelicylin oraz do

cefalosporyn.

• Czyraki mogą nawracać. Powtarzające się

zakażenia są wskazaniem do zastosowania

antybiotykoterapii, kontynuowanej nieraz nawet

ponad miesiąc. Szczególnie narażeni na nawroty

choroby są chorzy na cukrzycę, osoby otyłe, pracujące

(lub żyjące) w złych warunkach higienicznych.

Zanokcica (paronychia)

• Zanokcica należy do zakażeń tkanek

budujących osadzenie paznokcia i rozwija się
tuż przy jego podstawie. Początkowo
obejmuje okolicę pod obrąbkiem
naskórkowym lub też między macierzą
paznokcia, a samym paznokciem. W
cięższych przypadkach zakażenie
umiejscawia się między macierzą a
paliczkiem.