Wykład IX
Zaburzenia afektywne. Od
anhedonii do manii.
Andrzej Czernikiewicz
Pacjenci z wysokim ryzykiem
depresji
• Z przewlekłym bólem
• Z przewlekłymi chorobami somatycznymi
• Z niespecyficznymi, trudnymi do
wyjaśnienia dolegliwościami
somatycznymi
• Często odwiedzający lekarzy
• Kobiety w okresie po-poprodowym
• Doświadczający znacznego urazu
psychicznego
2
3
A. EPIZOD DEPRESJI – F.32;
F.33
Pacjent był stale
depresyjny lub smutny
przez większość dnia,
większość dni w
okresie ostatnich 2
tygodni...
W okresie ostatnich 2
tygodni mniej
interesował się
większością spraw lub
mniej cieszył się
sprawami, które
zwykle sprawiały mu
przyjemność ....
Jego apetyt zmienił się
istotnie, lub jego waga
wzrosła lub spadła o min. 4
kg, bez celowej diety ...
Miał kłopoty ze snem prawie
każdej nocy
Mówił lub poruszał się
wolniej niż zwykle, lub był
niespokojny, lub nie mógł
usiedzieć w miejscu ...
Był wyczerpany lub bez
zwykłej energii ...
Czuł się bezwartościowy lub
winny ...
Miał kłopoty w koncentracji
lub podejmowaniu decyzji ...
Rozważał samouszkodzenie,
samobójstwo, lub chciał
umrzeć ...
4
zespół depresyjny
w klasyfikacjach
międzynarodowa (ICD-10)
amerykańska (DSM-
IV)
depresja
anhedonia
anergia
negatywna samoocena
lub poczucie winy
samobójstwo
intelekt
aktywność
sen
apetyt i masa
depresja
anhedonia
anergia
negatywna samoocena
poczucie winy
samobójstwo
intelekt
aktywność
sen
apetyt i masa
5
Klasyfikacje depresji
- wielcy
nieobecni…
1. lęk
2. objawy
somatyczne
Obecność zaburzeń lękowych
wśród chorych z depresją
6
Silverstein, Am J Psych,
1999, 2002
%
7
Współistnienie depresji i
lęku:
• 80-90% osób z depresją ma również
objawy lęku
• Najczęściej depresji towarzyszą: lęk
paniczny, OCD, fobia socjalna
• Współwystępowanie objawów lęku w
przebiegu depresji wiąże się z:
– Przewlekłością
– Gorszą odpowiedzią na terapię
– Niższą jakością życia
– Wyższym ryzykiem samobójstwa
8
Ok. 2/3 chorych z depresją
Ok. 2/3 chorych z depresją
wykazuje objawy lęku
wykazuje objawy lęku
•
2/3 pacjentów z depresją ma wyraźne
2/3 pacjentów z depresją ma wyraźne
objawu lękowe , najczęściej w postaci
objawu lękowe , najczęściej w postaci
napadów paniki, objawów fobii i
napadów paniki, objawów fobii i
somatycznej manifestacji lęku [Clayton i
somatycznej manifestacji lęku [Clayton i
in. 1991]
in. 1991]
•
Jeśli depresja jest pierwotnym
Jeśli depresja jest pierwotnym
rozpoznaniem, to jej redukcja wiąże się z
rozpoznaniem, to jej redukcja wiąże się z
wtórną redukcją objawów lęku [Coplan i
wtórną redukcją objawów lęku [Coplan i
Gorman- 1990]
Gorman- 1990]
9
Lęk i depresja –
Lęk i depresja –
podobieństwa i różnice
podobieństwa i różnice
objaw
objaw
lęk
lęk
depresja
depresja
LĘK I MARTWIENIE
LĘK I MARTWIENIE
SIĘ
SIĘ
x
x
x
x
ZABURZENIA
ZABURZENIA
KONCENTRACJI
KONCENTRACJI
x
x
x
x
DRAŻLIWOŚĆ
DRAŻLIWOŚĆ
x
x
x
x
ZABURZENIA SNU
ZABURZENIA SNU
x*
x*
x
x
DEPRESJA
DEPRESJA
x
x
NADWRAŻLIWOŚĆ
NADWRAŻLIWOŚĆ
NA BODŹCE
NA BODŹCE
x
x
x
x
WZMOŻONE
WZMOŻONE
NAPIĘCIE MIĘŚNIOWE
NAPIĘCIE MIĘŚNIOWE
x
x
x
x
10
Lęk i depresja – badanie
WHO
Tylko lęk
5.6%
Tylko depresja
7.5%
Lęk&Depresja
4.6%
LĘK 10.2%
DEPRESJA 12.1%
11
Historia RK
RK, 30-letni mężczyzna, po studiach wyższych,
pracownik jednego z ministerstw, choruje na
OCD od ponad 15 lat. Obraz kliniczny: równie
duże nasilenie obsesji i kompulsji o tematyce
czystości; ostatnio przybrały one formę obaw,
że kontakt z nim może zaszkodzić osobom,
które się z nim kontaktują. „Broni się przed
nimi” powtarzając różne czynności trzykrotnie.
