M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z

Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i

u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

ZARZĄDZANIE PRODUKCJĄ I USŁUGAMI

Historia

zarządzania

produkcją

przygotowane przez: Elżbieta Szepietowska

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

POCZĄTKI ZARZĄDZANIA:

B. Gliński, „Zarządzanie strategiczne. Geneza, rozwój, priorytety”,
Wyd. Key Text, Warszawa 1996, str. 19.

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

POCZĄTKI ZARZĄDZANIA:

1)

Sumerowie – dysponowali normami prawnymi i

zasadami rządzenia;

2)

Egipcjanie – używali metod zarządzania przy

budowie piramid;

3)

Babilończycy – opracowali rozwinięte kodeksy

prawne i zasady polityczne dla rządów;

4)

Chińczycy – stosowali przemyślane systemy

biurokratyczne na potrzeby rządzenia i wielkich

budowli;

5)

Grecy – wprowadzili odmienne systemy rządów

dla miast i państwa;

6)

Rzymianie – stworzyli struktury organizacyjne

na potrzeby komunikacji i kontroli;

7)

Wenecjanie – stosowali systemy organizacyjne

i koncepcje planistyczne do kontrolowania

żeglugi morskiej.

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

ROZWÓJ TEORII ORGANIZACJI

I ZARZĄDZANIA

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

KAMIENIE MILOWE W ROZWOJU
PRODUKCJI:

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

PREKURSORZY ZARZĄDZANIA

PRODUKCJĄ:



Frederick W. TAYLOR (1856-1915)



Henry Laurence Gantt (1861 - 1919)



Frank (1868-1924) i Lilian (1878-1972)

GILBRETH’OWIE



Karol ADAMIECKI (1866-1933)



Henry Ford (1863 – 1947)

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

PREKURSORZY ZARZĄDZANIA

PRODUKCJĄ:



Frederick W. TAYLOR



Wprowadził metodę naukową do zarządzania oraz określił

rolę czynnika kierowniczego i wykonawczego w zarządzaniu.

Należał do nurtu techniczno-fizjologicznego wykazując

zainteresowanie ogniwami podstawowymi dla sprawnego

funkcjonowania organizacji.



Pracując w Bethlehem Steel Corporation przygotowywał

eksperymenty dotyczące m.in. ładowania materiałów za

pomocą łopat (nazwał te prace "nauką o ładowaniu"), przy

pomocy których wykazał, że poprawa techniki

poszczególnych czynność w zadaniu, może poprawić

wydajność pracy,



Według Taylora sprawne zarządzanie wymaga między

innymi: rozdziału planowania od wykonania i daleko idącego

podziału pracy, kontroli wykonania przez zarzadzającego,

zróżnicowania bodźców finansowych odpowiednio do

wydajności i pomiarów czasu pracy, funkcjonalnej struktury

organizacyjnej.



Opracował chronometraż



Zastosował taśmę produkcyjną

Chronometraż - jest to
ustalenie potrzebnego czasu na
wykonanie pracy w określonych
warunkach techniczno-
organizacyjnych na podstawie
określonej liczby pomiarów
czasu. Całość badania
związanego z pomiarem czasu
dzielimy na trzy etapy :

•Etap przygotowawczy.

•Etap właściwej obserwacji i
pomiaru czasu.

•Opracowanie wyników.

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

PREKURSORZY ZARZĄDZANIA

PRODUKCJĄ:



Henry Laurence GANTT



przez wiele lat współpracował z Taylorem



Jednym z największych jego osiągnięć było opracowanie i wdrożenie

czasowo-premiowego systemu płac, zwanego niekiedy bonusowym

systemem Gantta lub systemem według zadania z premią



system zakładał opracowanie specjalnej karty, na której wyszczególniano

najlepszą metodę wykonania każdego zadania (pracy), szczegółowe

narzędzia, których należy użyć, a ponadto określano czas przeznaczony na

każdą z czynności. Gantt stworzył system, który przewidywał dodatkowe

premie dla pracowników stosujących się do otrzymanych instrukcji, które

były niejako dodatkiem do dniówki.Premia za wykonanie zadania wahała się

w systemie bonusowym od 30 do 50 procent płacy podstawowej

(dniówkowej). Badanie metod i normowanie pracy, obejmowało w systemie

Gantta:



rozłożenie czynności na elementy,



oddzielne badania tych elementów,



syntezę, czyli zebranie wyników badań.



