Choroby mięśnia
sercowego
Agnieszka Szypowska
Zapalenie mięśnia
sercowego
Częstość występowania ?
Zapalenie mięśnia sercowego
stanowi ok.
1. 1%
2. 30%
3. 50%
przyczyn hospitalizacji dzieci
Częstość występowania
Zapalenie mięśnia sercowego
stanowi ok. 1% przyczyn
hospitalizacji dzieci
Etiologia – najczęstsza ?
• Wirusy ?
• Bakterie ?
• Pierwotniaki ?
• Grzyby ?
• Pasożyty ?
Etiologia - czynniki
infekcyjne
Wirusy:
• Coxackie B1-5, Coxackie A4, A16,
• ECHO,
• RS,
• różyczki,
• świnki,
• odry,
• mononukleozy zakaźnej,
• HIV enterowirusy,
• herpes (simplex, varicella – zoster),
• Ebstein- Barr,
• adenowirusy,
• cytomegalovirus,
• wirusy zapalenia wątroby,
• polio, grypy A i B,
• paragrypy typ 1-3,
Etiologia
Najczęstszą przyczyną zapalenia
mięśnia serca u dzieci są infekcje
wirusowe
Do najbardziej kardiotropowych zaliczane
są wirusy Coxackie B, które bezpośrednio
oraz za pomocą uruchomienia procesów
autoimmunologicznych powodują
zniszczenie zakażonego kardiocyta.
Etiologia - czynniki
infekcyjne
Bakterie:
•
gronkowce,
•
paciorkowce,
•
pałeczki jelitowe,
•
chlamydie,
•
riketsje,
•
maczugowiec błonicy,
•
Borelia burgdorferi (choroba z Lyme),
•
Mycoplasma pneumoniae
Etiologia – inne czynniki
infekcyjne
• Pierwotniaki: Toxoplazma gondi
(toksoplazmoza), Toxoplazma crusi
(choroba Chagasa)
• Grzyby
• Pasożyty: włośnie tasiemców,
bąblowiec
Etiologia - czynniki nie
infekcyjne
• Reumatoidalne zapalenie stawów
• Choroby z grupy kolagenoz (toczeń
układowy)
• Choroby autoimmunologiczne naczyń
• Powikłanie po naświetlaniu
śródpiersia
Etiologia - czynniki nie
infekcyjne
• Nadwrażliwość na leki: acetazolamid,
amfoterycyna B, indometacyna,
sulfonamidy, metylodopa,
hydrochlorotiazyd, karbamazepina
• Efekt toksyczny: doksorubicyna,
zydowudyna, alkohol, ołów
• Zapalenie Fiedlera o nieznanej etiologii
Patogeneza
Reakcje immunologiczne
• odpowiedź komórkowa(w 90% odpowiada za
zms)
• odpowiedź humoralna
- przeciwciała przeciwjądrowe,
- przeciwmitochondrialne,
- przeciw błonie komórkowej kardiocyta,
- przeciw translokazie kwasów nukleinowych,
- przeciw łańcuchom ciężkim miozyny
Patogeneza
Aktywacja cząsteczek adhezyjnych
cząsteczki adhezyjne to białka, które
umożliwiają
interakcję komórek i warunkują migrację
leukocytów do miejsca zapalenia.
- międzykomórkowej [ICAM],
- naczyniowej [VACAM],
- czynnika aktywności śródbłonka [ECAM/PECAM-1])
Przetrwałe ICAM-1 może odgrywać rolę w
podtrzymywaniu stanu zapalnego w mięśniu
sercowym.
Patogeneza
Cytokiny
stymulują indukowaną syntazę tlenku azotu
do produkcji wysokich stężeń NO, który w
połączeniu z jonem nadtlenkowym może
tworzyć toksyczne rodniki i powodować
uszkodzenie komórek mięśnia sercowego
Antygeny zgodności tkankowej
MHC klasy I i II (B
26
, DR4)
Warianty przebiegu zms
• subkliniczny
• ostry
• piorunujący
• przewlekły
Przebieg zms
Czy ciężkość zapalenia mięśnia
sercowego zależna jest od wieku
dziecka
Objawy kliniczne – dzieci
starsze
Niezwykle istotne są dane dotyczące
przebytej infekcji oraz samopoczucie
dziecka po jej zakończeniu, objawy
zwykle narastają skrycie i powoli,
Objawy kliniczne – dzieci
starsze
• Złe samopoczucie,
• Upośledzenie wydolności fizycznej
• Bladość powłok,
• Łatwość męczenia się i potliwość
• Powiększenie sylwetki serca
• Tachykardia,
• Niemiarowa czynność serca
Objawy kliniczne – dzieci
starsze
• Ściszenie tonów serca,
• Pojawia się szmer nad sercem
• Ból w okolicy serca :
- typu osierdziowego (ostry, nasilający się
przy głębokim oddychaniu),
- ból podobny do wieńcowego
• Objawy niespecyficzne:
- ból brzucha,
- rozdrażnienie,
- epizody zblednięcia
Objawy kliniczne – młodsze
dzieci
• Prawidłowa temperatura ciała lub stany
podgorączkowe z okresowymi zwyżkami
temperatury
• Tachykardia od 120-200 uderzeń na
min, rytm cwałowy
• Ściszenie tonów serca
Objawy kliniczne – młodsze
dzieci
• Szmer nad koniuszkiem serca i w IV-V
lewym międzyżebrzu wzdłuż mostka
• Powiększenie sylwetki serca i wątroby
• Duszność
• Obrzęki i sinica – rzadziej
• Przebieg piorunujący z narastającą
niewydolnością krążenia
Przebieg piorunujący
Kogo dotyczy ?
