Wykonali:
Agnieszka Mirowska
Karolina Ludew
Adam Krawczyk

Procedura identyfikacyjna

pozyskanych

drobnoustrojów

1.

Obserwacje makroskopowe bakterii i pleśni

2.

Przeprowadzenie testów na zdolność

wytwarzania katalazy oraz gramowość

3.

Przygotowanie preparatów barwionych fioletem

krystalicznym

4.

Obserwacje mikroskopowe bakterii i pleśni

Obserwacja makroskopowa
hodowli gleby

Na podłożu PCA zaobserwowaliśmy wzrost kolonii pleśniowych i bakteryjnych.

Przeważającą część stanowiły pleśnie

Kolonie pleśni:

grzybnia powietrzna, puszysta o barwie białej;

Wielkość kolonii: średnie

Kształt kolonii: okrągły

Brzeg kolonii: równy

Kolonie bakterii

Wielkość kolonii: małe

Kształt kolonii: nieregularny

Brzeg kolonii: nieregularny, nitkowaty

Opis mikroskopowy

charakterystyczny kształt pędzlaka

Wniosek: Rodzaj Penicillium

Opis mikroskopowy



Nieregularna, cylindryczna budowa z
tendencją do rozgałęziania



Wniosek: Promieniowce

Charakterystyka rodzaju
Penicillum



Pędzlaki, wytwarzają charakterystyczne
rozgałęzione konidiofory. U pędzlaków nie
wyróżnia się kolumelli.



Są wszechobecne



Są typowymi saprofitami



Pleśnie Penicillium bardzo często
występują na produktach spożywczych.
Liczne gatunki z rodzaju Penicillium powodują
rozkład podłoży organicznych, takich jak owoce,
wyroby ze skóry i drewna



Liczne szczepy wytwarzają mikotoksyny

Biotechnologiczne wykorzystanie



Penicillium roqueforti i P. camemberti (obecnie często

zastępowane przez szybciej rosnące P. cascicolum) nadają

specyficzny aromat serom z porostem „Roquefort”

i serom z przerostem pleśni „Camembert".



Penicillium notatum i P. chrysogenum są dobrze znanymi
grzybami wykorzystywanymi do uzyskiwania penicyliny



Komórki pleśni Penicillium nalgoviense zdolne do ekspresji
lizostafyny
są wykorzystywane do otrzymywania mięsnych produktów
fermentowanych.



Penicillium glauber – stosowany do produkcji kwasu
cytrynowego



Preparat B-galaktozydazy z Penicillium canescens katalizuje
reakcję syntezy galaktooligosacharydów. Preparaty te
stosowane są w reakcji syntezy GOS prowadzonej w
serwatce lub permeacie po UF mleka.

Możliwości wykorzystania
preparatów pozyskiwanych z
Penicillium w przemyśle



Lizostafyna



ochrona produktów żywnościowych: ciasta, kremy i lody



w komercyjnie dostępnych zestawach do izolacji DNA z
gronkowców



możliwości wykorzystywania lizostafyny do walki z
gronkowcami wielolekoopornymi



Preparaty enzymów ksylanolitycznych pochodzących z

Penicillium purpurogenum oraz Penicillium expansum



dodatek do mąki w trakcie wypieku pieczywa



zastosowanie enzymów ksylanolitycznych do przerobu żyta
zwiększy wydajność otrzymywanego etanolu



zwiększania strawności pasz zwierzęcych



przetwarzanie żywności, wykorzystanie w procesach
ekstrakcji kawy, produkcji olejów roślinnych i skrobi

Charakterystyka
Promieniowców



Promieniowce- to gramdodatnie

mikroorganizmy jednokomórkowe

-zbudowane są z rozgałęzionych strzępek

tworzących pseudogrzybnie

-rozmnażają się przez podział

pseudogrzybni

-większość promieniowców to bakterie

tlenowe oporne na silne zakwaszenie

środowiska

-wytwarzają liczne antybiotyki np.

streptomycynę

Biotechnologiczne
wykorzystanie



Rodzaj Streptomyces jest największą grupą z dotąd poznanych
mikroorganizmów produkujących antybiotyki ((np. aktynomycyna,
amfoterycyna B, kanamycyna, neomycyna, nystatyna, tetracyklina).



Actimonycetes produkują około dwie trzecie ze znanych dotąd
substancji aktywnych wykorzystywanych w medycynie, weterynarii
oraz rolnictwie.



Streptomyces produkują również inne substancje aktywne m.in.:
enzymy takie jak celulazy, hemicelulazy, glukanazy czy chitynazy,
które pełnią ważną rolę m.in. w rozkładzie martwej materii w glebie.



Odkryto również zdolność Streptomyces do produkcji kwasu indolilo-
3-octowego (IAA) będącego substancją pobudzającą wzrost roślin.



