DZIAŁALNOŚĆ
BANKÓW
INWESTYCYJNYCH W
PROCESIE
SEKURYTYZACJI
Pojęcie sekurytyzacji
Proces wyodrębniania wg określonych
zasad jednorodnej grupy pożyczek lub
kredytów, innych instrumentów
dłużnych, z tytułu których należności
przyszłe zostaną skonwertowane w
papiery wartościowe i sprzedane
inwestorom, po uprzednim poddaniu ich
badaniu zdolności kredytowej lub ocenie
ratingowej.
Rodzaje sekurytyzacji jako
instrumentu finansowego
• Sekurytyzacja pierwotna – bilansowa
• Sekurytyzacja wtórna – pozabilnasowa
• Sekurytyzacja syntetyczna
Cele transakcji
sekurytyzacyjnych
• Ekonomiczne
• Finansowe
• Rynkowe
Instytucje finansowe
lub banki, będące
inicjatorami
sekurytyzacji, mogą
ją wykorzystać do:
• zmniejszenia wielkości kapitału regulacyjnego w relacji do
aktywów, aby stworzyć warunki dla generowania nowych
aktywów lub dla poprawy wskaźników kapitałowych
• minimalizowania niedopasowania zapadalności aktywów i
wymagalności pasywów
• osiągania dodatkowych zysków z tworzenia coraz to
nowych aktywów, zwiększanie udziału w rynku
• poprawy jakości zarządzania ekspozycjami w
poszczególnych sektorach lub domenach działalności
• poprawy struktury aktywów oraz procedur zarządzania
aktywami i pasywami
Rozwój
sekurytyzacji na
świecie
• Pierwsze programy sekurytyzacji przeprowadzone
zostały w USA w połowie lat 70-tych XX wieku przez
agencje rządowe
• Pierwszymi aktywami poddawanymi sekurytyzacji były
wierzytelności zabezpieczone hipoteką
• W Europie transakcje sekurytyzacyjne stały się
popularne w połowie lat 80-tych
• W chwili obecnej sekurytyzacja rozwija się dynamicznie
na całym świecie, w szczególności w Republice
Południowej Afryki, przyczyniły się do tego m.in.:
1. nowe regulacje prawne dotyczące transakcji
sekurytyzacyjnych
2. niedobór rządowych obligacji i papierów wartościowych
o stałym dochodzie
3. poszukiwanie alternatywnych źródeł finansowania
Czynniki
wpływające na
rozwój rynku CLO
• 1988r, Bazylejska Umowa Kapitałowa – zestaw
zaleceń dotyczących podstawowych wymogów
zabezpieczenia kapitałowego banków przed
ryzykiem kredytowym i rynkowym,
• Lata 90-te – wzrost nacisków na banki w zakresie
poprawienia wskaźnika ROE,
• Lata 90-te – wzrost przekonania wśród komercyjnych
kredytodawców o wyższej niż banki efektywności
instytucjonalnych inwestorów w wycenie oraz
zarządzaniu ryzykiem kredytowym
Czynniki wpływające na
wzrost popularności
sekurytyzacji w Europie
• Historycznie niskie stawki stóp procentowych
utrzymywane przez Europejski Bank Centralny
• Aprecjacja europejskiej waluty
• Pojawianie się nowych typów powszechnie
akceptowanych na rynku certyfikatów z grupy CDO
• Wzrost wiarygodności kredytowej europejskich dłużnych
papierów wartościowych
• Rosnąca płynność oraz przejrzystość rynku
• Rozwój wiarygodnych i rzetelnych narzędzi analitycznych
pozwalających na wszechstronną ocenę rynku
sekurytyzacji oraz emitowanych na nim certyfikatów
Rynek sekurytyzacji w
Polsce
• Olbrzymi potencjał rozwoju głównie ze względu na brak
takich transakcji w systemie bankowym w latach ubiegłych
• Stopniowa ewolucja typów transakcji spowodowana
naturalną konsekwencją rozwoju rynku
• Wyraźne rozwarstwienie typów transakcji ze względu na
rodzaj wierzytelności - wierzytelności wobec osób