Przebieg piorunujący
Zwłaszcza u noworodków i niemowląt
szybko prowadzi do zgonu w pierwszym
okresie choroby
Przebieg piorunujący
• Objawy
– Szybko powiększająca się sylwetka
serca
– Znaczna tachykardia
– Rytm cwałowy
– Gwałtownie narastająca
obukomorowa niewydolność serca
Badania laboratoryjne
Izolacja czynnika patogennego
z krwi, gardła, lub płynu z worka
osierdziowego powinna być
wykonana w bardzo wczesnej fazie
choroby.
Badania laboratoryjne
• Wzrost miana przeciwciał przeciw
wirusowych, przeciw komórkom
mięśnia serca
• Zastosowanie biologii molekularnej
– polimerazowej reakcji łańcuchowej
(PCR) oraz hybrydyzacji in situ jest
najbardziej czułą metodą w
identyfikacji materiału genetycznego
wirusa w bioptacie mięśnia sercowego.
Badania laboratoryjne
- Może być podwyższony poziom:
•
OB,
•
leukocytoza
•
ASO,
•
CPK,
•
CK-MB,
•
LDH,
•
troponina T,
•
mukoproteina
- Zmiany w proteinogramie
,
Rozpoznanie – badanie
radiologiczne
• Powiększenie sylwetki serca w całości
zwłaszcza komory lewej (wskaźnik
sercowo-piersiowy powyżej 0,50)
• Zastój nad polami płucnymi u pacjentów z
objawami niewydolności serca
• Badanie radiologiczne klatki piersiowej
może być prawidłowe
Rozpoznanie - EKG
• Zmiany nieswoiste
– Spłaszczenie fali ST-T
– Spłaszczenie, lub odwrócenie załamka T w
większości odprowadzeń
– Obniżenie woltażu zespołów QRS
– Przewaga elektryczna prawej komory
– Zaburzenia rytmu : tachykardia,
częstoskurcz napadowy, pobudzenia
przedwczesne, bloki przedsionkowo-
komorowe
Rozpoznanie - ECHO
• Upośledzenie kurczliwość lewej komory
lub/i przegrody
• Poszerzenie światła lewej komory
• Wydłużenie okresu przed wyrzutowego
• Obniżenie wskaźników funkcji lewej komory
• Wysięk w osierdziu
• Niedomykalność zastawki dwudzielnej
Biopsja mięśnia sercowego
•
Najbardziej obiektywna metoda
rozpoznawania zms u dzieci
•
Wprowadzona przez Sakakibara i Konno w
1962r, w Polsce pierwszą biopsje wykonano w
1973r
•
Wartość diagnostyczna jest tym większa im
jest wcześniej wykonana od początku
objawów chorobowych
•
W 1984r na Kongresie Patofizjologów w Dallas
opracowano kryteria według których oceniane
są zmiany w mięśniu sercowym
Ocena powtarzanych wyników
biopsji
• Przetrwałe zapalenie mięśnia sercowego
• Ustępujące zapalenie mięśnia sercowego
• Ustąpienie zapalenia mięśnia sercowego
Jedynie powtarzana biopsja
endomiokardialna pozwala ustalić, czy proces
zapalny ustępuje, utrzymuje się, czy
postępuje
Immunohistochemiczna ocena
bioptatu
• Kryteria z Dallas są nie wystarczające do
rozpoznania zum, jedną z trudności jest
odróżnienie limfocytów od innych komórek
• Metoda immunohistochemiczna -
różnicowanie populacji limfocytów T i B
tworzących naciek zapalny za pomocą
przeciwciał monoklonalnych oraz określenie
stopnia aktywacji cząsteczek adhezyjnych.
• Dla wiarygodnego rozpoznania zms konieczne
jest stwierdzenie nacieku limfocytów T.
Techniki molekularne
• Hybrydyzacja in situ, PCR pozwala
wykrycie przetrwałej infekcji wirusowej
• Podstawa do wyodrębnienia różnych
postaci zms
-
przewlekłe zms z przetrwałą infekcja
wirusową
- przewlekłe autoimmunologiczne zms
Techniki molekularne
• Dlaczego ważne jest
wyodrębnienie różnych postaci zms
?
