REWOLUCJA PRZEMYSŁOWA 1760 – 1830
• całokształt przemian technicznych,
ekonomicznych oraz społecznych
związanych z powstawaniem przemysłu
fabrycznego i nowoczesnej cywilizacji
przemysłowej.
REWOLUCJA PRZEMYSŁOWA 1760 – 1830
• Najwcześniej, ok. 1760–1830, rewolucja
przemysłowa dokonała się w Anglii.
Wśród wielu wynalazków, które się tam
wówczas pojawiły, zasadnicze znaczenie
miały innowacje w hutnictwie,
włókiennictwie i energetyce.
REWOLUCJA PRZEMYSŁOWA 1760 – 1830
W hutnictwie główną rolę odegrały nowe
metody wytapiania i obróbki żelaza. Zastąpiono
węgiel drzewny węglem kamiennym i koksem.
Skonstruowano nowy typ pieców (wielkie
piece), a także pieców do rafinacji surówki
żelaza (piece pudlingowe) i zastąpiono kucie
walcowaniem.
Pozwoliło to na wytwarzanie dużych ilości
produktów o jednakowych właściwościach
i zapoczątkowało erę masowej produkcji
żelaza.
REWOLUCJA PRZEMYSŁOWA 1760 – 1830
• Rozwojowi hutnictwa towarzyszyło
powstanie górnictwa węgla
kamiennego i szybki wzrost wydobycia
tego surowca.
• Zużycie węgla kamiennego w Wielkiej Brytanii:
• 1800
-
10 mln ton
• 1856
-
60 mln ton
• 1869
-
97 mln ton
• 1900
-
167 mln ton
• 1913
-
189 mln ton
• 1929
-
176 mln ton
• 1950
-
194 mln ton
REWOLUCJA PRZEMYSŁOWA 1760 – 1830
Przewrót w energetyce dokonał się
w wyniku zastosowania maszyny parowej
do napędu urządzeń mechanicznych
w górnictwie, hutnictwie, włókiennictwie,
następnie w innych dziedzinach produkcji,
na końcu w transporcie. Pierwsza
użyteczna maszyna parowa została
uruchomiona 1770; wynalazek ten
doprowadził do znacznego uniezależnienia
źródła energii od warunków naturalnych.
REWOLUCJA PRZEMYSŁOWA 1760 – 1830
W przemyśle włókienniczym
najważniejszym procesem rozwojowym była
mechanizacja pracy.
• Jej początki nastąpiły wraz z pojawieniem się
maszyn przędzalniczych i mechanicznych
warsztatów tkackich w 2. połowie
XVIII wieku.
• Zastosowano maszyne parowa do napędu urządzeń
przędzalniczych i tkackich:
• 1830
-
3000 maszyn parowych
• 1870
-
50 000-100 000 maszyn parowych
REWOLUCJA PRZEMYSŁOWA 1760 – 1830
• 1712
–
tłokowa maszyna parowa atmosferyczna, do
pompowania wody z kopalni (Thomas Newcomen - Anglia).
• 1720
–
wiertarki do metali i obrabiarki do kół zębatych,
• 1732
–
maszyna parowa (Newcomena) do napędu maszyn
obrotowych (Darby - Anglia).
• 1733
–
mechaniczne czółenko tkackie (Kay - Anglia),
• 1735
–
wytop żelaza tylko przy użyciu koksu (Darby -
Anglia),
• 1754
–
pierwsza walcownia żelaza (H. Cort)
• 1761
–
maszyna do urobku węgla (M. Menzies - Anglia)
• 1764
–
przędzarka mechaniczna (Hargreaves - Anglia)
• 1769
–
przemysłowa maszyna parowa (Watt - Anglia)
• 1800
–
bateria elektryczna (Volta - Włochy)
• 1808
–
kolej parowa na szynach (R. Trevithick - Anglia)
• 1825
–
pierwsza publiczna linia kolejowa Stockton –
Darlington (G. Stephenson - Anglia) -
Prowadzony przez Stephensona
parowóz Locomotion ciągnął 80 ton ładunku węgla i mąki na odcinku 15 km
przez ponad dwie godziny, osiągając na jednym z odcinków prędkość 39 km/h.
Linia kolejowa Stockton- Darlington
REWOLUCJA PRZEMYSŁOWA 1760 – 1830
• Spalanie węgla zwiększyło zanieczyszczenie powietrza –
na szerszą skalę pojawiły się:
• zapylenie (spalanie metanu z niedoborem tlenu)
• smog.
Wzrost zanieczyszczenia powietrza
• gazy pochodzące ze spalanego węgla - do 4% wagi węgla
• pyły z produkcji hutniczej - 8-10% wagi wyprodukowanej
surówki
• rozwój przemysły chemicznego
• wzrost ilości odpadów przemysłowych
Zanieczyszczenie rzek w Anglii - pomór ryb w latach 1820-
1830.