Gantt zauważył, że w procesie pracy istotny jest czas bezczynności

poszczególnych maszyn w czasie pracy. Postanowił więc, że znaczna premia

pozwoli na eliminację tego rodzaju nieprawidłowości. Wysoki pułap premii

gwałtownie zmniejszył ilość marnotrawionego czasu. Znaczącym jest

wskazanie, że wprowadzony system pozwolił na:



zwiększenie efektywności,



zmniejszenie przerw i marnotrawienia czasu,



zwiększenie aktywności robotników.

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

PREKURSORZY ZARZĄDZANIA
PRODUKCJĄ:



Frank i Lilian GILBRETH’OWIE

o

Twórcy stosowanej do dziś metodyki badania

przebiegu i czasu trwania ruchów roboczych

o

Opracowali

klasyfikację

17

mikroruchów

(ruchów elementarnych) – tzw. therblig’ów

oraz techniki obserwacyjne: cyklografę,

chronocyklografę.

o

Sformułowali zasady EKONOMII RUCHÓW

ROBOCZYCH:

o

Zidentyfikować ruchy i operacje niezbędne oraz

niepotrzebne, które powinny być wyeliminowane

o

Ustalić właściwą kolejność wykonywanych operacji

o

Łączyć ruchy w większe struktury, a dzięki temu

skrócić czas wykonania operacji

Cyklografa - technika badania przebiegu

(kolejności przestrzennego

rozmieszczenia) ruchów roboczych.-

Robotnikowi przytwierdzono do kończyn,
niewielkie żarówki połączone ze źródłem

prądu elektrycznego. Podczas pracy w

zaciemnionym pomieszczeniu robotnik był

fotografowany. Na kliszy fotograficznej

świecące się żarówki wyznaczyły tor jego

ruchów roboczych

Chronocyklograf

a - technika

badania ruchów

roboczych i czasów

ich trwania

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

PREKURSORZY ZARZĄDZANIA

PRODUKCJĄ:



Karol ADAMIECKI



jego największym sukcesem było opracowanie

harmonogramów



sformułował prawa: harmonii doboru, harmonii działania organów pracy

zbiorowej, optymalnej produkcji, które obok praw podziału pracy i

koncentracji stały się teoretycznymi podstawami nauki organizacji i

kierownictwa.



pierwszy zastosował metodę chronometrażu



W wyniku swoich badań stwierdził, że głównym powodem strat czasu w

procesie produkcji jest brak uzgodnienia poszczególnych operacji, a także

sformułował dwa główne zadania organizatorskie:



harmonijny dobór poszczególnych elementów systemu wytwórczego,

tak aby spośród wielu możliwości wybrać elementy dotyczące zasobów

o najdoskonalszej charakterystyce ekonomicznej z punktu widzenia

celu procesu produkcyjnego, a więc takich, które pozwalają realizować

produkcję wzorcową;



sprowadzenie funkcjonowania systemu wytwórczego do

zharmonizowania w czasie działań wszystkich elementów systemu,

aby wytwarzać przy jak najmniejszych stratach czasu.



Konsekwencją obserwacji i wniosków były sformułowane prawa:



prawo podziału pracy i wynikająca z tego prawa reguła specjalizacji;



prawo koncentracji – istotą jest łączenie wysoce wyspecjalizowanych

komórek w celu wspólnego działania;



prawo harmonii.

Harmonogram to wykres
planowanego przebiegu
czynności, robót, produkcji
w ciągu pewnego czasu.
Harmonogram
Adamieckiego jest
graficzną metodą analizy i
planowania, a więc ma
coś wspólnego z
graficznym sposobem
planowania i kontroli.

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

PREKURSORZY ZARZĄDZANIA

PRODUKCJĄ:



Henry Ford



Według Forda produkcja masowa jest oparta na daleko
idącym podziale pracy, tzn. każdy jeden robotnik
wykonywał pracę, której już nie dało się bardziej
podzielić. Wzorem może być robotnik przykręcający
dane trzy śrubki i nic więcej. Ponieważ człowiek był
sprowadzony do roli robota, nie wymagano od niego
wysokich kwalifikacji. Swojej pracy pracownik mógł się
nauczyć w kilka godzin. W ten sposób system Forda
pozwalał na zatrudnianie inwalidów wojennych czy też
niewidomych.

