Szczególne problemy

Szczególne problemy

śródoperacyjne

śródoperacyjne

• Hypotensja i

hypertensja

• Zaburzenia rytmu

serca

Przyczyny obniżenia ciśnienia

tętniczego krwi.

Obniżony rzut serca

Obniżony opór naczyń

obwodowych

leki anestetyczne
utrata krążącej krwi
zaburzenia rytmu serca
Kwasica
Obniżone stężenie Ca

++

w

surowicy
krwi
Niedokrwienie serca
Odma płucna
Zator tętnicy płucnej
Tamponada serca

Anestetyki
Reakcja uczuleniowa
Blokada współczulna
Posocznica
Inne leki – nitroprusydek sodu,
nitrogliceryna, leki uwalniające
histaminę

HYPERTENSJA:

HYPERTENSJA:

-         niepokój

-         stymulacja nocyceptywna

-         stymulacja chirurgiczna

-         stymulacja anestezjologiczna (intubacja,
ekstubacja, odsysanie)

-         hypoksja

-         hyperkapnia

-         dreszcze

-         przewodnienie

-         hypotermia

-         rozciąganie pęcherza

SKUTKI:

SKUTKI:

-         RR > 180 mmHg

-         częstoskurcz

-         niedokrwienie mięśnia sercowego

-         niewydolność krążenia

-         krwotoki podpajęczynkowe

HYPOTENSJA:

HYPOTENSJA:

     hypowolemia
działanie środków stosowanych w
znieczuleniu

SKUTKI:

  RR < 80 mmHg lub spadek o 30% w ciągu 10
minut

  niedotlenienie serca, mózgu, nerek   hypoperfuzja
narządowa
zaburzenia autoregulacji przepływu mózgowego

 

Pozostałe przyczyny występowania nadciśnienia w okresie

Pozostałe przyczyny występowania nadciśnienia w okresie

śródoperacyjnym:

śródoperacyjnym:

-         zbyt płytka anestezja

-         samoistne nadciśnienie tętnicze

-         hyperkapnia

-         przepełnienie pęcherza moczowego

-         ból „opaskowy”

-         wchłanianie adrenaliny lub fenylefryny stosowanych w
obrębie pola operacyjnego

-         reakcja na odstawienie leków obniżających ciśnienie krwi

-         ketamina, pankuronium

-         interakcja leków

inhibitory MAO i opiody (petydyna)

droperdol i adrenalina

-         guz chromochłonny nadnerczy

-         wzmożone ciśnienie śródczaszkowe

 

Postępowanie farmakologiczne – zasady:

Postępowanie farmakologiczne – zasady:

-         leki krótkodziałające

-         nie obniżać ciśnienia rozkurczowego <
100 mmHg

Vasodilatatory - NPS 2,5-5,0 μg/kg/min

NTG 1-3 μg/kg/min

Urapidil 25-100 mg bolus,

60-80 mg/h kont.

Blokery kanałów Ca

-         nicardypina 1 mg co 2 min do 10 md, 3-6 mg/h kont.

(przeciwwskazania: tachykardia > 120/ min, zaburzenia
przewodnictwa,

zawał mięśnia sercowego)

Beta-blokery

-         esmolol 100-300 μg/kg/min

(przy współistniejącej tachykardii)

-         matoprolol 1-2 mg

-         propranolol 1-5 mg

-         zwiększone napięcie układu sympatycznego

-         hypoksja

-         hyperkapnia

-         zaburzenia gospodarki wodno – eletkrolitowej

-         wzrost ciśnienia śródczaszkowego

-         niedotlenienie i zawał mięśnia serca

-         toksyczne działanie leków

-         zbyt płytka anestezja

-         katecholaminy np. adrenalina i halotan

PRZYCZYNY ZABURZEŃ RYTMU W

PRZYCZYNY ZABURZEŃ RYTMU W

CZASIE ZNIECZULENIA

CZASIE ZNIECZULENIA

Przyczyny bradykardii:

Przyczyny bradykardii:

-         zdrowe wytrenowane serce (sportowcy)

-         niedotlenienie (bradykardia występująca
po tachykardii)

