BADANIA

KARDIOLOGICZ

NE

Badania kardiologiczne to jedne z
najważniejszych badań organizmu ludzkiego,
ponieważ w ich przebiegu ocenie podlega
mięsień sercowy oraz tętnice wieńcowe, a
więc struktury anatomiczne, które są niezbędne
do życia człowieka. Badanie serca istotne jest
przede wszystkim u osób starszych, w wieku
powyżej 50. roku życia. Prawdopodobieństwo
ujawnienia się choroby serca jest wtedy dużo
większe. Badanie kardiologiczne umożliwia
ocenę budowy anatomicznej serca i wszystkich
struktur z nim związanych. Diagnozowane są
nieprawidłowości w pracy serca, wykrywane wady
czy nowotwór mięśnia sercowego. Skuteczność
leków antyarytmicznych jest także oceniania
podczas wykonywanego badania na sercu. Obok
nowoczesnych metod wykorzystujących najnowsze
zdobycze techniczne nadal korzysta się z
klasycznych metod diagnostycznych, które są
tanie, proste i ogólnodostępne.

POMIAR CIŚNIENIA TĘTNICZEGO KRWI

Jest jednym z podstawowych badań układu naczyniowego. Należy

do metod osłuchowych. Obecnie badanie wykonuje się nadal
zgodnie z zaleceniami zaproponowanymi przez Korotkowa.
Ciśnienie tętnicze wyznaczają dwie wartości- górna zwana
skurczową oraz dolna, zwana rozkurczową.

Prawidłowe wartości ciśnienia tętniczego krwi u osób

dorosłych powinny utrzymywać się poniżej 130/85 mm Hg

BADANIE ELEKTROKARDIOGRAFICZNE-

EKG

Badanie to polega na zapisie pracy serca w spoczynku, w pozycji

leżącej. W przypadku wątpliwości wykonuje się u pacjenta próbę
wysiłkową. EKG jest bardzo cennym badaniem służącym do oceny
i lokalizacji zawału. Standardowe EKG cechuje się 76% czułością,
85% specyficznością i 80% ogólną trafnością rozpoznania w
przypadku ostrego zawału serca. Służy do oceny lokalizacji i
rozległości zawału serca. Na podstawie badania nie można
stwierdzić zagrożenia zawałem.

MONITOROWANIE EKG METODĄ

HOLTERA

• Jest to badanie umożliwiające rejestrację zapisu EKG podczas

całodobowej aktywności pacjenta. Badanie umożliwia ocenę
czynności elektrycznej serca w normalnych warunkach, czynności
rozrusznika serca , rejestrację zaburzeń rytmu, przewodnictwa,
nieprawidłowości ukrwienia serca, skuteczność leczenia.

PRÓBA WYSIŁKOWA

Celem badania jest spowodowanie zwiększonego zapotrzebowania

mięśnia sercowego na tlen i substancje odżywcze poprzez
stopniowo dawkowany wysiłek fizyczny. Badanie wykonuje się
najczęściej na bieżni ruchomej lub ergometrze rowerowym,
zawsze w obecności lekarza. Umożliwia ono ocenę zmian
zachodzących w sercu podczas wysiłku fizycznego. Próba
wysiłkowa pozwala na ocenę czynnościową ukł. krążenia i
wydolności wysiłkowej, ocenę skuteczności leczenia
zachowawczego i operacyjnego, ocenę rokowania w okresie
pozawałowym. Badanie umożliwia dobór indywidualnych obciążeń
wysiłkowych w trakcie planowania i realizacji rehabilitacji
kardiologicznej.

ECHOKARDIOGRAFIA

• Badanie echokardiograficzne, czyli USG serca, należy do

obrazowych metod badania serca i naczyń krwionośnych. W
Badaniu wykorzystuje się fale ultradźwiękowe wysyłane z głowicy
aparatu, które odbijają się od badanych struktur wewnątrz ciała i
w efekcie na monitorze urządzenia powstaje obraz, czyli tzw. echo.
Badanie umożliwia w sposób nieinwazyjny ocenę czynności
mięśnia serca, zastawek, ewentualnie rozległości zawału. Pozwala
określić przepływ krwi w obrębie przedsionków, komór serca,
naczyń wieńcowych, dużych arterii dzięki zastosowaniu różnych
systemów echokardiograficznych takich jak: echokardiografia
jednowymiarowa, dwuwymiarowa i dopplerowska.

SCYNTYGRAFIA SERCA

Jest to badanie diagnostyczne z zastosowaniem izotopów

promieniotwórczych umożliwiające ocenę przepływu krwi przez
naczynia wieńcowe, w spoczynku i podczas wysiłku, poprzez
wysycenie serca radioizotopem. Ubytki wysycenia w trakcie
wysiłku odpowiadają strefom niedokrwienia. Umożliwia ono ocenę
ukrwienia mięśnia serca i czynności komór.

