SERCE – OGLĄDANIE I
BADANIE DOTYKIEM OKOLICY
SERCA. OPUKIWANIE
STŁUMIENIA
BEZWGLĘDNEGO.
PRAWIDŁOWE I
PATOLOGICZNE GRANICE
STŁUMIENIA
BEZWGLĘDNEGO SERCA
Seminarium 2012
Marta Kałużna-Oleksy
OGLĄDANIE
OGLĄDANIE
Wygląd kl. piersiowej:
-
Ocena kształtu
-
Ocena budowy – symetria,
wysklepienie, ruchomość
oddechowa, uwypuklenia, tętnienia
BADANIE DOTYKIEM
BADANIE DOTYKIEM
Uderzenie koniuszkowe i tętnienie
LK
Tętnienia
Drżenia kl. piersiowej (mruki)
1. UDERZENIE
KONIUSZKOWE
To pulsowanie małego obszaru
okolicy przdsercowej najniżej i
najbardziej bocznie, wyczuwalne
przy badaniu palpacyjnym serca
UDERZENIE
KONIUSZKOWE
Fizjologicznie - IV, V lub VI
przestrzeń międzyżebrowa,
przyśrodkowo od linii środkowo-
obojczykowej lewej,
U większości dorosłych
niewidoczne, ale wyczuwalne –
przykryte opuszką palca
UDERZENIE
KONIUSZKOWE
Powstaje w trakcie skurczu LK
Podczas wyrzutu krwi dochodzi do
obniżenia podstawy serca oraz
rotacji i wypchnięcia koniuszka, co
powoduje uderzenie części LK o
ścianę klatki piersiowej
UDERZENIE
KONIUSZKOWE
Intensywność oraz lokalizacja
zależą od:
wielkości serca
objętości wyrzutowej
prędkości wyrzutowej
grubości ścian klatki piersiowej
przykrycia przez płuca
UDERZENIE
KONIUSZKOWE
PRZESUNIĘCIE UK W LEWO
Nieprawidłowości budowy kl. piersiowej
(skolioza, kl. lejkowata)
Przerost i powiększenie LK (też
przesunięcie w dół)
Powiększenie PK
Odma opłucnowa prawostronna,
niedodma lewego płuca
UDERZENIE
KONIUSZKOWE
PRZESUNIĘCIE UK W PRAWO
(rzadko) – przy przesunięciu całego
serca w PR
Odma opłucnowa lewostronna
DEKSTROKARDIA – UK w prawej
linii środkowo-obojczykowej
UDERZENIE
KONIUSZKOWE
PRZESUNIĘCIE UK W DÓŁ
Duża rozedma płuc
UDERZENIE
KONIUSZKOWE
PRZESUNIĘCIE UK W GÓRĘ –
wskutek uniesienia przepony
Ciąża
Znaczne wodobrzusze
Bębnica jelit
UDERZENIE
KONIUSZKOWE
HIEPERKINETYCZNE UK –
zwiększona amplituda i prawidłowy
czas trwania
po wys. fizycznym
W nadczynności tarczycy
W czasie gorączki
Inne stany krążenia
hiperkinetycznego
UDERZENIE
KONIUSZKOWE
UNOSZĄCE UK (impuls LK) –
zwiększona amplituda i wydłużony
czas trwania:
Przerost i powiększenie LK
(UK może się
przemieścić w lewo i ku dołowi);
pozycja
boczna – poszerzenie obszaru
wyczuwalnego UK
(>3cm średnicy w
przeroście LK)
Zawał serca – niekiedy
Niedomykalność zast. Ao
UDERZENIE
KONIUSZKOWE
OSŁABIONE UK – często występuje w
warunkach prawidłowych; wynika z:
- utrudnienia przenoszenia uderzenia
na powierzchnię kl. piersiowej, np. u
osób otyłych, z rozedmą płuc, z
płynem w worku osierdziowym, z
płynem w lewej jamie opłucnej
- Utrudnienia ruchu serca w czasie
skurczu, np. w zaciskającym zapal.
