Pomorska Akademia Medyczna
Samodzielna Pracownia Farmakologii
Zatrucia metalami
Dr n. med. Ewa Spoz
Kierownik: prof. nadzw. dr hab. n.med.
Bogusław Czerny
Metale ciężkie:
- masa atomowa > masy atomowej
Na+,
- gęstość > 5g/cm3.
Priorytetowe trucizny:
Arsen (As),
Chrom (Cr),
Kadm (Cd),
Nikiel (Ni),
Ołów (Pb),
Rtęć (Hg).
Arsen – król trucizn.
- stosowany w celu eliminacji
przeciwników politycznych,
- wykrywany metodą Marsha od
1836roku,
-naturalnie występuje jako
arsenopiryt ( FeAsS) i w owocach
morza (arsenobetaina).
Arsen – król trucizn.
Występowanie:
leki: płyn Fowlera (1%As) – białaczka,
łuszczyca, astma oskrzelowa,
Salvarsan (36%As) – kiła, zakażenia
pierwotniakami
półprzewodniki i mikroprocesory,
papierosy (20μg),
huty metali kolorowych i fabryki
pestycydów.
Arsen – król trucizn.
Wchłanianie:
Inhalacyjnie: 40-60% (As2O3),
Z przewodu pokarmowego: 55-95%
(As2O3), 75-85% (organiczny).
Arsen – król trucizn.
Dystrybucja:
-równomiernie 5-15μg/kg m.c.
-wiąże się z erytrocytami -10 x większe
stężenie,
-powinowactwo do grup –SH keratynocytów
(20x większe stężenie) – kumulacja w
skórze i jej przydatkach.
Detoksykacja:
metylacja nieenzymatyczna oraz przy
udziale metylotransferaz i S-
adenozylometioniny,
Arsen – król trucizn.
Wydalanie:
Z moczem:
20%- iAs(nieorganiczny),
15%- MMA (kwas
metyloarsenowy),
65%-DMA (kwas dimetyloarsenowy
Arsen – król trucizn.
Mechanizm działania toksycznego:
LUIZYT + H2O tlenek As(III) + kw.
liponowy (gr. tiolowe tworzą
strukturę pierścieniową) – leczenie
BAL ( dimerkaptopropanol),
As5+ - zaburzenie fosforylacji
oksydatywnej, nie tworzy sięATP.
Arsen – król trucizn.
Zatrucie ostre:
As(III) bardziej toksyczny niż As(V)
dawka śmiertelna arszeniku (As2O3)
: 70-180mg (1-3mg/kg m.c.),
objawy: silne krwawe wymioty i
biegunka, odwodnienie, wstrząs,
skurcze mięśni, obrzęk twarzy,
zaburzenia czynności serca.
Toksyczność przewlekła:
perforacja przegrody nosowej,
czosnkowy oddech,
stany zapalne dróg oddechowych,
zmiany w EKG,
zespół Raynauda.
Hiperpigmentacja skóry,
Hiperkeratoza,
Choroba czarnej stopy – zgorzel kończyn,
uszkodzenie wątroby,
neuropatia obwodowa ( drętwienie dłoni i stóp),
utrata słuchu.
Chrom
Występowanie:
minerały chromitu/FeCr
2
O
4
/ i krokoitu.
źródłem chromu są drożdże
piekarskie, kolby kukurydzy,
gotowana wołowina, jabłka, kasze,
chleb gruboziarnisty oraz płatki
zbożowe.
Chrom
srebrzystoszarym metalem (z
błękitnym połyskiem w świetle);
reaguje z tlenem, ulega pasywacji i
powstaje tlenek chromu(III), który
tworzy powłokę ochronną i
zabezpiecza postępowaniu korozji
na metalu
.
Chrom
Roztwory soli Cr(III) i Cr(VI)
posiadają bardzo intensywne
barwy (zieloną i pomarańczową) co
jest wykorzystywane w fotochemii i
technikach kolorymetrycznych.
Chrom
Tlenek chromu(III) (zieleń
chromowa) jest używany jako
pigment.
Sole chromu(VI) są toksyczne i
mają właściwości rakotwórcze
w centrach aktywnych enzymów
niezbędnym do życia mikroelementem,
ułatwia przenikanie glukozy z krwi do komórek.
Zmniejsza zapotrzebowanie na insulinę, hormon
regulujący prawidłowe stężenie glukozy we krwi.