fizycznych, korporacyjne, zabezpieczone, niezabezpieczone,
hipoteczne
• Rosnące znaczenie współpracy między funduszami
sekurytyzacyjnymi a bankami: kanał pozwalający na
pozbycie się nieatrakcyjnych aktywów oraz rynek
certyfikatów funduszy
• Stopniowy wzrost znaczenia transakcji o charakterze
niebankowym
Uwarunkowania
sekurytyzacji w Polsce
– Przystąpienie do UE
– Rosnące potrzeby w zakresie
finansowania gospodarki
– Szybki wzrost rynku kredytowego
– Niewielkie kapitały krajowe
– Nowe regulacje prawne
– Rozwój rynku kapitałowego
Bariery rozwoju
sekurytyzacji
– Problemy organizacyjne, prawne z aktywami
– Trudności z wykorzystaniem sekurytyzacji do
zarządzania ryzykiem
– Brak rynku wtórnego
– Ograniczenia prawne (np. zakaz odkupu transzy
podporządkowanej, wymagana zgoda na cesję
dłużnika)
– Ograniczenia efektywności finansowej
– Tańsze źródła finansowania (np. dla banków
depozyty detaliczne)
Sekurytyzowane
aktywa
• Przedmiotem sekurytyzacji może stać się wszystko, co ma
jakąkolwiek wartość i może w przyszłości przynosić
dochody odsetkowe
• W praktyce – emitent dążąc do ograniczenia ryzyka oraz
kosztów wybiera tylko te aktywa, które spełniają
określone, ścisłe kryteria, m.in.:
1. regularne generowanie prognozowalnych przepływów
pieniężnych,
2. możliwość wydzielenia z bilansu,
3. wielkość i jakość puli umożliwiająca osiągnięcia korzyści
skali*
• Prócz transakcji opartych na typowych aktywach, coraz
częściej pojawiają się operacje, w których zabezpieczenie
emisji ABS stanowią aktywa „niestandardowe”
Instrumenty finansowe
emitowane w ramach
transakcji
sekurytyzacyjnej
• W ramach procesu sekurytyzacyjnego
emitowane są walory finansowe
reprezentujące różne kategorie papierów
wartościowych
• Głównym kryterium podziału emitowanych w
ramach transakcji sekurytyzacyjnej walorów
finansowych jest podział na:
1.
- papiery wartościowe bazujące na
wierzytelnościach kredytowych
zabezpieczonych hipoteką
2.
- papiery zabezpieczone innymi aktywami.
Mortgage Backed
Securities
• MBS jest to papier wartościowy emitowany w
ramach transakcji sekurytyzacyjnej, którego
zabezpieczenie stanowi zbiór kredytów
hipotecznych.
• Jedną z najbardziej istotnych charakterystyk
kredytów hipotecznych, mających bezpośredni
wpływ na emitowane w ramach sekurytyzacji
instrumenty finansowe jest zawarta w nich
opcja przedpłaty. Dokonanie przedpłat przez
kredytobiorców jest uwarunkowane
występowaniem na rynku potencjalnych
możliwości tańszego refinansowania.
• Ze względu na rodzaj nieruchomości obciążonej
hipoteką, która służy na zabezpieczenie spłaty
wierzytelności, wyróżnia się dwa rodzaje instrumentów
finansowych typu MBS:
1. Commercial Mortgage Backed Securities CMBS
2. Residua Mortgage Backed Securities RMBS
• CMBS są zabezpieczone hipoteką na bazie
nieruchomości generujących stałe przychody takie jak:
hotele, restauracje.
• RMBS są związane z nieruchomościami, które nie
przynoszą swoim właścicielom wpływów pieniężnych
• Istnieją cztery podstawowe typy struktur stosowanych
przy emisji MBS: pass through, pay through, CMO oraz
SMBS.
Asset Backed
Securities
Papiery wartościowe typu ABS – w odróżnieniu
od MBS – nie tworzą grupy homogenicznej pod
względem rodzaju aktywów zabezpieczających.
