REKLAMA
funkcje i modele pozwalające
wyjaśnić sposób działania reklamy
oraz określić sposoby zachowania
się odbiorców komunikatu
reklamowego
PODSTAWOWE FUNKCJE REKLAMY:
•
Informacyjna,
•
Nakłaniająca (perswazyjna),
•
Przypominająca (utrwalająca).
FUNKCJA INFORMACYJNA
•
Ma decydujące znaczenie.
•
Dzięki niej nabywcy dowiadują się, że
na rynku pojawił się nowy produkt lub
usługa.
•
Dowiadują
się
także
jakie
są
podstawowe cechy i przeznaczenie
towaru oraz co go wyróżnia spośród
innych.
PRZETWARZANIE INFORMACJI
•
Informacja zawarta w reklamie przetwarzana
jest przez kupującego w 3 systemach:
–
rejestrze sensorycznym (tzw. pamięć ikoniczna)
- dokonuje się w nim obróbka każdej informacji,
tak by rozpoznać w niej charakterystyczne wzory
(formy, dźwięki, kształty), po czym informację
składuje się do dalszego przetworzenia,
–
pamięci
krótkotrwałej
-
jest
aktywnym
systemem pamięci o ograniczonej pojemności ,
–
pamięci długotrwałej - jest składem wszystkich
informacji,
jakie
kiedykolwiek
przetwarzał
odbiorca.
FUNKCJA NAKŁANIAJĄCA
•
Reklama ma przekonać nadawcę, że
właśnie ten konkretny towar najlepiej
zaspokoi jego potrzeby.
•
Jest to funkcja kluczowa dla skuteczności
reklamy.
•
Producent musi przekonać nabywcę do
swojego towaru, a nie jest to łatwe,
ponieważ ludzie niechętnie zmieniają swoje
przyzwyczajenia.
•
Postępowanie wg utartych schematów
zmniejsza ryzyko nietrafnego zakupu.
FUNKCJA UTRWALAJĄCA
•
Ma nie tyle przyciągnąć nowych klientów,
co wyrobić przekonanie w nabywcy, że
jego wybór towaru lub usługi jest słuszny.
•
Pozyskanie nowego klienta kosztuje 5 razy
więcej niż utrzymanie dotychczasowego.
•
Funkcja ta ma na tyle mocno umiejscowić
przekaz w pamięci odbiorcy, by pamiętał o
nim podczas zakupów.
•
Niezwykle rzadko występują przypadki,
kiedy odbiór reklamy i zakup następują tuż
po sobie.
INNE FUNKCJE REKLAMY
•
Edukacyjna
–
Dzięki reklamie np.
samochodu
wyposażonego w
poduszki powietrzne
i ABS szeroki
odbiorca dowiaduje
się, że istnieją takie
urządzenia i mają
one wpływ na
bezpieczeństwo
jazdy.
•
Ekonomiczna
–
Wiąże się z kosztami
reklamy. Z jednej
strony masowa
reklama podnosi
koszty produktu, ale
z drugiej redukuje
koszty związane z
dystrybucją.
–
Promowanie nowego,
lepszego produktu
powoduje wypieranie
starszego i gorszego.
W wyborze dominujących funkcji
reklamy pomocny może być model
opracowany
przez
amerykańską
agencję reklamową Foote, Cone and
Belding Communications bazujący na
teoriach:
„zaangażowania kupującego” oraz
„specjalizacji półkul mózgowych”.
ZAANGAŻOWANIE
KUPUJĄCEGO
•
Sytuacje silnego zaangażowania towarzyszą zakupom
związanym z wydatkowaniem dużych sum pieniędzy,
zaangażowaniem ego nabywcy oraz w przypadkach
produktów będących nowościami rynkowymi lub takich,
których konsumpcja ma charakter „społecznie widoczny”.
•
Zdobywanie wiedzy o produkcie jest tutaj celowe.
•
W sytuacjach silnego zaangażowania konsument odczuwa
ryzyko związane z zakupem, a więc podjęcie decyzji
wymaga większej uwagi i posiadania większej liczby
informacji.
