Rodzaje produktów
bankowych wg grupy
klientów



Produkty dla klientów indywidualnych



Produkty dla małych i średnich

przedsiębiorstw



Produkty dla klientów instytucjonalnych:

dużych przedsiębiorstw korporacyjnych i
samorządów terytorialnych

Produkty dla klientów
indywidualnych



Rachunki oszczędnościowo-rozliczeniowe



Produkty oszczędnościowe i inwestycyjne



Produkty kredytowe



Produkty rozliczeniowe



inne

Produkty dla małych i
średnich przedsiębiorstw



Rachunki bieżące



Rachunki oszczędnościowe, powiernicze

(escrow)



Kredyty



Usługi leasingowe, factoringowe, forfaiting i

venture capital

Produkty dla klientów instytucjonalnych

przedsiębiorstwa

korporacyjne



Obsługa bieżącej działalności



Finansowanie inwestycji i rozwoju



Rozliczenia krajowe



Finansowanie transakcji

handlowych



Zagraniczne transakcje handlowe



Inwestycje kapitałowe



Zarządzanie ryzykiem

finansowym



Zarządzanie środkami

finansowymi



Doradztwo finansowe



Usługi powiernicze

samorządy

terytorialne



Obsługa bieżąca i

elektroniczna



Usługi rozliczeniowe



Inwestowanie



Finansowanie



Zarządzanie ryzykiem

finansowym

Kredyt bankowy

Umowa pomiędzy bankiem a kredytobiorcą

zawierana w formie pisemnej. Bank zobowiązuje się
udostępnić określoną kwotę na określony cel
oraz czas
a kredytobiorca zobowiązuje się wykorzystać kredyt
zgodnie z jego przeznaczeniem oraz zwrócić
pobraną kwotę wraz z należnym bankowi
wynagrodzeniem w postaci prowizji i odsetek.

Cechy kredytu

: zwrotność,

terminowość i
oprocentowanie.

Sposoby ujmowania kredytu:



formalno-prawne ujęcie kredytu

zgodnie z nim, istotą kredytu jest wykorzystanie

czasowo wolnych środków pieniężnych, a nie tworzenie

nowych. Bank sprawuje rolę pośrednika w

przekazywaniu potrzebujacym podmiotom czasowo

ulokowanych w nim, przez inne osoby, środków

pieniężnych. W wyniku tej operacji, powstaje

wierzytelność u kredytodawcy, oraz proporcjonalne

kwotowo zobowiązanie u kredytobiorcy,



ekonomiczne ujęcie kredyt;

wg tak rozumianego ujęcia, bank umożliwia

dokonywanie wydatków pieniężnych w rozmiarach

przekraczających aktualnie posiadane przez

kredytobiorcę środki pieniężne, poprzez tworzenie

nowych dochodów i środków z równoczesnym ich

udostępnieniem kredytobiorcy, na warunkach

przewidzianych w umowie.

Kryteria klasyfikacji
kredytów:



Okres kredytowania



Stopa oprocentowania



Techniki spłaty i rodzaju

rat



Przedmiot kredytowania



Formy udzielania kredytu

(w rachunku bieżącym,

kredytowym, wekslowy)



Sposoby zabezpieczenia



Waluta kredytu

Produkty kredytowe dla
klientów indywidualnych -
kredyty



Kredyt mieszkaniowy



kredyt konsolidacyjny



Kredyt refinansowy



Kredyt samochodowy



Kredyt ratalny



Kredyt gotówkowy



Kredyt w rachunku (odnawialny)



Karta kredytowa

hipoteczny

Konsumpcyj
ny lub na
działalność
gospodarcz
ą

Rachunek bieżący

Rachunek
kredytowy

Kredyt konsumencki



kredyt lub pożyczka udzielana

przez instytucję finansową lub
innego kredytodawcę na
rzecz klienta indywidualnego.
Wysokość sumy kredytu musi
znajdować się w przedziale do
255 550 zł . + inne warunki
(

plik doc

).