Zmniejsza ryzyko zawału serca i rozwoju
miażdżycy, ponieważ obniża stężenie
całkowitego cholesterolu i jego frakcji LDL (tzw.
zły cholesterol), a zwiększa ilość HDL (tzw. dobry
cholesterol).
Niedobór chromu (na +3 stopniu
utlenienia) może mieć wpływ na
rozwój cukrzycy u dorosłych oraz
chorób układu krążenia.
Chrom
Chrom jest nietoksyczny,
kwas chromowy(VI) i chromiany(VI),
działają żrąco na skórę i błony śluzowe,
działanie szkodliwe dla zdrowia człowieka.
p- na zawodowego wyprysku
kontaktowego.
działanie toksyczne, mutagenne i
kancerogenne.
Chrom
Dawka śmiertelna
kwas chromowego(VI) wynosi 1-2
g,
dichromianu(VI) potasu 6-8 g.
Chromiany(VI)
bóle żołądka i jelit,
wymioty o żółtozielonym zabarwieniu,
obfite biegunki z domieszką krwi,
zapaść,
ciężkie uszkodzenia nerek z
krwiomoczem, prowadzące do
bezmoczu i mocznicy
zgon po kilku dniach.
Kadm
Występowanie:
w postaci siarczku – grinokit CdS,
w rudach metali kolorowych (Zn,Cu,Pb),
roczna produkcja 15-20tyś ton:
akumulatory Cd-Ni (37%), powlekanie
galwaniczne (25%),barwniki szkła i
tworzyw sztucznych(22%),stabilizatory
PCV(12%),
roczna emisja do atmosfery 3,3 -14,6 tyś.
ton (10% źródła naturalne z wulkanów).
Metabolizm:
Wchłanianie :
drogą inhalacyjną:
-- palacze papierosów - 4,4-6,0μ/paczkę,
droga pokarmową :
-- ok. 2% - więcej przy niedoborze białka i wapnia w
diecie,
- przy niedoborze żelaza ,
Dystrybucja:
-- wiązanie z białkiem osocza o masie 40-60 •103,
-- przemieszczenie do wątroby (1/6)
nerek (1/3),
--wiązanie w cytosolu przez metalotioneinę
Wydalanie : z moczem i kałem
Mechanizm działania
toksycznego:
frakcja Cd niezwiązanego z MT
↓
uszkodzenie błony komórkowej :
-peroksydacja lipidów,
-kompetycja dla metali dwuwartościowych,
- bezpośrednie oddziaływanie na białka i kwasy
nukleinowe.
Docelowy narząd kumulacyjny - nerki
Okres połowicznego wydalania z ustroju – 20 lat
Efekty działania
toksycznego:
Anemia,
choroba nadciśnieniowa,
kamienie nerkowe,
utrata węchu,
osteoporoza ,
zaburzenie metabolizmu wit. D i
hormonów tarczycy,
Ostre zatrucie:
gorączka, ból głowy, gardła i w
klatce piersiowej, zaburzenia
oddychania, kaszel,
zapalenie spojówek, objawy
dyspeptyczne, najcięższe – obrzęk
płuc i zgon.
Choroba Itai-itai:
Śr.- zach. Japonia – kopalnia cynku,
Stężenie Cd w glebie -8μ/g, w ryżu2,7μ/g
Kobiety wieloródki,
Bóle stawów i kości podczas chodzenia,
Kaczy chód,
Osteoporoza i osteomalacja,
Wielokrotne złamania i zniekształcenia,
Zgony na skutek unieruchomienia,
Uszkodzenie nerek typu kanalikowego
(proksymalne).
Efekty odległe:
>1mg/l w komórkach – wzrost liczby
pęknięć chromatydowych i translokacji,
działanie teratogenne – brak kości
czaszki, wodogłowie, rozszczep warg i
podniebienia,
w późnym okresie ciąży uszkodzenie
łożyska i śmierć płodu,
działanie rakotwórcze – rak płuc,
nowotwory śródbłonka jąder.
Normy:
NDS – 0,01 mg/m3 dla dymów i
pyłów.
monitoring poziomu Cd przyżyciowo –
1,7μg/g kreatyniny w moczu
odpowiada 50μg/g w miąższu nerek.
NIKIEL:
Ni2+ - ma znaczenie toksykologiczne,
Tworzy związki nierozpuszczalne w odzie –
chylaty,
Roczna produkcja 800 000 ton,
Zastosowanie:
galwanizacja przed szkodliwym działaniem
środków żrących (armatura łazienkowa, części
samochodowe, monety)
stopy zawierające nikiel - protezy ortopedyczne i
dentystyczne,
akumulatory kadmowo- niklowe, elektrotechnika.