Techniki molekularne
• Duże znaczenie terapeutyczne
(leczenie
immunosupresyjne zms z
przetrwałą obecnością wirusa
może reaktywować jego latentną
postać)
Leczenie
• Unieruchomienie
• W razie podejrzenia etiologii bakteryjnej
antybiotyki zgodnie z antybiogramem
• Stosuje się naparstnicę, diuretyki,
inhibitory enzymu konwertującego
angiotensynę, katecholaminy, leki
antyarytmiczne, antykoagulanty
Leczenie
• Pacjenci z zms o piorunującym
przebiegu powinni być monitorowani w
oddziale intensywnej terapii, sugeruje
się stosowanie kontrapulsacji
wewnątrzaortalnej oraz przeszczep
serca
Leczenie - gamma-
globulinami
Podanie dużych ilości przeciwciał
neutralizujacych
( 1-2 g/kg masy ciała)
• Szybsza eliminacja wirusa
• Modulowanie odpowiedzi immunologicznej przez
zmniejszenie odczynu zapalnego i wytwarzania
prozapalnych cytokin
• Indukowanie syntezy antagonistów receptorów
interleukiny –1, zmniejszenie syntezy NO
• Działanie antyadhezyjne zapobiegające
aktywacji białek adhezyjnych (ICAM, VCAM, ECAM)
Leczenie immunosupresyjne
• Immunosupresja – leczenie kontrowersyjne
– Prednizolon
– Azatiopryna
– Cyklosporyna
– Cyklofosfamid
– Preparaty immunostymulujące lewamizol ,
tymodulina
• Interferon – hamuje rozwój wirusów
• Immunosupresja we wczesnej fazie zms –
replikacji wirusa, może być niekorzystna
Leczenie immunosupresyjne
•
Immunosupresja nie powinna być polecana
jako rutynowe leczenie zms
•
Powinny być spełnione nastepujące kryteria:
- Obecność nacieku limfocytarnego
- Nasilona ekspresja antygenów MHC klasy I i II
- Nasilona ekspresja cząsteczek adhezyjnych
w śródbłonku i tkance śródmiąższowej
- Podwyższone poziomy IgA, IgG, IgM
- Brak materiału genetycznego wirusa w
mięśniu sercowym
Warianty przebiegu zms
•
Wyzdrowienie
•
Utrzymujące się cechy przetrwałego
procesu zapalnego w biopsji
endomiokardialnej z/bez objawów klinicznych
•
Kardiomiopatia rozstrzeniowa (jedną z
hipotez wyjaśniających jej powstanie jest
przetrwanie wirusa w mięśniu sercowym)
Wirusowe zms jest prekursorem
kardiomiopatii rozstrzeniowej w ok. 10-20%
przypadków
•
Dysplazja arytmogenna prawej komory
Rokowanie
• Zawsze bardzo poważne u noworodków
i niemowląt
• Umieralność ?
• 10 –20 %
• 50-70%
• 80-90%
Rokowanie
• U noworodków z ostrym wirusowym
zapaleniem mięśnia sercowego
rokowanie jest złe, a umieralność sięga
50-70%.
• U niemowląt powyżej 6 m-ca życia i u
dzieci starszych śmiertelność 10-20%
Rokowanie
• U osób z zms i objawami kardiomiopatii
rozstrzeniowej rokowanie jest różne, od
całkowitego wyzdrowienia (35%) do
ciężkiej niewydolności krążenia
powodującej zgon
ZAPALENIE OSIERDZIA
Anatomia
• Osierdzie jest workiem pokrywającym serce
oraz początkowe odcinki dużych naczyń.
• Składa się z mało elastycznej blaszki
zewnętrznej, czyli ściennej (włóknistej) oraz
blaszki wewnętrznej, czyli trzewnej
(surowiczej) tworzącej nasierdzie
• Ustala położenie anatomiczne serca, stanowi
barierę ochronną przed infekcjami
• Nie ma unerwienia czuciowego, ból
spowodowany jest podrażnieniem przepony i
opłucnej
Zapalenie osierdzia
• Częstość występowania 1/1000
hospitalizowanych
• W badaniach sekcyjnych 2-6%
Zapalenie osierdzia
• Zapalenie osierdzia jest reakcją na
czynniki infekcyjne, nieinfekcyjne lub
uraz, w wyniku której wytwarzany jest
płyn surowiczy, wysiękowy, lub
krwotoczny.