Kredyt hipoteczny

Kredyt hipoteczny -

środki

przekazywane są na zakup
domu, mieszkania
własnościowego, spółdzielczego
lub innej nieruchomości.
Uruchamiany w całości, bank
przelewa kwotę kredytu na
rachunek sprzedającego (np.
dewelopera) na podstawie
umowy kupna-sprzedaży.

Kredyt budowlano-hipoteczny

-

środki przeznaczone są na budowę
domu przez osobę fizyczną,
spółdzielnię lub dewelopera.
Uruchamiany w całości lub transzach.
Przy uruchomieniu w transzach
odsetki naliczane są od wykorzystanej
kwoty, a nie od całości przyznanej
sumy. Do momentu uzyskania
pozwolenia na zamieszkanie lub
odbioru na podstawie protokołu ze
spółdzielni spłacane są tylko odsetki
bez kapitału. Do wniosku o kredyt
załącza się kosztorys celem
późniejszego rozliczenia wydatków na
podstawie faktur.

długoterminowy kredyt bankowy, którego zabezpieczeniem jest
hipoteka

Pożyczka hipoteczna

– środki

są przekazywane na dowolny
cel (niekoniecznie związany z
budową lub zakupem
nieruchomości).

Kredyt
konsolidacyjny

Kredyt refinansowy

Hipoteka



Hipoteka – ograniczone prawo rzeczowe na nieruchomości oraz na

wybranych prawach*, służące zabezpieczeniu oznaczonej

wierzytelności, na mocy którego wierzyciel może dochodzić

zaspokojenia z nieruchomości, z pierwszeństwem przed wierzycielami

osobistymi każdoczesnego właściciela nieruchomości,



zbycie nieruchomości przez dłużnika nie narusza prawa wierzyciela

hipotecznego - może on dochodzić zaspokojenia od kogokolwiek, kto

stanie się właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości.

Wierzyciel rzeczowy może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości

przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości,



Uprawniony z tytułu hipoteki to wierzyciel hipoteczny, natomiast

właściciela nieruchomości obciążonej określa się mianem dłużnika

hipotecznego.



Hipoteka powstaje dopiero z chwilą wpisu do księgi wieczystej!!!!!!

*własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu
użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, wierzytelność zabezpieczona
hipotecznie

Kredyt refinansowy



to kredyt na kredyt

zaciągnięty wcześniej i

zwykle na gorszych warunkach.



Głównym celem kredytu refinansowego jest
zmniejszenie obciążeń z tytułu bieżąco
płaconych rat. Innymi słowy - zamiana
droższego kredytu na tańszy. Banki
pomagające w zaciągnięciu takiego kredytu
proponują zwykle niższe oprocentowanie niż to,
które klient otrzymał przy zaciąganiu
pierwszego kredytu. Czasem oprocentowanie
może być nawet o 4% (pp) niższe, co przy
kwocie kredytu rzędu 200-300 tys. zł może dać
wymierne oszczędności.

Przy podejmowaniu decyzji o kredycie
refinansowym należy uwzględnić:



o ile zmaleje miesięczna rata i czy nie będzie to
przejściowe (bank może oferować „super atrakcyjne”
oprocentowanie tylko w pierwszym roku kredytowania);



przy zamianie kredytu złotowego na walutowy należy
uwzględnić trzy elementy:

-

ryzyko walutowe ,

-

ryzyko stopy procentowej,

-

spread - różnica między kursem kupna a sprzedaży
waluty.



prawo banku do „ukarania” za przeniesienie kredytu

(prowizja za wcześniejszą spłatę ).

Banki zabezpieczają się przed ucieczką klientów zastrzegając sobie,

że jeśli klient przeniesie kredyt przed upływem 2-3 lat, zapłaci np.
2% prowizji od pozostałej kwoty. - przy 200 tys. zł kredytu będzie
to dodatkowa kwota 4 tys. zł.