Leczony od dwu lat w formacie CBT. Ostatnio
„porzucił” swoją terapeutkę – zakochał się w
niej, a jednocześnie bał się, że może jej
zaszkodzić (lub jej mężowi).
12
Historia RK (II)
Po miesiącu od przerwania terapii
objawy znacząco się nasiliły, pojawiły
się również ideacje suicydialne.
Zgłosił się do psychiatry, który zapisał
mu klomipraminę w dawce 50 mg/p.d..
Objawy w drugim tygodniu terapii się
nasiliły, jednocześnie był senny w pracy.
Kolejna próba leczenia fluoksetyną
(20>60 mg) od 2 miesięcy, z niewielkim
zmniejszeniem dolegliwości,
jednocześnie znaczącymi problemami
seksualnymi.
13
Współwystępowanie lęku i
depresji
Objawy lękowe są częścią zespołów
depresyjnych
Depresja jest często następstwem
zespołów lękowych
Pojawienie się po raz pierwszy objawów
lękowych po 40 r.ż. jest zwykle
zwiastunem depresji
Monosymptomatyczne, epizodyczne
objawy obsesyjne (lub fobii) są zwykle
ekwiwalentami depresji
14
Współwystępowanie zaburzeń
Współwystępowanie zaburzeń
osi I z depresją w ciągu życia
osi I z depresją w ciągu życia
chorych
chorych
15
W jaki sposób pacjenci z depresją
informują o swoich objawach?
N 1146 pacjentów z dużą depresją
w opiece podstawowej
Simon i in, N Engl J Med, 1999
rozmawiają
tylko
o
objawach
somatycznych
31%
69%
rozmawiają o objawach
psychicznych i
somatycznych
16
Kryteria diagnostyczne
zaburzenia depresyjnego
nawracającego wg DSM IV –
kryteria wykluczające
• Objawy depresyjne nie są spowodowane
schizofrenią.
• Brak w przeszłości epizodu
maniakalnego, mieszanego, lub
hipomaniakalnego.
• Objawy depresyjne nie są spwodowane
chorobą somatyczną, organicznym
uszkodzeniem OUN, lub działaniem
substancji psychoaktywnych.
• Objawy depresyjne nie są spowodowane
reakcją żałoby.
17
Kendler KS. The diagnostic validity of melancholic major
depression in a population-based sample of female
twins. Arch Gen Psychiatry 1997;54:299-304.
Aby rozpoznać depresję z cechami melancholii
trzeba stwierdzić:
albo
Anhedonię , albo
Wyraźny spadek zainteresowań lub
aktywności
+ 3 z następujących objawów: wyraźna
depresja, wczesne budzenie się, spadek
apetytu lub wagi, poczucie winy, gorsze
samopoczucie rano, wyraźne spowolnienie lub
agitację.
Melancholia
18
Depresja atypowa
Kendler KS et al. The identification
and validation of distinct depressive
syndromes in a population-based
sample of female twins. Arch Gen
Psychiatry 1996;53:391-399.
Depresja atypowa to depresja, w
której stwierdza się: wzrost łaknienia,
hipersomnię, uczucie ciężkości w
kończynach, senzytywność w
odniesieniu do bliskich osób.
19
B. DYSTYMIA – F.34.1
Pacjent czuł się smutny, depresyjny przez większość
Pacjent czuł się smutny, depresyjny przez większość
czasu w okresie ostatnich 2 lat ...
czasu w okresie ostatnich 2 lat ...