Streptomyces mobaraensis. Produkuje enzym transglutaminazę.
Enzym ten posiada zdolność do „sklejania” ze sobą białek.
Zastosowanie w przemyśle mleczarskim (np. tworzenie skrzepu),
mięsnym oraz innych gałęziach przemysłu spożywczego.

Przemysłowe zastosowanie
promieniowców



produkcja leków steroidowych -
biokonwersja

(kortyzon,

hydrokortyzon)



produkcja witamin (witamina B

12

)



produkcja enzymów (proteazy,
izomeraza glukozowa)

Drożdże zidentyfikowane w
próbce kiszonki

-

Galactomyces

-Saccharomyces

Obserwacja makroskopowa
hodowli- kiszonka



grzybnia biała, matowa, puszysta,
błoniasta



wielkość kolonii: małe



brzeg kolonii: z promieniście
odchodzącymi strzępkami, postrzępony



kształt kolonii: kształtem podobne do
gwizdek



lekko wzniesiona kolonia ponad
powierzchnię podłoża

Obserwacja mikroskopowa



cylindryczny kształt komórki



strzępka rozgałęziona, rozrośnięta



podzielona septami

Charakterystyka Galactomyces:

•

wydziela lipazę

•

przyswaja D-ksylozę jako źródło węgla

•

z cukru wytwarza do 1% alkoholu

•

rozkład białka

•

rozkład kazeiny

•

metabolizuje kwas mlekowy powodując odkwaszanie

produktów takich jak kiszonki i fermentowane produkty

mleczne

•

rozkład triglicerydów

•

Galactomyces geotrichum) która jest wysoce specyficzna

dla cis-9-nienasyconych kwasów tłuszczowych czyli np.

kwasów; oleinowego, linolowego, linolenowego

•

Drożdże działają patogennie na rośliny powodując

zgniliznę kwaśną na owocach

•

powodującą psucie się żywności w przemyśle spożywczym

Zastosowania



szeroko zastosowany jako dodatek kultury w
dojrzewaniu sera



poprawiają właściwości organoleptyczne oraz
wygląd serów



stymulują rozwój flary bakteryjnej



kultury starterowe do produkcji wędlin
fermentowanych



w przemyśle mięsnym, w celu neutralizacji
kwasu mlekowego, dzięki czemu polepsza się
smak produktów



Słodowanie jęczmienia

Proponowane zastosowanie:



Usprawnianie procesu
homogenizacji, rozbijanie kuleczek
tłuszczowych



Produkcja skrzepu, produkcja
jogurtów itp.



Rozkład do lipaz- dodatek do
środków piorących i myjących

Bakterie zidentyfikowane w
kiszonce

Micrococcus

Obserwacja makroskopowa
bakterii



Wielkość kolonii: mała



Kształt kolonii: kulisty



Brzeg kolonii: głądki

Obserwacja mikroskopowa

Charakterystyka rodzaju
Micrococcus



Rodzaj ziarniaków gramdodatnich niezdolnych do
przetrwalnikowania



Osiągają rozmiary 0,5-4 μm średnicy



Wytwarzają katalazę i są tlenowcami



Rozkładają glukozę ale nie rozkładają białek (nie wydzielają
indolu)



Niektóre są ciepłooporne



Preferuja środowiska lekko zasadowe



Są halotolerancyjne (NaCl 5%)



Przeprowadzają fermentacje pseudomlekową



Uważane za niechorobotwórcze



Wytwarzają barwniki

Biotechnologiczne wykorzystanie



Wykorzystywane w procesie dojrzewania niektórych serów
na przykład tylżyckiego (tylko Micrococcus caseolyticus)



Otrzymywanie kwasu glutaminowego (M. glutaminicus)
służącego do otrzymywania wzmacniacza smaku
glutaminianu sodu



Produkcja kwasu cytrynowego (Mało rozpowszechnione
przez ten rodzaj)



Pełnią swoją role w żywności fermentowanej Ugba/Apara



Startery w przemyśle mięsnym (Kocuria – Oddzielny rodzaj
ale blisko związana z Micrococcus)



Rola w Dojrzewaniu Hiszpańskich kiełbas Salchichon
(mieszanki kultur Pediococcus pentosaceus i Micrococcus
varians)

Proponowane zastosowanie



Próba rozszerzenia asortymentu kiełbas
fermentowanych poprzez zmiany surowcowe i
technologiczne z zastosowaniem między innymi
specjalnie wyizolowanych kultur Micrococcus
varians



Zbadanie możliwości zastosowania w żywności
lantybiotyku Variacina pochodzącego od
bakterii Micrococcus varians działającego
szczególnie hamująco wobec bakterii Listeria
monocytogenes (w musach deserowych,
pastach, sosach)