•
Wg szacunków w trakcie naszego życia zakupy mocno
angażujące stanowią tylko 10% naszych wszystkich
zakupów, ale wydajemy na nie aż połowę wszystkich
pieniędzy przeznaczonych w życiu na zakupy.
ZAANGAŻOWANIE
KUPUJĄCEGO
•
Zakupy słabo angażujące konsumenta, z racji
niewielkiego ryzyka, jakie ze sobą niosą, nie
wzbudzają u nabywcy większego zainteresowania,
ani nie skłaniają go do poszukiwania informacji o
produkcie (kupujący stara się zminimalizować
wysiłek związany z kupnem).
•
Reklama tych produktów musi być wyjątkowo
interesująca, by zwrócić uwagę odbiorcy.
•
Celem reklamy nie jest obszerne argumentowanie,
ale przekazanie nazwy markowej oraz bardzo
prostego, łatwego do zapamiętania sloganu
związanego z marką.
SPECJALIZACJA PÓŁKUL MÓZGOWYCH
•
Natura wyposażyła nas w dwie
półkule po to, by każda z nich była w
stanie przejąć część funkcji drugiej,
w wypadku jej uszkodzenia we
wczesnym dzieciństwie .
•
Półkule mózgowe nie są identyczne -
mają różne specjalizacje, choć są od
siebie zależne.
•
Podział na półkule nie jest prosty.
•
Obie stale współpracują ze sobą.
SPECJALIZACJA PÓŁKUL MÓZGOWYCH
•
Kiedy słuchamy piosenki, lewa półkula
przetwarza słowa, a prawa muzykę. Dlatego
łatwiej uczymy się słów piosenek. Nauka
odbywa się bardzo szybko, bo w ten proces
zaangażowane są obie półkule.
•
Podczas nauki w szkole wykorzystujemy
częściej lewą półkulę - pisanie, liczenie,
analizowanie. Dlatego też pojawiają się kłopoty
z
uczeniem
się,
zapominaniem,
nie
zrozumieniem.
•
Warto
wtedy
wykorzystać
w
praktyce
informację o sposobie pracy mózgu.
Konfucjusz – „powiedz mi - a
zapomnę, pokaż mi – a zapamiętam,
pozwól mi przeżyć - a zrozumiem”.
•
Oprócz słów i liczb wykorzystuj także
kolor, rytm, przestrzeń, wyobraźnie i
emocje.
Wtedy,
podczas
zapamiętywania,
mózg
będzie
uruchamiał do pracy obie półkule.
•
Wielkie osobistości wykorzystują w
równej mierze obie półkule.
SPECJALIZACJA PÓŁKUL MÓZGOWYCH
•
Leonardo da Vinci był nie tylko
malarzem
korzystającym
ze
swej
wyobraźni,
wykorzystującym
kolor
i
przestrzeń (prawa półkula), ale także
doskonałym
konstruktorem,
wykorzystującym
zdolności
matematyczne, logikę (lewa półkula).
•
Albert Einstein - znakomity fizyk (grający
na skrzypcach), nigdy nie dokonałby
swoich odkryć, gdyby nie wykorzystywał
intuicji i wyobraźni.
SPECJALIZACJA PÓŁKUL MÓZGOWYCH
•
Jeśli w nauce wykorzystywana jest lewa
półkula, to jeżeli teraz zacznie być
pobudzana do pracy półkula prawa, to lewa
półkula będzie się jeszcze lepiej rozwijać.
•
Znaczy to mniej więcej tyle, że jeśli jesteś
świetnym
matematykiem,
to
kiedy
dodatkowo
zaczniesz
zajmować
się
malarstwem lub muzyką, staniesz się...
jeszcze lepszym matematykiem.
•
Można zmusić swój mózg do lepszej
współpracy między półkulami także dzięki
ćwiczeniom fizycznym. Taka gimnastyka
nazywa się „kinezjologią edukacyjną”.
SPECJALIZACJA PÓŁKUL MÓZGOWYCH
•
LEWA PÓŁKULA:
–
język mówiony i
pisany;
–
logika;
–
zdolności
matematyczne,
analityczne i
naukowe;
–
funkcje kognitywne
(myślenie).