Nie m
Nie m
iał, w okresie ostatnich 2 lat, okres
iał, w okresie ostatnich 2 lat, okres
ów
ów
lepszego samopoczucia dłuższ
lepszego samopoczucia dłuższ
ych
ych
niż 2 miesiące ...
niż 2 miesiące ...
Czy w okresie ostatnich 2 lat, przez większość czasu
Czy w okresie ostatnich 2 lat, przez większość czasu
...
...
Miał znaczące zmiany łaknienia ...
Miał znaczące zmiany łaknienia ...
Miał kłopoty ze snem, lub spał zbyt wiele ...
Miał kłopoty ze snem, lub spał zbyt wiele ...
Był zmęczony lub bez zwykłej energii ...
Był zmęczony lub bez zwykłej energii ...
Stracił pewność siebie ...
Stracił pewność siebie ...
Miał kłopoty w koncentracji lub podejmowaniu
Miał kłopoty w koncentracji lub podejmowaniu
decyzji ...
decyzji ...
Miał poczucie beznadziejności...
Miał poczucie beznadziejności...
20
Współwystępowanie
depresji z :
• Zaburzeniami jedzenia
• Objawami psychotycznymi:
depresja psychotyczna
• Nadużywaniem substancji
psychoaktywnych
21
Choroby somatyczne
związane z ryzykiem depresji:
• Zaburzenia hormonalne: niedoczynność
tarczycy, nadczynność przytarczyc,
choroba Cushinga, cukrzyca.
• Choroby OUN: choroba Parkinsona, guzy
mózgu, padaczka.
• Leki: leki przeciwnadciśnieniowe,
analgetyki, cytostatyki, barbiturany,
sterydy, neuroleptyki.
22
depresje wśród pacjentów z chorobami
somatycznymi
Pużyński, 2000
23
Koncepcja wtórnej depresji
Zainteresowanie wtórną depresją w
odpowiedzi na co raz c ostatnich częstszą
diagnozę depresji w dwu ostatnich dekadach
XX wieku
Wtórna depresja do wystąpienie epizodu
depresyjnego przy wcześniejszym wywiadzie
co do innego niż depresja zaburzenia z osi I
Najczęściej zaburzeniami pierwotnymi do
wtórnej depresji są zaburzenia lękowe
Większość przypadków depresji to wtórna
depresja
Najczęstsze współwystępowanie w populacji
dorosłych – depresja & lęk
24
o ile migrena zwiększa
częstość występowania lęku i
depresji?
Breslau i Davis, Cephalalgia, 1992
15
x
10
x
5x
depresje wśród osób ze stwardnieniem rozsianym
25
Sullivan, 1995, Sartorius 1999
26
Samobójstwa
/100.000
Shaffer i
in.2002
wiek
(lata)
4-
5x
10x
27
Depresja - śmiertelność
• 15% pacjentów z depresją ginie
śmiercią samobójczą.
• Rocznie 820 000 zgonów na
świecie spowodowanych
samobójstwami.
• Depresja pogarsza rokowanie w
chorobach somatycznych.
28
What to Say to the Depressed
Patient and How to Say It
Risk Factors for Suicide: "Sad
Persons" Scale
• S -- Sex: More than three males
for every one female kill
themselves
• A -- Age: Older > younger,
especially Caucasian males
• D -- Depression: A depressive
episode precedes suicide in up to
70% of cases
29
Risk Factors for Suicide: "Sad Persons"
Scale
• P -- Previous attempt(s): May seem counterintuitive;
most people who die from suicide do so on their first or
second attempt. Patients who make multiple (4+)
attempts have increased risk of future attempts rather
than suicide completion
• E -- Ethanol use: Recent onset of ethanol or other
sedative-hypnotic drug use; may be a form of self
medication
• R -- Rational thinking loss: Profound cognitive slowing,
psychotic depression, pre-existing brain damage,
particularly frontal lobes
• S -- Social support deficit: May be result of the illness
which can cause social withdrawal, loss of job
• O -- Organized plan: Always need to inquire about
presence of a plan when treating a depressed patient
• N -- No spouse: Again, may be a result rather than a
cause of the depressive disorder
• S -- Sickness: Intercurrent medical illnesses
30
Depresja – epidemiologia
• Dziewczęta i chłopcy w okresie
adolescencji chorują równie często na
depresję.