Są one dzielone według rodzaju wierzytelności
kredytowej służącej zabezpieczeniu, na klasy,
takie jak instrumenty finansowe zabezpieczone
należnościami z tytułu kredytu: na zakup
samochodu, konsumenckiego zaciągniętego
przy użyciu karty kredytowej, dla
przedsiębiorstw, studencki oraz wieloma
innymi.
Najczęściej
sekurytyzowane
aktywa na rynku
europejskim
Dostawcy
wierzytelności na
rynek
sekurytyzacji
Emisja dłużnych papierów
wartościowych na rynku
europejskim
Udział krajów
europejskich w rynku
sekurytyzacji
Najwięksi gracze na rynku
sekurytyzacji w Europie
Udział pozostałych
krajów w rynku
sekurytyzacji
Struktury emisji
instrumentów
finansowych
• Przyjęte w transakcji rozwiązania strukturalne mają
bezpośredni wpływ na rodzaj emitowanych papierów
wartościowych oraz ich charakterystyki inwestycyjnej.
Decyzja o konstrukcji transakcji jest uwarunkowana
rodzajem oraz cechami strukturyzowanych aktywów.
Można wyróżnić 3 powody:
• - wyodrębnione wierzytelności mogą już być
wyposażone w zabezpieczenia, które można
efektywnie wykorzystać przy budowaniu struktury
transakcji
• - niejednolitość warunków spłaty zaciągniętych
kredytów
• - łagodność obowiązujących norm podatkowych
Instrumenty typu
Pass Through i Pay
Through
• Podstawowy i najważniejszy jest podział
emitowanych w ramach sekurytyzacji
papierów wartościowych są instrumenty
typu: pass through i pay through.
• Pass Through dokumentują prawo ich
właściciela do współwłasności majątkowej
• Pay Through stanowią typowy dłużny
papier wartościowy.
Pass Through
securities
• Instrumenty finansowe dające ich posiadaczom prawo
do otrzymania płatności z należności kredytowych na
podstawie tytułu własności do proporcjonalnego
udziału wyodrębnionej puli wierzytelności
kredytowych.
• Konstrukcja transakcji sekurytyzacyjnej, nie
uwzględnia powołania spółki celowej. Wyodrębniona
pula wierzytelności kredytowych jest przekazywana
przez kreatora transakcji depozytariuszowi. Emituje on
na ich podstawie świadectwa udziałowe i sprzedaje
inwestorom za pośrednictwem aranżera. Kreator zbiera
płatności odsetkowe oraz raty kapitałowe od
kredytobiorców i po uprzednim odliczeniu prowizji za
świadczone usługi przekazuje je depozytariuszowi,
który prowadzi rozliczenia z posiadaczami
instrumentów finansowych.
Pay Through
securities
Należą do grupy papierów wartościowych o
charakterze dłużnym, w których emitent
zobowiązuje się do wypłaty nabywcom
kuponów oraz nominału w określonym
terminie. Transakcje przewidujące emisje
takiego typu są bardziej elastyczne, pozwalają
na separację płatności odsetkowych i rat
kapitałowych oraz kreację transz o
zdywersyfikowanych charakterystykach
inwestycyjnych. Zaangażowanie w transakcji
jednostki specjalnego przeznaczenia daje
możliwość dokonywania transformacji
strumienia pieniężnych oraz dołączania
dodatkowych opcji.
Zabezpieczone
obligacje
• Celem konstrukcji obligacji zabezpieczonych jest
maksymalne ograniczenie ryzyka kredytowego
związanego z emitowanymi instrumentami finansowymi i
jego podjęcie przez podmioty najbardziej do tego
przydatne.
• Po raz pierwszy omawiana struktura została zastosowana
w procesie sekurytyzacji kredytów hipotecznych w celu
ograniczenia ryzyka przedwczesnej spłaty wierzytelności.