-         leki anestetyczne, narkotyki

-         leki blokujące beta receptory

-         odruch przewodzony nerwami błędnymi
(np. oczno –

sercowy)

-         niedokrwienie dolnej ściany serca

-         wzmożone ciśnienie śródczaszkowe

-         zatrucie naparstnicą

-         bradyarytmie (bloki przedsionkowo –
komorowe)

 

TACHYKARDIA

TACHYKARDIA

Jest ona najczęściej wynikiem:

1. Zbyt płytkiego znieczulenia

2. Hypowolemii

3. Niedokrwistości

4. Niedotlenienia

5. Hyperkapni

6. Nasilonego metabolizmu

 

Przyczyny śródop

Przyczyny śródop

eracyjne

eracyjne

tachykardii:

tachykardii:

I. Zwiększone zużycie tlenu

II. Obniżona podaż tlenu

III. Nasilona stymulacja współczulna

IV. Rezultat działania leków

V. Tachyarytmie – migotanie

przedsionków

I.

I.

Zwiększone zużycie tlenu:

Zwiększone zużycie tlenu:

 Podwyższona temperatura ciała /

posocznicy

 gorączka złośliwa
 Nadczynność tarczycy

II. Obniżona podaż tlenu:

II. Obniżona podaż tlenu:
Niedotlenienie
Niedokrwistość
Hypowolemia

III. Nasilona stymulacja współczulna:
Niedostateczna głębokość znieczulenia
Hyperkapnia
Hypowolemia

1. Spadek objętości krwi krążącej w wyniku krwawienia

2. Względny spadek objętości krwi krążącej

- zator tętnicy płucnej

- tamponada osierdzia

- prężna (wentylowa) odma płucna

- zabiegi chirurgiczne, ograniczające powrót do serca krwi żylnej
w wyniku

zamknięcia światła żyły głównej dolnej

- rozszerzenie naczyń (leki, posocznica, uczulenia)
Nadmierne wypełnienie pęcherza moczowego
Reakcja na odstawienie leków hypotensyjnych
Guz chromochłonny nadnerczy, rakowiak
Uczulenie
Zastoinowa niewydolność krążenia

IV. Rezultat działania leków

IV. Rezultat działania leków
Anestetyki wziewne – izofluran,
enfluran
Leki zwiotczające mięśnie –
pankuronium, galamina
Leki przeciwcholienergetyczne –
atropina, glikopirolat,
skopolamina
Różne: petydyna, trójcykliczne leki
przeciwdepresyjne, aminofilina,
ketamina, katecholaminy, leki
rozszerzające maczynia

ZABURZENIA PRZEWODNICTWA

ZABURZENIA PRZEWODNICTWA

Całkowity lub częściowy blok prawej lub lewej
odnogi pęczka Hisa nie wywołuje zaburzeń
hemodynamicznych i nie wymaga leczenia.

BLOKI SERCA

BLOKI SERCA

Blok pierwszego stopnia

Blok pierwszego stopnia (odstęp PR >
200 msek). Nie wymaga leczenia,
ponieważ powstaje w wyniku wydłużenia
czasu przechodzenia impulsu przez węzeł
przedsniokowo – komorowy.

Blok drugiego stopnia

Blok drugiego stopnia

a) Typ I bloku. Rozpoznanie: odstęp PR
stale się wydłuża, do momentu, gdy po
załamku P nie pojawia się zespół QRS.
Obserwuje się go przede wszystkim w
przypadkach niedokrwienia serca lub
ostrego zawału ściany dolnej, ale może
wystąpić u osób nie chorujących na serce.

b) Typ II bloku. Rozpoznanie: odstęp PR
się nie zmienia, niektóre natomiast
impulsy nie są przewodzone do komór.
Występuje w chorobach układu
przewodzącego.

Blok trzeciego stopnia

Blok trzeciego stopnia – całkowity blok
przedsionkowo – komorowy. Ponieważ
żadne bodźce nie przechodzą przez węzeł
przedsionkowo – komorowy, pojawia się
rytm komorowy lub dochodzi do
zatrzymania krążenia. Leczenie polega na
zastosowaniu stymulacji serca, a do
momentu jej wdrożenia należy podawać
atropinę lub leki stymulujące β-receptory

.