• Kobiety chorują dwa razy częściej niż
mężczyźni.
• Częstość w populacji ogólnej 10-15%.
• Szczyt zachorowań – czwarta i piąta
dekada życia.
• Najczęstsza choroba przewlekła w
populacji ogólnej.
31
Co to jest „depresja
sezonowa”?
• To postać zaburzenia depresyjnego,
którego objawy powracają zimą, lub
jesienią. Skracanie się dnia jest
czynnikiem, który wyzwala objawy
depresyjne, dlatego jedną z metod
terapii jest „terapia światłem”,
polegająca na ekspozycji chorego na
jasne światło, o pełnym spektrum
światła słonecznego.
• Najczęściej depresja sezonowa
manifestuje się spadkiem energii,
zwiększoną potrzebą snu i chęcią
spożywania węglowodanów, np.
słodyczy.
32
Czym różni się depresja
od „reakcji żałoby”?
• W przebiegu normalnej reakcji na stratę
bliskiej osoby , reakcji żałoby, może
rozwinąć się pełny zespół depresyjny.
Jednakże przedłużanie się objawów
depresyjnych, które trwają ponad pół roku,
oraz wyraźne cechy poczucia
bezwartościowości, wyraźne spowolnienie
ruchowe, a wreszcie przedłużające się złe
funkcjonowanie ogólne, może świadczyć o
tym, że jest to raczej początek epizodu
depresji, w którym sytuacja straty była
tylko czynnikiem „spustowym”
(wyzwalającym) dla „dużej depresji”.
33
Co to jest depresja
maskowana?
• U części chorych na depresję objawy smutku,
czy spadku zainteresowań mogą być
niezauważalne, natomiast mogą oni cierpieć na
liczne dolegliwości bólowe, czy zgłaszać inne
skargi somatyczne, np. zaburzenia snu, spadek
łaknienia, czy uczucie osłabienia.
• Jeśli dolegliwości te nie znajdują odbicia w
stanie somatycznym chorych, nie reagują na
leki „somatyczne” (np. przeciwbólowe), nasilają
się w godzinach rannych, a w rodzinie chorego
można zidentyfikować przypadki depresji, to
mamy do czynienia z depresją maskowaną, a
więc taką postacią depresji, w której typowe
objawy depresyjne nie są na pierwszym planie.
Depresja maskowana jest zwykle postacią
depresji endogennej.
34
Niespecyficzne dolegliwości
somatyczne w depresji
Niespecyficzne dolegliwości
somatyczne w depresji
Układ krążenia (ból i niepokój
w okolicy przedsercowej)
Układ oddechowy
(np. płytki oddech)
Przewód pokarmowy
(np. zaparcia)
Układ moczowo-płciowy
(np. impotencja)
Układ mięśniowo-szkieletowy
(np. zmęczenie)
Skóra i błony śluzowe
(np. suchość w ustach)
Inne (np. bóle głowy)
W badaniu:
tachykardia, zwyżki ciśnienia tętniczego
Jaki jest typowy przebieg zaburzeń
depresyjnych?
• Depresja jest w dużej mierze chorobą
nawracającą, wystąpienie pierwszego
epizodu depresyjnego daje ryzyko około
50%, ze w przyszłości taki epizod może się
powtórzyć. Z drugiej strony, u tych osób,
które miały więcej, niż jeden epizod
depresji, pomiędzy zaostrzeniami
utrzymuje się zwykle dobra aktywność
ogólna i dobre samopoczucie.
35
36
„Leniwa czy chora?”
Danuta jest 36-letnią księgową, mężatką.
Ma dwoje udanych dzieci, mąż prowadzi
własną działalność gospodarczą.
Skierowana do psychiatrę na „konsultację”
po tym jak lekarze różnych specjalności
(kardiolog, gastrolog, ginekolog,
endokrynolog, neurolog) w dostępnych im
badaniach diagnostycznych nie znaleźli
istotnych odchyleń od normy (poza
kardiologiem „ale, po jego lekach
czułam się źle ... a poza tym wtedy
zaczęłam mieć jeszcze inne objawy”).