• Przeważnie jest jednym z objawów
uogólnionego procesu zapalnego,
rzadko występuje w postaci
izolowanej
Zapalenie osierdzia-etiologia
• O nieustalonej etiologii – nieswoiste
• Infekcje:
• wirusy,
• bakterie,
• grzyby,
• pierwotniaki
• O podłożu autoimmunlogicznym: gorączka
reumatyczna, młodzieńcze zapalnie stawów,
kolagenozy, choroba Kawasaki, reakcja na
leki
Zapalenie osierdzia-etiologia
• Choroby hematologiczno-onkologiczne
• Choroby przemiany materii: mocznica,
skrobiawica
• Po zabiegach kardiochirurgicznych
• Kardiomiopatie
• Urazy osierdzia
Objawy kliniczne
• Ból w klatce piersiowej promieniujący do
szyi lub w kierunku ramion, łopatek
(dziecko przyjmuje pozycję siedzącą, a
nawet kolanowo-łokciową, która
zmniejsza ból
• Duszność,
• Męczący kaszel,
• Chrypka
Objawy kliniczne
• Szmer tarcia osierdzia (słyszalny wzdłuż
lewego brzegu mostka, w miarę
narastania płynu zanika)
• Ściszenie tonów serca, maleje
amplituda tętna i ciśnienia
• Tachykardia, zaburzenia rytmu serca
• Powiększenie wątroby, przepełnienie żył
szyjnych –ryzyko tamponady
Rozpoznanie-RTG klatki
piersiowej
• Sylwetka serca zwykle nie jest
powiększona
• Przy dużej ilości płynu serce przyjmuje
kształt „karafki”- szeroka
podstawa, zatarcie kątów przeponowo-
osierdziowych, wąska, krótka szypuła
naczyniowa
Rozpoznanie-RTG klatki
piersiowej
• Zagrażająca tamponada – serce zajmuje
niemal całą klatkę piersiową
• Wysięk w opłucnych, szczególnie w
lewej
• Zastój nad płucami
• Towarzyszące zapalenie płuc
• U ok. 50% dzieci z zaciskającym
zapaleniem - zwapnienia
Rozpoznanie - EKG
W początkowej fazie
• tachykardia
• niespecyficzne uniesienie odcinka ST
Po kilku dniach leczenia :
• powrót ST do linii izoelektrycznej,
• załamek T ulega spłaszczeniu, a następnie
odwróceniu, które może utrzymywać się
kilka miesięcy, a nawet całe życie
Rozpoznanie - EKG
Przy dużej ilości płynu
• obniżenie woltażu załamków
• naprzemienność elektryczna, czyli
zmienna amplituda QRS, P i T
Rozpoznanie - ECHO
ECHO – najlepsza metoda
diagnostyczna
• Ocena płynu w worku
osierdziowym
• Ocena kurczliwości mięśnia
sercowego
Tamponada osierdzia
• Szybkie gromadzenie się płynu w worku
osierdziowym, wzrost ciśnienia
wewnątrzosierdziowego z następowym
utrudnieniem rozkurczu serca
OBJAWY – TRIADA BECKA
- Nadmierne wypełnienie żył szyjnych
- Spadek ciśnienia tętniczego
- Osłabienie głośności tonów serca
Tamponada osierdzia
• duszność,
• tachykardia,
• znaczny niepokój,
• niewyczuwalne uderzenie koniuszkowe,
• nadmierna potliwość,
• obrzęki obwodowe,
• powiększenie wątroby,
• tętno dziwaczne (obniżenie ciśnienia skurczowego co
najmniej o 10 mmHg przy głębokim wdechu),
• następnie objawy małego rzutu i wstrząs
• Jedynym postępowaniem jest odbarczające nakłucie
osierdzia
Tamponada osierdzia
• Jakie jest jedyne prawidłowe
postępowanie?
Tamponada osierdzia
• Jedynym postępowaniem jest
odbarczające nakłucie osierdzia
Badania laboratoryjne
• Konieczne są badania wskaźników
procesu zapalnego oraz odczynów
swoistych dla choroby podstawowej:
OB, CRP, leukocytoza, komórki LE,
przeciwciała przeciwjądrowe, kreatynina,
mocznik, LDH, CPK, ponadto badania w
kierunku HIV, gruźlicy, niedoczynności
tarczycy...
• Badanie płynu uzyskanego z osierdzia
Leczenie
• Leczenie zależy od choroby
podstawowej: leki antybakteryjne...
• Drenaż osierdzia
• Salicylany, niesterydowe leki
przeciwzapalne
• Nawrót lub przewlekły proces
kortykosteroidy
• Zaciskające, zarostowe zapalenie osierdzia
leczy się chirurgicznie, oddzielając blaszkę
trzewną zrośniętą z nasierdziem
ZAPALENIE WSIERDZIA
Zapalenie wsierdzia
• Proces zapalny błony
wewnętrznej serca, powstałym w
wyniku zakażenia
mikroorganizmami
Zapalenie wsierdzia
• Pierwotne zapalenie wsierdzia
dotyczy naturalnych zastawek
• Wtórne – sztucznych zastawek,
dzielimy na wczesne występujące
do 60 dni po zabiegu i późne, w
odległym okresie pooperacyjnym
Etiologia
• Najczęstszy czynnik etiologiczny to
• Bakterie ?
• Wirusy?
• Grzyby?
• Pasożyty?
Etiologia
Bakterie:
w pierwotnym ZW
• paciorkowce α-hemolizujace tzw. zieleniejące,
• gronkowce,
• enterokoki,
we wtórnym ZW:
• Staphylococcus epidermidis
• Staphylococcus aureus,
• rzadziej bakterie Gram /-/, beztlenowe...
