Profilaktyka

ortodontyczna

Profilaktyka

ortodontyczna

Profilaktyka ortodontyczna ma za

zadanie:

• Jak najwcześniejsze usuwanie czynników

przeszkadzających i hamujących
prawidłowy wzrost i rozwój narządu
żucia.

• Eliminację czynników bezpośredniego

wywołujących zniekształcenia i
zaburzenia czynności (uszkodzenia
wyrostków kłykciowych przy porodzie)

Profilaktyka

ortodontyczna

P

rofilaktykę należy przeprowadzać u dzieci

w wieku żłobkowym, przedszkolnym i

wczesnym szkolnym. W tych okresach życia

prawidłowy rozwój narządu żucia ulega

zaburzeniom z powodu niewłaściwej

pielęgnacji i szkodliwych nawyków.

Rozwój narządu żucia zależy od układu

mięsniowego. Niesymetryczne przeciążenia

mogą powodować wady zgryzu.

Profilaktyka ortodontyczna polega

na:

• Właściwym ułożeniu głowy i tułowia

dziecka podczas snu i karmienia

• Odpowiednim żywieniu
• Profilaktyce próchnicowej

Ułożenie ciała dziecka

podczas snu

Dziecko należy ułożyc na w miarę twardym

materacu tak aby głowa znajdowała sie

wyżej od tułowia oraz podparte były nogi

aby dziecko się nie zsuwało. Oznakami

prawidłowego ułożenia jest swobodne

stykanie się warg, prawidłowe

oddychanie przez nos oraz spokojny

głęboki sen. Zapobiega to nawykowi

oddychania przez usta i ułatwia

przesuwanie się żuchwy do przodu.

Ułożenie podczas karmienia

Matka powinna karmić w pozycji siedzącej

i trzymać dziecko w ramionach pod
kątem nie mniejszym niż 45o głową do
góry. Dla prawidłowego rozwoju narządu
rzucia ważne jest karmienie naturalne
dziecka piersią matki. Z różnych
względów zaleca się karmnienie
sztuczne przez smoczek, podając mleko o
konsystencji i składzie zbliżonym do
mleka matki.

Smoczki

Ważny jest kształt smoczka oraz rozmiar

otworu. Zbyt długi uchwyt może
wywoływać odruchy wymiotne a zbyt
duży otwór powodować nadmnierne
spływanie pokarmu przy minimalnej
pracy mięśni. Dzieci karmione sztucznie
po wyrznięciu się zębów leniwie i
niechętnie żują, oddychają przez usta,
nieprawidłowo połykają i mogą nabyć
tyłozgryz.

Smoczki

Smoczki profilaktyczne mają krótki

uchwyt i zmuszają mięśnie do

wydatniejszej pracy. Obecnie najlepszym

smoczkiem jest smoczek wg Mullera –

Baltersa. Zmusza dziecko, aby w sposób

właściwy ćwiczyło ruchy żuchwy i

zapobiega zaburzeniom szczękowo –

zgryzowym. U dzieci karmionych

sztucznie wzrost żuchwy do przodu jest

na ogół słabszy niż u dzieci karmionych

naturalnie.

Smoczki

Nie należy podawać pustych

smoczków! Dzieciom nie powinno
podawać się żadnych smoczków
poza okresami karmienia. Może to
powodować zaburzenia w rozwoju
narządu żucia, jak i
psychonerwowym dziecka. Dziecko
ssące pusty smoczek nie śpi snem
głebokim.

Smoczki

U dzieci chorych, po operacji lub

neuropatycznych zaleca się stosowanie

smoczka uspokajającego wg Mullera

– Baltersa. Ma ten sam kształt co

smoczek do karmnienia tylko posiada

łukowatą sztywną płytkę, która podczas

ssania znajduje się na zewnątrz jamy

ustnej i przyciska się do wargi górnej.

Zapobiega to powstawaniu wad

szczękowo – zgryzowych.

Odzwyczajanie od

nawykowego ssania

Odzwyczajanie polega na zastąpieniu

smoczka płytką przedsionkową
standardową. Powoduje ona
przekształcenie ruchów ssania na
ruchy utrzymujące płytkę. Płytka
ćwiczy mięśnie warg zwiększając ich
napięcie, wpływając korzystnie na
kształtowanie się zgryzu w odcinku
prze

Odzwyczajanie od

nawykowego ssania

Po przekroczeniu pierwszego roku

życia, fizjologiczny odruch ssania
powinien wygasać i nie wolno
podtrzymywać go podając pokarm
przez smoczek. Wtedy, kiedy dziecko
ma już siekacze mleczne, powinno
być karmione za pomocą łyżeczek i
stopniowo przechodzić na
odżywianie pokarmami stałymi.

Odzwyczajanie od

nawykowego ssania

Przedłużanie odżywiania pokarmami

płynnymi i papkowatymi ogranicza
czynność żuchwy i mięśni okrężnych
ust, a wskutek fermentacji
węglowodanów przyczynia się do
powstawania próchnicy zębów.

Odzwyczajanie od

nawykowego ssania

W przypadku nawykowego ssania

palców można stosować płytki
przedsionkowe oraz smarowanie
palca 10% roztworem lapisu, fioletem
gencjany lub gorzkimi substancjami,
których smak zniechęcałby do ssania
palców.

Nawyki językowe

Polegają na ssaniu, nagryzaniu na

język i wtłaczaniu go między łuki
zębowe. Powodują nieprawidłowe
połykanie, wady wymowy,
zniekształcenia łuków zębowych i
zgryz otwarty.

Nawyki językowe

Odzwyczajanie od nawyków

językowych polega na ćwiczeniu
połykania przy zamkniętych łukach
zębowych. Stosuje się płytki
przedsionkowe z zaporą dla języka.

Nawyk oddychania przez

usta

Zaburzenia w fizjologicznym

oddychaniu powodują upośledzenia
rozwoju zatok szczękowych i jam
nosowych oraz nieprawidłowe
napięcie mięsni zewnątrz i śród
ustnych. W zwalczaniu tego nawyku
stosuje się płytki przedsionkowe
oraz ćwiczenia dla mięsni (płukanie
jamy ustnej).

Nawyk oddychania przez

usta

Dla zwalczania hipotonii mięsni warg

zaleca się ćwiczenia chwytania
górnej wargi dolnymi zębami oraz z
krążkiem akrylowym.

Dziękuję za
uwagę