• W końcu prowadzący ją lekarz ogólny uznał,
że „to musi być chyba coś z głową”,
„taka jest pani znerwicowana”.
Pacjentka przerażona tą sytuacją – „czy to
znaczy, że jestem psychicznie chora ...
przecież z nerwicy leczył mnie już
neurolog”. Podaje nazwy kilku leków „na
nerwicę”, które otrzymywała w ciągu
ostatniego pół roku – obecnie przyjmuje
lorazepam („dwa a czasem i trzy razy
dziennie po tabletce”).
37
• „Droga diagnostyczna” badanej zaczęła się przed
trzema laty, kiedy to pojawił się „ciągły ból w
okolicy serca, najgorszy rano ... czasem
promieniujący do lewej ręki ... silne,
migrenowe bóle z tyłu głowy, prawie każdego
dnia, szczególnie rano, zaraz po obudzeniu się
... nudności i wymioty przed śniadaniem ... z
tego powody straciła apetyt i coś zaciskało ją
w gardle ... pewnie dlatego schudła ... w
ciągu ostatnich 2 miesięcy nawet z 8 kg ... „.
Od ok. 2 lat ma kłopoty ze snem, „zarówno z
zasypianiem, jak i często budzi się w nocy”.
38
• Z tego powodu lekarze zapisywali jej środki uspokajające i
nasenne. Od ok. roku ma potrzebę „uspokojenia się” również
w dzień.
Ostatnio wyraźnie opuściła się w pracy, „każdy
dzień w pracy jest dla niej wysiłkiem ... musi zabierać
część papierów do domu, bo w pracy nie jest w stanie
się skupić ... to dodatkowo denerwuje męża, który
mówi, że w domu trzeba robić domowe rzeczy ...”.
Ostatni, raz dobrze czuła się w wakacje dwa lata temu „ale
to szybko minęło”. „W ogóle to najgorzej czuje się w
zimie ... zawsze tak było, przez całe życie ... lato jest
lepsze, ale ostatnie było całkowicie nieudane...”. Nie
mówiła o tym mężowi „ale najlepiej jakby to wszystko się
skończyło ... tylko kto wychowa dzieci ... a może bez
niej wszystkim będzie lepiej”.
39
• Jest szczupłą, nerwowo wiercącą się na fotelu
kobietą ubraną w jasnoszary kostium. Żali się, że
„ kiedyś mogła się chociaż wypłakać, a teraz
nawet to jej nie wychodzi ... w zasadzie to nic
jej nie wychodzi”. Przedstawia wyniki badań u
kardiologa, które wskazują na blok przedsionkowo –
komorowy drugiego stopnia. Z tego powodu
otrzymywała leki antyarytmiczne, ale po roku
zrezygnowała z ich przyjmowania, ponieważ
„kardiolog powiedział, że z takim
dolegliwościami można dożyć setki , po lekach
bolała ją głowa ... a dodatkowo dołączyły się
wtedy kłopoty ze snem i poranne wymioty.”
40
• Wychowała się w pełnej, „porządnej” rodzinie.
Ojciec był zawsze bardzo surowy, rozliczał ją ze
wszystkiego, „zawsze wszystko źle robiła”.
Jej chorobę ocenia „jako lenistwo na które
choruje od dzieciństwa, a na pewno już od
skończenia szkoły podstawowej”. Z matką
ma dobry kontakt, ale nie potrafi o niej
powiedzieć coś konkretnego „mama jest
dobra dla mnie ... zawsze dbała o mnie”.
Jej jedyna, starsza od niej siostra jest samotną
osobą i służy w zakonie o „ciężkiej regule”, nie
kontaktuje się z rodziną.
41
• Słyszała, że na początku swojego pobytu w
zakonie siostra „miała dwa, albo trzy
załamania ... mówili, że to kryzys powołania
... chyba raz była z tego powodu w szpitalu
psychiatrycznym”. Pacjentka chciałaby
wyjaśnić swoją chorobę, ale obawia się, że
może to być „guz mózgu, chociaż już dwa
razy miała wykonaną tomografię
komputerową głowy, ale słyszała, że nie jest
to dokładne badanie.
