Proces decyzyjny i jego
Proces decyzyjny i jego
uwarunkowania
uwarunkowania
Podejmowanie decyzji to akt wyboru jednej możliwości spośród
pozostałych.
Proces podejmowania decyzji to rozpoznanie i zdefiniowanie
istoty sytuacji decyzyjnej, zidentyfikowanie alternatywnych
możliwości, wybór „najlepszej” z nich i wprowadzenie jej w
życie.
R.w.Griffin Podstawy zarządzania organizacjami
Skuteczność zrozumienie danej sytuacji i wybór najlepszego
rozwiązania
.
podejmowanie decyzji
podejmowanie decyzji
w warunkach
w warunkach
Pewności
Ryzyka
Niepewności
Poziom niejasności i niebezpieczeństwo podjęcia błędnych decyzji
niskie
średnie
wysokie
Podejmowanie decyzji to wybór określonego kierunku działania,
prowadzącego do rozwiązania konkretnego problemu lub do
wykorzystania pojawiającej się okazji. Jest to dokonywanie wyboru w
ramach określonej swobody np.. prawo pracy, warunki uzgodnień z
dostawcami itp..
Decyzje podejmowane w warunkach pewności:
- gdy decydent ma możliwość na podstawie posiadanych informacji
bezbłędnie przewidzieć wyniki wszystkich działań objętych decyzją.
Decyzje podejmowane w warunkach ryzyka:
- gdy wiedza, którą posiada decydent umożliwia mu określenie dla
wszystkich rozpatrywanych kierunków działań możliwych następstw
wraz z oszacowaniem prawdopodobieństwa ich wystąpienia.
Decyzje podejmowane w warunkach niepewności:
- gdy nie są znane decydentowi możliwe następstwa
podejmowanych decyzji lub brak oszacowań prawdopodobieństwa ich
wystąpienia w planowanej decyzją przyszłości
Etapy podejmowania decyzji
I.
Analiza sytuacji – rozpoznanie.
definiowanie problemu, szukanie przyczyn i określenie jakie są cele decyzji.
II.
Wyszukiwanie możliwych rozwiązań.
Burza mózgów, narady, dyskusje, metody symulacji, wzajemne pomysły.
III.
Ocena możliwych rozwiązań i wybór tego, który jest
najlepszy w obecnej sytuacji.
Odpowiedzi typu „tak” – „nie”
Czy dana możliwość jest realna?
Czy wybrane rozwiązanie jest zadowalające?
Jakie są konsekwencje takich rozwiązań dla pozostałych części organizacji?
IV. Wdrażanie decyzji i obserwowanie jakie skutki
przyniosła.
Ocena możliwości rozwiązań
Ocena możliwości rozwiązań
Czy
rozpatrywa
na
możliwość
jest realna?
NIE
NIE
odrzuć tę
możliwość
TAK
TAK
Czy jest
zadowalająca?
NIE
NIE
odrzu
odrzu
ć
ć
TAK
TAK
Czy jej skutki
uboczne będą
pozytywne
czy neutralne
NIE
NIE
TAK
TAK
Przeprowad
ź dalszą
analizę
Ogólny schemat podejmowania decyzji
Ogólny schemat podejmowania decyzji
Cele ( zadania) systemu
Potrzeba decyzji
Co? Gdzie? Kiedy? W jakim zakresie?
Identyfikacja
problemu
Możliwości ograniczenia Przyczyny
zrozumienie problemu
Identyfikacja problemu
R
O
Z
P
O
Z
N
A
N
I
E
FAZA I
Formułowanie rozwiązań Formułowanie
kryteriów
Ocena poszczególnych
rozwiązań
PROJEKTO-
WANIE
FAZA II
ZROZUMIENIE PROBLEMU
Porównanie rozwiązań między sobą
Ostateczny Wybór
WYBÓR
FAZA III
Wprowadzenie i realizacja wybranego
rozwiązania
Jaki jest
problem?