Przy podejmowaniu decyzji o kredycie
refinansowym należy uwzględnić: - cd.:



czy bank

,

który oferuje refinansowanie,

domaga się dodatkowych

formalności związanych z kredytem

, np. ubezpieczenie kredytu do

czasu uzyskania wpisu do hipoteki, ponownej wyceny nieruchomości

itp. Zaciągnięcie nowego kredytu wiąże się opłatami za wpis do

hipoteki – ok. 200-400 zł, i koniecznością oczekiwania na wpis nawet

3-6 miesięcy, co wiąże się z dodatkowymi zabezpieczeniami dla

banku - tzw. koszty „okołokredytowe” mogą sporo kosztować;



moment refinansowania kredytu -

j

eśli kredyt spłacany jest

dostatecznie długo i planowana jest jego wcześniejsza spłata

(najbliższe 3-4 lata) to operacja refinansowania może nie mieć

ekonomicznego sensu:

-

kwestia opłacalności,

-

banki mają prawo wprowadzić w trakcie umowy zapis o

zmianie warunków wcześniejszej spłaty.

Kredyt konsolidacyjny



cel

połączenie rat kilku wcześniej

zaciągniętych kredytów w jedną ratę (w jednym

banku, zazwyczaj na korzystniejszych

warunkach);



zwykle

atrakcyjny

przy kredytach hipotecznych,

ale mało atrakcyjny przy kredytach

gotówkowych

;



możliwy „haczyk”

wraz z obniżeniem

oprocentowania, bank najczęściej wydłuża okres spłaty

kredytu. Wprawdzie miesięczna rata ulega obniżeniu, ale

łączny koszt obsługi może okazać się wyższy (powinno się

porównać wysokość oprocentowania – koszt kredytu - z

uwzględnieniem wysokość prowizji od tego kredytu);

Przykład



Założenie - 20 tys. zł kredytu konsolidacyjnego na
12% rocznie; dwa warianty okresu spłaty: 1 wariant
- 1 rok, 2 wariant - 3 lata.



Wariant 1. (założenie – rachunek prosty)

20 tys. zł x12% = 22 400 zł / 12 mies. - 1866 zł raty



Wariant 2. (założenie – rachunek prosty)

20 tys. zł x 3x12% = 27 200 zł / 36 mies. - 755 zł
raty



To proste wyliczenie pokazuje, że wybierając wariant
drugi spłacamy o

4 800 zł więcej

niż wybierając

konsolidację na 12 miesięcy (27 200 – 22 400).



W przypadku konsolidacji na 5 lat byłoby to 9600 zł
- płacona rata wynosiłaby 533 zł.

Przykład c.d.



Nie należy ulegać „magii” niskich rat

miesięcznych - wybierać taki okres kredytu,

aby z jednej strony być w stanie spłacać raty,

a z drugiej nie płacić niepotrzebnych odsetek.



Korzyścią konsolidacji ma być głównie

niższe

oprocentowanie

!!!!



Uwaga – można wpaść „w pułapkę”

konsolidacji - powinno się stosować zasadę,

że

zaoszczędzone w wyniku konsolidacji

środki przeznacza się na szybszą spłatę

zobowiązań

.

Kredyt walutowy

może być skonstruowany na dwa sposoby



przyznawany i spłacany w walucie obcej

(rzeczywisty kredyt walutowy);



denominowany w walutach obcych -

waluta obca

jest jedynie zmienną - kredyt jest w niej
przyznawany, natomiast kredytobiorca otrzymuje
do dyspozycji kwotę w złotych, obliczoną zgodnie
z obowiązującym kursem. Podobnie wygląda
sytuacja przy spłacie takiego kredytu - bank
wylicza ratę kredytu, przeliczając kwotę wyrażoną
w walucie obcej na złote po danym kursie
walutowym.