42
43
Zaburzenia psychiczne z
depresją
• F.03.3 – otępienie z dominującymi
objawami depresji
• F.06.3 – organiczne zaburzenia nastroju
• F.1x.54 – zaburzenie psychotyczne w
przebiegu uzależnia od substancji
psychoaktywnych z dominującą depresją
• F.20.4 – depresja po-schizofreniczna
• F.25.1 – epizod depresyjny w przebiegu
zaburzenia schizoafektywnego
• F.31. – zaburzenie afektywne
dwubiegunowe
44
Zaburzenia psychiczne z
depresją
• F.32. – epizod depresyjny
• F.32.0 – łagodny
• F.32.1 – umiarkowany
• F.32.2 – ciężki bez cech psychotycznych
• F.32.3 – ciężki z cechami psychotycznymi
• F.32.x0 – bez objawów somatycznych
• F.32.x1 – z objawami somatycznymi
45
Zaburzenia psychiczne z
depresją
• F.33. – nawracające zaburzenie
depresyjne
• F.34.1 – dystymia
• F.41.2 – mieszane zaburzenie lękowo-
depresyjne
• F.43.20/21 – zaburzenie adaptacyjne
depresyjne
46
SD
1
U pacjenta stwierdzono schizofrenię wg
zamieszczonych powyżej kryteriów (S) w
ciągu ostatnich 12 tygodni
ta
k
ni
e
SD
2
Co najmniej 1 z objawów schizofrenii jest
nadal obecny
ta
k
ni
e
SD
3
Pacjent spełnia kryteria epizodu depresji w
ciągu ostatnich 2 tygodni (kategoria A)
ta
k
ni
e
SD
4
Jeśli SD1,2,3 tak to rozpoznaniem jest
depresja po-schizofreniczna
ta
k
ni
e
47
Zespół przewlekłego
zmęczenia
Chronic Fatigue Syndrome
Nie ma biologicznych markerów CFS
Objawy CFS – różne u różnych
chorych
Objawy CFS – różne u tego samego
chorego w różnych okresach choroby
Objawy zmęczenia występują w
przebiegu różnych chorób
Chorzy z CFS zwykle nie mają
poczucia choroby
48
Kryteria diagnostyczne CFS
Uczucie ciągłego,
przewlekłego
zmęczenia, o
niewyjaśnionych
przyczynach, które nie
ustępuje pomimo
właściwego
wypoczynku i którego
poziom i przeżywanie
są znacząco większe w
porównaniu z okresem
przedchorobowym
4 z 8 objawów (cech)
1.
Pogorszenie
koncentracji i/lub
pamięci
2.
Uczucie ekstremalnego
wyczerpania, które
nasila niewielki nawet
wysiłek
3.
Nierelaksujący sen
4.
Bóle mięśniowe
5.
Bóle stawowe bez
obrzęku i i rumienia
6.
Bóle głowy
7.
Tkliwość węzłów
chłonnych w okolicy
szyjnej
8.
Nawracające zapalenia
gardła
49
Dodatkowe objawy CFS
Depresja
Objawy żołądkowo-jelitowe
Objawy ortostatyczne
Objawy alergii skórnej
Co to jest zaburzenie
dwubiegunowe?
• Zaburzenie dwubiegunowe, dawniej
nazywane psychozą maniakalno-depresyjną,
do taka postać zaburzeń nastroju, w
przebiegu którego oprócz objawów depresji
pojawiają się stanu przeciwnego , manii, a
więc nadmierna aktywność, poczucie
wszechogarniającej radości, wrażenie, że
jest się do wszystkiego zdolnym. Mania
zwykle przez samych chorych nie jest
postrzegana jako choroba.
50
51
Kto pierwszy to zauważył?