osierdzia
UDERZENIE
KONIUSZKOWE
ROZLANE UK – najczęściej przy
tętniakowato poszerzonym koniuszku
serca; może wystepować pod postacią
podwójnego uderzenia
koniuszkowego:
Tętniak LK
Rozstrzeń LK
HCM z zawężaniem LVOT
LBBB
UDERZENIE
KONIUSZKOWE
ODWRÓCONE UK – odmiana
ujemnego UK, w którym
współistnieje wyraźne pulsowanie
rozkurczowe, wynikające z nagłego
zahamowania fazy biernego
szybkiego napełniania komór:
Zaciskające zapalenie osierdzia
UDERZENIE
KONIUSZKOWE
UJEMNE UK – zapadanie się części
klatki piersiowej, obejmujące nawet
odcinki żeber (zwykle na dużej
przestrzeni) podczas skurczu, co
wynika z zablokowania
swobodnego ruchu koniuszka serca
w kl. piersiowej:
Zaciskające zapalenie osierdzia
1.1TĘTNIENIE ROZKURCZOWE
LK
Powstaje we wczesnym okresie
rozkurczu i jest najlepiej
wyczuwalne, gdy pacjent leży na
lewym boku, w czasie pełnego
wydechu.
Występuje w:
Niedomykalności zast. mitralnej
wskutek pulsowania LP
2. TĘTNIENIA
A.
Tętnienie PK (uderzenie skurczowe
PK)
B.
Tętnienie w dołku podsercowym
C.
Tętnienie pnia płucnego
D.
Tętnienie Ao wstępującej
E.
Tętnienie innych tętnic
2.A. TĘTENIENIE PK
(UDERZENIE SKURCZOWE
PK)
Tętnienie okolicy przymostkowej lewej
Najczęściej w chorobach prowadzących
do przerostu i przeciążenia PK (np.
nadciśnienie płucne)
Jeśli bark równoczesnego powiększenia
LK, to w czasie skurczu wraz z
uderzeniem prawokomorowym zapada
się okolica koniuszka serca
Niewyczuwalne u zdrowych osób,
wyjątek os. bardzo szczupłe
2.A. TĘTENIENIE PK
(UDERZENIE SKURCZOWE
PK)
HIPERKINETYCZNE – objaw wzrostu
objętości krwi przepływającej przez PK,
np. w niedomykalności zast. trójdzielnej
lub ASD lub VSD
RETRAKCJA SKURCZOWA PK –
występuje po utworzeniu zrostów
osierdziowo-opłucnowych, najczęściej u
chorych ze zwiększoną siłą skurczu LK,
np. w stenozie Ao
2.B. TĘTNIENIE W DOŁKU
PODSERCOWYM
Może być spowodowane tętnieniem PK
(przerost, przeciążenie) lub Ao brzusznej
(tętniak, niedomykalność zast. Ao,
krążenie hiperkinetyczne)
Niedomykalność zast. trójdzielnej –
tętnienie wątroby (krew w czasie
skurczu cofa się do PP oraz do żył
głównych); nasila się w czasie wdechu;
często wyczuwalne zarówno pod prawym
łukiem żebrowym, jak i w dołku
podsercowym
2.C. TĘTNIENIE PNIA
PŁUCNEGO
II przestrzeń międzyżebrowa w linii
przymostkowej lewej
Często towarzyszy mu tętnienie PK
Może wystąpić w:
-
nadciśnieniu płucnym
-
wzmożony przepływ krwi przez
łożysko płucne (przeciek PMP,
krążenie hiperkinetyczne)
2.D. TĘTNIENIE Ao
WSTĘPUJĄCEJ LUB ŁUKU Ao
Okolica stawów mostkowo-
obojczykowych; I lub II przestrzeń
międzyżebrowa i we wcięciu
nadmostkowym
Prawostronny łuk Ao – tętnienie w
okolicy prawego st. most.-obojcz.