Wyemitowane papiery wartościowe uzyskały nazwę
zabezpieczonych obligacji hipotecznych. Konstrukcja miała
zabezpieczać inwestorów przed ryzykiem kredytowym. W
ten sposób powstały obligacje zabezpieczone papierami
wartościowymi oraz obligacje zabezpieczone kredytami.
• Istotą struktury CMO/CLO jest podział emitowanych przez
spółkę celową papierów wartościowych na transze o
odmiennych charakterystykach inwestycyjnych.
Sposoby
restrukturyzacji
strumieni
pieniężnych
• Sewkwencyjne zaspokojenie transz
• PAC
• TAC
• Transze wspierające
• Z – transze
CLO/CMO
Transakcja, w ramach której są
emitowane instrumenty finansowe
typu CLO/CMO w odróżnieniu od
tradycyjnych procesów nie przewiduje
praw własności do wyodrębnionej puli
kredytów na spółkę celową. Następuje
natomiast transfer ryzyka związanego
z wierzytelnościami za pomocą
kredytowego kontraktu zmiany.
Konstrukcja procesu
sekurytyzacji w ramach
którego są emitowane
syntetyczne papiery
wartościowe
• przedmiot specjalnego przeznaczenia dokonuje
emisji papierów wartościowych typy CLO/CMO
• otrzymana ze sprzedaży kwota jest inwestowana w
dostępne na rynku bezpieczne instrumenty
finansowe
• bank- inicjator procesu dokonuje przeniesienia
ryzyka kredytowego związanego z wyodrębnioną
pulą wierzytelności na spółkę celową, wykorzystując
przy tym kredytowy kontrakt zamiany
• - wartość należności kredytowych nie może być
wyższa od wartości wyemitowanych instrumentów
finansowych
• - prowizja za podjęcie ryzyka kredytowego pobierana
przez spółkę celową jest przekazywana inwestorom
w ramach premii za podjęte ryzyko
• - w sytuacji zajścia zdarzenia ryzyka kredytowego
spółka celowa rekompensuje powstałą stratę banku,
upłynniając nabyte wcześniej papiery wartościowe
• - w ostatecznym rozliczeniu strata zostanie
zaabsorbowana przez instrumenty finansowe z
najniższej transzy podporządkowanej
Przebieg procesu
sekurytyzacji
• -ma złożony charakter,
• -wymaga zaangażowania wielu
uczestników
Podmioty najczęściej
uczestniczące w procesie
sekurytyzacji
• -aranżer transakcji,
• -administrator,
• -spółka celowa,
• -partner swapowy,
• -agencja ratingowa,
• -jednostka zabezpieczająca,
• -powiernik,
• -gwarant i dystrybutor emisji,
• -inwestorzy.
Aranżer transakcji
• -kreator należności,
• -inicjator procesu sekurytyzacyjnego,
• -bank, instytucja finansowa lub przedsiębiorstwo,
• -wyodrębnia w swoim portfelu kredytowym
homogeniczną grupę wierzytelności: na jej
podstawie zostanie dokonana emisja dłużnych
papierów wartościowych,
• -ustala strukturę procesu sekurytyzacji,
• -ustala rodzaj jednostki emitującej papiery
wartościowe,
• -dokonuje wyboru pozostałych uczestników
transakcji,
• -dostarcza danych statystycznych dotyczących
wierzytelności kredytowych
Sekurytyzowane
wierzytelności
kredytowe
• -wybrane wierzytelności, na podstawie których można
wyemitować papiery wartościowe,
• -zdolność do terminowego generowania strumieni
pieniężnych,
• -dane historyczne
• -przewidywalność strumieni pieniężnych co do wartości
i terminów ich pojawienia się,
• -jednorodny zbiór o podobnych charakterystykach
strukturalnych,
• -dywersyfikacja pod względem geograficznym,
demograficznym, przynależności sektorowej
kredytobiorców,
• -duża wartość,
• -zgodne z obowiązującymi normami prawnymi.00
Administrator
procesu
• -zarządza sekurytyzowanymi wierzytelnościami i
strumieniami pieniężnymi przez nie generowanymi,
• -sprawdza czy wyselekcjonowane wierzytelności
znajdują się w odpowiedniej puli zgodnie z prawem,
• -inkasuje płatności odsetkowe i rat kapitałowych,
• -podejmuje działania windykacyjne w razie
konieczności,
• -podejmuje decyzje o wykorzystaniu zabezpieczeń,
• -oblicza kwoty odsetkowe, kapitałowe oraz
strumienie pieniężne w przypadku przedpłat,
• -alokuje strumienie pieniężne wśród inwestorów,
• -dostarcza miesięczne oraz roczne sprawozdania.