Druga REWOLUCJA PRZEMYSŁOWA 1870 –
1914
• 1829
–
pierwszy silnik elektryczny (Jedlicka)
• 1832
–
pierwsza prądnica prądu zmiennego (Pixii -
Francja)
• 1853
–
lampa naftowa (Ignacy Łukasiewicz - Polska),
• 1854
–
wydobycie i przetwarzanie ropy naftowej
(Łukasiewicz - Polska), pierwsza żarówka elektryczna (Goebel -
Niemcy),
• 1856
–
masowa produkcja stali (Bessemer - Anglia),
• 1875
–
pojazd z silnikiem benzynowym (Austria),
• 1879
–
lokomotywa elektryczna (Niemcy), żarówka
elektryczna (Edison - USA),
• 1885
–
samochód z silnikiem benzynowym (Benz -
Niemcy),
• 1901
–
nawiązanie łączności radiowej poprzez
Atlantyk (Marconi - Włochy),
• 1903
–
samolot: pierwsze udane loty (Wright, Hawk -
USA),
Trzecia REWOLUCJA PRZEMYSŁOWA po 1945
• 1934
–
sztuczna promieniotwórczość (Curie - Francja).
• 1942
–
pierwszy reaktor jądrowy (Fermi, Chicago),
• 1945
–
bomba atomowa (Oppenheimer - USA),
• 1948
–
tranzystor (USA),
• 1971
–
pierwszy mikroprocesor (USA),
• 1981
–
pierwszy w świecie komputer osobisty (IBM
PC),
Przemysł czynnikiem zmian zachodzących
w środowisku
• Zmiany w skali globalnej spowodowane
wykorzystaniem paliw kopalnych:
początkowo węgla a potem ropy
naftowej, jej pochodnych i gazu
ziemnego :
• efekt cieplarniany – globalne ocieplenie
• zanik warstwy ozonowej
• zakwaszenie środowiska (efekt
regionalny)
Globalne ocieplenie-
Hipotezy globalnego ocieplenia próbują
wytłumaczyć dlaczego średnia globalna temperatura wzrosła od
końca 19 wieku do początku 21wieku o 0,7st. C i ocenić w jakiej
mierze efekt ten jest wywoływany przez działalność człowieka.
Przyczyny zmian
klimatycznych
Roczna emisja substancji gazowych do atmosfery
Efekt cieplarniany-
w atmosferze zidentyfikowano ponad 30
gazów szklarniowych
.
Efekt cieplarniany
Skutkiem może być:
• wymieranie gatunków,
• ubożenie gleb,
• niedobory wody na obszarach, gdzie
dotychczas nie było z nią kłopotów,
• anomalie klimatyczne,
• zmniejszenie się powierzchni lądów, w
tym obszarów możliwych do zasiedlenia,
Prawdopodobne skutki efektu cieplarnianego
• Wzrost globalnej średniej rocznej temperatury powietrza od 1,4 do 5,8°C w
okresie 1990–2100 (jeżeli koncentracja gazów cieplarnianych podwoi się).
• Wzrost poziomu morza od 9 do 88 cm w okresie 1990–2100 na skutek termicznej
ekspansji oceanów oraz topnienia lodów. Wzrost poziomu morza może mieć
negatywny wpływ na infrastrukturę energetyczną, przemysłową i transportową,
siedliska ludzkie, system ubezpieczeń majątkowych oraz turystykę.
• Zmiany cyrkulacji atmosferycznej wpływające na warunki klimatyczne w różnych
regionach świata oraz zmiany w cyrkulacji oceanicznej, która będzie zaburzać
przebieg prądów morskich.
• Zmiany w reżimie opadów, co wpłynie na częstość i zasięg występowania susz i
powodzi oraz związanego z tym ograniczania w dostępie do zasobów wodnych
niektórych regionów świata.
• Zanik lodowców górskich, zmniejszanie pokrywy śnieżnej, zmniejszenie zasięgu
lodu morskiego i kurczenie się wiecznej zmarzliny.
• Spadek produkcji rolnej w strefie międzyzwrotnikowej, co wiąże się z
rozszerzeniem strefy głodu przy jednoczesnym wzroście produktywności rolniczej
strefy umiarkowanej.
• Zmiany w składzie gatunkowym wielu ekosystemów (takich jak lasy, rafy
koralowe).
• Zwiększenie zagrożenia zdrowia społeczeństw przez rozszerzenie się zasięgu
występowania chorób.
Sprzężenia zwrotne - a postęp ocieplenia
•
Geofizyczne sprzężenia zwrotne, które bezpośrednio wpływają na
system radiacji:
• Przykładem takiego sprzężenia dodatniego (czyli potęgującego efekt)
jest wzrost zawartości pary wodnej spowodowany wzrostem
temperatury i parowania (emisja najważniejszego gazu
szklarniowego do atmosfery) i powodujące dalsze nasilenie efektu
cieplarnianego.
• Drugim, najbardziej dyskusyjnym przykładem jest zwiększony rozwój
chmur. Chmury zmniejszają dopływ promieniowania słonecznego do
powierzchni Ziemi przez pochłanianie i odbijanie energii
promienistej w zakresie krótkofalowym, co powoduje ochłodzenie
atmosfery. Równocześnie chmury absorbują promieniowanie
długofalowe Ziemi, kierując je z powrotem do jej powierzchni, a więc
działają tak, jak gazy szklarniowe, powodując ocieplenie atmosfery.