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

HISTORIA – PRZEGLĄD TECHNIK I
ICH TWÓRCY:

Obserwacja i ekonomiczne
oceny specjalizacji pracy

1766

J. Pemonet, A. Smith

Zmienność części

1799

E. Whitney

Projektowanie

i

standaryzacja

1800

J. Watt, M. Boulton

Teoria ruchu (manipulacji)

1832

C. Babbaga

1871

W. C. Jevons

1900

F. i L. Gilberth

Metody

naukowej

organizacji pracy

1900

F. W. Taylor

1913

H. Gantt, H. Ford, H. Emerson

1920

K. Adamiecki

1933

E. Mayo

1935

L. H. C. Tippet

Ekonomiczna

partia

wyrobów

1915

F. W. Harris, T. W. Whithin

Modele

planowania

i

kontroli zapasów

1925

H. S. Owen

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

HISTORIA – PRZEGLĄD TECHNIK I
ICH TWÓRCY:

Teoria kolejek

1916

A. K. Erlang

1928

T. C. Fry

Statystyczne

i

probabilistyczne

modele

decyzyjne

1924

H. F. Dodge

1924

H. C. Roming

1924

W. A. Skewart

1925

R. A. Fisher

Programowanie liniowe

1920

L. Kantorovich

1941

W. Leontief

1947

F. Hitchcock, G. Dantzig

Zastosowanie informatyki
w zarządzaniu produkcją

po 1960

AT & T, GE, IBM, ICL

Logistyka

zaopatrzenia

globalnego

po 1980

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

ZAKRES ZARZĄDZANIA
PRODUKCJĄ:

Zarządzanie produkcją w

przedsiębiorstwie (głównie
przemysłowym) zawiera w sobie
elementy takich dziedzin jak

:



organizacja pracy – rozplanowanie

umiejscowienia maszyn w zakładzie, jaki typ

produkcji, jaką odmianę organizacyjną;



organizacja produkcji;



sterowanie produkcją;



zarządzanie przedsiębiorstwem.

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

ZAKRES ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ
(PROCESAMI OPERACYJNYMI):



procesy operacyjne (produkcji) obejmują
wytwarzanie dóbr materialnych oraz
świadczenie usług, a także procesy
dystrybucji w fazach zaopatrzenia
materiałowo-technicznego, produkcji, zbytu,
hurtu, detalu



ich celem jest taka struktura orientacji
rynkowej, która doprowadzi do akceptacji
wyboru lub usługi oraz takie połączenie
zasobów, które umożliwi uzyskanie
maksymalnego efektu rynkowego i
dochodowego

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

TYPY
PRZEDSIĘBIORSTW:



Przedsiębiorstwo produkcyjne



Przedsiębiorstwo usługowe



Przedsiębiorstwo handlowe

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z

Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i

u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

PRZEDSIĘBIORSTWO PRODUKCYJNE:



w przedsiębiorstwach wytwórczych związki przyjmują
formę ciągłości technologicznej, która musi
uwzględniać rygory, jakie dyktuje cel wytwarzania,
obejmuje przygotowanie warunków wytwórczych

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z

Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i

u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

PRZEDSIĘBIORSTWO USŁUGOWE:



w przedsiębiorstwach usługowych

procesy operacyjne zależą od

charakteru przedsiębiorstwa, a ściślej

mówiąc, od rodzaju świadczonych usług

oraz udziału w tym procesie czynnika

materialnego, charakteru efektu

końcowego, znaczenia specjalnych

umiejętności wykonawcy usług,

indywidualnego lub zbiorowego

charakteru pracy i świadczenia danych

usług.

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z

Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i

u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

PRZEDSIĘBIORSTWA HANDLOWE:



w przedsiębiorstwie handlowym operacje układają się

w jeden ciąg technologiczny i dotyczą rozpoznania

jakie jest zapotrzebowanie na rynku na odpowiednie

towary i usługi handlowe, wyboru źródeł zakupu,

kompletowania zapasów, organizowania ekspozycji

sprzedażowej oraz procesów sprzedaży.



przedmiotem działania przedsiębiorstwa handlowego

jest systematyczna wymiana produktów dokonywana

przez wyspecjalizowane w tym zakresie instytucje czyli

handel.

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

NAJWAŻNIEJSZE ZWIĄZKI
RYNKOWE PRZEDSIĘBIORSTWA:

1.

Kreatywne zachowanie przedsiębiorstw oraz

poszczególnych pracowników, traktowane jako

czynnik w dążeniu do efektywności.

2.

Morfologiczne (wieloaspektowe) podejście do

zarządzania – oznacza, że efekt operacyjny

ujawniający się w produkcji, handlu, usługach

oraz jego struktura cząstkowa składają się w

ostatecznym rezultacie na końcowy produkt.

3.