Jakie są
rozwiązania
Które rozwiązanie
jest najlepsze
Prof..dr hab. Jerzy Kisielnicki w książce „ Zarządzanie „ podaje
następujące etapy procesu podejmowania decyzji:
Etap 1. Analiza i określenie sytuacji problemowej (w tym warunków
organizacyjnych).
Etap 2. Określenie zbioru możliwych decyzji.
Etap 3. Ocena przewidywanych rezultatów podjętych decyzji.
Etap 4. Wybór najlepszego wariantu (propozycje działań).
Etap 5. Weryfikacja rekomendowanego wariantu i wprowadzenie korekt lub też
powrót
do etapów poprzednich w celu uzupełnienia informacji.
Etap 6. Wdrożenie proponowanego i zatwierdzonego wariantu działań.
Etap 7. Obserwacja wyników i ich ocena.
Etap 8. Udoskalanie (reengineering).
Projektowanie systemu informacyjnego zarządzania
Źródła informacji (zbieranie danych – wiadomości
)
Środowisk
o
Informacje o firmie
Informacje retrospektywne
Informacje bieżące
Informacje prognostyczne
Selekcja i grupowanie
informacji
Informacja o
sektorze
i konsumentach
Informacje o konkurentach
Informacje ogólne
Podejmowanie
decyzji
Potrzeby informacyjne
firmy
Kierowanie ludźmi
Obsługa użytkowników informacji, Analiza i przetwarzanie informacji, Odbiorcy
informacji i ich potrzeby informacyjne, Informacje normatywne, Informacje
zwrotne z rynku
Wyniki i
decyzje
Oddziaływanie na
otoczenie
W procesie podejmowania decyzji równie ważne jak wybór stylu jest
obranie
odpowiedniej metody podejmowania decyzji. W literaturze występuje kilka
rodzajów metod podejmowania decyzji:
1.
1.
Metody receptywne
Metody receptywne
Działania instynktowne, metoda prób i błędów, zwyczaj, rutyna, doświadczenie, osobista
wiedza,
wymiana doświadczeń.
2.
2.
Metody asocjacyjne
Metody asocjacyjne
Ich istotą jest intuicja człowieka lub grupy ludzi. Metody zaliczane do tej grupy nawiązują
do
nieskrępowanego myślenia, fantazji, ciekawości i pomysłowości ludzi. (różne odmiany
„burzy
mózgów, eksperymenty myślowe, refleksje, wyobrażenia).
3.
3.
Metody kombinowane
Metody kombinowane
Psychodrama, teza – antyteza – synteza, projekcje, metoda adwokata diabła (
uruchamianie
krytycznego myślenia na temat reguł i norm, kwestionowanie decyzji grupy itp..)
4.
4.
Metody dedukcyjne
Metody dedukcyjne
Ich charakterystyczną cechą jest dążenie do logicznie uporządkowanych struktur
lub pojęć.
Ustalanie przyczyn, rozkładanie na problemy cząstkowe, abstrahowanie, analiza
kosztów i ograniczeń itp..
5.
5.
Budowanie modeli
Budowanie modeli
Modele matematyczne, czarnej skrzynki, symulacyjne, ekstrapolacja itp..
6. Metody zbierania i porządkowania
6. Metody zbierania i porządkowania
Czynnikiem wyróżniającym je jest dążenie do przedstawienia wyników twórczego
myślenia w formie uporządkowanej przez systematyzację struktur lub pojęć – np.
.drzewo decyzji, klasyfikacja czy poszukiwanie synonimów.
7. Modele indukcyjne
7. Modele indukcyjne
Nawiązują one do rzeczywistości i przez jej badanie dostarczają w formie hipotez
informacji o jej stanie lub zachodzących zmianach. Ich podstawą są próby, testy,
obserwacje.
Macierz hipotez, metody sieciowe, eksperyment, badanie mocnych i słabych
punktów.
8. Metody zintegrowane
8. Metody zintegrowane
Analiza wartości, Analiza koszt – wynik, Zintegrowany system informacji kierownictwa
9.
9.
Decyzje programowane
Decyzje programowane
P
odejmowane zgodnie z jakimś zwyczajem, reguła czy procedurą.
10.
10.
