Odbicie na granicy warswt
Jest to zjawisko, które bardzo powszechnie występuje
w organiźmie ludzkim ze względu na jego własności.
Czynnikiem, który sprzyja jego zachodzeniu jest
różnica w wartościach oporów akustycznych
graniczących ze sobą warstw. Większość tkanek nie
różni się praktycznie prędkością rozchodzenia fali i
oporem akustycznym a więc fala przechodzi z jednej
warstwy do drugiej, częściowo ulegając odbiciu. Jeśli
natrafi ona na ośrodki różniące się znacznie oporami
akustycznymi, to ulega całkowitemu odbiciu. Tak jest
np. w przypadku, gdy z tkanką graniczą kości, lub
powietrze. Zachodzi tu tzw. efekt cienia
akustycznego, który uniemożliwia obrazowanie
obiektów położonych za tymi ośrodkami.
Podstawowe typy
prezentacji
Prezentacja A
Prezentacja B (2-D i
2-D w czasie
rzeczywistym )
Prezentacja M
Wizualizacja powracającej fali
oparta jest na podstawowych
typach prezentacji
Ultradźwięki, które są
wysyłane do wnętrza
organizmu, ulegają
odbiciu i powracają do
źródła emisji. Wykonując
pomiary amplitudy,
natężeń, czasów czy
odległości przebytych
przez te wiązki, można
wnioskować o stanie i
strukturze wewnętrznej
organizmu. Przy
przeliczaniu tych wartości
i ich przedstawianiu
wykorzystywana jest
powszechnie metoda
echa.
Prezentacja typu A. W tego typu prezentacji uzyskuje się obraz
jednowymiarowy na ekranie oscyloskopu, a przetwornik znajdujący
się wewnątrz głowicy jest przykładany prawie bezpośrednio do
powierzchni ciała.
Prezentacja typu B. Ultradźwięki o określonej amplitudzie są
uwidaczniane na monitorze w postaci jasnych plam, których
natężenie jest proporcjonalne do amplitudy. Dzięki jednoczesnemu
przesuwani obrazu i przemieszczaniu się wiązki, możliwe jest
uzyskanie obrazu dwuwymiarowego.
Prezentacja typu M. Wykorzystuje się tu także nieruchomą
głowicę( jak w 1-szym rodzaju prezentacji), ale obraz na ekranie
jest przedstawiony jako plamki. Piksele kreślą linie na
przesuwającym się ekranie monitora na wzór ołówka kreślącego
linię na kartce papieru. Tutaj możliwa jest ocena wzajemnego
przemieszczania się odbijających powierzchni (obiektów).
Prezentacja A
Położenie impulsów
określa głębokość
warstwy odbijającej-
jest to wykres
amplitudy w funkcji
czasu powrotu echa.
Wysokość amplitudy
określa też natężenie
odbitej wiązki a więc
umożliwia ona analizę
różnic gęstości
organów.
Prezentacja B (2D)
W tym typie prezentacji na ekranie
uzyskuje się dwuwymiarowy obraz
ultrasonograficzny w postaci jasnych
plamek w wyniku przetworzenia
odpowiednich wartości amplitud na skalę
szarości. Źródłem wiązki mogą tu być
specjalne przyrządy mające postać albo
tzw. głowicy liniowej lub głowicy
rotacyjnej, które, będąc generatorami
fal, są jednocześnie ich odbiornikami.
Prezentacja B (2D)
Schemat
obrazowania w
prezentacji B
Prezentacja M (TM)
Na osi głębokości przedstawione są
odpowiednie jasne punkty, które są ruchome
w przypadku przemieszczania się
powierzchni odbijających. Obraz ulega
przemieszczeniu ze stałą prędkością, co
umożliwia graficzne przedstawienie struktur
ruchomych i nieruchomych w postaci albo
linii prostych albo krzywych, które obrazują
wychylenie danego obiektu tzn. granic
tkanek, z których się on składa. Jest to typ
prezentacji często stosowany w kardiologii,
gdzie, oprócz wyświetlania ultrasonogramu,
wyświetlany jest też elektrokardiogram.
Prezentacja M
(TM)
Efekt Dopplera
Zachodzi tu zjawisko
zmiany częstotliwości
fal na skutek
przybliżania się lub też
oddalania źródła od
odbiornika i na odwrót.
Pomiar prędkości
przepływu krwi
sobą zjawiska Dopplera
i prezentacji typu B,
gdzie efekt Dopplera
występuje dwukrotnie
Po raz pierwszy częstotliwość ulega zmianie gdy wiazka
dotrze do erytrocytów w naczyniach krwionośnych. Ich
opór akustyczny różni się od oporu osocza i stają się one
ruchomym źródłem dla głowicy. Na ekranie monitora
przedstawiany jest wykres przebiegu zmian prędkości krwi.
Punkt szczytowy wykresu jest wartością, dla której
prędkość krwi jest największa w świetle naczynia.
Badanie to jest bardzo
pomocne w ocenie
przepływu krwi lub
jego zaburzeń,
prędkości i kierunku. Z
punktu diagnostyki
istotna jest możliwość
wykrycia patologii w
obrębie naczyń,
wykrycie zmian
nowotworowych.