Źródła narażenia:
-przemysłowe – karbonylek niklu
Ni(CO)4, - stosowany do produkcji
czystego niklu (rozkład termiczny),-
bezbarwna ciecz nierozpuszczalna w
wodzie, rozpuszczalna w
- w populacji – kontakt z przedmiotami
pokrytymi niklem,
- nie określono skutecznego sposobu
mobilizacji Cd z ustroju.
Metabolizm:
Wchłanianie:
drogi oddechowe,
karbonylek niklu >
rozpuszczalne związki Ni >
nierozpuszczalne związki Ni,
wydajność wchłaniania
ok.75%,
przewód pokarmowy,
ok. 10%
z wodą 27%
z pokarmem 1%,
skóra
ilościowo małe znaczenie,
duże znaczenie jako czynnik
uczulający,
Dystrybucja:
łączy się w całości z
albuminami osocza
nie kumuluje się w tkankach,
Wydalanie:
z moczem,
okres połowiczego
wydalania – 17-48h.
Mechanizm działania
toksycznego:
w zatruciach ostrych –
reaktywne formy tlenu,
działanie rakotwórcze –
uszkodzenie DNA,
Toksyczność ostra:
- bardzo rzadkie przypadki,
Stężenie w powietrzu wdychanym
> 50 mg/m3 przez 30min do 2h –
krwotok, obrzęk i zapalenie płuc,
zmiany zwyrodnieniowe w
wątrobie, nerkach, nadnerczach,
śledzionie.
Toksyczność przewlekła:
nadwrażliwość kontaktowa: egzemy
pęcherzykowe rąk, pokrzywkowe i
wypryskowe zapalenie skóry,
-15% kobiety,
- 1% mężczyźni,
inne:
-dychawica i pylica płuc,
- podrażnienie dróg oddechowych,
spojówek, owrzodzenia przegrody nosowej.
Toksyczność przewlekła:
nadwrażliwość kontaktowa: egzemy
pęcherzykowe rąk, pokrzywkowe i
wypryskowe zapalenie skóry,
-15% kobiety,
- 1% mężczyźni,
inne:
-dychawica i pylica płuc,
- podrażnienie dróg oddechowych,
spojówek, owrzodzenia przegrody nosowej.
Efekty odległe:
Klastogennie,
Teratogennie,
Rakotwórczo
NORMY:
NDS 0,25mg/m3
1 μg/l w surowicy,
Kilka- kilkadziesiąt μg/l w moczu
U ludzi nie obserwowano
niedoborów w przeciwieństwie
dolinnych ssaków,
OŁÓW
1.
Galena – PbS,
2.
Ceruzyt – PbCO3,
3.
Anglezyt – PbSO4,
50% -produkcja akumulatorów,
12%- a,lkilowe związki ołowiu
12% - p/stukowy do benzyn,
11% - stopy,
9% - powłoki kabli.
Narażenie:
- w populacji – żywność, gleba, kurz,
- przemysłowe – w hutach w
procesie przetwarzania.
Metabolizm:
Wchłanianie:
drogi oddechowe:
zatrzymywane jest ok.40% Pb
zawartego w powietrzu,
przewód pokarmowy : 10%
dorośli, 50% dzieci,
obniżają – Fe, Ca, fosforany,
ułatwiają – kwas askorbinowy i
cytrynowy.
Wydalanie:
Mocz – 76%,
Kał – 16%
Mleko matki - 12μg/l
Okres połowicznego wydalania:
-narządy miąższowe – 20-30 dni,
-kości – do 30 lat.
Dystrybucja:
Pb wiąże się z błonami
erytrocytów, 2% z albuminami,
szybko → do narządów
miąższowych,
wolno→ do kości i zębów (90%
puli
ogólnoustrojowej),wbudowywan
ie w kryształ hydroksyapatytu
Mechanizm działania
toksycznego:
hamuje aktywność enzymów –
zaburzenia ukł. krwiotwórczego,
powoduje utratę potasu wewnątrz
komórkowego i hamuje NA+/K+ ATP- azę
- skraca czas przeżycia erytrocytów,
powoduje demielinizację i/lub zmiany
zwyrodnieniowe aksonów komórek
nerwowych (porażenie mięśni
prostowników).