Etiologia
• Sporadycznie: Coxiella burneti,
Chlamydia psitaci, Mycoplasma
pneumoniae
• Grzyby: candida, aspergillus
• Wirusy – rola w zapaleniu wsierdzia u
ludzi nie udokumentowana, u małp
Coxackie B
Patogeneza zapalenia
wsierdzia
Obecnie występuje głównie u dzieci z
wrodzonymi wadami serca, takimi jak
• zespół Fallota,
• VSD,
• zwężenie, niedomykalność zastawek aorty,
• dwupłatkowa zastawka aorty
Gorączka reumatyczna – sporadyczne
występowanie
Patogeneza zapalenia
wsierdzia
• W miejscu uszkodzenia śródbłonka odkładają
się płytki i złogi włóknika, tworząc skrzeplinę,
• w wyniku przejściowej bakteriemii
drobnoustroje osadzają się na skrzeplinie.
• Ponownie osadza się włóknik tworząc płaszcz
ochronny dla bakterii – tworzą się narośla
bakteryjne – kruche, łamliwe, po oderwaniu
powodują zatory, zawały narządów
• Krążące kompleksy immunologiczne
uszkadzają drobne naczynia krwionośne
Objawy kliniczne
• Złe samopoczucie,
• osłabienie,
• utrata łaknienia,
• bóle głowy, mięśniowe, stawowe, w
klatce piersiowej, jamie brzusznej
• Gorączka, stany podgorączkowe
Objawy kliniczne
•
Skóra blada, odcień kawy z mlekiem,
•
wybroczyny,
•
zatory bakteryjne,
•
guzki Oslera (bolesne, na podeszwach, dłoniach,
skóra zaczerwieniona – następstwo zapalenia
naczyń),
•
plamy Rotha- owalne wylewy z przejaśnieniem w
środku,
•
zmiany Janewaya-krwotoczne plamy na dłoniach i
stopach.
Objawy kliniczne
• Szmer, którego nie było, zwykle
skurczowy na koniuszku
• Powiększenie śledziony,
• Powiększenie wątroby,
• Niewydolność serca
Badania laboratoryjne
• Posiewy krwi
• Przyspieszony OB,CRP,
• Podwyższona leukocytoza, przesunięcie
w lewo wzoru białokrwinkowego,
• Morfologia - anemia
• Zmiany w proteinogramie
(dysproteinemia,hipergammaglobuline
mia)
Badania laboratoryjne
• Podwyższona bilirubina wolna
• Mocz – krwinkomocz, białkomocz
• Badania serologiczne (p/ciała Coxiella,
Candida)
• Czynnik reumatoidalny, odczyn VRDL –
nieswoiście dodatni
Kryteria rozpoznawania wg
Duke University (2 duże,
1duży+3 małe, 5 małych)
Kryteria duże
Dodatnie 2 posiewy krwi (typowe
drobnoustroje)
ECHO:
• narośla bakteryjne,
• ropnie wewnątrzsercowe,
• nowy przeciek okołozastawkowy,
• nowa niedomykalność zastawkowa
Kryteria rozpoznawania wg
Duke University (2 duże,
1duży+3 małe, 5 małych)
Kryteria małe
-Czynniki predysponujace do zapalenia wsierdzia
-Gorączka powyżej 38
0
C
-Zatory tętnicze, septyczny zawał płuca, tętniaki
mykotyczne
-Odczyny immunologiczne: kłębuszkowe zapalenie
nerek, guzki Oslera, plamy Rotha
-ECHO sugerujące zapalenie wsierdzia, niespełniające
dużych kryteriów
-Wyniki badań mikrobiologicznych niespełniające
dużych kr.
Powikłania
• Uszkodzenie aparatu zastawkowego:
- pękniecie płatków zastawki,
- pęknięcie nici ścięgnistych
• Ropnie – lokalizacja ropnia, pomocne badanie
przezprzełykowe
• Zmiany zatorowe stwierdza się u dzieci stosunkowo
rzadko:
-ropnie, zawały nerek, ogniskowe zapalenie nerek -
zatorowość płucna, ropnie, zapalenie płuc
-zatory, zawały, ropnie w oun – uszkodzenie oun
-zatorowość śledziony
Leczenie zapalenia
wsierdzia
• Skojarzona antybiotykoterapia 2 antybiotykami
przez 6-8tyg według antybiogramu
• Przy ujemnych posiewach:
- pierwotne zapalenie wsierdzia:
cefalosporyny II lub III generacji lub penicyliny
+ aminoglikozyd (gentamycyna)
- wtórne zapalenie wsierdzia: kloksacylina lub
wankomycyna + aminoglikozyd+flukonazyd
- grzybicze-: Amphoterycyna B, Flukonazyd
Wskazania do leczenia
chirurgicznego
• Przewlekające się i nawrotowe zapalenie
wsierdzia
• Zapalenie wsierdzia o etiologii grzybiczej
• Powikłania zapalenia serca: ropnie,
tętniaki, przetoki, perforacje płatków, wady
zastawkowe istotne hemodynamicznie
• Rekanalizacja ubytków w przegrodzie
międzykomorowej z hemodynamicznie
istotnym przeciekiem
Ryzyko bakteryjnego zapalenia
wsierdzia
Wysokie ryzyko:
• pacjenci z wszczepionymi sztucznymi
zastawkami, łatami,
• przebyte zapalenie wsierdzia,
• zespół Fallota,
• sinicze wady serca,
• VSD,
• PDA,
• zwężenie, niedomykalność zastawki aortalnej,
• zwężenie cieśni aorty
Ryzyko bakteryjnego zapalenia
wsierdzia
Umiarkowane ryzyko:
• nabyte wady zastawkowe,
• niesinicze wady serca,
• kardiomiopatia przerostowa,
• wypadanie płatka zastawki dwudzielnej
Ryzyko bakteryjnego zapalenia
wsierdzia
Niskie ryzyko:
• ubytek międzyprzedsionkowy typu II,
• skorygowane przełożenie wielkich pni
tętniczych,
• nieznaczne zwężenie i niedomykalność
tętnicy płucnej,
• wszczepiony rozrusznik
Ryzyko bakteryjnego zapalenia
wsierdzia
Dlaczego ważna jest ocena ryzyka
wystąpienia bakteryjnego zapalenia
serca?