„depresja bez wątpliwości jest początkiem, a
nawet częścią zaburzenia nazywanego manią”
Arateusz z Kappadocji (I w. AD)
52
Ca
Wyraźnie podwyższony, ekspansywny, lub drażliwy nastrój w
ciągu ostatniego tygodnia (lub krócej jeśli był właściwie
leczony)
tak
nie
W ciągu tego tygodnia przez większość czasu pacjent:
Cb1
Był wielkościowy
tak
nie
Cb2
Miał zmniejszoną potrzebę snu
tak
nie
Cb3
Prezentował natłok mowy
tak
nie
Cb4
Miał gonitwę myśli
tak
nie
Cb5
Jego uwaga łatwo ulegała rozproszeniu
tak
nie
Cb6
Prezentował wzmożoną aktywność lub pobudzenie ruchowe
tak
nie
Cb7
Był nadmiernie aktywny w przyjemnych czynnościach, jeśli
nawet wiązały się on ze znacznym ryzykiem
tak
nie
Cc
Jeśli Ca tak, i 3 razy tak na Cb to rozpoznaniem jest epizod
manii
tak
nie
53
Epidemiologia zaburzenia
afektywnego dwubiegunowego
(BD)
Częstość występowania
BD – 1.2% populacji w
czwartej dekadzie życia
[Weissman i in. 1988]
BD I - 0.8%, BD II –0.5%
populacji USA [APA-1994]
BD – 3.3% populacji
powyżej 18 r.ż. [Angst-
1993]
Cyklotymia – 1.4%
populacji M i 4% populacji
K [Hagnell i in.-1982]
Wiek pierwszego
zachorowania:
Średnio: 21 lat, szczyt
zachorowań – 15-19 lat
[APA-1994]
Pierwsza terapia – śr. 22
lata, pierwsza
hospitalizacja – śr. 26 lat
[Egeland-198]
K/M
BD I – K=M
BD II – K>M
Rasy
Brak różnic
54
Spektrum zaburzeń
afektywnych
dwubiegunowych
Zaburzenie afektywne
dwubiegunowe typu I.
(BD I):
Co najmniej jeden
epizod manii +/-
epizody depresyjne
Zaburzenie afektywne
dwubiegunowe typu II.
(BD II):
Co najmniej jeden
epizod hipomaniakalny
+ epizody depresyjne
Cyklotymia:
Długotrwałe,
niektóre objawy
depresyjne i
hipomaniakalne
Brak epizodu
depresji, manii i
hipomanii
55
Kłopoty diagnostyczne –
mania vs. hipomania
Nasilenie objawów
Brak objawów psychotycznych
Czas trwania (7 dni v 4 dni)
Brak konieczności hospitalizacji w
hipomanii?
Brak konieczności stosowania
leków antypsychotycznych w
hipomanii (?)
56
Spektrum afektywne
Spektrum afektywne
[Ghaemi i i. 2000]
[Ghaemi i i. 2000]
cyklotymia
BD II
BD I
SA
BD NOS
RMDD
Depresja psychotyczna
Depresja atypowa
SMDE
dystymia
57
Częstość ChAD u pacjentów z epizodem depresji
58
Przebieg ChAD (13 lat) w cyklu życia
59
Kryteria epizodu mieszanego
wg DSM-IV
A.
U jednej osoby występują zarówno objawy
(pełnego) epizodu maniakalnego i
depresyjnego, jednocześnie prawie codziennie,
przez co najmniej tydzień
B.
Objawy obu ww. epizodów powodują albo:
A.
Znacząco gorsze funkcjonowanie zawodowe lub
szkolne
B.
Gorsze funkcjonowanie interpersonalne
C.
Konieczność hospitalizacji celem ochrony zdrowia lub
życia
D.
Mają cechy psychotyczne
C.
Objawy te nie są wynikiem:
A.
Nadużywania SPA
B.
Choroby somatycznej
Jeśli są związane z terapią antydepresyjną (LPD, ELD,
terapią światłem) to nie należy ich klasyfikować w
ramach CHADI
60
Stan mieszany
czy
depresja
agitowana
Stan mieszany
Stan mieszany
Depresja agitowana
Depresja agitowana
Celowe pobudzenie
Celowe pobudzenie
psychomotoryczne
psychomotoryczne
---
---
Wrogość
Wrogość
Dysfunkcje
Dysfunkcje
kognitywne
kognitywne
Bezcelowe
Bezcelowe
pobudzenie
pobudzenie
psychomotoryczne
psychomotoryczne
Wewnętrzne napięcie
Wewnętrzne napięcie
---
---
---
---
61
Stan mieszany
czy
czysta
mania
Stan mieszany
Stan mieszany
Czysta mania
Czysta mania
---
---
---
---
Postawa
Postawa
wielkościowa
wielkościowa
Brak potrzeby snu
Brak potrzeby snu
62
Kłopoty diagnostyczne i terapeutyczne -
comorbidity
Nadużywanie substancji psychoaktywnych w grupie
ChAD I.