Wielotorowość impulsów płynących z rynku, a

także od bezpośrednich wykonawców. Impulsy te

docierają w postaci innowacji, reakcji odbiorców,

wyników analizy działań cząstkowych.

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

NAJWAŻNIEJSZE ZWIĄZKI
RYNKOWE PRZEDSIĘBIORSTWA:

4.

Spójność nastawienia do pracy operacyjnej

kierownictwa naczelnego, kierowników średniego

szczebla, a także wykonawców. Chodzi tu o

zorientowanie na te same cele.

5.

Kolegialność zarządzania – związki między

właścicielami, menedżerami i wykonawcami. JIT –

Just In time ma zapewnić harmonię decyzyjną

obejmującą procesy, operacje i czynności

składające się na wytworzenie danego dobra.

6.

Chłonność informacyjna przedsiębiorstwa – patrz:

wielotorowość impulsów płynących z rynku

stworzenia systemu odbioru informacji od stałych

partnerów, pośredników, finalnych odbiorców,

kreatorów postępu technicznego jednostek

kredytowych, jednostek konsultingowych.

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

NAJWAŻNIEJSZE ZWIĄZKI RYNKOWE
PRZEDSIĘBIORSTWA:

7.

Zdolność do kapitalizacji doświadczenia

kierowniczego przez przedsiębiorstwo, a także

doskonalenie kierownictwa przez ciągłe

podwyższanie kwalifikacji, które zasilają firmę w

nową wiedzę i są podstawą do doskonalenia decyzji

operacyjnych. Ma to służyć podnoszeniu poziomu

zarządzania firmą.

8.

Stałe uwzględnianie w zarządzaniu

przedsiębiorstwem kryteriów efektywnościowych,

kryteriów oceny planów i związanego z nimi ryzyka.

9.

Akceptowalność reguł logistyki wewnętrznej i

zewnętrznej jako zespołu kryteriów i metod

postępowania według skategoryzowanych formuł

technicznych, ekonomicznych, a w tym

kosztownych i szeroko rozumianych reguł

funkcjonalnych wynikające z ciągłości procesu

pracy.

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

W PRZEDSIĘBIORSTWIE
UWZGLĘDNIAMY:



Innowacyjność,



Chłonność informacyjną,



Współpracę w frmie,



Kontrolę

(co jakiś czas , gdyż nie można nikomu wierzyć

na słowo, nawet sobie).

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

TECHNIKI ORGANIZATORSKIE

– są to wycinkowe, szczegółowe metody

organizatorskie, zawierające zalecenia
odnoszące się do części procesów, określają
szczegółowo kroki postępowania przy
problemach cząstkowych

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

PRZYKŁADY TECHNIK
ORGANIZATORSKICH:



Analiza ABC (metoda porządkowania i grupowania elementów

analizowanych zbiorów ze względu na wybrane kryterium)



Ankieta



Lista pytań kontrolnych



Wykres Ishikawy (pozwala na wyjaśnienie słabej jakości, tzw.

„rybia ość”)



Socjogram (tworzenie grup współpracujących ze sobą)



Analiza morfologiczna (pytania, czy dany produkt nam

odpowiada?)



Burza mózgów oraz jej odmiany: dyskusja 66, technika 635,

technika delficka



Technika oceny punktowej ważonej (to, co jest ważniejsze

jest wyższej wagi)



Profle oceny



Wykresy Gantta (wykresy planu produkcji, stosowane by w

terminie wykonać pracę)



Technika CPM, PERT (służące do planowania i kontroli

realizacji projektów)

M

a

te

ria

ły

p

o

m

o

cn

ic

ze

d

o

z

a

ję

ć

z Z

a

rz

ą

d

za

n

ia

p

ro

d

u

k

cj

ą

i u

słu

g

a

m

i,

k

ie

ru

n

e

k

L

o

g

is

ty

k

a

, (

w

yk

ł.

L

. W

ic

k

i)

BIBLIOGRAFIA:



B. Gliński, „Zarządzanie strategiczne.

Geneza, rozwój, priorytety”, wyd. Key Text,

Warszawa 1996.



H. Steinmann, G. Schreyögg, „Zarządzanie.

Podstawy kierowania przedsiębiorstwem.

Koncepcje, funkcje, przykłady”, Oficyna

Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej,

Wrocław 2001.



R. W. Griffin, „Podstawy zarządzania

organizacjami” , Wydawnictwo Naukowe

PWN, Warszawa 2004.



www.wikipedia.pl



www.google.pl