Podmiot specjalnego
przeznaczenia - spółka
celowa
• -podmiot prawnie wyodrębniony,
• -oddziela ryzyko kredytowe związane z emitowanymi
papierami wartościowymi od ryzyka aranżera
transakcji,
• -nabywa wierzytelności kredytowe,
• -utrzymuje wierzytelności kredytowe w swoim bilansie,
• -emituje papiery wartościowe bazujące na
wierzytelnościach kredytowych,
• -nie ma powiązania z innymi podmiotami,
• -dokonuje transformacji przepływów pieniężnych,
• -umożliwia korzystanie z technik sekurytyzacji małym
bankom.
SPV nie działające na
zasadach
wyłączności
• -rodzaj spółki celowej nie działający na
zasadach wyłączności (conduit),
• -na podstawie nabytych wierzytelności
dokonuje emisji papierów wartościowych
na rynku pieniężnym,
• -zakładany przez wyspecjalizowane w
procesach sekurytyzacyjnych banki
Wyróżnia się trzy
rodzaje SPV
• -single-seller SPV- nabywający
wierzytelności kredytowe od jednego banku,
• -multi-seller conduit- nabywający
wierzytelności kredytowe od różnych
banków,
• -securities arbitrage vehicle- nabywający
papiery wartościowe posiadające rating
Ze względu na kryterium
oferowanego stopnia
ochrony nabywców
wyemitowanych papierów
wartościowych wyróżnia się:
• -SPV posiadający pełne zabezpieczenie,
• -SPV posiadający zabezpieczenie
częściowe
Partner swapowy
pozwala na przeniesienie wybranego
rodzaju ryzyka związanego ze zmiana
określonego parametru na
wyspecjalizowaną stronę trzecią
Swap stopy procentowej
• umowa podpisana pomiędzy dwoma
stronami,
• -dokonywana jest zamiana płatności
odsetkowych liczonych według
odmiennych zasad,
• -zamiana kwot odsetkowych
kalkulowanych według stałej stopy
procentowej na te liczone według zmiennej
stopy procentowej
Swap walutowy
• -umowa podpisana pomiędzy dwoma
podmiotami,
• -strony wymieniają płatności odsetkowe
denominowane w odmiennych walutach,
• -zawarcie umowy pozwala na emisję
instrumentów finansowych w wybranych
jednostkach monetarnych, nie zwiększając
jednocześnie ekspozycji na ryzyko
walutowe.
Agencja ratingowa
• -instytucja doradztwa inwestycyjnego,
• -przyznaje rating kredytowy wyemitowanym dłużnym
papierom wartościowym i innym zobowiązaniom,
• -dostarcza aktualne syntetyczne informacje o ryzyku
kredytowym,
• -dokonuje standaryzacji ryzyka inwestycyjnego,
• -wpływa na wizerunek finansowy podmiotu,
• -obniża koszty uzyskania informacji o jakości emisji,
• -sprzyja zwiększeniu płynności rynków finansowych,
• -umożliwia porównanie emisji lub emitentów,
• -wprowadza pewność na rynek finansowy poprzez
eliminację luk informacyjnych,
• -ułatwia organom ustawodawczym kształtowanie oraz
wprowadzanie regulacji prawnych
Procedura
nadawania ratingu
• -określenie jakości aktywów
zabezpieczających,
• -określenie struktury transakcji pod
względem zdolności do terminowego
regulowania zobowiązań wobec inwestorów,
• -analiza dotyczy ryzyka: kredytowego,
prawnego, zawiązanego z przepływami
pieniężnymi.