Decyzje nieprogramowane
Decyzje nieprogramowane
Decyzje w sprawach problemów niezwykłych lub wyjątkowych.
Decyzje w sprawach problemów niezwykłych lub wyjątkowych.
11.
11.
Metody heurystyczne
Metody heurystyczne
Kwestionariusze przesyłane do ekspertów
. (metoda delficka),
. (metoda delficka),
Poszukiwanie analogii między obiektami znanymi a badanymi
(metoda metafory)
(metoda metafory)
Tradycyjne i nowoczesne techniki podejmowania decyzji
Tradycyjne i nowoczesne techniki podejmowania decyzji
TECHNIKI DECYZYJNE
TECHNIKI DECYZYJNE
RODZAJE DECYZJI
RODZAJE DECYZJI
Tradycyjne
Nowoczesne
Programowane:
1. zwyczaj 1. badania operacyjne
2. standardowe procedury - analiza matematyczna
rutynowe 3.struktura organizacyjna: - modele
powtarzalne - wspólne oczekiwania - symulacja komputerowa
decyzje - system celów niższego rzędu 2. przetwarzanie danych
Nieprogramowane:
1.osąd, intuicja technika heurystycznego
twórczość rozwiązywania problemów
Jednorazowe, słabo 2. reguły robocze stosowana do:
ustrukturyzowane, 3. dobór i szkolenie a) szkolenia podejmujących
nowe decyzje, kierowników decyzje
rozstrzygane za b) konstruowania
heurystycznych
pomocą ogólnych programów komputerowych
procesów
rozwiązywania
problemów
Zakres decyzji
Zakres decyzji można definiować w kategoriach:
• Długości czasu realizacji dokonanego wyboru
• Zasobów zaangażowanych w jego realizację
• Skutków i ich istotności i rozległości
Ze względu na decyzje menedżerskie definicje można podzielić
na
:
• Decyzje strategiczne
(bazowe)
dotyczą działań długookresowych, są związane z
rozstrzyganiem kierunków rozwoju całego przedsiębiorstwa i
kształtu jego przyszłości. Dotyczą one zazwyczaj wyborów
dziedziny prowadzonej działalności, rynku docelowego oraz
stosowanej technologii. Decyzje te podejmowane są przy
najwyższym poziomie niepewności i ryzyka ze względu na
długi horyzont czasowy dokonywanych wyborów.
•
Decyzje taktyczne
(polityczne)
związane są z koniecznością uszczegółowienia i
doprecyzowania wyborów strategicznych, określania
obowiązujących norm i zasad oraz dostosowania się
przedsiębiorstwa do zmieniającego się otoczenia. Są to
decyzje o krótszym horyzoncie czasowym, są bardziej
elastyczne, stopniowo wprowadzane i korygowane. Te decyzje
dotyczą poszczególnych obszarów organizacji.
•Decyzje operacyjne
(rutynowe)
określają konkretne cele do osiągnięcia oraz zadania
(np..wielkość produkcji, sprzedaży, stan zapasów). Decyzje te
mogą mieć charakter okresowo powtarzalny lub charakter
projektowy. Mogą one być realizowane obok działalności
bieżącej przedsiębiorstwa (np..remont hali produkcyjnej).
Decyzje te zazwyczaj nie obejmują okresu dłuższego niż rok
kalendarzowy (chociaż w przypadku realizacji projektu może
to trwać dłużej).Często, by podejmować takie decyzje
wystarczy specjalistyczna wiedza i doświadczenie. Wiele
takich decyzji daje się optymalizować za pomocą metod
matematycznych.
Typologia decyzji - kryteria
Kryteria
Decyzje
strategiczne
taktyczne
operacyjne
Horyzont czasu
odległy mniej odległy
bliski
Niepewność
bardzo duża
malejąca
niewielka
Struktura
znana w małym znana częściowo
znana całkowicie
stopniu
Typ decyzji
nieprogramowalne mieszane
programowalne
Źródła
zewnętrzne zewnętrzne
wewnętrzne
informacji
i wewnętrzne
Zasadzki w procesach decyzyjnych
Zasadzki w procesach decyzyjnych
• Dobór zbioru informacji – „manipulowanie informacjami”, ich
nadmiar lub niedobór
• Decyzje dotyczące przyszłych okresów podejmuje się na
podstawie ekstrapolacji trendów, gdy tymczasem tendencje
występujące obecnie wcale nie muszą wystąpić w przyszłości.
