UKŁAD POKARMOWY
Część II
Katedra i Zakład Histologii i
Embriologii w Zabrzu
Przewód pokarmowy
4 podstawowe typy błony śluzowej:
Błona ochronna – j.ustna, przełyk i odbyt;
pokryta nabłonkiem wielowarstwowym
płaskim nierogowaciejącym.
Błona wydzielnicza – żołądek.
Błona absorpcyjna – j. cienkie;
ukształtowana w fałdy oraz kosmki z
kryptami (tj. gruczołami cewkowymi).
Błona absorpcyjno-ochronna – j. grube.
Przełyk
Nabłonek wielowarstwowy płaski
nierogowaciejący (wyjątek – rejon wpustu)
Blaszka mięśniowa śluzówki jest najgrubsza
w obszarze przejścia nabłonków
Mięśniówka warstwy mięśniowej zawiera
zarówno mięśnie poprzecznie prążkowane
(1/3 górna) jak i gładki (1/3 dolna)
Odcinek przywpustowy – najczęstsze
miejsce patologii
Przełyk Barreta – następstwo zarzucania
treści żołądkowej do przełyku.
Stan zapalny dolnej części przełyku
Przekształcenie nabłonka
wielowarstwowego płaskiego w
nabłonek walcowaty typu żołądkowego
Owrzodzenia i stany zapalne wysepek
nabłonka walcowatego
Przełyk - patologia
Żołądek
Zawiera najmniej elementów
limfoidalnych
Błona śluzowa żołądka składa się ze
strefy powierzchniowej, szyjkowej oraz
głębokiej.
Zawiera trzy warstwy mięśniowej – w
tym skośną (środkowa)
Warstwa mięśniówki okrężnej jest
najsilniej rozwinięta w obrębie zwieraczy
Zapalenie błony śluzowej żołądka
(gastritis) – w 50% w następstwie
pałeczki gram (-) H. pylori
Choroba wrzodowa
Choroba nowotworowa
(adenocarcinoma)/90% nowotworów
żołądka
Zespół Zollinger-Ellison
Żołądek - patologia
Jelito cienkie (
4-6m
)
Dwunastnica
Jelito czcze i kręte
1.
Gruczoły Brunnera
2.
Kosmki krótkie i
szerokie
3.
Mała liczba komórek
śluzowych (kubkowe)
4.
Odcinek początkowy
ubogi w fałdy
okrężne
5.
Położenie
pozaotrzewnowe
1.
Brak
2.
Kosmki długie w
czczym i krótsze w
krętym
3.
Duża ilość (najwięcej
w pobliżu kątnicy)
4.
Liczne fałdy okrężne
szczególnie w czczym
5.
Położenie otrzewnowe
Dwunastnica
Główną funkcją dwunastnicy jest
zobojętnianie kwaśnej treści żołądka
Gruczoły Brunnera (gruczoły
podśluzówkowe) wydzielają:
śluz (pH 8.8-9.3)
lizozym
epidermalny czynnik wzrostu
Celiakia (enteropatia glutenowa)
Reakcja immunologiczna na gluten
Cechy patologiczne:
Utrata kosmków
Znacznego stopnia wzrost liczby komórek
plazmatycznych i limfocytów w blaszce
właściwej
Wzrost liczby limfocytów w warstwie
śródnabłonkowej
Rozpoznanie w oparciu o biopsję oraz
efekty terapeutyczne diety bezglutenowej