Profilaktyka zapalenia wsierdzia
(jama ustna, drogi
oddechowe, przełyk)
• Amoksacylina 50mg/kg na 1 godz przed zabiegiem
doustnie
• Ampicylina 50mg/kg przed zabiegiem pozajelitowo
-niemożność przyjmowania doustnego
• Nadwrażliwość na penicyliny:
Klindamycyna 10mg/kg , Azytromycyna 10mg/kg
Klarytromycyna 15mg/kg, Erytromycyna 20mg/kg
na 1 godz przed zabiegiem doustnie
Profilaktyka zapalenia wsierdzia
(układ moczowo-płciowy,
pokarmowy)
Wysokie ryzyko
• Ampicylina 50mg/kg pozajelitowo do 30min
przed zabiegiem oraz 25mg/kg 6 godz po
pierwszej dawce + Gentamycyna 1,5mg/kg
30 min przed zabiegiem
• Nadwrażliwość na penicyliny Wankomycyna
20mg/kg dożylnie 1-2 godz zakończyć 30min
przed zabiegiem+ Gentamycyna 1,5mg/kg
30 min przed zabiegiem
Profilaktyka zapalenia wsierdzia
(układ moczowo-płciowy,
pokarmowy)
Umiarkowane ryzyko
• Amoksacylina, 50mg/kg na 1 godz
przed zabiegiem doustnie lub ampicylina
do 30min pozajelitowo
• Uczulenie na penicylinę: wankomycyna
20mg/kg pozajelitowo, do 30min przed
rozpoczęciem zabiegu
KARDIOMIOPATIE
Klasyfikacja
kardiomiopatii
• Kardiomiopatia rozstrzeniowa
• Kardiomiopatia przerostowa
• Kardiomiopatia restrykcyjna
• Arytmogenna kardiomiopatia
prawej komory
Kardiomiopatia
rozstrzeniowa
• Najczęstsza kardiomiopatia,
charakteryzuje się powiększeniem i
upośledzeniem funkcji skurczowej jednej
(głównie lewej) lub obu komór
• Występuje z częstością 36/100tys
populacji, nowe zachorowania 2-
3rocznie/100tys , przewaga dziewczynek
2:1, 3x częściej u rasy czarnej
Etiologia - hipotezy
•
W 50% bez uchwytnej przyczyny – idiopatyczna
•
Przewlekła wirusowa: w następstwie zms przetrwanie
genomu wirusa, replikacja i miocytoliza
•
Powirusowa autoimmunologiczna: po zms powstają
narządowo specyficzne autoprzeciwciała
•
Pierwotnie autoimmunologiczna, współudział
antygenów zgodności tkankowej HLA klasy II: DR4,
DQw4
•
Rodzinne występowanie, u 20% pacjentów krewni
pierwszego stopnia mają rozstrzeń serca
•
Toksyczny wpływ alkoholu, leków – głównie antracyklin
Objawy kliniczne
• Niewydolność lewej komory: duszność po
wysiłku, osłabienie, tachykardia, tachypnoe,
upośledzenie tolerancji wysiłku
spowodowane obniżeniem pojemności
wyrzutowej serca. Ból w klatce piersiowej –
podwsierdziowe niedokrwienie
• U niemowląt trudności w karmieniu, brak
przyrostu masy ciała
• Niewydolność prawokomorowa późny objaw,
źle rokuje
Badanie przedmiotowe
• Przesuniecie uderzenia koniuszkowego w lewo
wskutek rozstrzeni lewej komory,
• tachykardia, rytm cwałowy,
• ciche tony serca
• szmer skurczowy wtórnej niedomykalności
zastawki mitralnej,
• słabo wypełnione tętno obwodowe,
• przepełnienie żył szyjnych, powiększenie
wątroby, obrzęki obwodowe.