Toksyczność ostra:
Kolka ołowicza:
zespół ostrych objawów brzusznych: (brak łaknienia,
niestrawność, zaparcia, bóle brzucha),
bladość skóry, bradykardia,
uszkodzenie nerek : ( proteinuria, skąpomocz),
encefalopatia ołowicza: głównie u dzieci,
otępienie, drażliwość, ból głowy, drżenie mięśni , halucynacje,
zaburzenia pamięci, brak koncentracji,
drgawki, paraliż, śpiączka.
Dawka śmiertelna : 20-30g soli ołowiu
( octan lub węglan).
Ukł. nerwowy:
(400μg/l)
Dzieci:
- subtelne zmiany behawioralne,
opóźnienie rozwoju intelektualnego,
upośledzenie sprawności ruchowej,
Dorośli:
-zaburzenia inteligencji widzenia i
koordynacji wzrokowo-ruchowej,
upośledzenie umiejętności wysławiania
się, zaburzenia pamięci.
Układ krwionośny:
(600μg/l)
niedokrwistość:
hamuje aktywność enzymów syntezy
hemoglobiny,
osłabienie stabilności błony komórkowej
erytrocytów – nagromadzenie
nukleotydów,
hamuje NA+/K+ ATP- azę i pompy sodowo
potasowej- skraca czas przeżycia
erytrocytów,
Nerki:
(600μg/l)
Zespół Fanconiego:
-odwracalne zmiany kanalikowe-
wzmożone wydalanie aminokwasów,
fosforanów, glukozy z moczem,
Nefropatia ołowicza:
-nieodweracalne obkurczenie naczyń
nerkowych, stwardnienie tętnic,
zwłóknienie śródmiąższowe, zanik
kłębuszków, zmniejszona filtracja
Ukł. krążenia:
(160μg/l)
podwyższenie RR,
Efekty odległe:
aberracje
chromosomowe,tworzenie
mikrojąderek,mutacje punktowe,
hamowanie syntezy i naprawy DNA,
teratogennie:wzrost liczby poronień
samoistnych
rakotwórcze: mózgu, nerek,
Normy:
Pb we krwi < 100μg/l
Narażenie zawodowe:
K - 300μg/l
M - 500μg/l
NDS – 0,05mg/m3
RTĘĆ:
Występowanie:
siarczki HgS,
elektrotechnika - baterie alkaiczne, świetlówki,
aparatura pomiarowa – termometry,
barometry,
elektrolityczna produkcja chloru i sody
kaustycznej,
stomatologia.
Rtęć elementarna ( metaliczna)
Hg
0
w temp. pokojowej jest cieczą ,
80% dawki wchłania się przez ukł. oddechowy,
łatwo przenika przez barierę krew/mózg i krew/łożysko →
ultenienie do Hg2+ → kumulacja w mózgu i tkankach
płodu.
we krwi ulega utlenieniu do Hg2+ (katalaza) →wiązanie
przez metalotioneinę w nerkach
Mechanizm działania toksycznego:
- inhibicja enzymów przez powinowactwo do grup SH
białek.
Objawy zatrucia:
ostrego: niewydolność układu
oddechowego,
przewlekłe: nadmierna pobudliwość, stany
depresyjne, drżenie mięśni konczyn,
powiek i całego ciała, pogorszenie
pamięci, bezsenność, stany lękowe,
wysoka ekspozycja: rąbek rtęciowy (złogi
siarczku rtęciowego na
dziąsłach),proteinuria rtęciowa
Nieorganiczne związki
rtęci:
Sublimat - HgCl2,
łatwo denaturuje białko,
dawniej jako środek dezynfekujący,
zatrucia żadko-
przypadkowe/samobójcze.
Metabolizm:
Wchłanianie:
– przewód
pokarmowy – 10%,
Dystrybucja:
- deponowanie w
korze nerek,
Biotransformacja:
-łączenie z
metalotioneiną
Wydalanie:
I faza – 5 dni,
II faza – 1 miesiąc,
III faza – 3 miesiące
Zatrucie:
OSTRE:
ukł. pokarmowy:
metaliczny smak w ustach,nudności, wymioty, biegunki,
nerki:
ostra niewydolność, białkomocz,
krwiomocz,bezmocz,mocznica.
Śmierć – wstrząs hipowolemiczny, ostra niewydolność
krążenia.
PRZEWLEKŁE:
uszkodzenie nerek (kłębuszki i kanaliki)