KORONAROGRAFIA

Jest to badanie wysoce specjalistyczne, inwazyjne. Umożliwia

ocenę przepływu krwi przez tętnice wieńcowe, które są
odpowiedzialne za prawidłowe ukrwienie serca. Badanie wykonuje
się poprzez cewnikowanie (kateteryzację) serca w znieczuleniu
miejscowym. Najczęściej przez nakłuwaną w pachwinie tętnicę
udową wprowadza się cienki cewnik naczyniowy, który drogą aorty
kierowany jest do tętnic wieńcowych. Następnie wstrzykiwane są
niewielkie ilości środka kontrastującego. Badanie umożliwia wgląd
w pracę serca, daje możliwość obserwacji kurczliwości
poszczególnych jam serca, oceny stopnia i lokalizacji zwężenia w
naczyniach wieńcowych, możliwość pomiaru wysycenia krwi
tlenem, pomiaru ciśnienia panującego w jamach serca i dużych
naczyniach dochodzących do mięśnia serca.

ARTERIOGRAFIA

Jest badaniem angiograficznym układu tętniczego umożliwiające

uwidocznienie naczyń tętniczych głównych, ich odgałęzień lub
naczyń obwodowych dzięki wypełnieniu łożyska naczyniowego
środkiem cieniującym w wyniku zastosowania miniaturowych
cewników naczyniowych.

FLEBOGRAFIA

Badanie angiograficzne umożliwiające uwidocznienie naczyń

żylnych w obrazie rentgenowskim po dożylnym podaniu środka
cieniującego. Badanie umożliwia m. in. ocenę zastawek żylnych,
stenozy i niedrożność naczyń żylnych, obecność skrzeplin, drogi
krążenia obocznego.

PLETYZMOGRAFIA

Metoda badania obwodowego ukł. krążenia i rejestrowania zmian

objętości kończyn, wynikających ze stanu jej aktualnego ukrwienia.

PRÓBA ALLENA

Badanie czynnościowe tętnic polegające na ocenie wydolności

krążenia w łuku dłoniowym ręki. Badany przez ok. pół min. zamyka
i otwiera ręce uniesione ponad głową. Badający uciska
zdecydowanie tętnice promieniową i łokciową. Obserwuje się
szybkość powracającego prawidłowego zabarwienia się skory.
Dodatni wynik stwierdza się w zakrzepowo- zarostowym zapaleniu
naczyń rzadziej w miażdżycy.

PRÓBA ADSONA

Badanie czynnościowe umożliwiające ocenę układu tętniczego i

drożność naczyń kończyny górnej.

PRÓBA TRENDELENBURGA

Badanie fizykalne umożliwiające ocenę wydolności układu żył

powierzchniowych. Odwrotna próba umożliwia natomiast ocenę
wydolności ukł. żył głębokich.

PRÓBA PERTHESA

Badanie fizykalne umożliwiające ocenę drożności i wydolności ukł.

żył głębokich i łączących kończyny dolnej.

WSKAŹNIK ABI

Wskaźnik kostkowo- ramienny. Jest najczęściej badanym

wskaźnikiem przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych.
Prawidłowa wartość wskaźnika powinna zawierać się między 0,9-
1,2. Mniejsze wartości świadczą o o zwężeniu tętnic w obrębie
kończyn dolnych.

OCENA REFLUKSU ŻYLNEGO

Badanie umożliwia ocenę wydolności zastawkowej

powierzchniowego i głębokiego układu żylnego przy zastosowaniu
fotopletyzmografii.

PRÓBA RATSCHOWA

Proste badanie fizykalne, w trakcie którego pacjent leży w pozycji

horyzontalnej z nogami zgiętymi w stawach biodrowych i
kolanowych. Pacjent wykonuje w powietrzu ruchy zginania i
prostowania w stawach skokowo- goleniowych (ok. 40 ruchów), po
czym siada na brzegu łóżka ze spuszczonymi nogami- terapeuta
obserwuje wypełnianie naczyń krwionośnych.

PRÓBA ORTOSTATYCZNA (test

Schellonga)

Badanie umożliwia ocenę funkcjonalną ukł. neurowegetatywnego

poprzez badanie reakcji ukł. krążenia na zmianę pozycji ciała
pacjenta w wyniku przejścia z pozycji leżącej do pozycji stojącej.
Pacjent przebywa 10 min w pozycji leżącej, a następnie 10 min w
pozycji stojącej. Badający przeprowadza pomiar ciś. tętniczego
krwi co minutę.