• Zbyt szybkie podejmowanie decyzji (często bez wykorzystania
odpowiednich analiz). Zbytnie przeciąganie podjęcia decyzji może
spowodować podjęcie decyzji przez konkurentów.
• Zbytnie przywiązanie do wcześniej stosowanych metod
rozwiązywania problemów.
• Subiektywizm w postrzeganiu zjawisk, związane z selektywnym
odbiorem informacji o otoczeniu.
• Zbytnia rutyna (…przy zmieniającym się otoczeniu…)
• Jeśli rozwój firmy przekroczył możliwości kierownicze menedżera, a
on sam nawet uczestniczył w tworzeniu tego rozwoju i tego nie
spostrzegł, to może podejmować decyzje źle służące firmie.
Inaczej zarządza się małą a inaczej dużą firmą
• W zespołowo zarządzanych firmach pojawia się syndrom
grupowego myślenia niosący ze sobą iluzję jednomyślności.
• Decyzjom grupowym, a czasem i indywidualnym
towarzyszy przekonanie, że skoro decyzja została podjęta to
nie powinno się jej odwoływać.
• Często uczestnicy grupy decyzyjnej są przekonani, że skoro
przy podejmowaniu decyzji wszyscy byli zgodni co do
rozwiązania problemu – to decyzja była słuszna ( a to
niekoniecznie jest zgodne z prawdą).
METODA
PERT
Metoda PERT obejmuje sześć podstawowych kroków:
1. Zidentyfikowanie działań, jakie muszą być wykonane i również
tych, które będą oznaczać ich zakończenie( zdarzenia).
2. Opracowanie sieci przedstawiającej relacje pomiędzy
działaniami a zdarzeniami.
3. Wyliczenie niezbędnego czasu do wystąpienia każdego
zdarzenia i do przejścia od jednego zdarzenia do drugiego.
4. Zidentyfikowanie najdłuższej ścieżki, która prowadzi do
realizacji projektu.
Będzie to ścieżka krytyczna.
5. Udoskonalenie sieci.
6. Użycie sieci do kontroli projektu
np.. Remont mieszkania:
Działania Zdarzenia
1. Wynoszenie mebli a. pokój przygotowany do remontu
2. kucie kafelków w łazience b. ściana przygotowana
3. zakupy farby, kafelek itd.. c. zakupione materiały gotowe do
użycia.
Metoda
PERT
wymaga spełnienia 4 warunków:
1. Całe działanie musi być rozbite na poszczególne zadania
umieszczone w sieci jako zdarzenia i działania.
• Zdarzenia oznaczają zakończenie zadań
• Działania określają czas lub zasoby potrzebne na
przejście od jednego do drugiego zdarzenia.
2. Zdarzenia i działania umieszcza się w sposób logiczny,
sekwencyjny i zintegrowany / każde działanie rozpoczyna
się i kończy odpowiednim zdarzeniem.
3. Do sieci wpisuje się oszacowany czas potrzebny na każde
działanie (czas optymistyczny, pesymistyczny, zapas
czasu) oraz numer zdarzenia.
4. Należy ustalić ścieżkę krytyczną przebiegającą przez sieć.
Ścieżka krytyczna, to najdłuższa pod względem czasu
trasa przechodząca przez sieć. Jest to suma czasu
potrzebna na wykonanie wszystkich zadań.
2
1
11
10
1
1
0
0
0
3
6
6
0
5
9
1
6
7
6
14
0
14
4
1
0
20
10
7
19
22
3
8
1
8
0
18
9
25
25
0
1
9
2
6
8
3
5
4
2
3
7
Numer zdarzenia
Najdłuższy
czas
Zapas czasu
Najkrótszy czas
Czynność (czas realizacji)
Ścieżka
krytyczna
Dziękuję
za uwagę.