Kredyt w walucie obcej a w

złotych polskich

PLN

Korzyści



bezpieczeństwo

Zagrożenia



wyższe koszty kredytu

Korzyści



Niższe koszty kredytu

Zagrożenia



Niższa zdolność kredytowa



Ryzyko:

- ryzyko kursowe np. CHF / PLN

- ryzyko zmian stóp

procentowych w kraju, którego

gospodarka jest zupełnie na innym

poziomie, niż w Polsce



Różnica pomiędzy kursem kupna a

sprzedaży waluty w kursie

bankowym - spread

waluty obce np..

CHF

Niższe oprocentowanie w
walutach obcych niż PLN

•

Gdyby różnica wynosiła ok. 2 pp, tzn. że od kredytu
na 100 000 zł należy:

•

w skali pierwszego roku zapłacić więcej o ok. 2000
zł odsetek za pożyczenie tej samej ilości pieniędzy;

•

w skali 30 lat (przy założeniu że średnio w ciągu
całego okresu kredytowania różnica 2 pp zostanie
zachowana) będzie to przy ratach równych 42 000
zł , (prawie połowa pożyczonej od banku kwoty )!!!!

•

W przypadku JPY różnica może wynosić nawet ok. 5
pp.

Niższa zdolność
kredytowa



Przykład obliczania zdolności kredytowej wg

rekomendacji S*oraz modyfikującej ją Rekomendacji
S II



Przykład: Rodzina, która chce zaciągnąć

kredyt na 300 tys. zł we frankach szwajcarskich.



najpierw bank sprawdza, czy rodzina posiada

zdolność kredytową dla kredytu w złotych na
kwotę o 20 proc. wyższą, czyli 360 tys. zł. Jeśli
rodzina posiada tak obliczoną zdolność, może
otrzymać we frankach 300 tys. złotych.

* Rekomendacja S - dokument wprowadzony w życie 1 lipca
2006 roku przez Komisję Nadzoru Bankowego, który określał
listę dobrych praktyk dla banków przy sprzedaży kredytów
hipotecznych.

Rekomendacja T.



W dniu 23 .02.2010 r. KNF przyjęła nową Rekomendację,

będącą

zbiorem dobrych praktyk w zakresie udzielania

kredytów detalicznych

, bazujących na zasadzie rzetelnego

badania zdolności kredytowej klienta. Głównym celem

jest poprawa jakości zarządzania ryzykiem w

bankach, w tym zapobieżenie zjawisku nadmiernego

zadłużania się kredytobiorców.



Bank, oceniając zdolność kredytową klienta przyjmuje

bezpieczny poziom jego zadłużenia:

- zobowiązania z tytułu

spłaty rat zaciągniętych kredytów czy pożyczek nie

powinny przekraczać :

-

w przypadku osób o przeciętnych zarobkach (według

danych GUS o zarobkach w gospodarce) 50 proc. ich

dochodów;

-

65 proc. dochodów w przypadku klientów o zarobkach

wyższych, niż przeciętne.

Rekomendacja T. – cd.



w ocenie zdolności kredytowej bank powinien korzystać z

własnych i zewnętrznych

baz danych

.;



banki powinny mieć tak określoną politykę kredytową, aby

uwzględniała cykliczność gospodarki i jej wpływ na

spłacalność kredytów;



kontrola, monitorowanie i raportowanie ryzyka

nie

powinno być powiązane ze sprzedażą, przyjmowane przez

bank zabezpieczenia powinny być płynne, a ich wartość

możliwa do oceny także w trakcie trwania umowy;

-

obowiązek informowania klienta o ryzyku i wszystkich

kosztach związanych z umową kredytową przed jej

zawarciem

.

Zdaniem KNF, jest to szczególnie ważne przy

udzielaniu kredytów w walutach obcych.

Spred walutowy (cena
kupna i cena sprzedaży
waluty) - przykład

Kredyt jest brany po cenie kupna, a

spłacany po cenie sprzedaży waluty.

Np. cena kupna 1 CHF to 3 PLN, a cena

sprzedaży – 3,10 PLN. Jeśli kredyt jest na

kwotę 100 000 CHF = 300 000 PLN, ale spłata

to 1 CHF jest już o 0,1 PLN droższy, więc

kredyt = 310 000 PLN.