Występuje:
– wady serca z dużą amplitudą tętna (np.
niedomykalność zast. Ao)
-
Tętniaki Ao wstępującej lub łuku Ao
2.E. TĘTNIENIE INNYCH
TĘTNIC
TĘTENIENIE TĘTNIC SZYJNYCH – w
wadach z dużą amplitudą tętna
(np. IA), w stanach krążenia
hiperkinetycznego, niekiedy w NT
TĘTNIENIE TĘTNIC
MIĘDZYŻEBROWYCH poszerzonych
wskutek krążenia obocznego –
niekiedy w koarktacji Ao
3. DRŻENIA KL.
PIERSIOWEJ (MRUKI)
Wyczuwalne palpacyjnie drgania
wywołane głośnymi szmerami o
małej i średniej częstotliwości
(szmery o dużej częstotliwości,
nawet bardzo głośne, nie powodują
drżenia)
A.
MRUK SKURCZOWY
B.
MRUK ROZKURCZOWY
C.
MRUK SKURCZOWO-ROZKURCZOWY
3.A. MRUK SKURCZOWY
Nad podstawą serca (słyszalny najlepiej w
czasie wydechu, przy pochyleniu tułowia do
przodu)
Występuje w – stenozie zast. Ao
Nad tętnicą płucną – zwężenie pnia
płucnego, tetralogia Fallota, niekiedy ubytek
w PMP
Nad koniuszkiem lub w IV p.m.ż. –
niedomykalność zast. mitralnej lub rzadziej
trójdzielnej
Przy lewym brzegu mostka – ubytek części
mięśniowej PMK
3.B. MRUK ROZKURCZOWY
Nad koniuszkiem (najczęściej) –
zwężenie zast. mitralnej
Przy lewym brzegu mostka lub nad
aortą (rzadko) – niedomykalność
zast. Ao
3.C. MRUK SKURCZOWO-
ROZKURCZOWY
Wiąże się z nieprawidłwym
przeciekiem w czasie skurczu i
rozkurczu serca;
Zwykle w II p.m.ż. przy mostku
Najczęściej w przetrwałym
przewodzie Botalla
MRUKI
Drżenia występują dopiero przy
bardzo nasilonych szmerach,
dlatego dużo wcześniej i więcej
informacji dostarcza osłuchiwanie
serca
OPUKIWANIE
STŁUMIENIE SERCA
OPUKIWANIE powinno rozpoczynać
się od lewa bocznie i uzupełanić od
góry (II p.m.ż.)
STŁUMIENIE
BEZWZGLĘDNE
odpowiada części serca przylegającej
bezpośrednio do przedniej ściany
klatki piersiowej
granica górna - górny brzeg 4 żebra
granica lewa - 1,5 palca domostkowo od
lewej linii środkowo-obojczykowej
granica prawa - lewy brzeg mostka /linia
mostkowa lewa/
granica dolna - przechodzi w
bezwzględne stłumienie wątroby
STŁUMIENIE WZGLĘDNE
wyznaczane jest przez rzut brzegów serca
na przednią ścianę klatki piersiowej
granica górna - górny brzeg 3 żebra
granica lewa - od 1-3 cm na zewnątrz od
lewej granicy stłumienia bezwzględnego
granica prawa - prawy brzeg mostka
/linia mostkowa prawa/
granica dolna - przechodzi w
bezwzględne stłumienie wątroby
PRZESUNIĘCIE GRANIC
WYPUKU SERCA
Można stwierdzić:
Poszerzenie PP
Obecność dużej ilości płynu w
worku osierdziowym
Dekstrokardia
PRZESUNIĘCIE GRANIC
WYPUKU SERCA
Sylwetka aortalna – powiększenie
stłumienia serca w lewo i w dół
przy zachowanej talii serca (kąt
między pniem t. płucnej i uszkiem
LP), spowodowane powiększeniem
LK
Sylwetka mitralna – zatarta talia
serca, w wadach zast. mitralnej
Dziękuję za uwagę