Wynik netto oddziaływania chmur pozostaje nadal nieokreślony.
Ocieplenie globalne - wpływ innych
zanieczyszczeń
• Uważa się, że zarówno naturalna, jak i antropogeniczna emisja
pyłu do atmosfery (np. w wyniku erupcji wulkanicznych, procesów
spalania, działalności przemysłu materiałów budowlanych,
składowania produktów przemysłu wydobywczego) oraz
antropogeniczna emisja SO2 do atmosfery, który podlega
przemianom do aerozolu siarczanowego, są zjawiskami
osłabiającymi efekt cieplarniany.
• Dzieje się tak głównie dlatego, że substancje te (albo
zanieczyszczenia wtórne powstające w wyniku emisji tych
substancji) ograniczają dopływ promieniowania słonecznego do
powierzchni Ziemi.
Sprzężenia zwrotne -a postęp ocieplenia
•
Biochemiczne sprzężenia zwrotne, które wpływają na system
radiacyjny poprzez biosferę.
• Przykładem sprzężenia dodatniego jest zmniejszenie
rozpuszczalności dwutlenku węgla w oceanach wraz ze wzrostem
temperatury, co prowadzi do zwiększenia ilości CO2 w powietrzu
atmosferycznym i spotęgowanie efektu cieplarnianego.
• Przykładem ujemnego sprzężenia jest wzrost szybkości reakcji
zaniku metanu wraz ze wzrostem temperatury, co powoduje
osłabienie efektu cieplarnianego w związku z redukcją CH4 w
atmosferze.
• Przykładem sprzężenia o nieznanym kierunku jest stopień
wymiany dwutlenku węgla między atmosferą a oceanem, związany
ze wzrostem temperatury.
Ubytek warstwy ozonowej
Dziura ozonowa to zjawisko ubytku ozonu w ozonosferze, wywołane
zanieczyszczeniem atmosfery związkami reagującymi z ozonem. W
wyniku reakcji następuje spadek stężenia ozonu i tworzenie się tzw.
dziur ozonowych.
• Wśród gazów wywierających niszczący wpływ na warstwę ozonową
największy udział mają freony, halony, tlenki azotu, chlorek metylu i
bromek metylu
• Pod względem chemicznym freony (CFC) są pochodnymi
chlorowcowymi węglowodorów nasyconych. W cząsteczce zawierają
atomy chloru i fluoru, niekiedy również bromu.
• Halony są pochodnymi fluorowcowymi metanu i etanu.
Ubytek warstwy ozonowej
•Ozon mierzymy w dobsonach. 300 dobsonów to
wartość typowa dla warstwy ozonowej. Co to
oznacza? Gdyby przyjąć, że wszystkie cząstki ozonu
zostały zgromadzone przy powierzchni ziemi to
grubość takiej warstwy wynosiłaby około 3 mm (=
300 dobsonów).
• 1 dobson = warstwa o grubości 0,01 mm
składająca się z czystego ozonu przy powierzchni
ziemi ( w temperaturze 0 st. Celsjusza)
Nazwy najpopularniejszych freonów i innych
związków chłodniczych
• Oznaczenia
Nazwa polska
• R-11
CFC-11
trichlorofluorometan
• R-12
CFC-12
dichlorodifluorometan
• R-13
CFC-13
chlorotrifluorometan
• R-22
HCFC-22
chlorodiflurometan
• R-23
HFC-23
trifluorometan
• R-113 CFC-113 trichlorotrifluoroetan
• R-114 CFC-114 1,2-dichloro-1,1,2,2-tetrafluoroetan
• R-115 CFC-115 1-chloro-1,1,2,2,2-pentafluoroetan
• R-116 CFC-116 heksachloroetan
• R-134a HFC-134a
1,1,1,2-tetrafluoroetan
• R-227ea HFC-227ea
1,1,1,2,3,3,3-heptafluoropropan
Wielkość dziury ozonowej
Rozwój dziury ozonowej na półkuli południowej
Kwaśne opady
• Kwaśne deszcze – opady atmosferyczne,
o odczynie kwaśnym; zawierają kwasy
wytworzone w reakcji wody z
pochłoniętymi z powietrza gazami, jak:
dwutlenek siarki, tlenki azotu,
siarkowodór, chlorowodór
,
wyemitowanymi do atmosfery w
procesach spalania paliw oraz różnego
rodzaju produkcji przemysłowej.
Kwaśne opady
• Wraz z opadami atmosferycznymi,
zanieczyszczenia spadają na ziemię i roślinność
w postaci opadu zwanego "
depozycją mokrą
".
Mogą jednak osiadać na cząsteczkach pyłu
zawieszonego w powietrzu, które to cząsteczki
z czasem opadają. Mówi się wtedy o
"depozycji
suchej
".
• Niebezpieczeństwo pochodzi jednak z
powietrza, a całe zjawisko łączenia się tlenków
z wodą i dostawania się w ten sposób kwasów
do wód, gleb, i płuc ludzi i zwierząt, oraz na
mury budynków określa się ogólnie nazwą
"kwaśnego deszczu".