Ryzyko kursowe

Oznacza, że każdy spadek wartości polskiego

złotego powoduje wzrost raty kredytu w
przeliczeniu na walutę kredytu i odwrotnie,
każde umocnienie sie złotego do np. franka
szwajcarskiego powoduje mniejszą ratę kredytu.

Wpływ zmiany kursu waluty
na kwotę pozostającą do
spłaty - przykład

Kredyt na 200 000 PLN.
CHF = np. 2 PLN, czyli kwota kredytu to 100 000

CHF.
1) Kurs CHF wzrasta o 0,5 PLN - przy kredycie
200 000 PLN kwota spłaty wzrasta o 50 000 PLN -
do spłaty pozostaje 250 000 PLN, czyli o 50 000
PLN więcej;
2) Kurs CHF spada o 0,50 PLN - przy kredycie 200
000 PLN kwota spłaty maleje o 50 000 PLN - do
spłaty pozostaje 150 000 PLN, czyli o 50 000 PLN
mniej.

Ryzyko stóp procentowych

Uzależnione od



Rynkowej stopy referencyjnej

– jest to stopa po której

największe banki są skłonne udzielić kredytu na rynku
międzybankowym (a więc innym bankom) w danej walucie. Do stóp
referencyjnych należą stopy LIBOR, WIBOR, EURIBOR. Doliczając do
nich marże banki wyznaczają finalne oprocentowanie kredytu dla
klienta:

-

poziom marży proponowany dla kredytobiorcy jest
indywidualną i subiektywną decyzją danego banku,

-

stopa referencyjna jest czynnikiem rynkowym, wyznaczanym
przez stosunek podaży i popytu (nie zależy więc od jednego banku
i nie jest wyznaczana administracyjnie).



stóp procentowych banku centralnego

- określają cenę

pieniądza banku centralnego. Ich wysokość jest ustalana arbitralnie
przez NBP w zależności od przyjętej przez bank centralny polityki
pieniężnej. Głównym czynnikiem, kształtującym je jest inflacja.

PODSTAWOWE STOPY PROCENTOWE NBP

Stopa procentowa:

% Od dnia

Stopa referencyjna (interwencyjna, repo) - określa minimalną

cenę, po jakiej BC organizuje operacje otwartego rynku - wpływa

więc również na oprocentowanie innych instrumentów (określa cenę

pieniądza na rynku międzybankowym).

4,00 2011-

04-06

Stopa lombardowa - określa najwyższy poziom oprocentowania

kredytów udzielanych przez BC bankom komercyjnym pod zastaw

papierów wartościowych (tzw. kredyty lombardowe). Cena pieniądza

na rynku międzybankowym może przekroczyć poziom stopy

lombardowej, ale zdarza się to tylko w momentach, gdy banki

gwałtownie potrzebują pieniędzy.

Używana jest do określania warunków transakcji depozytowo –

kredytowych, które są realizowane pomiędzy BK a BC - określa

warunki zaciągnięcia kredytu w NBP.

5,50

2011-

04-06

Stopa depozytowa - określa oprocentowanie jednodniowych

depozytów składanych przez banki komercyjne w BC. Celem takich

lokat jest zagospodarowywanie nadwyżek, którymi dysponują w

danym momencie banki. Stopa depozytowa BC określa najniższe

możliwe oprocentowanie tego typu depozytów.

Używana jest do określania warunków transakcji depozytowo –

kredytowych, które są realizowane pomiędzy BK a BC – określa

warunki złożenia depozytu w NBP.

2,50

2011-

04-06

Stopa redyskonta weksli - określa cenę, po jakiej BC udziela

kredytów BK (kupuje weksle od banków komercyjnych). Małe

znaczenie, bo weksle nie są tak powszechne. Pośrednio wyznacza

koszt pieniądza na rynku pomiędzy podmiotami gospodarczymi.

4,25 2011-

04-06