ośmiokrotnie częstsze niż w populacji bez innych
zaburzeń psychicznych [Regier-1990]
Gorsze rokowanie: krótsze remisje, dłuższe leczenie,
gorsza współpraca [Tohen i in.-1990]
Zespół lęku napadowego i ChAD
dwukrotnie częstsze niż w populacji bez innych
zaburzeń psychicznych [Regier-1990]
TLPD i precypitacja manii
OCD
5-7% pacjentów z CHAD ma rozpoznanie również OCD
[Regier – 1990]
Konieczność przewlekłego przyjmowania leków
antydepresyjnych
63
Problemy związane z ChAD - co wiemy na pewno
Przewlekła choroba z częstym nawrotami
Zaburzenia współistniejące
Wysokie ryzyko samobójstwa
Objawy psychotyczne
Skutki psychosocjalne
64
Opis przypadku
WH, 25-letni mężczyzna, od czterech lat
choruje na chorobę afektywną dwubiegunową.
Ostatnio śpi mniej, ma kłopoty z koncentracją i
zaczepia w celach seksualnych kobiety na
ulicy.
Badanie stanu psychicznego: gonitwa myśli,
natłok mowy. Badanie moczy na narkotyki:
ujemne. Postawiono diagnozę: epizod
maniakalny w przebiegu zaburzenia
afektywnego dwubiegunowego.
Do tej pory otrzymywał: lit-800 mg na noc
(poziom litu=0,9 mmol/l). Lit przyjmuje od roku
i do tej pory nie było kłopotów ze współpracą.
65
Opis przypadku – c.d.
WH w przebiegu swojej choroby miał
jeden epizod depresyjny i cztery
maniakalne. W przeszłości był już
leczony haloperidolem i
chloroporomazyną i wiadomo, iż miał
znaczące objawy pozapiramidowe.
Był także leczony skojarzeniem lit i
walproinian i wiadomo, że częściowo
odpowiedział na tą kombinację. Nie
reagował w ogóle na terapię
karbamazepiną.
Co dalej?
Jakie są skutki depresji?
o Ludzie z depresją mają znacząco
wysokie ryzyko popełnienia samobójstwa.
• o W przebiegu depresji gorzej leczą się
inne choroby, w tym również choroby
fizyczne.
• o Z powodu zaostrzeń depresji ludzie
na nią chorujący, w okresie jej zaostrzeń,
mają trudności w wykonywaniu pracy
zawodowej, co może u ich pracodawców
powodować chęć do ich zwolnienia z pracy.
66
Czynniki wysokiego ryzyka
samobójstwa
• Demograficzne
– M
– Adolescenci lub osoby w
wieku podeszłym
– Bezrobotni
– Samotni
– W separacji/rozwiedzeni
– Bez wsparcia
środowiskowego
• Kliniczne
– Z wywiadem (poważnej)
aktywności samobójczej
– Z rodzinnym obciążeniem
depresją i/lub samobójstwem
– Z poczuciem beznadziejności
– Z impulsywnością lub
agitacją
– Z cechami psychotycznymi
– Z nadużywaniem alkoholu
lub SPA
– Z cechami pogranicznymi
lub antysocjalnymi
– Z przewlekłymi chorobami
somatycznymi
67
68
Czy leczyć depresję?
Tak
, bo:
•
Jest
Jest najczęstszą
najczęstszą
chorobą przewlekłą - 50
chorobą przewlekłą - 50
mln ludzi chorych na świecie.
mln ludzi chorych na świecie.
•
W 2020 r. będzie
W 2020 r. będzie najczęstszą
najczęstszą
przyczyną
przyczyną
przedwczesnych zgonów.
przedwczesnych zgonów.
•
Efektywność terapii antydepresyjnej jest
Efektywność terapii antydepresyjnej jest
najlepsza
najlepsza
z wszystkich przewlekłych
z wszystkich przewlekłych
zaburzeń psychicznych.
zaburzeń psychicznych.
•
Roczne koszty terapii depresji to w USA
Roczne koszty terapii depresji to w USA
około 44 mld $ rocznie - „przemysł
około 44 mld $ rocznie - „przemysł
antydepresyjny”.
antydepresyjny”.
Wg Moranta- 1997