•
PRAWA PÓŁKULA:
–
rozpoznawanie
kolorów, rytmów,
wzorów,
prawidłowości,
kształtów i ich
wzajemnych
zależności.
–
w niej ma swoje
źródło intuicja,
wyobraźnia,
poczucie humoru;
–
Funkcje afektywne
(odczuwanie).
CZTERY KATEGORIE REKLAM
Zaangażo-
wanie
kupująceg
o
MYŚLENIE
ODCZUWANIE
Duże
Informacyjna
(samochód,
wyposażenie
mieszkania)
Emocjonalna
(perfumy, modna
odzież, biżuteria)
Małe
Tworząca
nawyk
(żywność, dobra
częstego zakupu)
Dająca
satysfakcję
(papierosy, alkohole,
słodycze)
CECHY REKLAMY
•
Reklama ma informować o istnieniu i
dostępności produktu, wprowadzać go na
rynek i najważniejsze – skłaniać nabywcę
do jego zakupu.
•
Ma wpływać na udział w rynku, podnosić
pozycję oraz wzmacniać przekonanie o
wysokiej jakości produktów i usług.
•
Żeby reklama osiągnęła ten cel, musi
wywołać u konsumentów co najmniej trzy
podstawowe
mechanizmy,
czyli:
uświadomienie,
zainteresowanie
i
wzbudzenie
pożądania
posiadania
produktu.
KOMUNIKACJA REKLAMOWA
–
jest procesem, który polega na
przesyłaniu
informacji
tak,
by
wywołać u odbiorcy zachowanie
zgodne z intencjami twórców reklamy.
–
oddziaływanie te musi odbywać się
etapami.
FAZY PRACESU KOMUNIKACJI
REKLAMOWEJ
•
Uświadomienie
•
Rozumienie
•
Akceptacja
•
Preferencje
•
Posiadanie
•
Satysfakcja
MODELE
•
W psychologii reklamy stosuje się
liczne
schematy
i
modele
pozwalające
wyjaśnić
sposób
działania reklamy i określić sposoby
zachowania
się
odbiorców
komunikatu reklamowego.
MODEL DANIELA STARCHA
Skuteczna reklama powinna być:
•
WIDOCZNA – musi być dostrzeżona i
zwrócić na siebie uwagę nabywców.
•
PRZECZYTANA I ZAAKCEPTOWANA JAKO
PRAWDZIWA – nabywcy muszą mieć
możliwość i czas na poznanie treści
przekazu, tak skonstruowanego, żeby nie
budził wątpliwości i był dla odbiorcy
wiarygodny.
MODEL DANIELA STARCHA
•
ZAPAMIĘTANA – wpływa na to wiele
czynników.
Wszelkie
zakłócenia
wynikające z nadmiaru reklam, źle
dobrane media i miejsce ekspozycji mogą
spowodować, że reklama umknie uwadze
odbiorców.
•
ZMUSZAĆ DO DZIAŁANIA – reklama
powinna
motywować
do
działania,
wywołać
potrzebę,
chęć
posiadania
produktu.
MODEL SLB
•
S – Stay (zatrzymaj się),
•
L – Look (spójrz),
•
B – Buy (kup).
MODEL AIDA(S)
•
Jest to termin używany w marketingu na
określenie
zestawu
kolejnych
reakcji
klienta wobec produktu:
–
A – Attention (uwaga) lub też Awareness
(uświadomienie istnienia produktu klientowi),
–
I – Interest (zainteresowanie),
–
D – Desire (pożądanie) – przekonanie klienta, że
produkt jest mu potrzebny i może zaspokoić jego
potrzeby, obudzenie pragnienia posiadania,
–
A – Action (działanie) – właściwe przekonanie klienta
do zakupu tego właśnie, a nie innego produktu,
–
S – Satisfaction (satysfakcja) – usatysfakcjonowanie
klienta, co spowoduje, że znowu wybierze ten sam
produkt i poleci go innym.
MODELE
•
AIDCAS
–
A – Attention
(uwaga),
–
I – Interest
(zainteresowanie),
–
D – Desire (chęć,
pragnienie),
–
C – Conviction
(przekonanie),
–
A – Action
(działanie),
–
S – Satisfaction
(satysfakcja).