• U niektórych dzieci pierwszym objawem są
zaburzenia rytmu serca
Badanie RTG
• Powiększenie sylwetki serca,
głównie lewej komory i lewego
przedsionka
• cechy zastoju żylnego,
• płyn w jamach opłucnowych w
zaawansowanych stadiach choroby
Badanie EKG
• Spoczynkowe EKG: tachykardia zatokowa,
niespecyficzne zmiany ST-T, zaburzenia
przewodzenia śródkomorowego głównie
blok lewej odnogi pęczka Hisa, u 46% dzieci
zaburzenia rytmu serca, cechy przerostu
lewej komory, obniżony woltaż załamków R
• Holter EKG: komorowe i nadkomorowe
zaburzenia rytmu serca, u 50% wstawki
częstoskurczu komorowego.
Badanie ECHO
Powiększenie lewego przedsionka,
powiększenie lub rozstrzeń lewej
komory ze ścieńczeniem jej ścian,
obniżenie frakcji skurczowej lewej
komory, odcinkowe, uogólnione
zaburzenia kurczliwości ściany komory i
przegrody międzykomorowej, skrzepliny
przyścienne
Leczenie
• Leczenie objawowe:
- zwalczanie objawów niewydolności serca (leki
działające inotropowo dodatnio, moczopędne,
inhibitory enzymu konwertującego
angiotensynę, naparstnica, rozszerzajace
naczynia obwodowe, ograniczenie soli, płynów),
- leki antyarytmiczne
- zmniejszenie powikłań zakrzepowo-zatorowych
- nacieki limfocytarne w biopsji
endomiokardialnej: immunoglobuliny 2g/kg,
kortykosteroidy, leki immunosupresyjne
Kardiomiopatia
przerostowa
•
Przerost lewej komory bez innej patologii takiej jak
zwężenie zastawki aortalnej lub nadciśnienie tętnicze.
•
Przerost zwykle asymetryczny, w 70-75% przerost
przegrody międzykomorowej i przednio-bocznej
wolnej ściany lewej komory
•
Może pojawić się u niemowląt, ale zwykle zmiany
stają się wyraźne w okresie pokwitania, po 12 roku
życia
•
Obszary niedokrwienia, zwłóknienia są przyczyną
sztywności ścian, upośledzenia funkcji rozkurczowej
lewej komory i mogą być ogniskiem komorowych
zaburzeń rytmu
Kardiomiopatia
przerostowa
•
Występuje u 0,2% populacji (1/500)
•
Najczęstsza genetycznie uwarunkowana
choroba serca, dotychczas wykryto 107
mutacji dotyczących 7 genów kodujących białka
tworzące elementy kurczliwe kardiomiocytu
•
Za występowanie kardiomiopatii przerostowej
najczęściej odpowiedzialny jest gen kodujący
podjednostkę beta łańcucha ciężkiego miozyny
•
Najczęściej dziedziczona jest autosomalnie
dominująco, defekty genowe zlokalizowano na
chromosom. 1,14 i 15
Objawy kliniczne
•
Objawy zależą od nasilenia zaburzeń
hemodynamicznych, stopnia dysfunkcji lewej komory,
podwyższonego ciśnienia rozkurczowego
(upośledzona relaksacja i napełnianie niepodatnej
lewej komory), zwężenia drogi odpływu lewej komory,
upośledzenia rezerwy wieńcowej, niedokrwienia
mięśnia sercowego, komorowych i nadkomorowych
zaburzeń rytmu.
•
Ograniczona wydolność wysiłkowa, duszność
wysiłkowa, napadowa duszność w nocy, bóle w klatce,
bóle głowy, omdlenia, często pierwszym objawem u
niemowląt jest szmer nad sercem, w badaniu mruk
skurczowy, potrójne uderzenie koniuszkowe, IVi III ton
Badania
•
RTG klp u 2/3 pacjentów powiększenie
sylwetki serca, ale może być prawidłowa
•
EKG: cechy przerostu lewej komory i lewego
przedsionka, zmiany odcinka ST, odwrócenie
T, patologiczny Q, zmniejszona amplituda
załamka R w odprowadzeniach
przedsercowych oraz całkowity blok odnogi
pęczka Hisa, zaburzenia przewodzenia
śródkomorowego, głęboki S w V2
•
Holter EKG – zaburzenia rytmu i przewodzenia
(częstoskurcz komorowy, nadkomorowy)
Kardiomiopatia przerostowa
-badania
•
ECHO: asymetryczny przerost przegrody
międzykomorowej, skurczowe wychylenie ku
przodowi zastawki dwudzielnej, przerost
lewej komory- grubość ściany >95 centyla
•
Angiografia izotopowa: ocena frakcji
wyrzutowej komór
•
Scyntygrafia perfuzyjna mięśnia sercowego:
wykazanie obszarów niedokrwienia
•
Cewnikowanie serca i wentrykulografia
lewokomorowa, biopsja endomiokardialna
Leczenie
•
Leczenie objawowe
- beta-blokery
- Blokery kanału wapniowego – werapamil
- Leki moczopędne jeżeli mimo leczenia utrzymują
się cechy zastoju
- Migotanie przedsionków – kardiowersja elektryczna