Rating dłużnych papierów
wartościowych opartych na
sekurytyzowanych
wierzytelnościach
Jednostka
zabezpieczając
a
• -dodatkowe zabezpieczenia kredytowe,
których celem jest wspieranie finansowo
wyemitowanych papierów wartościowych,
zwiększanie prawdopodobieństwa
terminowego uiszczania płatności
kupowanych oraz nominału inwestorom,
• -podwyższa jakości wierzytelności
kredytowych do poziomu zapewniającego
uzyskanie docelowego ratingu.
Zabezpieczenia
wewnętrzne
• -wykorzystują wyłącznie pulę
wierzytelności kredytowych,
• -nadzabezpieczenie,
• -podporządkowanie transz,
• -różnica stóp procentowych,
• -rachunek zabezpieczający,
• -fundusze rezerwowe
Zabezpieczenia
zewnętrzne
• -są dostarczane przez stronę trzecią,
• -gwarancja wyspecjalizowanej instytucji
ubezpieczeniowej,
• -akredytywa,
• -poręczenie udzielone przez stronę trzecią
• -depozyt zabezpieczający,
• -zabezpieczenie nabywców transzy
podporządkowanej
Powiernik
• -pośrednik pomiędzy administratorem oraz
podmiotami dostarczającymi dodatkowe
zabezpieczenia a inwestorami,
• -chroni interesów nabywców wyemitowanych
papierów wartościowych,
• -interweniuje w sytuacjach, kiedy prawa
inwestorów są naruszone,
• -powinien być przygotowany do podjęcia
obowiązków administratora transakcji,
• -zakłada wraz ze spółką celową trust,
• -ma prawo do zaspokajania roszczeń z
zabezpieczeń, gdy wystąpią straty
Gwarant i
dystrybutor emisji
• Dystrybutor emisji:
1. - zajmuje się plasowaniem wyemitowanych
instrumentów finansowych na rynku,
2. -składa oferty potencjalnym inwestorom.
• Gwarant emisji:
1. -podejmuje swoje obowiązki w przypadku,
gdy nie wszystkie wyemitowane papiery
wartościowe zostały ulokowane na rynku,
2. -obejmuje pozostały pakiet,
3. -zapewnia powodzenie całej emisji.
Inwestorzy
• -nabywaja wyemitowane w procesie
sekurytyzacji papiery wartościowe,
• -banki,
• -zakłady ubezpieczeń,
• -fundusze emerytalne,
• -fundusze inwestycyjne,
• -drobni inwestorzy
Przebieg procesu
sekurytyzacji
1. Znalezienie wierzytelności, wyodrębnienie
puli jednorodnych aktywów, które mają
podlegać procesowi sekurytyzacji,
zarządzanie nimi. (Inicjator, administrator)
2. Utworzenie spółki celowej,
3. Nabycie wierzytelności kredytowych przez
spółkę celową,
4. Emisja papierów wartościowych bazujących
na wierzytelnościach kredytowych przez
spółkę celową.
5. Nabycie papierów wartościowych przez
inwestorów
Rola banków
inwestycyjnych w
procesie
sekurytyzacji
• -inicjator, aranżer transakcji,
• -administrator procesu,
• -doradca, analizuje wierzytelności inicjatora,
• -agent operacyjny, uczestniczy w tworzeniu
spółki celowej,
• -agent emisji, organizuje emisje papierów
wartościowych, a także organizuje rynek
wtórny,
• -dealer emisji, zajmuje się sprzedażą
wyemitowanych papierów wartościowych
oraz plasowaniem emisji na rynku,
• -depozytariusz(powiernik), przechowuje w
depozycie wyemitowane papiery
wartościowe, prowadzi rejestr nabywców i
posiadaczy papierów wartościowych,
• -gwarant sekurytyzacji, zabezpiecza
powodzenie emisji papierów
wartościowych lub jej wykup.
DZIĘKUJEMY
ZA UWAGĘ
• Mirosława Idzik
• Mirela Tlołka
• Katarzyna Wieczorek