•
DIPADA
–
(Definition, Identification,
Proof, Acceptance, Desire,
Action)
–
Model ten można
scharakteryzować jako:
zdefiniowanie potrzeby
odbiorcy, identyfikacja
możliwości jej
zaspokojenia, próba –
ocena wybranych
alternatyw zakupu,
akceptacja, życzenie
posiadania, dokonanie
zakupu.
MODEL DAGMAR
•
Defining Advertising Goals for Measure Advertising Results
•
Twórca – R. Colley
•
Model okresla następujące etapy postawy konsumenta:
–
Nieświadomość – przyjmuje się, że klient nic nie wie o
produkcie, jego zaletach, możliwościach.
–
Świadomość – dzięki reklamie klient dowiaduje się o
istnieniu produktu, usługi, firmy. Nie jest jeszcze skłonny
do zakupu.
–
Zrozumienie
–
dobrze
skonstruowany
przekaz
reklamowy uświadamia klientowi, czym jest i jakie
korzyści daje produkt.
–
Przekonanie – klient postanawia nabyć produkt.
–
Działanie – pod wpływem reklamy, po uświadomieniu
sobie potrzeby, klient dokonuje zakupu.
MODEL HIERARCHII EFEKTÓW
•
Do
etapu
poznawczego
należy
świadomość istnienia i wiedza o produkcie
i firmie, której dostarcza reklama.
•
Ona także powinna powodować, że
nabywcy „lubią” produkt, wybierają go z
pełnym
przekonaniem,
co
prowadzi
ostatecznie do zakupu.
Etap
poznawczy
Etap
uczuciowy
Etap
zachowania
Świadomość Wiedza Sympatia Preferencje Przekonanie
Zakup
MODEL AKCEPTACJI - INNOWACJI
•
Reklama w pierwszym etapie powoduje, że nabywca ma
świadomość istnienia produktu, później wzbudza
zainteresowanie i pozytywną ocenę.
•
W przypadku nowych, innowacyjnych produktów
nabywcy mając pewną wiedzę, najczęściej zanim
zaakceptują lub odrzucą produkt, kupują go na próbę.
•
Reklama w tym wypadku powinna ich do tego zachęcać,
wskazując na wyjątkowe korzyści nowego produktu.
Etap
poznawczy
Etap
uczuciowy
Etap
zachowania
Świadomość Zainteresowanie Ocena Próba
Akceptacja
MODEL KOMUNIKACJI
•
Model bardziej skomplikowany.
•
Na
etapie
poznawczym
zadaniem
reklamy
jest
przedstawienie
produktu,
wywołanie
chęci
zaakceptowania go i bliższego poznania, zdobycia wiedzy.
•
Dalsze zadanie reklamy, już na etapie uczuciowym, to
wywołanie pozytywnego nastawienia do produktu wraz z
intencją, chęci jego zakupu na etapie zachowania.
Etap
poznawczy
Etap
uczuciowy
Etap
zachowania
Przedstawienie Reakcja poznawcza Postawa Intencja
Zachowanie
Przyjęcie
MODELE
•
Wszystkie
przedstawione
modele,
mimo drobnych różnic, zakładają, że
najważniejsze
w
przekazie
reklamowym
jest:
dotarcie
do
świadomości
nabywców,
wywołanie
u
nich
potrzeby
posiadania,
pokazanie
im
produktu, którego pragną oraz
podtrzymywanie
uczucia
satysfakcji z zakupu.
SKUTECZNOŚĆ REKLAMY
(obszary badania reklamy)
•
Pretesting
–
analiza rynku (motywy, postawy, intencje
zakupu, stopień świadomości istnienia firmy);
–
testowanie przekazu (zapamiętywalność, siła
oddziaływania,
zauważalność
elementów
przekazu, odczucia skojarzenia);
–
badanie
środków
przekazu
(zasięg
i
częstotliwość, koszt dotarcia, wiarygodność);
–
badanie w trakcie kampanii (szum reklamowy,
zniekształcanie, zmiana sytuacji rynku)
•
Posttesting
–
reakcja nabywców