lub farmakologiczna – amiodaron, antykoagulacja
- U pacjentów z arytmią komorową i ryzykiem
nagłego zgonu wszczepianie stymulatora-
kardiowertera lub przewlekła terapia amiodaronem
Leczenie
•
U pacjentów z kardiomiopatią przerostową i
niewydolnością serca ze zwężeniem drogi
odpływu lewej komory gdy farmakoterapia
nieskuteczna:
- leczenie chirurgiczne – wycięcie mięśnia
przegrody międzykomorowej
- stała dwujamowa stymulacja sekwencyjna
- niechirurgiczna ablacja przegrody
międzykomorowej (wstrzykniecie alkoholu do
przegrodowej gałęzi tętnicy wieńcowej
powoduje martwicę przegrody)
Rokowanie
•
Ryzyko nagłego zgonu 2-4%
•
Nagły zgon występuje zwykle
między 12 a 35 rż
•
Zgon jest związany zwykle z dużym
wysiłkiem, dlatego chorzy nie
powinni uprawiać sportu,
niewskazane są zwłaszcza biegi i
ćwiczenia izometryczne
Kardiomiopatia
restrykcyjna
• Charakterystyczne upośledzone
napełnianie ze zmniejszoną objętością
rozkurczową jednej lub obu komór, z
prawidłową czynnością skurczową i
grubością ścian serca
• Zmiany patologiczne nie dotyczą
komórek mięśnia sercowego lecz tkanki
śródmiąższowej, wsierdzia i macierzy
pozakomórkowej
Kardiomiopatia restrykcyjna
-postacie
• Postać idiopatyczna może występować rodzinnie,
podłoże genetyczne. U dorosłych zwykle choroba ma
przebieg przewlekły, u dzieci 50% przeżywa 1-
1,4roku
• W przebiegu innych chorób jak amyloidoza,
sarkoidoza, homochromatoza, po napromieniowaniu,
leki-antracykliny
• Sprężyste zwłóknienie wsierdzia i zapalenie wsierdzia
Loefflera związane z eozynofilią. Ziarnistości w
eozynofilach uszkadzają serce. Podstępny początek,
rozwój ciężkiej niewydolności prawo lub
lewokomorowej, rokowanie złe.
Objawy kliniczne
• Zastój w krążeniu systemowym i
płucnym
• Męczliwość, osłabienie, bóle
wieńcowe, bóle brzucha, duszność
spoczynkowa, duszność wysiłkowa,
napadowa duszność nocna, obrzęki
obwodowe, wodobrzusze
Kardiomiopatia restrykcyjna-
badania
• RTG klp- sylwetka serca prawidłowa
• EKG: duży załamek P w
odprowadzeniach kończynowych,
świadczący o powiększeniu obu
przedsionków
• ECHO: znaczne powiększenie
przedsionków, jasno świecące echa
wsierdzia, upośledzona podatność
rozkurczowa mięśnia serca
Kardiomiopatia restrykcyjna-
leczenie
• Leczenie objawowe naparstnica-ostrożnie, bo
działanie arytmogenne, leki moczopędne w
obrzękach
• Zapalenie wsierdzia Loefflera- kortykosteroidy i
leki cytotoksyczne zmniejszają objawy,
wydłużają przeżycie
• Przeszczep serca (nie jest wskazany u pacjentów
w przebiegu choroby układowej –wznowa)
• U dzieci rokowanie złe, mniej niż 50% przeżywa
2 lata od wystąpienia objawów
Arytmogenna kardiomiopatia prawej
komory
• Mięsień sercowy prawej komory jest częściowo lub
całkowicie zastąpiony przez tkankę tłuszczową i/lub
włóknistą, prawa komora jest powiększona i/lub
występują odcinkowe zaburzenia kurczliwości
• Etiologia jest prawdopodobnie uwarunkowana
wieloczynnikowo, w 20-30% rodzinne występowanie,
najczęściej dziedziczy się autosomalnie dominująco.
Zmiany w chromosomach 1,2,3,14 w wariancie
dominującym i 17 w recesywnym
• Średni wiek pacjentów w momencie wystąpienia
objawów wynosi 30 lat
• Nagłe zgony stanowią 80% zgonów w tej
kardiomiopatii
Badania
• Biopsja mięśnia sercowego to jedyna metoda
umożliwiająca przyżyciowe rozpoznanie
• W badaniu przedmiotowym- nie ma zmian w układzie
krążenia, u niektórych niemiarowa czynność serca,
omdlenia
• Rtg klp: sylwetka serca prawidłowa, w zaawansowanej
fazie powiększona, zastój nad płucami
• EKG: wysoki woltaż P w II, odwrócone T, poszerzenie
QRS>110ms w V1-V3, przerost prawej komory
• Holter EKG: częstoskurcz nadkomorowy, komorowy
• ECHO: powiększenie prawej komory, cechy akinezy,
dyskinezy, tętniaki w ścianie komory
Leczenie
• Nie ma zaleceń dotyczących leczenia
• Unikać wysiłku
• Leki antyarytmiczne, zalecane beta-
blokery
• Implantacja kardiowertera
• Niewydolność serca: diuretyki, inhibitory
konwertazy angiotensyny, naparstnicę,
antykoagulanty
• Przeszczep serca